Γιόσιπ Παλάντα

Αθλητής της αντισφαίρισης

Ο Γιόσιπ Παλάντα (κυριλλικό αλφάβητο : Јосип Палада, λατινικό αλφάβητο : Josip Palada) (Ζάγκρεμπ 5 Φεβρουαρίου 1912 – Ζάγκρεμπ 4 Μαΐου 1994) ήταν Γιουγκοσλάβος αθλητής της αντισφαίρισης.

Γιόσιπ Παλάντα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση5  Φεβρουαρίου 1912[1][2]
Ζάγκρεμπ
Θάνατος4  Μαΐου 1994[1][2]
Ζάγκρεμπ
Τόπος ταφήςνεκροταφείο Μιριγκόι
Χώρα πολιτογράφησηςΓιουγκοσλαβία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΚροατικά[3][4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααντισφαιριστής
Περίοδος ακμής1933 - 1956
Commons page Σχετικά πολυμέσα


Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Παλάντα γεννήθηκε στο Ζάγκρεμπ και άρχισε να παίζει αντισφαίριση σε ηλικία δεκαπέντε ετών στα γήπεδα της της νευρολογικής κλινικής της ιατρικής σχολής στο Ζάγκρεμπ. Αρχικά εργαζόταν εκεί σαν παιδί που μάζευε τις μπάλες (ball-boy) όταν έπαιζαν αγώνες οι ιατροί της κλινικής. Το ταλέντο του ανακαλύφθηκε από τον ιατρό της ρευματολογίας Ντράνγκο Κοπ, ο οποίος αργότερα ήταν αρχηγός της Γιουγκοσλαβικής ομάδας του κυπέλλου Ντέιβις και πρόεδρος της Γιουγκοσλαβικής ομοσπονδίας αντισφαίρισης. Ο Παλάντα ήταν αυτοδίδακτος παίκτης και εκπαιδεύτηκε παίζοντας σκουός μόνος του[5]. Έκανε την πρώτη του διεθνή εμφάνιση σε αγώνα μεταξύ Βουδαπέστης-Ζάγκρεμπ[6], στο μεταξύ άρχισε να εργάζεται ως κρατικός υπάλληλος[7].

Καριέρα στην αντισφαίριση Επεξεργασία

Ο Παλάντα έκανε το ντεμπούτο του το 1933 με την ομάδα του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας για το Ντέιβις καπ[6] όπου αγωνίστηκε στην Ινδία τον χειμώνα του 1934. Ο Παλάντα κέρδισε ους αγώνες που έδωσε στη Βομβάη, στην Καλκούτα και στο Αλαχαμπάντ. Στο τελευταίο τελικό νίκησε τον Φράνιο Πάντσεκ και κέρδισε το πρωτάθλημα Ινδίας[6]. Στο Πρωτάθλημα αντισφαίρισης Ανατολικής Μεσογείου ήταν δεύτερος στο απλό και το διπλό αντρών με συμπαίκτη τον Πάντσεκ το 1934.

Το 1937 ταξίδεψε στη Νότιο Αφρική, όπου έγινε ο πρωταθλητής του διεθνούς τουρνουά της Νότιας Αφρικής. Έκανε παγκόσμια αίσθηση το 1938, επισκέπτοντας και κερδίζοντας σε διάφορες ηπείρους, όπως το Ίρις όπεν, το πρωτάθλημα του Ελσίνκι, στο Μπουένος Άιρες, στα πρωταθλήματα της Νότιας Αμερικής όπου τερμάτιζε δεύτερος, χάνοντας τον τελικό από τον Πάντσεκ[8]. Το 1940 κέρδισε, ανάμεσα σε πολλά πρωταθλήματα, το Εθνικό πρωτάθλημα της Δανίας στην Κοπεγχάγη. Η ναζιστική εισβολή στη Γιουγκοσλαβία τον βρήκε σε αγώνες στη Γαλλική Ριβιέρα[9].

Ο Παλάντα συνέχισε τα καλά αποτελέσματα στα διάφορα τουρνουά που συμμετείχε. Στις κατακτήσεις του περιλαμβάνονται τρόπαια από την Οστάνδη, το Σααρμπρίκεν, το Λούμπεκ, τη Ντιζόν και αρκετούς άλλους με συμπαίκτη τον Ντράκουτιν Μίτιτς σε διεθνή τουρνουά διπλών. Στο τέλος της επιτυχημένης καριέρας του κέρδισε δύο φορές τον Γιουγκοσλαβικό τίτλο (1952 και 1955), παρότι ήταν πάνω από σαράντα χρόνια. Αποσύρθηκε από το τένις το 1956 σε ηλικία 44 ετών[10].

Αργότερα έκανε μια επιτυχημένη καριέρα ως προπονητής και δάσκαλος, μεταφέροντας την πλούσια εμπειρία του στις νεότερες γενιές. Αργότερα διορίστηκε ο επίσημος εκλέκτορας, προπονητής και εκπαιδευτής της ομάδας του Ντέιβις Καπ της χώρας του. Υπό την ηγεσία του, η ομάδα πέτυχε σημαντική επιτυχία το 1963 κερδίζοντας το "Κύπελλο του Βασιλιά"[10].

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία