Ασκάνιο Σφόρτσα

Ιταλός καρδινάλιος της Καθολικής Εκκλησίας


Ο Ασκάνιο, ιταλ. Ascanio (3 Μαρτίου 1455 - 28 Μαΐου 1505) από τον Οίκο των Σφόρτσα ήταν καρδινάλιος της Καθολικής Εκκλησίας. Έμεινε γνωστός ως ικανός διπλωμάτης, που έπαιξε μεγάλο ρόλο στην εκλογή τού Ροδρίγο Βοργία ως πάπα με το όνομα Αλέξανδρος ΣΤ΄. Υπηρέτησε ως αντι-Καγκελλάριος της Ρωμαιο-Καθολικής Εκκλησίας (1492-1505).

Ασκάνιο Σφόρτσα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση3  Μαρτίου 1455
Κρεμόνα
Θάνατος27  Μαΐου 1505[1]
Ρώμη
Αιτία θανάτουπανώλη
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία[2]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαθολικός ιερέας
Οικογένεια
ΓονείςΦραγκίσκος Α΄ Σφόρτσα και Μπιάνκα Μαρία Βισκόντι
ΑδέλφιαΛουδοβίκος Σφόρτσα
Γκαλεάτσο Μαρία Σφόρτσα
Ιππολύτη Μαρία Σφόρτσα
ΟικογένειαΟίκος των Σφόρτσα
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμακαρδινάλιος-διάκονος (1484–1492, Santi Vito, Modesto e Crescenzia)[3]
αποστολικός διαχειριστής (1479–1505)
abbot of Santa Maria de Ripoll (1504–1505)
αποστολικός διαχειριστής (1484–1485)
αποστολικός διαχειριστής (1503–1505)
αποστολικός διαχειριστής (1486–1505)
αποστολικός διαχειριστής (1488–1491)
καρδινάλιος-διάκονος (1495–1505, Santi Vito, Modesto e Crescenzia)
αποστολικός διαχειριστής (1492–1497)
αποστολικός διαχειριστής (1494–1495)
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν γιος τού Φραγκίσκου Α΄ δούκα τού Μιλάνου και της Μπιάνκα-Μαρία Βισκόντι. Γεννήθηκε στην Κρεμόνα. Αδέλφια του ήταν ο Γκαλεάτσο-Μαρία και ο Λουδοβίκος, δούκες τού Μιλάνου.

Έγινε μαθητής τού Φραντσέσκο Φίλελφο, Αυλικού τού πατέρα του, που τον εισήγαγε στη διακυβέρνηση και τη λογοτεχνία. Ο Οίκος του έδωσε άλλους τέσσερις καρδιναλίους. Στα 10 έτη του ονομάστηκε διοικητής ηγούμενος τού Κιαραβάλλε. Ενόσω ήταν ακόμη ανήλικος, τού υποσχέθηκε τον ερυθρό πίλο τού καρδιναλίου της Εκκλησίας ο Γκυγιώμ ντ'Εστουτβίλ, που ήθελε την υποστήριξη τού Γκαλεάτσο-Μαρία στην υποψηφιότητά του ως πάπα το 1471. Όμως εξελέγη τελικά ο Φραντσέσκο ντελλα Ρόβερε με το όνομα Σίξτος ΣΤ΄.

Το 1473 η Αικατερίνη, κόρη τού Γκαλεάτσο-Μαρία, παντρεύτηκε τον Τζιρόλαμο Ριάριο, ανιψιό τού Σίξτου Δ΄. Ο Τζιρόλαμο ήταν από τα ηγετικά μέλη της συνωμοσίας των Πάτσι, που ήταν κατά τού Λαυρεντίου Α΄ των Μεδίκων τού μεγαλοπρεπούς στη Φλωρεντία. Ελπίζοντας να ειρηνεύσει το Μιλάνο, ο Σίξτος Δ΄ προσπάθησε να κάνει τον Ασκάνιο καρδινάλιο το 1477, αλλά ο Σύλλογος των καρδιναλίων αρνήθηκε να τον αποδεχθεί. Παρόλα αυτά ο Ασκάνιο έγινε επίσκοπος της Παβία το 1479, διατηρώντας τη θέση του ως το τέλος του. Το 1484 εκπροσώπισε τον Λουδοβίκο στο Συνέδριο της Κρεμόνα.

Πηγές Επεξεργασία

  • Moroni, Gaetano, ed. (1854). Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica da S. Pietro sino ai nostri giorni ... (in Italian). Vol. LXV. Venezia: Tip. Emiliana. pp. 90–93.
  • Pastor, Ludwig von. The History of the Popes, from the close of the Middle Ages, third edition, Volume V Saint Louis: B. Herder 1902.

Παραπομπές Επεξεργασία