Βασίλης Λεβέντης
Ο Βασίλης Λεβέντης (Μεσσήνη Μεσσηνίας, 2 Νοεμβρίου 1951) είναι Έλληνας πολιτικός, πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων και τέως βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
| Βασίλης Λεβέντης | |
|---|---|
 | |
| Πρόεδρος Ένωσης Κεντρώων | |
Εν ενεργεία Ανέλαβε καθήκοντα 2 Μαρτίου 1992 | |
| Βουλευτής της Βουλής των Ελλήνων | |
| Περίοδος 20 Σεπτεμβρίου 2015 – 11 Ιουνίου 2019 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 2 Νοεμβρίου 1951, Μεσσήνη Μεσσηνίας, Ελλάδα |
| Εθνότητα | Έλληνας |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Πολιτικό κόμμα | Ένωση Κεντρώων (1992-σήμερα) Οικολόγοι Ειρηνιστές Πράσινοι (1990-1992) Ελεύθεροι (1984-1990) ΠΑ.ΣΟ.Κ. (1974-1981) |
| Σύζυγος | Αναστασία Μεντεσίδου |
| Παιδιά | Μάριος Γεωργιάδης |
| Σπουδές | Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο |
| Επάγγελμα | Πολιτικός Μηχανικός |
| Θρήσκευμα | Χριστιανός Ορθόδοξος |
| Ιστοσελίδα | Ένωση Κεντρώων |
| Στρατιωτική υπηρεσία | |
| Πίστη |  Ελλάδα |
| Υπηρεσία/κλάδος | Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό |
| Βαθμός | Επίκουρος Σημαιοφόρος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Πρώτα χρόνια Επεξεργασία
Ο Βασίλης Λεβέντης γεννήθηκε στη Μεσσήνη. Είναι το τέταρτο παιδί του Αποστόλου και της Γρηγορίας Λεβέντη, οι οποίοι κατάγονταν από το Κορακοβούνι Αρκαδίας ενώ οι γονείς τους κατάγονταν από τον Δρυμώνα Κυθήρων. Η οικογένεια Λεβέντη, μετά από καταστροφή της περιουσίας της από τους Γερμανούς κατακτητές, είχε μετοικήσει στον Πειραιά όπου ο Βασίλης Λεβέντης ολοκλήρωσε τη στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση (το δημοτικό και το εξατάξιο γυμνάσιο).
Το 1969 εισήλθε ένατος στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στη σχολή Πολιτικών Μηχανικών.[1] Ολοκλήρωσε τις σπουδές του με άριστα και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Μόναχο της Γερμανίας.
Ολοκλήρωσε την στρατιωτική του θητεία στο Πολεμικό Ναυτικό στη Διεύθυνση Διοικητικής Μέριμνας Ναυτικού (Δ.Δ.Μ.Ν.), στον Ναύσταθμο Σαλαμίνας, ως Επίκουρος Σημαιοφόρος, την περίοδο 1976-1978.
Πολιτική σταδιοδρομία Επεξεργασία
Ένταξη στην πολιτική Επεξεργασία
Κατά τη διάρκεια του αντιδικτατορικού αγώνα (1970-1974), που ο Λεβέντης ήταν φοιτητής στο Πολυτεχνείο, κατείχε πολύγραφο και με ομάδα συμφοιτητών του διένειμε προκηρύξεις, καλώντας τους Αθηναίους σε εξέγερση ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς. Η πρώτη ουσιαστική όμως επαφή του Λεβέντη με την πολιτική έγινε το 1975 όταν, ως συνεργάτης του πρώην πρύτανη του Πολυτεχνείου, Κυπριανού Μπίρη, συνέβαλε στη σύνταξη των άρθρων 21 και 24 του Συντάγματος και στη δημιουργία του προγράμματος ΔΕΠΟΣ.
Με την ενεργό πολιτική ασχολήθηκε για πρώτη φορά το 1974 ως ιδρυτικό μέλος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Μετά το 1981 εκδήλωσε έντονες διαφωνίες, υπό την άποψη ότι το κόμμα μετά τον σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης σταδιακά απομακρυνόταν από τις αρχές του και στην ουσία συνέχιζε την πολιτική των προκατόχων του. Το 1982 έθεσε υποψηφιότητα για δήμαρχος του Πειραιά.
Ίδρυση οικολογικού κόμματος Επεξεργασία
Το 1984 ίδρυσε το πρώτο οικολογικό κόμμα στην Ελλάδα, ενώ ο συνδυασμός που δημιούργησε με τον τίτλο «Ελεύθεροι» συμμετείχε στις Ευρωεκλογές της ίδιας χρονιάς αποσπώντας 8.816 ψήφους και ποσοστό 0,15%. Το 1986 έθεσε υποψηφιότητα για δήμαρχος Αθηναίων, λαμβάνοντας 2.352 ψήφους και ποσοστό 0,57%. Στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 1989 μετείχε ως υποψήφιος βουλευτής στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας στη Β' Αθήνας, όμως με 5.212 σταυρούς προτίμησης κατατάχθηκε μόλις 29ος ανάμεσα σε 31 υποψήφιους και δεν εκλέχτηκε.[2]
Στις αρχές του 1990 ίδρυσε το κόμμα Οικολόγοι Ειρηνιστές Πράσινοι, με το οποίο συμμετείχε στις βουλευτικές εκλογές της ίδιας χρονιάς ενώ στα τέλη του έτους ίδρυσε τον τηλεοπτικό σταθμό Κανάλι 67.
Ένωση Κεντρώων Επεξεργασία
Το 1992 συνεργάστηκε με το δημοκρατικό κόμμα Κέντρο του Γιώργου Γ. Παπανδρέου για τη δημιουργία του κόμματος Ένωση Κεντρώων και Οικολόγων και μετέπειτα γνωστού ως Ένωση Κεντρώων. Το όνομα του κόμματος επελέγη για να θυμίζει την Ένωση Κέντρου, της οποίας ιδρυτής και πρόεδρος ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου. Αρχικά συμπεριλάμβανε τη φράση "και Οικολόγων" η οποία όμως αργότερα αφαιρέθηκε. Σκοπός της ίδρυσης του κόμματος ήταν να στεγάσει στον κεντρώο χώρο την παραδοσιακή κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ, καθώς ο Λεβέντης θεωρούσε πως αυτή προδόθηκε από τη μετεξέλιξη του κινήματος.
Ο Λεβέντης έγινε ευρύτερα γνωστός λόγω της συμμετοχής του στις αναπληρωματικές εκλογές στις 5 Απριλίου 1992 στην εκλογική περιφέρεια Β΄ Αθήνας. Παρόλο που δεν εκλέχθηκε βουλευτής, ο Λεβέντης απέσπασε περισσότερες από 100 χιλιάδες ψήφους (114.942), αριθμός κατά πολύ μεγαλύτερος από την εκλογική δύναμη της Ένωσης Κεντρώων στην περιφέρεια.[3]
Η Ένωση Κεντρώων συμμετείχε σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις για το Κοινοβούλιο και το Ευρωκοινοβούλιο από το 1993. Την ίδια χρονιά το Κανάλι 67 μετονομάστηκε σε Κανάλι 40: Κοινωνική και Οικολογική Τηλεόραση Ελλάδος - Green Greece, ενώ ο σταθμός στα τέλη του 2000 πουλήθηκε στον εκδότη Γιώργο Κουρή, μετονομάζοντας τον στις 8 Ιανουαρίου του επομένου έτους σε Extra Channel.[4][5] Μετέπειτα πέρασε στην ιδιοκτησία του Φίλιππου Βρυώνη και επαναμετονομάστηκε τον Αύγουστο του 2003 σε Extra 3.[6][7] Ο Λεβέντης από το 2000 παρουσίαζε τηλεοπτική εκπομπή πολιτικού περιεχομένου στο ίδιο κανάλι, με τίτλο Πολιτικός Μαραθώνιος, που προβαλλόταν σε εβδομαδιαία βάση.[8] Τα τελευταία χρόνια συνεχίζει τις εκπομπές μέσα από το επίσημο κανάλι της Ένωσης Κεντρώων στο YouTube με το όνομα Αντιδιαπλοκή TV. Αρθρογραφούσε τακτικά στην εφημερίδα Αυριανή. Φιλοξενείται συχνά από δημοσιογράφους περιφερειακών καναλιών για συνεντεύξεις και σχολιασμό της επικαιρότητας. Από το 2004 διακινεί την εφημερίδα-όργανο του κόμματος της Ένωσης Κεντρώων «Αντιδιαπλοκή». Επίσης είναι ο συγγραφέας δύο βιβλίων-συλλογών δημοσιευμάτων του στην Αυριανή, τα «Εκδότες και δημοσιογράφοι, οι μεγάλες πληγές της ελληνικής κοινωνίας» και «Ανοίγουμε το αρχείο του Βασίλη Λεβέντη».
Ο Λεβέντης είχε προτείνει για τη θέση του πρωθυπουργού σε κυβέρνηση συνεργασίας τον Λουκά Παπαδήμο από τον Ιούνιο του 2011, πριν την ανάθεση εντολής σχηματισμού στις 10 Νοεμβρίου του 2011, της κυβέρνησης Λουκά Παπαδήμου, όταν έφτασε σε αδιέξοδο διαχείρισης της χώρας το ελληνικό πολιτικό σύστημα, κατά την οικονομική κρίση. Μέχρι σήμερα εξακολουθεί να εκφράζει την εκτίμησή του στο πρόσωπο του Λ. Παπαδήμου και υποστηρίζει ότι η Κυβέρνηση Παπαδήμου τελούσε υπό ασφυκτική ομηρία των πολιτικών κομμάτων που τη στήριζαν, αλλιώς θα μπορούσε να παραγάγει περισσότερο και καλύτερο έργο.[9][10]
Στις βουλευτικές εκλογές Ιανουαρίου του 2015, το κόμμα του Λεβέντη λαμβάνει 5,11% στην Α΄ Θεσσαλονίκης, μία μονάδα πάνω από το ΠΑΣΟΚ (4,12%) και περίπου 4 μονάδες πάνω από το ΚΙΔΗΣΟ (1,33%), ενώ στην επικράτεια το 1,79% με 110.826 πολίτες να ψηφίζουν την Ένωση Κεντρώων, όταν στις προηγούμενες εκλογές του Ιουνίου 2012 είχε περιοριστεί στο 0,28%.[11]
Στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 η Ένωση Κεντρώων πέτυχε την είσοδό της στην Βουλή, όπως και ο ίδιος ο Λεβέντης, 23 χρόνια μετά την ίδρυση του κόμματος, με ποσοστό 3,43% και εκλογή 9 βουλευτών.
Στις βουλευτικές εκλογές του Ιουλίου του 2019, η Ένωση Κεντρώων έλαβε ποσοστό 1,24% και κατά συνέπεια δεν κατάφερε να εισέλθει στο κοινοβούλιο[12], με τον Βασίλη Λεβέντη να μην επανεκλέγεται[εκκρεμεί παραπομπή].
Απόπειρες δολοφονίας Επεξεργασία
Ο Λεβέντης υποστηρίζει ότι έχει γίνει δολοφονική απόπειρα εναντίον του στην Καλλιθέα κατά τις αναπληρωματικές εκλογές της Β' Αθηνών του 1992.[13] Επίσης, καταγγέλλει ως δεύτερη δολοφονική απόπειρα τροχαίο ατύχημα στην περιοχή Μαλγάρων Θεσσαλονίκης στις 21 Σεπτεμβρίου 1996 (παραμονή των βουλευτικών εκλογών του 1996).[13] Στην δεύτερη περίπτωση, νοσηλεύτηκε στο Γ.Ν.Θ. Ιπποκράτειο επί ένα μήνα.[13]
Παρενοχλήσεις εναντίον του Επεξεργασία
Στις αρχές του 1994 ο τότε δημοσιογράφος - και μετέπειτα υπουργός εργασίας, πολιτισμού και εθνικής άμυνας - Πάνος Παναγιωτόπουλος κάλεσε τον Βασίλη Λεβέντη σε εκπομπή του στον ΑΝΤ1 με εμφανή διάθεση εμπαιγμού.[14] Ο Λεβέντης όμως κατάφερε να κρατηθεί ψύχραιμος και μάλιστα ανέφερε και σε εκείνη την εκπομπή την εκτίμησή του ότι η οικονομική πολιτική που ασκείτο στην Ελλάδα από τα δυο μεγάλα κόμματα που κυβερνούσαν μετά το 1974 οδηγεί τη χώρα σε πτώχευση, κάτι που επαληθεύτηκε το 2010.[14] Τις επόμενες ημέρες ο Παναγιωτόπουλος δέχθηκε έντονη κριτική από τα ΜΜΕ, κλήθηκε και σε απολογία από την ΕΣΗΕΑ και τερματίστηκε η συνεργασία του με τον ΑΝΤ1.[15]
Υγεία Επεξεργασία
Στις 25 Σεπτεμβρίου 2021 έγινε γνωστό ότι έχει προσβληθεί από τον νέο κορονοϊό και ότι διασωληνώθηκε στην μονάδα εντατικής θεραπείας του Ευαγγελισμού. Αποσωληνώθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου, αλλά την επομένη διασωληνώθηκε ξανά.[16] Στις 19 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε εκ νέου αποσωλήνωσή του, όμως τις επόμενες ημέρες μπήκε στην εντατική (για δεύτερη φορά), λόγω επιδείνωσης της υγείας του.[17][18] Στις 15 Νοεμβρίου αποσωληνώθηκε (για τρίτη φορά), λόγω βελτίωσης της κατάστασής του.[19] Μετά από 2 μέρες (δηλαδή την 17η Νοεμβρίου) βγήκε από τη ΜΕΘ του Ευαγγελισμού και νοσηλεύτηκε σε κανονικό δωμάτιο του προαναφερθέντος νοσοκομείου. Ο οργανισμός του αποδυναμώθηκε σε μεγάλο βαθμό, ενώ επίσης (όπως ανέφερε ο αδελφός του) έχει σημειώσει μεγάλη απώλεια σωματικού βάρους.[20] Στις 9 Δεκεμβρίου 2021 πήρε εξιτήριο, μετά από 75 ημέρες νοσηλείας.[21]
Σάτιρα Επεξεργασία
Αποτέλεσε αντικείμενο έντονης σάτιρας στο παρελθόν από τον Γιώργο Μητσικώστα.[22] Ο τελευταίος όμως, κατά δήλωσή του μέσω των κοινωνικών δικτύων[22], πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, ζήτησε συγγνώμη από τον Λεβέντη[22], καλώντας τον κόσμο να ψηφίσει το κόμμα του, την Ένωση Κεντρώων.[22]
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Σημειώσεις και παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Οι εισαγόμενοι εις τα πανεπιστήμια και εις τας άλλας ανωτάτας σχολάς». Μακεδονία: σελ. 4. 1969-10-25. http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=124&dc=25&db=10&da=1969. Ανακτήθηκε στις 2015-09-21.
- ↑ Οι εκλογές της 18ης Ιουνίου 1989, Εκδόσεις Το Ποντίκι, Αθήνα 1989, σελίδα 16
- ↑ Κώστας Διγκαβές, «Αλμανάκ 1993», Εκδόσεις Αλμανάκ, Θεσσαλονίκη 1993.
- ↑ ««Extra Channel» από τη Δευτέρα». Ριζοσπάστης. 5 Ιανουαρίου 2001. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2019.
- ↑ «Νέο «Extra» κανάλι». Το Βήμα. 17 Δεκεμβρίου 2000. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2019.
- ↑ «EXTRA – TV». Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2019.
- ↑ «Ζητά άδεια εθνικής εμβέλειας». Ριζοσπάστης. 2 Δεκεμβρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2019.
- ↑ «Πού το πάει ο Βασίλης Λεβέντης - Η απίστευτη ιστορία ενός παράδοξου πολιτικού [εικόνες]». iefimerida.gr. 31 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2019.
- ↑ Hellenic Nexus Απριλίου: Βασίλης Λεβέντης
- ↑ Χαράλαμπος Ξεκουκουλωτάκης (2011-11-03). «Πανηγυρική δικαίωση του Βασίλη Λεβέντη». Το Ποντίκι. https://www.topontiki.gr/2011/11/03/panigiriki-dikeosi-tou-vasili-leventi/. Ανακτήθηκε στις 2011-11-12.
- ↑ Εθνικές Εκλογές Σεπτέμβριος 2015, Υπουργείο Εσωτερικών
- ↑ «Τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών 2019 - Τα ποσοστά των κομμάτων». Offsite. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2019.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 Το Ποντίκι Web (16 Απριλίου 2016). «Οι τρεις απόπειρες δολοφονίας κατά του Βασίλη Λεβέντη: Φοβήθηκα και φοβάμαι ακόμη (Video)». Το Ποντίκι. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2017.
- ↑ 14,0 14,1 Μάνος Χωριανόπουλος (22 Φεβρουαρίου 2014). «Όταν ο χιουμορίστας Π. Παναγιωτόπουλος, κέρασε πίτσες τον Βασίλη Λεβέντη». news247. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2017.
- ↑ Μαριλή Μαργωμένου (2015-01-28). «Πώς οι 17.191 ψήφοι στον Λεβέντη έγιναν 110.000». Η Καθημερινή. https://www.kathimerini.gr/politics/801201/pos-oi-17-191-psifoi-ston-leventi-eginan-110-000/. Ανακτήθηκε στις 2015-02-02.
- ↑ «Κορονοϊός – Βασίλης Λεβέντης: Διασωληνώθηκε εκ νέου, χειροτέρεψε η κατάσταση της υγείας του». ethnos.gr.
- ↑ «Βασίλης Λεβέντης: Τα τελευταία νέα για την υγεία του». 19 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ «Βασίλης Λεβέντης – Το συγκινητικό μήνυμα του γιου για τα γενέθλιά του». in.gr. 2 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ «Κορονοϊός - Λεβέντης: Αποσωληνώθηκε μετά δύο μήνες». alfavita.gr. 15 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ «Βασίλης Λεβέντης: Βγήκε από τη ΜΕΘ - «Είναι εξασθενημένος, έχει χάσει 27 κιλά» [βίντεο]». iefimerida.gr. 17 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ «Λεβέντης: Έχασε πάνω από 20 κιλά λόγω κορωνοϊού». Το Βήμα Online. 9 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ 22,0 22,1 22,2 22,3 Λευτέρης Σαββίδης (16 Ιανουαρίου 2015). «Γιώργος Μητσικώστας: Συγνώμη Βασίλη Λεβέντη. Σου αξίζει μια θέση στη Βουλή». news247. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2017.