Γέννα Ρεθύμνου

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 35°14′59.60″N 24°38′17.27″E / 35.2498889°N 24.6381306°E / 35.2498889; 24.6381306

Η Γέννα εναι οικισμός της Κοινότητας Αποστόλων του Δήμου Αμαρίου, στην Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνης της Κρήτης. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 25 κατοίκους. Απέχει 31 χιλιόμετρα από το Ρέθυμνο και είναι κτισμένη σε υψόμετρο 430 μ.[1]

Γέννα
Γέννα is located in Greece
Γέννα
Γέννα
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΚρήτης
Περιφερειακή ΕνότηταΡεθύμνου
ΔήμοςΑμαρίου
Δημοτική ΕνότηταΣιβρίτου
Γεωγραφία
ΝομόςΡεθύμνης
Υψόμετρο430
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας740 61
Τηλ. κωδικός28330

Ιστορικά στοιχεία Επεξεργασία

Κοντά στο χωριό βρέθηκε θαλαμοειδής τάφος της υστερομινωικής εποχής ΙΙΙ.[2] Στη θέση Χάρακας, νότια του χωριού, έχει εντοπιστεί νεκροταφείο των ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων, της γειτονικής αρχαίας πόλης της Συβρίτου, καθώς και αρχαίο τείχος. Οι ανασκαφές στο νεκροταφείο έχουν αποδώσει πολλές επιτύμβιες στύλες και επιγραφές.[3] Ένας ρωμαϊκός τάφος βρισκόταν στη θέση του ναού του Αγίου Στεφάνου.[4]

Το χωριό αναφέρεται το 1260 ότι δόθηκε φέουδο στον Βασίλειο Βαρούχα, ο οποίος ήταν επίσκοπος. Το χωριό αναφέρεται από τον Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 ως Gena. Στην ενετική απογραφή του 1583 από τον Καστροφύλακα αναφέρεται ως Giena με 93 κατοίκους και στην απογραφή του Βασιλικάτα κατά το 1630 αναφέρεται ως Giena. Το όνομα προέρχεται από τη λέξη γέννα, και αναφέρεται σε τόπο ο οποίος παράγει.[1] Σύμφωνα με τον Βασίλειο Ψιλάκη, οι κάτοικοι του χωριού μετά την οθωμανική κατάκτηση προσποιούνταν ότι είχαν εξισλαμιστεί και μετέτρεψαν την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου σε τζαμί. Οι μουσουλμάνοι όμως από την περιοχή της Αμπαδιάς τους κατάλαβαν και τους ανάγκασαν να εξισλαμιστούν πραγματικά. Στην απογραφή του 1834 η οποία πραγματοποιήθηκε από τους Αιγυπτίους το χωριό είχε αμιγώς μουσουλμανικό πληθυσμό και καταγράφηκαν 20 οικογένειες. Το χωριό ήταν βακουφικό.[1]

Στην απογραφή του 1881 αναφέρεται στον δήμο Μέρωνα και είχε 263 κατοίκους, όλοι μουσουλμάνοι. Στην απογραφή του 1900 είχε 11 κατοίκους και ανήκε στον ίδιο δήμο. Στην απογραφή του 1920 αναφέρεται ως προσαρτημένο στην κοινότητα Καλογέρου.[1] Το 1925 το χωριό προσαρτήθηκε στην κοινότητα Θρόνου και το 1928 στην κοινότητα Αποστόλων της επαρχίας Αμαρίου μέχρι την Καποδιστριακή διοικητική διαίρεση, οπότε και προσαρτήθηκε στον Δήμο Σιβρίτου.[5] Από το 2011 υπάγεται στον δήμο Αμαρίου.

Απογραφές πληθυσμού Επεξεργασία

Αναλυτικά η δημογραφική πορεία του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές:

Απογραφή 1900 1920 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός[1] 11 81 83 87 101 86 50 36 29 25

Σημεία ενδιαφέροντος Επεξεργασία

 
Ο ναός του Αγίου Ονουφρίου (1318).

Στο νεκροταφείο του χωριού βρίσκεται ο ναός του Αγίου Ονουφρίου. Είναι μονόχωρος καμαρόσκεπος και στο εσωτερικό του σώζεται αποσπασματικά τοιχογραφίες. Διασώζεται η κτητορική επιγραφή, η οποία αναφέρει ότι ο ναός κτίστηκε το 1318 σε έξοδα της οικογένειας Μιχαήλ Βαρούχα και η αγιογράφηση έγινε από τον Μιχαήλ Βενέρη.[1][6] Νότια του χωριού βρίσκεται ο ναός του Αγίου Στεφάνου, κτισμένος τον 14ο αιώνα από υλικά προγενέστερων κτισμάτων. Στο εσωτερικό σώζονται τοιχογραφίες έφιππων αγίων.[1][4] Έξω από το χωριό βρίσκεται επίσης ο ναός της Παναγίας. Ο ναός ήταν τοιχογραφημένος, αλλά πλέον αυτές έχουν αποκολληθεί και μεταφερθεί στο μουσείο Ρεθύμνου.[7]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Α΄. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελ. 218. 
  2. «ΓΕΝΝΑ». digitalcrete.ims.forth.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. «ΧΑΡΑΚΑΣ». digitalcrete.ims.forth.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  4. 4,0 4,1 «ΑΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ». digitalcrete.ims.forth.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  5. «Γέννα (Ρεθύμνης)». Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Αναλυτικά. ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2019. 
  6. «ΑΓΙΟΣ ΟΝΟΥΦΡΙΟΣ». digitalcrete.ims.forth.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  7. «ΚΟΙΜΗΣΗ ΘΕΟΤΟΚΟΥ». digitalcrete.ims.forth.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]