Γαβριήλ Ποπώφ (πολιτικός)

Ο Γαβριήλ Ποπώφ (Ποπόφ) του Χαρίτωνα (ρώσικα: Попов, Гавриил Харитонович) είναι σοβιετικός οικονομολόγος και Ρώσος πολιτικός. Ένας από τους αρχηγούς της δημοκρατικής κίνησης της ΕΣΣΔ και Ρωσίας στα τέλη του 1980-1990. Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Μόσχας (1990-1991), πρώτος δήμαρχος της Μόσχας (1991-1992). Μετά την παραίτηση του από το αξίωμα του δημάρχου είναι ιδρυτής και πρόεδρος του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Μόσχας.[1]

Γαβριήλ Ποπώφ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση31  Οκτωβρίου 1936
Μόσχα
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Ρωσία
ΘρησκείαΟρθόδοξη Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά
Εκπαίδευσηδιδάκτωρ οικονομικών επιστημών
ΣπουδέςΚρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας
Moscow State University Faculty of Economics
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
οικονομολόγος
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΚρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης και Social Democratic Party of Russia
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΔήμαρχος της Μόσχας (1991–1992)
ΒραβεύσειςΒραβείο της Τιμής της Ρωσικής Ομοσπονδίας
Medal “Defender of a Free Russia”
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στις 31 Οκτωβρίου του 1936 στη Μόσχα. Είναι Έλληνας στην καταγωγή. Οι γονείς του ήταν Έλληνες της Αζοφικής, ο πατέρας είναι από την πόλη Τσερμαλίκ και η μητέρα από τη Γιάλτα.[2] Αποφοίτησε με άριστα από το λύκειο της πόλης Νοβοτσερκάσκ. Σημειώνεται ότι στην επιλογή του να σπουδάσει στο μέλλον τα οικονομικά έπαιξε μεγάλο ρόλο η συζήτηση στη χώρα της εργασίας του Στάλιν, «Τα Οικονομικά προβλήματα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ».

Οικονομική σχολή Επεξεργασία

Αποφοίτησε από τη Σχολή Οικονομικών του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας του Λομονόσοφ με ειδικότητα του «δάσκαλου της πολιτικής οικονομίας» (1954-1959) με άριστα, ενώ ήταν υπότροφος υποτροφίας του Στάλιν και του Λένιν. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο ίδιο πανεπιστήμιο (1959-1963). Το 1957 και το 1960-1961 έγινε γραμματέας της επιτροπής Κομσομόλ του Κρατικού Πανεπιστήμιου της Μόσχας.

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του παρέμεινε στο Οικονομικό Τμήμα του Κρατικού Πανεπιστημίου Μόσχας κατά τα έτη 1963-1971 ήταν Αναπληρωτής Καθηγητής Σχεδιασμού, Επικεφαλής του Εργαστηρίου διαχείρισης της παραγωγής. Έχει δώσει διαλέξεις σχετικά με τα βασικά προβλήματα της θεωρίας ελέγχου (διαχείριση της παραγωγής), πραγματοποίησε σεμινάριο σχετικά με τη θεωρία της οικονομικής ανάπτυξης της ΕΣΣΔ. Από το 1978 έως 1981 διετέλεσε κοσμήτορας της σχολής. Το 1973-1974 ήταν επικεφαλής του Ινστιτούτου Κοινωνικών Επιστημών. Το 1980 έγινε Καθηγητής του Οικονομικού Τμήματος του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας.[3] ενώ τα έτη 1988-1991 αρχισυντάκτης του περιοδικού «Οικονομικά θέματα» όπου δημοσίευε άρθρα για την κοινωνικό-οικονομική κατάσταση της σοβιετικής κοινωνίας και την ανάγκη για βαθιά μεταρρύθμιση και ως εκ τούτου είναι ένας από τους πρώτους που εισήγαγε την έννοια του συστήματος διοίκησης.

Πολιτική σταδιοδρομία Επεξεργασία

Το Μάρτιο του 1989 εξελέγη ως αναπληρωτής της ένωσης των επιστημονικών κοινοτήτων και της μηχανικής, ήταν ένας από τους πρωτεργάτες της Περιφερειακής Ομάδας Αντιπροσώπων και στις 30 Ιουνίου 1989 εξελέγη ως συμπρόεδρος αυτής.

Τον Μάρτιο του 1990 εξελέγη στο Δημοτικό Συμβούλιο με την παράταξη «Δημοκρατική Ρωσία» και στις 20 Απριλίου του ίδιου έτους έγινε ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Μόσχας.

Τον Ιούνιο του 1991 εξελέγη ως πρώτος δήμαρχος της Μόσχας. Παραιτήθηκε όμως αργότερα στις 6 Ιουνίου του 1992.

Ήταν πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων «Πόντος» (1989), επικεφαλής του ρωσικού υποκαταστήματος της εταιρίας του World League για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία (1991).

Από το 2002 - Πρόεδρος του ιδρύματος Πλεχάνοφ.

Στις 26 Σεπτεμβρίου 2011 διορίζεται ως σύμβουλος Δήμαρχου Σομπιάνιν.

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

Είναι επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Νότιας Γιούτα (ΗΠΑ 1991) και Dowling College (Νέα Υόρκη 1997), επίτιμος απόφοιτος του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας. Επίτιμος Δημότης του Τόκιο, Σεούλ και του Μέριλαντ. Είναι παντρεμένος με τη καθηγήτρια οικονομικών. Έχουν δύο γιους: τον Χαρίτωνα και τον Βασίλειο. Και οι δύο σπούδασαν στις Η.Π.Α., τώρα ο νεότερος γιος του είναι πρύτανης του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Μόσχας.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Гавриил Попов: я все равно пошел бы в перестройку» (στα αγγλικά). 2005-03-09. http://news.bbc.co.uk/hi/russian/russia/newsid_4333000/4333877.stm. Ανακτήθηκε στις 2018-01-26. 
  2. http://www.azovgreeks.com/gendb/rus/gpopov2.htm
  3. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2013.