Γεώργιος ντε Λενκάστρε της Κοΐμπρα


Ο Γεώργιος ντε Λενκάστρε (πορτογαλ.: Jorge de Lencastre, 1481 - 22 Ιουλίου 1550) από τον Οίκο των Αβίς ήταν 2ος δούκας της Κοΐμπρα (1495-1550), μάγιστρος τού Τάγματος του Σαντιάγκο και διοικητής τού Τάγματος τού Αβίς.

Γεώργιος ντε Λενκάστρε της Κοΐμπρα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση12  Αυγούστου 1481
Αμπράντες
Θάνατος22  Ιουλίου 1550
Palmela
Τόπος ταφήςIgreja de Santiago de Palmela
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Πορτογαλίας
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΤέκναΙωάννης ντε Λενκάστρε του Αβέιρο
Αλφόνσος ντε Λενκάστρε
Luiz I de Lancastre[1]
ΓονείςΙωάννης Β΄ της Πορτογαλίας και Ana de Mendonça
ΑδέλφιαΑλφόνσος, πρίγκιπας της Πορτογαλίας
ΟικογένειαΟίκος των Αβίς
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαGrand Master of the Order of Aviz
Grand Master of the Order of Saint James of the Sword
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν νόθος γιος του Ιωάννη Β΄ της Πορτογαλίας και της ερωμένης του Άννα ντε Μεντόσα, υπηρέτριας της Ιωάννας των Τραστάμαρα, εξαδέλφης του και μητριάς του. Γεννήθηκε στο Αμπράντες και ανατράφηκε από την αδελφή τού Ιωάννη Β΄, την Ιωάννα, δομινικανή μοναχή, στη μονή του Ιησού στο Αβέιρο. Το 1490 απεβίωσε η Ιωάννα και ο Γεώργιος ήλθε στην Αυλή, όπου τέθηκε υπό την επίβλεψη του αρχι-κυνηγού (monteiro-mor) Ντιόγκο Φερνάνντες ντε Αλμέιντα.

 
Ο θυρεός του δούκα της Κοΐμπρα.

Οικογένεια Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε το 1500 την εξαδέλφη του Βεατρίκη των Μπραγκάνσα, κόρη του Άλβαρο 4ου γιου του δούκα της Μπραγκάνσα και είχε τέκνα:

  • Ιωάννης ντε Λενκάστρε 1501-1571, 1ος δούκας τού Αβέιρο.
  • Αλφόνσος, αρχι-διοικητής (comendador-mor) τού Σαο Τιάγκο. Γιος του ήταν ο:
    • Άλβαρο 1540-1626, 3ος δούκας τού Αβέιρο.
  • Λουδοβίκος, αρχι-διοικητής τού Αβίς.
  • Ιάκωβος, βοηθός ηγούμενος τού Σαο Πέντρο ντε Τόρρες Βέρντας, 1ος Ιεροεξεταστής τού βασιλείου.
  • Ελένη, προϊσταμένη της βασιλικής μονής τού Σάντος.
  • Μαρία, εσωτερική στη μονή τού Αγ. Ιωάννη στο Σετούμπαλ.
  • Φιλίππα, βοηθός ηγουμένη στη μονή του Αγ. Ιωάννη στο Σετούμπαλ.
  • Ισαβέλλα, εσωτερική στη μονή του Αγ. Ιωάννη στο Σετούμπαλ και μετά στη βασιλική μονή του Σάντος.

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Zúquete, A. (1989). Nobreza de Portugal e do Brasil. Vol. I. Lisbon: Zairol. pp. 342, 347.
  • Subrahmanyam, S. (1997). The Career and Legend of Vasco da Gama. Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN 0-521-47072-2.

Από μη νόμιμες σχέσεις είχε αρκετά φυσικά τέκνα.