Βικιπαίδεια

Βιρμανικές γενικές εκλογές 2020

Στις 8 Νοεμβρίου διεξήχθησαν οι γενικές εκλογές στη Μιανμάρ,[1] για να εκλεγούν τα 315 μέλη της κάτω βουλής, τα 161 μέλη της άνω βουλής, τα 612 μέλη των πολιτειακών και περιφερειακών συνελεύσεων και οι 29 Υπουργοί Εθνικών Υποθέσεων.

Γενικές εκλογές στη Μιανμάρ 2020
2015 ←
Για τις 642 έδρες στο Βιρμανικό Κοινοβούλιο.
Οι 322 έδρες χρειάζονται για την πλειοψηφία.
  Κόμμα πλειοψηφίας Κόμμα μειοψηφίας Τρίτο κόμμα
 
Επικεφαλής Αούνγκ Σαν Σου Κι Ταν Χτάι Χουν Τουν Όο
Κόμμα Εθνική Δημοκρατική Ένωση ΚΕΑκΑ ΔΕΕ Σαν
Προηγούμενες
εκλογές 		255 Α / 135 Ε 30 Α / 11 Ε 12 Α / 3 Ε
Έδρες 258 Α / 138 Ε 26 Α / 7 Ε 13 Α / 2 Ε
Αλλαγή στις
έδρες 		Αύξηση 3 Α / Αύξηση 3 Ε Μείωση 4 Α / Μείωση 4 Ε Αύξηση 1 Α / Μείωση 1 Ε
  Τέταρτο κόμμα Πέμπτο κόμμα Έκτο κόμμα
 
Επικεφαλής Θαρ Τουν Χλα Ου Άικ Μονέ Νάι Λάι Τα Μα
Κόμμα Αρακανικό Εθνικό Κόμμα Εθνικό Κόμμα Τάανγκ Κόμμα Ενότητας των Μον
Προηγούμενες
εκλογές 		12 Α / 10 Ε 3 Α / 2 Ε Νέο
Έδρες 4 Α / 4 Ε 3 Α / 2 Ε 2 Α / 3 Ε
Αλλαγή στις
έδρες 		Μείωση 8 Α / Μείωση 6 Ε Σταθερό Α / Σταθερό Ε Αύξηση 2 Α / Αύξηση 3 Ε

Αριστερά: αποτελέσματα για τη Βουλή των Αντιπροσώπων

Δεξιά: αποτελέσματα για τη Βουλή των Εθνών

Απερχόμενος Πρόεδρος της Μιανμάρ

Ουίν Μιντ
Εθνική Δημοκρατική Ένωση

Εκλεγμένος Πρόεδρος της Μιανμάρ

Πραξικόπημα
Άκυρες εκλογές

Οι 37 εκατομμύρια εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι της χώρας κλήθηκαν να επιλέξουν μεταξύ 5.639 υποψηφίων και 87 πολιτικών κομμάτων. Τα πρώτα αποτελέσματα έδειξαν ότι η προσέλευση ήταν γύρω στο 70% και ότι το κυβερνών κόμμα, η Εθνική Δημοκρατική Ένωση είχε κερδίσει την συντριπτική πλειοψηφία των εδρών του Κοινοβουλίου, τις 396 από τις 642.[2]

Ωστόσο, το αποτέλεσμα των εκλογών ακυρώθηκε από το στρατό μετά το πραξικόπημα την 1η Φεβρουαρίου 2021.

Εκλογικό σύστημα Επεξεργασία

Όλα τα μέλη θα εκλεγούν με απλό πλειοψηφικό σύστημα. Ο υποψήφιος που θα συγκεντρώσει τους περισσότερους ψήφους θα ανακηρυχτεί νικητής και θα πάρει την έδρα.

 
 
Αναλυτικά αποτελέσματα. Αριστερά: Βουλή των Αντιπροσώπων. Δεξιά:Βουλή των Εθνών

Βιρμανικό Κοινοβούλιο Επεξεργασία

Η Βουλή των Αντιπροσώπων, η κάτω βουλή του Βιρμανικού κοινοβουλίου, αποτελείται από 440 μέλη. Σύμφωνα με το Βιρμανικό Σύνταγμα του 2008, τα 110 μέλη διορίζονται από τον στρατό και τα 330 μέλη εκλέγονται με πλειοψηφικό σύστημα.[3] Η Βουλή των Εθνών, η άνω βουλή του κοινοβουλίου, αποτελείται από 224 μέλη από τα οποία τα 56 διορίζονται από τον στρατό και τα 168 εκλέγονται με πλειοψηφικό σύστημα.[4]

Για να επικυρωθεί το αποτέλεσμα των εκλογών πρέπει η προσέλευση εκλογέων να είναι πάνω από 50%. Η προσέλευση στην ψηφοφορία δεν είναι υποχρεωτική. Δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι οι πολίτες της Μιανμάρ ηλικίας άνω των 18 ετών, εκτός αν έχουν αποστερηθεί το δικαίωμα λόγω δικαστικής απόφασης ή ιατρικής διάγνωσης, αν είναι μέλη θρησκευτικής αίρεσης, αν έχουν κηρύξει πτώχευση ή αν εκτίουν ποινή φυλάκισης.

Έδρες που έμειναν εκτός ψηφοφορίας Επεξεργασία

Στις 16 Οκτωβρίου 2020 η Βιρμανική Εκλογική Επιτροπή ότι σε ορισμένους δήμους και κοινότητες στις Πολιτείες Καγίν, Κατσίν, Μον, Ρακίν και Σαν και στην Περιφέρεια Μπάγκο η ψηφοφορία ακυρώθηκε επειδή δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για ελεύθερη και δίκαιη διεξαγωγή.[5][6] Συνεπώς, οι 15 έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων και οι 7 έδρες στη Βουλή των Εθνών, οι οποίες αναλογούν στις περιοχές αυτές, βγήκαν εκτός ψηφοφορίας. Στις 9 Νοεμβρίου ανακοινώθηκε ότι θα εκλεγούν 315 αντί για 330 μέλη στη Βουλή των Αντιπροσώπων,161 αντί για 168 μέλη στη Βουλή των Εθνών και 612 αντί για 644 μέλη στις Πολιτειακές και Περιφερειακές Συνελεύσεις.[7] Δηλαδή, στο διθάλαμο Βιρμανικό Κοινοβούλιο έγινε μία συνολική μείωση 22 εδρών: ή άνω και η κάτω βουλή μαζί θα έχουν 642 αντί για 664 μέλη, και η πλειοψηφία που χρειάζεται για τον σχηματισμό κυβέρνησης και την εκλογή Προέδρου είναι 322 έδρες.[8]

Πολιτειακές και Περιφερειακές Συνελεύσεις Επεξεργασία

Οι Πολιτειακές και Περιφερειακές Συνελεύσεις αποτελούνται από 864 μέλη, από τα οποία τα 220 διορίζονται από τον στρατό, και τα 644 εκλέγονται με πλειοψηφικό σύστημα.[9][10] Οι 29 Υπουργοί Εθνικών Υποθέσεων εκλέγονται στις Πολιτείες και Περιφέρειες στις οποίες ο πληθυσμός μίας εθνότητας είναι μεγαλύτερος του 0,1% του συνολικού πληθυσμού της Μιανμάρ. Ο πληθυσμός της χώρας είναι γύρω στα 54,4 εκατομμύρια άρα μία εθνική μειονότητα πρέπει να έχει πληθυσμό τουλάχιστον 54.000 άτομα για να εκπροσωπηθεί από έναν Υπουργό. Ο κανόνας αυτός δεν ισχύει για τις εθνικές μειονότητες που είναι η πλειοψηφία στην πολιτεία / περιφέρεια όπου κατοικούν, ούτε για τις εθνικές μειονότητες που ζουν σε αυτοδιοικούμενη ζώνη εντός μίας πολιτείας / περιφέρειας.[11][12]

Προεδρική εκλογή Επεξεργασία

Αφού αναλάβουν καθήκοντα τα μέλη του κοινοβουλίου, θα διεξαχθεί η έμμεση εκλογή του Προέδρου και δύο Αντιπροέδρων από το Σώμα Εκλεκτόρων, το οποίο θα αποτελείται από τρεις επιτροπές: μία επιτροπή αιρετών μελών της κάτω βουλής, μία επιτροπή αιρετών μελών της άνω βουλής και μία επιτροπή των στρατιωτικών που διορίστηκαν στο κοινοβούλιο. Η εκλογή θα γίνει με πλειοψηφικό σύστημα. Ο υποψήφιος που θα συγκεντρώσει τους περισσότερους ψήφους θα γίνει Πρόεδρος, ο δεύτερος θα γίνει Α' Αντιπρόεδρος και ο τρίτος θα γίνει Β' Αντιπρόεδρος. [13]

Εκλογικές περιφέρειες Επεξεργασία

Εκλογικές περιφέρειες της Μιανμάρ[14][15][16][10]
Χάρτης Υποδιαίρεση Έδρες Πολιτειακές και Περιφερειακές Συνελεύσεις
Βουλή των
Αντιπροσώπων 		Βουλή των
Εθνών 		Μέλη Υπουργοί Εθνικών Υποθέσεων
  Πολιτείες
  Πολιτεία Καγιά 7 12 14 1 Βιρμανός
  Πολιτεία Καγίν 7 12 14 3 Βιρμανός, Μον, Πάο
  Πολιτεία Κατσίν 18 12 36 4 Βιρμανός, Λισού, Ραβάγκ, Σαν,
  Πολιτεία Μον 10 12 20 3 Βιρμανός, Καγίν, Πάο
  Πολιτεία Ρακίν 17 12 34 1 Τσιν
  Πολιτεία Σαν 55 12 110 7 Άκα, Βιρμανός, Ίντα, Κατσίν, Καγιάνος, Λάχου, Λίσου
  Πολιτεία Τσιν 9 12 18 0 –
Περιφέρειες
  Περιφέρεια Αγιεγιαρουάντι 26 12 52 2 Αρακανός, Καγίν
  Περιφέρεια Γιανγκόν 45 12 90 2 Αρακανός, Καγίν
  Περιφέρεια Μαγκουέι 25 12 50 1 Τσιν
  Περιφέρεια Μανταλέι 36 12 56 1 Σαν
  Περιφέρεια Μπάγκο 28 12 56 1 Καγίν
  Περιφέρεια Σαγκάινγκ 37 12 74 2 Σαν, Τσιν
  Περιφέρεια Τανιντάρι 10 12 20 1 Καγίν
Σύνολο: 330 168 644 29

Δημοσκοπήσεις Επεξεργασία

Σε δημοσκόπηση του Διεθνούς Ρεπουμπλικανικού Ιδρύματος που έγινε τον Ιούλιο του 2019 οι εκλογείς ρωτήθηκαν για τις απόψεις τους σε ορισμένα πολιτικά ζητήματα.[17]

Στην ερώτηση: «Υποστηρίζετε κάποιο πολιτικό κόμμα;» απάντησαν:
  • Ναι: 51%
  • Όχι: 47%
  • Δεν ξέρω: 2%
 Στην ερώτηση: «Γενικά, θα λέγατε ότι η χώρα μας βαδίζει προς την σωστή κατεύθυνση ή προς την λάθος κατεύθυνση;» απάντησαν:
  • Σωστή κατεύθυνση: 77%
  • Λάθος κατεύθυνση: 19%
  • Δεν ξέρω: 4%
 Στην ερώτηση: «Πιστεύετε ότι πρέπει να δοθεί περισσότερη αυτονομία και εξουσίες στις Πολιτείες και περιφέρειες ώστε να αποφασίζουν μόνες τους, ή θεωρείτε ότι όλες οι εξουσίες και οι αποφάσεις πρέπει να είναι συγκεντρωμένες στην κυβέρνηση της ένωσης;» απάντησαν:
  • Συγκεντρωτισμός της εξουσίας: 70%
  • Περισσότερη αυτονομία: 22%
  • Δεν ξέρω/δεν απαντώ: 8%
Στην ερώτηση: «Για καθένα από αυτά τα ζητήματα, θα λέγατε ότι είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, μέτριο πρόβλημα, ή καθόλου πρόβλημα;», απάντησαν ότι είναι σοβαρό πρόβλημα:
  • Ανεπαρκείς δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις: 34%
  • Ανεπαρκής υποστήριξη στους αγρότες: 41%
  • Έλλειψη υποδομών: 44%
  • Χαμηλά εισοδήματα: 49%
  • Εθνικές συγκρούσεις: 52%
  • Αυξήσεις στις τιμές: 55%
  • Έγκλημα: 69%
  • Κατάχρηση φαρμάκων: 86%


Διεξαγωγή Επεξεργασία

  •  
    Οι εκλογείς τήρησαν τις αποστάσεις ασφαλείας περιμένοντας να ψηφίσουν
  •  
    Έξω από το εκλογικό κέντρο της Γιανγκόν
  •  
    Η ώρα της ψηφοφορίας
  •  
    Ψηφοδέλτιο των Βιρμανικών εκλογών 2020

Αποτελέσματα Επεξεργασία

Γενικά αποτελέσματα Επεξεργασία

Αποτελέσματα των γενικών εκλογών[2][18]
Κόμμα Βουλή των
Αντιπροσώπων 		Βουλή των
Εθνών 		Σύνολο
Κοινοβουλίου 		Περιφερειακές και Πολιτειακές
Συνελεύσεις
Έδρες ± Έδρες ± Έδρες Έδρες ± Υπουργοί ±
  Εθνική Δημοκρατική Ένωση 258   3 138   3 396 501   25 23   2
  Κόμμα Ένωσης, Αλληλεγγύης και Ανάπτυξης 26   4 7   4 33 38   35 0   2
ΔΕΕ ΣΑΝ 13   1 2   1 15 27   2 0  
Αρακανικό Εθνικό Κόμμα 4   8 4   6 8 7   15 0   1
  Εθνικό Κόμμα των Τάανγκ 3   2   5 7   0  
  Κόμμα Ενότητας των Μον 2   2 3   3 5 6   6 1   1
  Εθνική Οργάνωση των Πάο 3   1   4 7   1 0  
Δημοκρατικό Κόμμα της Πολιτείας Καγιά 2   2 3   3 5 3   3 0  
Λαϊκό Κόμμα της Πολιτείας Κατσίν 1   1 0 - 1 3   3 0  
Αρακανικό Μέτωπο 1   1 0 - 1 2   2 0  
Εθνικό Κόμμα των Ουά 1   1 0 - 1 2   2 0  
Εθνικό Αναπτυξιακό Κόμμα των Λαχού 0   0   1   1  
Δημοκρατικό Κογκρέσο των Ζόμι 1   1 0   2 1 1   1 0  
Εθνικό Αναπτυξιακό Κόμμα των Λισού 0   2 0   0 1   1 1  
Νέο Δημοκρατικό Κόμμα (Κατσίν) 0 - 1   1 1 1   1 0  
Καγιανικό Εθνικό Κόμμα 0 - 0 - 0 0 - 1   1
  Λαϊκό Κόμμα των Καγίν 0   0   0 1   0  
  Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα των Σαν 0   0   0 1   0  
Εθνική Δημοκρατική Ένωση των Τσιν 0 - 0 - 0 1   1 0  
  Δημοκρατικό Κόμμα της Πολιτείας Κατσίν 0   1 0   0 0   0  
  Κόμμα Δημοκρατίας και Ενότητας των Κοκάνγκ 0   1 0   0 0   1 0  
  Δημοκρατικό Κόμμα των Ουά 0   1 0   0 0   2 0  
Ανεξάρτητοι 0   1 0   2 0 2   1 2   1
Εκτός ψηφοφορίας 15 7 22 32 0
Διορίστηκαν από τον στρατό 110 56 166 220 0
Σύνολο 440 224 664 864 29

Βουλή των Αντιπροσώπων Επεξεργασία

Αποτελέσματα για τη Βουλή των Αντιπροσώπων ανά περιφέρεια[19]
Υποδιαίρεση  
ΕΔΕ 		 
ΚΕΑΑ
ΔΕΕ ΣΑΝ 		Άλλα Εκτός Σύνολο
  Πολιτεία Καγιά 4 1 – 2[α] – 7
  Πολιτεία Καγίν 6 1 – – 7
  Πολιτεία Κατσίν 12 5 – 1[β] – 18
  Πολιτεία Μον 8 – – 2[γ] – 10
  Πολιτεία Ρακίν 2 1 – 5[δ] 9 17
  Πολιτεία Σαν 14 15 13 7[ε] 6 55
  Πολιτεία Τσιν 8 – – 1[ζ] – 9
  Περιφέρεια Αγιεγιαρουάντι 26 – – – – 26
  Περιφέρεια Γιανγκόν 44 1 – – – 45
  Περιφέρεια Μαγκουέι 25 – – – – 25
  Περιφέρεια Μανταλέι 35 1 – – – 36
  Περιφέρεια Μπάγκο 28 – – – – 28
  Περιφέρεια Σαγκάινγκ 36 1 – – – 37
  Περιφέρεια Τανιντάρι 10 – – – – 10
Διορίστηκαν από τον στρατό – – – – – 110
Σύνολο: 258 26 13 18 15 440
Γενικά αποτελέσματα για τη Βουλή των Αντιπροσώπων
 
Κόμμα Έδρες ±
  Εθνική Δημοκρατική Ένωση 258   3
  Κόμμα Ένωσης, Αλληλεγγύης και Ανάπτυξης 26   4
ΔΕΕ ΣΑΝ 13   1
Αρακανικό Εθνικό Κόμμα 4   8
  Εθνικό Κόμμα των Τάανγκ 3  
  Κόμμα Ενότητας των Μον 2   2
  Εθνική Οργάνωση των Πάο 3  
Δημοκρατικό Κόμμα της Πολιτείας Καγιά 2   2
Λαϊκό Κόμμα της Πολιτείας Κατσίν 1   1
Αρακανικό Μέτωπο 1   1
Εθνικό Κόμμα των Ουά 1   1
Δημοκρατικό Κογκρέσο των Ζόμι 1   1
Εκτός ψηφοφορίας 15   8
Διορίστηκαν από τον στρατό 110  
Σύνολο 440  

Βουλή των Εθνών Επεξεργασία

Αποτελέσματα για τη Βουλή των Εθνών ανά περιφέρεια[20]
Υποδιαίρεση  
ΕΔΕ 		 
ΚΕΑΑ 		ΑρΕΚ Άλλα Εκτός Σύνολο
  Πολιτεία Καγιά 7 2 – 3[α] – 12
  Πολιτεία Καγίν 11 1 – – 12
  Πολιτεία Κατσίν 10 1 – 1[β] – 12
  Πολιτεία Μον 9 – – 3[γ] – 12
  Πολιτεία Ρακίν 1 – 4 – 7 12
  Πολιτεία Σαν 4 3 – 5[δ] – 12
  Πολιτεία Τσιν 12 – – – – 12
  Περιφέρεια Αγιεγιαρουάντι 12 – – – – 12
  Περιφέρεια Γιανγκόν 12 – – – – 12
  Περιφέρεια Μαγκουέι 12 – – – – 12
  Περιφέρεια Μανταλέι 12 – – – – 12
  Περιφέρεια Μπάγκο 12 – – – – 12
  Περιφέρεια Σαγκάινγκ 12 – – – – 12
  Περιφέρεια Τανιντάρι 12 – – – – 12
Διορίστηκαν από τον στρατό – – – – 56
Σύνολο: 138 7 4 12 7 224
Γενικά αποτελέσματα για τη Βουλή των Εθνών
 
Κόμμα Έδρες ±
  Εθνική Δημοκρατική Ένωση 138   3
  Κόμμα Ένωσης, Αλληλεγγύης και Ανάπτυξης 7   4
Αρακανικό Εθνικό Κόμμα 4   6
  Κόμμα Ενότητας των Μον 3   3
Δημοκρατικό Κόμμα της Πολιτείας Καγιά 3   3
ΔΕΕ ΣΑΝ 2   1
  Εθνικό Κόμμα των Τάανγκ 2  
  Εθνική Οργάνωση των Πάο 1  
Νέο Δημοκρατικό Κόμμα (Κατσίν) 1   1
Εκτός ψηφοφορίας 7   7
Διορίστηκαν από τον στρατό 56  
Σύνολο 224  

Περιφερειακές και Πολιτειακές Συνελεύσεις Επεξεργασία

Γενικά αποτελέσματα για τις Πολιτειακές και Περιφερειακές Συνελεύσεις
Κόμμα Έδρες ±
  Εθνική Δημοκρατική Ένωση 501   25
  Κόμμα Ένωσης, Αλληλεγγύης και Ανάπτυξης 38   35
ΔΕΕ ΣΑΝ 27   2
Αρακανικό Εθνικό Κόμμα 7   15
  Εθνικό Κόμμα των Τάανγκ 7  
  Εθνική Οργάνωση των Πάο 7   1
  Κόμμα Ενότητας των Μον 6   6
Δημοκρατικό Κόμμα της Πολιτείας Καγιά 3   3
Λαϊκό Κόμμα της Πολιτείας Κατσίν 3   3
Αρακανικό Μέτωπο 2   2
Εθνικό Κόμμα των Ουά 2   2
Εθνικό Αναπτυξιακό Κόμμα των Λαχού 1  
Δημοκρατικό Κογκρέσο των Ζόμι 1   1
Εθνικό Αναπτυξιακό Κόμμα των Λισού 1   1
Νέο Δημοκρατικό Κόμμα (Κατσίν) 1   1
  Λαϊκό Κόμμα των Καγίν 1  
  Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα των Σαν 1  
Εθνική Δημοκρατική Ένωση των Τσιν 1   1
Ανεξάρτητοι 2   1
Εκτός ψηφοφορίας 32   18
Διορίστηκαν από τον στρατό 220  
Σύνολο 864  
Αποτελέσματα για τις Πολιτειακές και Περιφερειακές Συνελεύσεις ανά περιφέρεια[21]
Υποδιαίρεση  
ΕΔΕ 		 
ΚΕΑΑ
ΔΕΕ ΣΑΝ 		Άλλα Εκτός Σύνολο Χάρτης
  Πολιτεία Καγιά 8 3 – 3[α] – 14
 
  Πολιτεία Καγίν 11 2 – 1[β] – 14
  Πολιτεία Κατσίν 25 4 1 6[γ] – 36
  Πολιτεία Μον 14 – – 6[δ] – 20
  Πολιτεία Ρακίν 4 1 – 9[ε] 20 34
  Πολιτεία Σαν 29 24 26 19[ζ] 12 110
  Πολιτεία Τσιν 16 – – 2[η] – 18
  Περιφέρεια Αγιεγιαρουάντι 52 – – – – 52
  Περιφέρεια Γιανγκόν 88 2 – – – 90
  Περιφέρεια Μαγκουέι 50 – – – – 50
  Περιφέρεια Μανταλέι 56 – – – – 56
  Περιφέρεια Μπάγκο 56 – – – – 56
  Περιφέρεια Σαγκάινγκ 72 2 – – – 74
  Περιφέρεια Τανιντάρι 20 – – – – 20
Διορίστηκαν από τον στρατό – – – – – 220
Σύνολο: 501 38 27 46 32 864

Επακόλουθα γεγονότα Επεξεργασία

Ακύρωση αποτελεσμάτων από τον στρατό Επεξεργασία

Κύριο λήμμα: Πραξικόπημα του 2021 στη Μιανμάρ

Την 1η Φεβρουαρίου 2021, την μέρα που κανονικά θα άρχιζε η νέα κοινοβουλευτική περίοδος, ο στρατός κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα, ανέτρεψε και συνέλαβε την κρατική σύμβουλο Αούνγκ Σαν Σου Κι και τον πρόεδρο Ουίν Μιντ, και ακύρωσε τα αποτελέσματα των εκλογών του 2020.[22] Ο στρατός, με επικεφαλής τον Ανώτατο Διοικητή, Μιν Αούνγκ Χλέινγκ, δικαιολόγησε το πραξικόπημα διότι κατά την άποψή του η εκλογική επιτροπή δεν είχε αξιολογήσει σωστά τις καταγγελίες του στρατού για μαζική νοθεία στις εκλογές.[23] [24] Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, η χώρα κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για έναν χρόνο, κάτω από την οποία αναστέλλεται η λειτουργία του συντάγματος. Έπειτα από το τέλος αυτής, ο στρατός «εγγυάται ότι θα γίνουν εκλογές», και θα παραδώσει την εξουσία σε όποιον τις κερδίσει.[25]

Διαδηλώσεις του 2021 στη Μιανμάρ Επεξεργασία

Κύριο λήμμα: Διαδηλώσεις του 2021 στη Μιανμάρ

Έπειτα από την ανατροπή της εκλεγμένης κυβέρνησης από τον στρατό, δημιουργήθηκε ένα μαζικό κίνημα διαμαρτυριών κατά της χούντας. Οι διαδηλωτές απαιτούν την απελευθέρωση των εκλεγμένων αξιωματούχων που συνέλαβε το καθεστώς, συμπεριλαμβανομένης του Αούνγκ Σαν Σου Κι, και την παράδοση της εξουσίας από τον στρατό στα μέλη που εκλέχτηκαν από τις εκλογές.[26] Ο στρατός από την μεριά του απάντησε με σκληρή και βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων, κάνωντας χρήση ακόμα και πραγματικών πυρών.[27] Μέχρι τα τέλη Μαρτίου, περισσότεροι από 400 διαδηλωτές είχαν σκοτωθεί από τα πυρά του στρατού.[28] Παρόλα αυτά το κίνημα των διαδηλώσεων δεν φαίνεται να χάνει την δυναμική του.[29]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Helen Regan. «Despite accusations of genocide, Aung San Suu Kyi's party is on track to win another term in Myanmar». CNN. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2020. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Election 2020 | Myanmar's 2020 General Election Results in Numbers». The Irrawaddy (στα Αγγλικά). 11 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2020. 
  3. ↑ «IPU PARLINE database: MYANMAR (Pyithu Hluttaw), Electoral system». archive.ipu.org. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2020. 
  4. ↑ «IPU PARLINE database: MYANMAR (Amyotha Hluttaw), Electoral system». archive.ipu.org. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2020. 
  5. ↑ Nachemson, Andrew. «Myanmar's Elections Won't Be Free or Fair». Foreign Policy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2020. 
  6. ↑ «ပြည်ထောင်စုရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်က ရွေးကောက်ပွဲကျင်းပခြင်း မပြုနိုင်သည့်နယ်မြေများ ထုတ်ပြန်ကြေညာ | Ministry Of Information». www.moi.gov.mm (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2020. 
  7. ↑ Shoon Naing; Thu Thu Aung (2020-11-09). «Aung San Suu Kyi's ruling party claims resounding election win in Myanmar» (στα αγγλικά). Reuters. https://www.reuters.com/article/myanmar-election-idUSKBN27P0A4. Ανακτήθηκε στις 2020-11-12. 
  8. ↑ «Election 2020 | Myanmar's 2020 General Election Results in Numbers». The Irrawaddy (στα Αγγλικά). 11 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2020. 
  9. ↑ «State and Region Governments in Myanmar» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Μαρτίου 2016. 
  10. ↑ 10,0 10,1 «State/Region Hluttaw Results: Graphics». The Myanmar Times. 17 Νοεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2020. 
  11. ↑ «Myanmar 2015 General Elections Fact Sheet» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Ιανουαρίου 2021. 
  12. ↑ «Myanmar Population (2020) - Worldometer». www.worldometers.info (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2020. 
  13. ↑ «Constitution of Myanmar» (PDF). 
  14. ↑ «ပြည်သူ့လွှတ်တော်မဲဆန္ဒနယ်များသတ်မှတ်ကြေညာခြင်း». web.archive.org. 30 Ιουνίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2020. 
  15. ↑ «ပြည်ထောင်စုရွေးကောက်ပွဲ ကော်မရှင်». Union Election Commission (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2020. 
  16. ↑ «ပြည်ထောင်စုရွေးကောက်ပွဲ ကော်မရှင်». Union Election Commission (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2020. 
  17. ↑ «New Burma Poll: Public Satisfied with the Country's Direction, Supports Further Political Reform». www.iri.org. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2020. 
  18. ↑ «NLD wins 396 parliament seats». The Myanmar Times. 15 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2020. 
  19. ↑ «Pyithu_Hluttaw_Election_Results_2020» (PDF). 
  20. ↑ «Amyotha_Hluttaw_Election_Results_2020» (PDF). 
  21. ↑ «State and Re gion HluttawElection Results 2020» (PDF). 
  22. ↑ Beech, Hannah (2021-01-31). «Myanmar’s Leader, Daw Aung San Suu Kyi, Is Detained Amid Coup». The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2021/01/31/world/asia/myanmar-coup-suu-kyi.html. Ανακτήθηκε στις 2021-01-31. 
  23. ↑ «Πραξικόπημα στη Μιανμάρ: Ποιος είναι ο επικεφαλής του πραξικοπήματος». iefimerida.gr. 1 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2021. 
  24. ↑ «Πραξικόπημα στη Μιανμάρ: Υπό κράτηση η Αούνγκ Σαν Σου Κι κι άλλοι πολιτικοί ηγέτες». euronews. 1 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2021. 
  25. ↑ «Μιανμάρ: "Δεν είναι πραξικόπημα" λέει ο στρατός - Συνεχίζονται οι διαδηλώσεις». euronews. 17 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2021. 
  26. ↑ Doulgkeri, Foteini (18 Φεβρουαρίου 2021). «Μιανμάρ: Η μεγαλύτερη διαδήλωση μέχρι στιγμής». euronews. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2021. 
  27. ↑ Κιτσικόπουλος, Πάνος (27 Μαρτίου 2021). «Μιανμάρ: Πάνω από 100 νεκροί στη φονικότερη ημέρα του πραξικοπήματος». euronews. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2021. 
  28. ↑ Δρούγκα, Νικολέτα (8 Μαρτίου 2021). «Μιανμάρ: Διαδηλωτές νεκροί από σφαίρες στο κεφάλι». euronews. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2021. 
  29. ↑ Μιχάλης, Αραμπατζόγλου (2 Απριλίου 2021). «Μιανμάρ: Συνεχίζονται οι διαδηλώσεις». euronews. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2021. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βιρμανικές_γενικές_εκλογές_2020&oldid=10134833"