Γιεργκ Λαντζ φον Λίμπενφελς

Ο Γιέργκ Λαντζ φον Λίμπενφελς (γερμ. Jörg Lanz von Liebenfels) (* 19 Ιουλίου 1874 στη Βιέννη, † 22 Απριλίου 1954 στη Βιέννη, ψευδώνυμο του Αδόλφου Ιωσήφ Λαντζ) ήταν Αυστριακός φυλετικός ιδεολόγος, αποκρυφιστής συγγραφέας και πρωτεργάτης της ναζιστικής ιδεολογίας στις αρχές του 20ού αιώνα.

Γιέργκ Λαντζ φον Λίμπενφελς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση19  Ιουλίου 1874[1]
Πέντσινγκ (δημοτικό διαμέρισμα)
Θάνατος22  Απριλίου 1954[1]
Βιέννη
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστρία
Θρησκευτικό τάγμαΚιστερκιανό Τάγμα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
εκκλησιαστικός ιστορικός
αστρολόγος
δημοσιογράφος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Από το 1893 μέχρι το 1899 ο Λίμπενφελς είναι μέλος του ρωμαιοκαθολικού μοναχικού τάγματος των κιστερκιανών. Αφού τον αποκλείουν οι κιστερκιανοί, δημοσιεύει το 1904 ένα βιβλίο με τίτλο Θεοζωολογία - Η επιστήμη των σοδομικών πιθηκοειδών και του θεϊκού ηλεκτρονίου (Die Theozoologie oder die Kunde von den Sodoms-Äfflingen und dem Götter-Elektron). Σε αυτό το βιβλίο υποστηρίζει τη ριζοσπαστική φυλετική πολιτική, δηλαδή, μεταξύ άλλων, την αποστείρωση των "κατωτέρων φυλών", την αυστηρή υποταγή της γυναίκας στον άριο άνδρα, όπως και την ευγονική τελειοποίηση της άριας φυλής μέσω γυναικών και «γαλανόματων ξανθών βοηθών» σε «μοναστήρια καλλιέργειας».

Ως μαθητής του αριοσοφιστή Γκουίντο φον Λιστ, ο Λίμπενφελς ιδρύει το 1907 το Τάγμα του Νέου Ναού (Ordo Novi Templi), επηρεασμένο από την αποκρυφιστική παραφιλολογία σχετικά με τους Ιππότες του Ναού. Σκοπός αυτών των οργανώσεων είναι «η προώθηση της φυλετικής συνείδησης μέσω γενεαλογικής και φυλετικής μελέτης, καλλιστείων και ίδρυσης φυλετικών νησίδων του μέλλοντος σε υποανάπτυκτα μέρη του κόσμου».

Το 1905 δημοσιεύει τα πρώτα τεύχη του περιοδικού Οστάρα. Παρουσιάζει εκεί ένα είδος διεστραμμένου χριστιανισμού, όπου ο Χριστός διακηρύττει τη φυλετική καθαρότητα, οι άγγελοι είναι φυλετικά-βιολογικά ανώτερα πλάσματα και η Δευτέρα Παρουσία σημαίνει την τελική μάχη μεταξύ των άριων (άνθρωποι ξανθοί και γαλανομάτες) και των «ζωάνθρωπων» (έγχρωμοι και Εβραίοι). Η θρησκευτική αυτή θεωρία αποσκοπεί στην ενθάρρυνση των αντισημιτών, δίνοντάς τους ένα είδος θρησκευτικής βάσης. Για μία περίοδο τα περιοδικά αυτά διαβάζονται από 10.000 συνδρομητές (όπως αναφέρει ο ίδιος ο Λίμπενφελς). Σε αυτούς ανήκει και ο Ντίτριχ Έκαρτ, ο οποίος στις δεκαετίες του 1910 και 1920 θα είναι ένας από τους σημαντικότερους υποστηρικτές του Χίτλερ.

Ο Λίμπενφελς αναπτύσσει μεγάλους καταλόγους με μέτρα απόκρουσης των «φυλετικά κατώτερων». Με τον τρόπο αυτό προσχεδιάζει την πολιτική των SS όπως και του χιτλερικού καθεστώτος που θα ακολουθήσει χρόνια μετά.

Στο Mein Kampf ο Χίτλερ γράφει μεταξύ άλλων: «Με την αντίσταση κατά του Εβραίου αγωνίζομαι για το έργο του Κυρίου». ("Indem ich mich des Juden erwehre, kämpfe ich für das Werk des Herrn"). Με τα λόγια αυτά ο Χίτλερ φανερώνει τις επιρροές του από τον φον Λίμπενφελς.

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Wilfried Daim: Der Mann, der Hitler die Ideen gab. Jörg Lanz von Liebenfels. Wien 1994 (3.Auflage)
  • Ekkehard Hieronimus: Lanz von Liebenfels. Eine Bibliographie. Toppenstedt. ISBN 3-922119-11-5
  • Nicholas Goodrick-Clarke: Οι αποκρυφιστικές ρίζες του Ναζισμού, Εκδόσεις Περισκόπιο