Βιοπολυμερές ονομάζεται το πολυμερές που παράγεται από ζωντανούς οργανισμούς. Με άλλα λόγια, τα βιοπολυμερή είναι πολυμερικά βιομόρια. Τα βιοπολυμερή περιέχουν μονομερείς μονάδες που συνδέονται με ομοιοπολικό δεσμό για να σχηματίσουν μεγαλύτερες δομές. Υπάρχουν τρεις κύριες κατηγορίες βιοπολυμερών, που κατατάσσονται σύμφωνα με τις μονομερείς μονάδες που χρησιμοποιούνται και τη δομή που σχηματίζεται: τα πολυνουκλεοτίδια (RNA και DNA), τα οποία είναι μακριά βιοπολυμερή που αποτελούνται από 13 ή περισσότερα νουκλεοτιδικά μονομερή, τα πολυπεπτίδια που είναι μικρά πολυμερή αμινοξέων και οι πολυσακχαρίτες, δομές υδατανθράκων[1][2][3][4]. Άλλα παραδείγματα βιοπολυμερών περιλαμβάνουν το καουτσούκ, τη σουβερίνη, τη μελανίνη και τη λιγνίνη.

Στη δομή του DNA ένα ζευγάρι των βιοπολυμερών, τα πολυνουκλεοτίδια, διαμορφώνουν τη διπλή έλικα

Η κυτταρίνη είναι η πιο κοινή οργανική ένωση και βιοπολυμερές στη Γη. Σχεδόν το ένα τρίτο του φυτικού υλικού είναι κυτταρίνη. Το περιεχόμενο κυτταρίνης του βαμβακιού είναι 90% ενώ για το ξύλο είναι 50%.[5]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Mohanty, A.K., et al., Natural Fibers, Biopolymers, and Biocomposites (CRC Press, 2005)
  2. Chandra, R., and Rustgi, R., "Biodegradable Polymers", Progress in Polymer Science, Vol. 23, p. 1273 (1998)
  3. Meyers, M.A., et al., "Biological Materials: Structure & Mechanical Properties", Progress in Materials Science, Vol. 53, p. 1 (2008)
  4. Kumar, A., et al., "Smart Polymers: Physical Forms & Bioengineering Applications", Progress in Polymer Science, Vol. 32, p. 1205 (2007)
  5. Klemm, D., Heublein, B., Fink, H., and Bohn, A., "Cellulose: Fascinating Biopolymer / Sustainable Raw Material", Ang. Chemie (Intl. Edn.) Vol. 44, p. 3358 (2004)