Βάλντεμαρ της Δανίας
Ο Βλαδίμηρος (δανικά: Valdemar, 27 Οκτωβρίου 1858 - 14 Ιανουαρίου 1939) από τον Οίκο του Γκλύκσμπουργκ ήταν πρίγκιπας της Δανίας. Υπηρέτησε στο ναυτικό και έγινε ναύαρχος της Δανίας.
.svg)
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν ο τρίτος γιος του Χριστιανού Θ΄ της Δανίας και της Λουίζας, κόρης του Γουλιέλμου της Έσσης-Κάσσελ. Γεννήθηκε στο Ανάκτορο Μπέρνστορφ του Γκέντλοφε, βόρεια της Κοπεγχάγης και βαπτίσθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 1858.
Τον Μάρτιο του 1863 ταξίδεψε μαζί με τους γονείς του στο Λονδίνο για το γάμο της αδελφής του, Αλεξάνδρας, με τον Αλβέρτο Εδουάρδο, Πρίγκηπα της Ουαλίας, γιο του Αλβέρτου της Σαξονίας-Κοβούργου & Γκότα και της Βικτωρίας του Ηνωμένου Βασιλείου. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους ο πατέρας του διαδέχθηκε τον Φρειδερίκο Ζ΄ της Δανίας.
Ο Βλαδίμηρος μορφώθηκε από παιδαγωγούς. Το 1874 συνόδευσε τον πατέρα του στην Ισλανδία για τις εορτές της Χιλιετίας από την εκεί εγκατάσταση. Το ίδιο έτος έλαβε την επιβεβαίωση του μέλους της Εκκλησίας. Όπως ήταν συνήθεια την εποχή εκείνη για τους πρίγκιπες, ξεκίνησε στρατιωτική σταδιοδρομία σε Ναυτικό Κολλέγιο. Το 1879 ήταν ανθυποπλοίαρχος και το επόμενο έτος υποπλοίαρχος· συμμετείχε σε ναυτικές εξερευνήσεις. Από το 1883 ζούσε στο Ανάκτορο Μπέρνστορφ κοντά στην Κοπεγχάγη. Όταν ήταν ναύαρχος, ήλθε ο ανιψιός του, Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας, και εγγράφτηκε στο Ναυτικό της Δανίας. Ο Βλαδίμηρος τον είχε υπό την εποπτεία του και ο Γεώργιος τον εκτιμούσε ως πατέρα του[8].
Είχε μακρά ναυτική σταδιοδρομία. Του προσφέρθηκε ο θρόνος από τη Βουλγαρία και μετά από τη Νορβηγία, αλλά η διεθνής πίεση τον ανάγκασαν να τους αρνηθεί. Το 1856 ιδρύθηκε η Ένωση Θαλασσινών και ο Βλαδίμηρος έγινε ο πρώτος πρόεδρός της.
Το 1939 απεβίωσε στο Κίτρινο Ανάκτορο της Κοπεγχάγης και τάφηκε στον Καθεδρικό του Ρόσκιλε. Είχε τιμηθεί με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Λουτρού το 1901 από τον Εδουάρδο Ζ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου[9] και με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Πύργου & του Ξίφους από την Πορτογαλία.
Οικογένεια Επεξεργασία
Νυμφεύτηκε το 1885 τη Μαρία της Ορλεάνης, κόρη του Ροβέρτου, Δούκα του Σαρτρ (εγγονού του Λουδοβίκου Φιλίππου της Γαλλίας)[10]. Τον γάμο πρότεινε ο Φίλιππος, Κόμης του Παρισιού[10] (αδελφός του Ροβέρτου), και η τελετή έγινε στο μέγαρό του, στον Πύργο του Ε[10]. Παραβρέθηκαν πολλοί στον γάμο[10]. Ο Βλαδίμηρος ήταν Λουθηρανός, ενώ η Μαρία ήταν Καθολική· κατά τον γάμο τους συμφώνησαν οι γιοί να γίνουν Λουθηρανοί και οι κόρες να ακολουθήσουν την Καθολική πίστη[11]. Είχαν τέκνα:
- Άαγκε (1887 - 1940), μετά τον μοργανατικό γάμο του έγινε Κόμης του Ρόσενμποργκ.
- Άξελ (1888 - 1964), πρίγκιπας της Δανίας.
- Ερρίκος (1890 - 1950), μετά τον μοργανατικό γάμο του έγινε Κόμης του Ρόσενμπογρκ.
- Βίγκο (1893 - 1970), μετά τον μοργανατικό γάμο του έγινε Κόμης του Ρόσενμποργκ.
- Μαργαρίτα (1895 - 1992), παντρεύτηκε τον Ρενέ των Βουρβόνων-Πάρμας. Η κόρη τους:
- Άννα, παντρεύτηκε τον Μιχαήλ της Ρουμανίας.
Πρόγονοι Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10231.htm#i102305. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Dansk Biografisk Lexikon». (Δανικά) Dansk Biografisk Leksikon. Valdemar_-_prins.
- ↑ p10231.htm#i102305. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ Bertin, Celia (1982). «A False Happiness». Marie Bonaparte: A Life. New York: Harcourt Brace Jovanovich. σελίδες 85–86. ISBN 0-15-157252-6.
- ↑ London Gazette, Νο 27356, 17 September 1901, page 6101
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 «Royal Marriage Bells», The New York Times (Eu, France), 22 October 1885
- ↑ Finestone, p. 199.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Prince Valdemar at the website of the Royal Danish Collection at Amalienborg Palace.
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Prince Valdemar of Denmark της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |