Γεώργιος Ζ΄ της Γεωργίας

Ο Γεώργιος Ζ΄, Γεωργιανά: გიორგი VII, (απεβ. το 1405 ή 1407) από τον Οίκο των Βαγρατιδών-Ιβηρίας ήταν βασιλιάς της Γεωργίας από το 1393 έως το 1407 (εναλλακτικά, από το 1395 έως το 1405).

Γεώργιος Ζ΄ της Γεωργίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1366
Θάνατος	1407
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Γεωργίας
Θρησκεία	Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Γονείς	Βαγράτιος Ε΄ της Γεωργίας και Ελένη Μεγάλη Κομνηνή
Αδέλφια	Κωνσταντίνος Α΄ της Γεωργίας
Οικογένεια	Δυναστεία των Μπαγκρατιόνι
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα

Το βασίλειο της Γεωργίας στην αρχή της βασιλείας του Γεωργίου Ζ΄.

Βιογραφία

Ήταν γιος του Βαγράτ Ε΄ και της πρώτης του συζύγου Ελένης Μεγάλης Κομνηνής (απεβ. από πανώλη το 1366), μάλλον κόρης του Βασιλείου ηγεμόνα της Τραπεζούντας. Ο Βαγράτ Ε΄ διόρισε τον γιο του συγκυβερνήτη το 1369.

Τον Νοέμβριο του 1386 ο Βαγράτ Ε΄ ηττήθηκε και αιχμαλωτίστηκε από τον Μογγόλο πολέμαρχο Τιμούρ Λενγκ (Ταμερλάνο). Ο πρίγκιπας Γεώργιος οργάνωσε μία επιτυχημένη αντίσταση στην επόμενη εισβολή και απελευθέρωσε τον πατέρα του. Το 1393 ο Βαγράτ Ε΄ απεβίωσε και ο Γεώργιος Ζ΄ ανέλαβε πλήρως τις βασιλικές εξουσίες. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της βασιλείας του πολεμώντας τον Τιμούρ, ο οποίος οδήγησε άλλες επτά επιχειρήσεις ενάντια στο επίμονο Γεωργιανό βασίλειο από το 1387 έως το 1403, αφήνοντας τη χώρα σε ερείπια. Τελικά το 1403 ο Γεώργιος Ζ΄ έπρεπε να συνάψει ειρήνη με τον άγριο εχθρό, αναγνωρίζοντας τον Τιμούρ ως επικυρίαρχο και πληρώνοντάς του φόρο υποτέλειας, αλλά διατηρώντας το δικαίωμα ο βασιλιάς να στέφεται ως Χριστιανός μονάρχης. Σκοτώθηκε σε μάχη κατά των Τουρκμενίων νομάδων, προφανώς της φυλής Μαύρων Προβάτων (Kara Koyunlu).

Ο Γεώργιος Ζ΄ μπορεί να απεβίωσε άτεκνος, καθώς ο αδελφός του Κωνσταντίνος Α΄ έγινε ο επόμενος βασιλιάς.