Γιούλιαν Μαρχλέφσκι

Πολωνός πολιτικός

Ο Τζούλιαν Μαρχλέφσκι, γνωστός και με το ψευδώνυμο Κάρσκι[7] (πολωνικά: Julian Baltazar Józef Marchlewski, 1866 - 1925), ήταν Πολωνός πολιτικός, συγγραφέας και δημοσιογράφος που έδρασε κυρίως στη Γερμανία και τη Σοβιετική Ένωση. Το πολιτικό και δημοσιογραφικό του έργο ήταν στενά συνδεδεμένο με αυτό της Ρόζα Λούξεμπουργκ.

Γιούλιαν Μαρχλέφσκι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Julian Baltazar Marchlewski (Πολωνικά)
Γέννηση17  Μαΐου 1866[1][2][3]
Βουοτσουάβεκ[4][3][5]
Θάνατος22  Μαρτίου 1925[1][2][3]
Μπολιάσκο
Τόπος ταφήςΣτρατιωτικό Κοιμητήριο Ποβόνσκι
ΨευδώνυμοKarski, Kujawiak[3]
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Ρωσική Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία (έως 1922)
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Πολωνία[3]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά[6]
Ρωσικά
Εκπαίδευσηδιδάκτωρ φιλοσοφίας
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Ζυρίχης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
επιμελητής κειμένων[3]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚομουνιστικό Κόμμα Γερμανίας, Σοσιαλδημοκρατία του Βασιλείου της Πολωνίας και της Λιθουανίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης και Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΡόζα Λούξεμπουργκ (από 1893)[3]
B.G. Marhlevskaâ (από 1897)
ΤέκναZofia Marchlewska
ΣυγγενείςHeinrich Vogeler (γαμπρός)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρύτανης (Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο Εθνικών Μειονοτήτων Δύσης)
ΣυνεργάτηςΡόζα Λούξεμπουργκ και Leo Jogiches
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Πολιτική και επαγγελματική σταδιοδρομία Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1866 στο Βλότσαβεκ[8][9] της Πολωνίας, το οποίο τότε υπαγόταν στη Ρωσική Αυτοκρατορία και ήταν γιος ενός Πολωνού καθολικού και μιας Γερμανίδας προτεσταντικού δόγματος[8]. Σπούδασε στη Ζυρίχη, όπου και γνωρίστηκε με τη Ρόζα Λούξεμπουργκ[10], με την οποία συνδέθηκε πολιτικά. Το 1889 ίδρυσε μαζί με τη Λούξεμπουργκ τη Συμμαχία των Πολωνών Εργατών[9] και μετά το 1892 ήταν μαζί με τη Λούξεμπουργκ και τον Άντολφ Βάρσκι ένας από τους ηγέτες του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος του Βασιλείου της Πολωνίας και της Λιθουανίας[11]. Από τo 1893 ήταν συντάκτης της εφημερίδας Εργατική Υπόθεση (πολ: Sprawa Robotnicza) που εκδιδόταν στο Παρίσι και αντιμαχόταν το κίνημα της πολωνικής ανεξαρτησίας, υποστηρίζοντας αντεθνικιστικές και σοσιαλιστικές απόψεις και καλώντας για συνεργασία με τη ρωσική εργατική τάξη[12][13].

Το 1896 έγινε συντάκτης στη γερμανική εφημερίδα Sächsische Arbeiterzeitung[14], όπου δύο χρόνια αργότερα, με δικές του ενέργειες (όπως και του Αλεξάντερ Πάρβους) ανέλαβε τη διεύθυνση η Λούξεμπουργκ[15].

Μεταξύ Πολωνίας και Σοβιετικής Ένωσης Επεξεργασία

Αργότερα, ο Μαρχλέφσκι συνδέθηκε και με τους Σπαρτακιστές, ενώ μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Πολωνίας, είχε προταθεί για να καταλάβει τη θέση του πρώτου πρέσβη της Σοβιετικής Ένωσης στη Βαρσοβία. Τον Ιανουάριο του 1919 εισήλθε παράνομα στη Γερμανία, όπου έδρασε μέχρι τον Μάρτιο, όταν μετά την καταστολή της εξέγερσης των Σπαρτακιστών κατέφυγε στην Πολωνία όπου αρθρογράφησε δυναμικά εναντίον του πολέμου μεταξύ Πολωνίας και κομμουνιστικής Ρωσίας[16]. Την ίδια περίοδο εκπροσώπησε το Κομμουνιστικό Κόμμα της Πολωνίας στις εργασίες της Κομιντέρν[7], ενώ τον Ιούνιο του 1919 μεσολάβησε για την πραγματοποίηση μυστικών συνομιλιών ανάμεσα στην πολωνική και τη σοβιετική πλευρά, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση του ΚΚ Πολωνίας, την οποία ο Μαρχλέφσκι αντέκρουσε υποστηρίζοντας πως η αποτυχία μιας ενδεχόμενης σοβιετικής εισβολής στην Πολωνία θα σηματοδοτούσε και το τέλος του πολωνικού κομμουνιστικού κινήματος[17].

Πολωνο-σοβιετικός πόλεμος Επεξεργασία

Τον Οκτώβριο του 1919 ενεπλάκη ενεργά στον πολωνο-σοβιετικό πόλεμο εκπροσωπώντας τον ρωσικό Ερυθρό Σταυρό στις συνομιλίες με τον αντίστοιχο πολωνικό[18], που οδήγησαν στη συμφωνία ανταλλαγής αιχμαλώτων, ενώ ταυτόχρονα είχε επαφές και με απεσταλμένους της κυβέρνησης Πιουσούτσκι[19].

Τον Ιούλιο του 1920, μετά την ανάληψη της πρωτοβουλίας των στρατιωτικών επιχειρήσεων από τη σοβιετική πλευρά, την εισβολή του Κόκκινου Στρατού εντός της πολωνικής επικράτειας και την προέλασή του προς τη Βαρσοβία, ο Μαρχλέφσκι ορίστηκε πρόεδρος της Προσωρινής Πολωνικής Επαναστατικής Επιτροπής, που δημιουργήθηκε στο Μπιαλίστοκ από τους Σοβιετικούς με σκοπό να παρέδιδε την εξουσία στο ΚΚ Πολωνίας μόλις θα καταλαμβανόταν η πολωνική πρωτεύουσα. Παρά την τυπική προεδρία του Μαρχλέφσκι, ουσιαστικός ηγέτης της - πλήρους ελεγχόμενης από τους Σοβιετικούς - επιτροπής ήταν ο Φέλιξ Ντζερζίνσκι, ενώ η, κατά κύριο λόγο, στελέχωσή της με Εβραίους και Ρώσους προκάλεσε την έντονη αντίδραση των Πολωνών κομμουνιστών. Επίσης, σύμφωνα με τον Μαρχλέφσκι, οι προσπάθειες εγκαθίδρυσης κομμουνιστικών αρχών στις κατεχόμενες περιοχές αποδείχτηκαν καταστροφικές[20][21].

Ύστερα χρόνια Επεξεργασία

Μετά την ήττα του Κόκκινου Στρατού στη μάχη της Βαρσοβίας και την επακόλουθη υποχώρησή του, ο Μαρχλέφσκι εγκατέλειψε την Πολωνία και εγκαταστάθηκε οριστικά στη Σοβιετική Ένωση, όπου διετέλεσε πρύτανης του πανεπιστημίου KUNMZ (Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο των Εθνικών Μειονοτήτων της Δύσης).

Απεβίωσε το 1925 στην Ιταλία[8]. Κόρη του ήταν η κομμουνίστρια συγγραφέας και δημοσιογράφος Ζοφία Μαρχλέφσκα.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 3  Μαΐου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w65b3fw0. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 WeChangEd. www.wechanged.ugent.be/wechanged-database/.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2014.
  5. psb.16916.1.
  6. CONOR.SI. 64784739.
  7. 7,0 7,1 Καρρ, Ε. Χ. (1982). Ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης. 1917 - 1923. 3. Αθήνα: Υποδομή. σελ. 186. 
  8. 8,0 8,1 8,2 Cartarius, Ulrich. «Marchlewski, Julian (Pseudonym Johannes Kämpfer, W. Karski)». deutsche-biographie.de (στα Γερμανικά). Deutsche Biographie. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2017. 
  9. 9,0 9,1 Sokol, Stanley S· Mrotek Kissane, Sharon F. (1992). The Polish Biographical Dictionary. Profiles of Nearly 900 Poles who Have Made Lasting Contributions to World Civilization. Alfred L. Abramowicz. Wauconda, Illinois: Bolchazy-Carducci Publishers. σελ. 248 - 249. 
  10. Φρέλιχ, Πάουλ (1972). Ρόζα Λούξεμπουργκ. Α΄. Αθήνα: Νέοι στόχοι. σελ. 35 - 36. 
  11. Sanford, George (2007). Katyn and the Soviet Massacre of 1940. Truth, Justice and Memory. London and New York: Routledge. σελ. 9. 
  12. Zimmerman, Joshua (2004). Poles, Jews and the Politics of Nationality. Madison, Wisconsin: The University of Wisconsin Press. σελ. 33. 
  13. «Η Ρόζα και το εθνικό ζήτημα». avgi.gr. Η Αυγή. 19 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2017. 
  14. Pulzer, Peter G. J. (2003). Jews and the German State. The Political History of a Minority, 1848-1933. Wayne State University Press. σελ. 158. 
  15. Φρέλιχ (1972). σελ. 70.
  16. Davies, Norman (2011). White Eagle, Red Star. The Polish-Soviet War 1919-20. Random House. σελ. 70 - 71. 
  17. Davies (2011). σελ. 71 - 72.
  18. Καρρ (1982). σελ. 196.
  19. Davies (2011). σελ. 72.
  20. Καρρ (1982). σελ. 263 - 264, 267.
  21. Davies (2011). σελ. 152 - 153.

Βιβλιογραφία Επεξεργασία