Αρχιμανδρίτης Ιωακείμ Λιούλιας
Ο Αρχιμανδρίτης Ιωακείμ Λιούλιας (1919 -1943) συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση με το ΕΑΜ στη διάρκεια της Κατοχής και εκτελέστηκε από τους Γερμανούς, το καλοκαίρι του 1943, στη Θεσσαλονίκη.
| Ιωακείμ Λιούλιας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ιωακείμ Λιούλιας (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1919 Κρόκος Κοζάνης |
| Θάνατος | 2 Ιουλίου 1943 ή 1943 Θεσσαλονίκη |
| Αιτία θανάτου | Τυφεκισμός |
| Συνθήκες θανάτου | θάνατος από μη φυσικά αίτια και θανατική ποινή |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | χριστιανός ιερέας |
Βιογραφικό Επεξεργασία
Ο Ιωακείμ Λιούλιας γεννήθηκε το 1919, στον Κρόκο Κοζάνης. Ο πατέρας του ήταν αρχικά δάσκαλος σε διάφορα χωριά στη Μακεδονία και στη συνέχεια έγινε ιερέας και εγκαταστάθηκε στο Kρόκο. Ο Ιωακείμ Λιόλιος αφού τελείωσε το γυμνάσιο πήγε στην Κωνσταντινούπολη για να σπουδάσει στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Αφού αποφοίτησε με άριστα επέστρεψε στη Μακεδονία και διορίστηκε ιεροκήρυκας στη Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης.
Μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας, στη διάρκεια της οποίας υπηρέτησε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός πεζικού, χειροτονήθηκε διάκονος και το 1939 μετατέθηκε στην Αθήνα, έγινε ιερέας και στη συνέχεια έλαβε το οφίκιο του αρχιμανδρίτη. Στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940 υπηρέτησε στη 15η μεραρχία πεζικού ως στρατιωτικός ιερέας με το βαθμό του Λοχαγού.
Στη διάρκεια της Κατοχής ήταν Ιεροκήρυκας αρχικά στην Μητρόπολη Γρεβενών και στη συνέχεια στη Μητρόπολη Κοζάνης. Πήρε μέρος στην Αντίσταση και με τις παρεμβάσεις του έσωσε πολλούς κατοίκους της Κοζάνης και της ευρύτερης περιοχής. Είχε επαφές με καπετάνιους της Εθνικής Αντίστασης και τους έδινε πληροφορίες για τις κινήσεις των κατοχικών στρατευμάτων. Όταν έγινε γνωστό ότι οι Γερμανοί είχαν πληροφορηθεί για τη δράση του τού πρότειναν να φύγει στο βουνό αλλά αυτός αρνήθηκε για να μη θέσει σε κίνδυνο τους κατοίκους.
Στις 5 Μάιου 1943 ο Αρχιμανδρίτης Ιωακείμ Λιούλιας συνελήφθη από τους Γερμανούς και στάλθηκε στις φυλακές «501» της Γκεστάπο στη Θεσσαλονίκη όπου ανακρίθηκε και υπέστη βασανιστήρια. Εκτελέστηκε στις 2 Ιουλίου 1943 στο χώρο της πλινθοποιίας Παπαγεωργίου, στην περιοχή των Σφαγείων μαζί με άλλους 49 κρατούμενους από το Γεντί-Κουλέ και το στρατόπεδο Παύλου Μελά (σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Μακεδονία, στο φύλλο της 9ης Απριλίου 1945, οι εκτελεσθέντες ήταν 49 και όχι 50 καθώς ένας από τους κρατούμενους που επρόκειτο να εκτελεστεί κατάφερε να ξεφύγει. Η εκδοχή αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι στο Ληξιαρχείο Θεσσαλονίκης καταγράφηκαν 49 ονόματα εκτελεσμένων και όχι 50).[1] Το όνομά του έχει δοθεί σε οδούς στην ανατολική Θεσσαλονίκη και στη Κοζάνη και στον Πολιτιστικό Σύλλογο Κρόκου Κοζάνης.[2][3][4]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ www.mixanitouxronou.gr/adelfia-pethainoume-gia-iero-skopo-o-arximandritis-kozanis-ioakeim-lioulias-pou-epese-mazi-me-allous-49-patriotes-sto-ektelestiko-apospasma-ton-germanon-stin-katoxiki-thessaloniki/
- ↑ https://www.vrisko.gr/maps/diefthinsi/ioakeim-lioylia-thessaloniki-thessalonikis-54625
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2019.
- ↑ https://www.kozanilife.gr/2019/07/16/%CE%B9%CF%89%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B9%CE%B1-2019-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%8D%CE%BB/