Γιώργος Δώνης
Ο Γιώργος Δώνης (Φρανκφούρτη, 22 Οκτωβρίου 1969) είναι Έλληνας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής και ο νυν προπονητής. Γεννήθηκε στη Γερμανία από γονείς μετανάστες με προέλευση την Καστανερή του Κιλκίς και τη Θεσσαλονίκη,[1] υπήρξε δε ο πρώτος Έλληνας που αγωνίστηκε στην κορυφαία κατηγορία Πρέμιερ Λιγκ του αγγλικού πρωταθλήματος. Είναι πατέρας των επίσης διεθνών ποδοσφαιριστών Χρήστου Δώνη και Τάσου Δώνη.
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Ημερ. γέννησης | 22 Οκτωβρίου 1969 και 29 Οκτωβρίου 1969 | ||
| Τόπος γέννησης | Φραγκφούρτη, Γερμανία | ||
| Θέση | Μέσος Επιθετικός | ||
| Πληροφορίες συλλόγου | |||
| Ομάδα | Αλ Φατέχ (προπονητής) | ||
| Ομάδες νέων | |||
| -1986 | Δόξα Νικόπολης | ||
| 1986-1987 | Παύλος Μελάς Σταυρούπολης | ||
| 1987-1988 | Παναθηναϊκός | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1988-1996 | Παναθηναϊκός | 137 | (35) |
| 1988-1989 | →Αθηναϊκός | ||
| 1989-1990 | →Παναργειακός | ||
| 1990-1991 | →ΠΑΣ Γιάννινα | 22 | (3) |
| 1996-1997 | Μπλάκμπερν Ρόβερς | 22 | (2) |
| 1997-1999 | ΑΕΚ | 30 | (2) |
| 1999 | Σέφιλντ Γιουνάιτεντ | 7 | (1) |
| 1999-2000 | Χάντερσφιλντ Τάουν | 21 | (0) |
| 2000-2001 | ΑΕΚ | 0 | (0) |
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1991-1997 | Ελλάδα | 24 | (5) |
| Προπονητική καριέρα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | ||
| 2002-2004 | Ηλυσιακός | ||
| 2004-2008 | ΑΕ Λάρισας | ||
| 2008-2009 | ΑΕΚ | ||
| 2009-2012 | Ατρόμητος Αθηνών | ||
| 2012-2013 | ΠΑΟΚ | ||
| 2013-2015 | ΑΠΟΕΛ | ||
| 2015-2016 | Αλ Χιλάλ ΦΚ | ||
| 2016-2017 | Σαρτζά ΦΚ | ||
| 2017-2018 | ΑΠΟΕΛ | ||
| 2018-2020 | Παναθηναϊκός | ||
| 2020-2021 | Μακάμπι Τελ Αβίβ | ||
| 2021-2022 | Αλ Ουάχντα | ||
| 2022- | Αλ Φατέχ | ||
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Ποδοσφαιρική σταδιοδρομία Επεξεργασία
Σε συλλογικό επίπεδο Επεξεργασία
Τα πρώτα ποδοσφαιρικά του βήματα έκανε στη Δόξα Νικόπολης[2] και μετά στην ομάδα του Παύλου Μελά Σταυρούπολης την αγωνιστική περίοδο 1986-87. Τη χρονιά αυτή χρίστηκε διεθνής με την εθνική Νέων.
Την επόμενη χρονιά αγωνίστηκε στην ομάδα νέων του Παναθηναϊκού και ακολούθως δανεικός επί ένα έτος στον Αθηναϊκό (Β΄ Εθνική) και ενάμισι στον Παναργειακό (Γ΄ και Β΄) έως τον Δεκέμβριο του 1990.
Ακολούθησε το δεύτερο μισό της περιόδου 1990-91 στην Α΄ κατηγορία με τον ΠΑΣ Γιάννινα, πριν επιστρέψει στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 1991. Εκεί καθιερώθηκε ως επιθετικός, επιδεικνύοντας εξαιρετικά προσόντα. Με τον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε τέσσερα χρόνια και κατέκτησε δυο συνεχόμενα πρωταθλήματα (1994-95 και 1995-96) και τρία συνεχόμενα κύπελλα (1992-93, 1993-94 και 1994-95).
Το 1995-96 ήταν βασικό στέλεχος στην πορεία του Παναθηναϊκού ως τα ημιτελικά του Champions League, όπου αποκλείστηκε από τον μετέπειτα φιναλίστ Άγιαξ, ενώ κύριο χαρακτηριστικό του υπήρξαν οι ορμητικές επελάσεις του που έμειναν ιστορικές και του έδωσαν το παρατσούκλι «τρένο», καθώς μια από αυτές απέφερε το τέρμα του Κριστόφ Βαζέχα, με το οποίο ο Παναθηναϊκός είχε νικήσει στον πρώτο αγώνα στο Άμστερνταμ.
Οι εξαιρετικές ευρωπαϊκές εμφανίσεις του προκάλεσαν το ενδιαφέρον ξένων συλλόγων, με αποτέλεσμα να μεταγραφεί στην πρωταθλήτρια Αγγλίας Μπλάκμπερν Ρόβερς το 1996. Υπέγραψε συμβόλαιο έναντι 1,1 δις δραχμών που αποτέλεσε ρεκόρ για Έλληνα ποδοσφαιριστή εκείνη την εποχή. Στην Μπλάκμπερν αγωνίστηκε με επιτυχία για μιάμιση περίοδο. Τον Ιανουάριο του 1998 ήρθε στην ΑΕΚ αλλά το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου επέστρεψε στην Αγγλία και τα επόμενα δυο χρόνια αγωνίστηκε σε δυο άλλες αγγλικές ομάδες, τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ και τη Χάντερσφιλντ Τάουν. Το 2000-01 επέστρεψε στην ΑΕΚ, όπου ολοκλήρωσε την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής.
Στην εθνική Ελλάδας Επεξεργασία
Το ντεμπούτο του με την ομάδα των Ανδρών πραγματοποιήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1991, κατά τον εκτός έδρας αγώνα εναντίον της Μάλτας (1-1) για τα προκριματικά του Euro 1992, υπό τις οδηγίες του Αντώνη Γεωργιάδη.[3] Υπήρξε βασικό στέλεχος του ελληνικού αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος μεταξύ Απριλίου 1995 και Αυγούστου 1997, όταν ο προπονητής Κώστας Πολυχρονίου τον επέλεξε στις 18 από τις 23 αναμετρήσεις. Συνολικά, μετείχε σε 24 αγώνες και σημείωσε 5 γκολ.
Προπονητική σταδιοδρομία Επεξεργασία
Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση άρχισε να εργάζεται ως προπονητής με εξαιρετική επιτυχία. Ξεκίνησε το 2002 στον Ηλυσιακό, τον οποίο ανέβασε από τη Δ΄ στη Β΄ Εθνική κατηγορία σε δυο χρόνια. Στη συνέχεια πήγε στη Λάρισα, την οποία ανέβασε στην Α΄ Εθνική, από την οποία απουσίαζε πολλά χρόνια. Το 2006 προκρίθηκε στο Ιντερτότο, το 2007 κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδας κόντρα στον Παναθηναϊκό και την επόμενη περίοδο προκρίθηκε στους ομίλους του κυπέλλου UEFA αποκλείοντας την Μπλάκμπερν Ρόβερς (2-0, 1-2), την ομάδα που αγωνίστηκε ως ποδοσφαιριστής στην Πρέμιερ Λιγκ.
Στις 24 Απριλίου 2008 ανακοίνωσε[4] την αποχώρησή του από την τεχνική ηγεσία της Λάρισας κάνοντας το μεγάλο άλμα στην καριέρα του αναλαμβάνοντας την ομάδα της ΑΕΚ, όμως η παρουσία του εκεί υπήρξε σύντομη καθώς αποχώρησε τον Νοέμβριο του 2008. Τον Απρίλιο του 2009 ανέλαβε τον Ατρόμητο Αθηνών, με τον οποίο έφτασε σε έναν ακόμη τελικό κυπέλλου Ελλάδας την περίοδο 2010-11, όπου και ηττήθηκε από την πρώην ομάδα του, την ΑΕΚ με σκορ 3-0.
Το καλοκαίρι του 2012 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του ΠΑΟΚ,[5] ενώ από τον Οκτώβριο του 2013[6] μέχρι τον Ιανουάριο του 2015[7] υπήρξε ο προπονητής του ΑΠΟΕΛ, με τον οποίο κατέκτησε το κυπριακό πρωτάθλημα της περιόδου 2013-14, ενώ εξασφάλισε και την είσοδο στους ομίλους του Champions League της περιόδου 2014-15.
Τον Φεβρουάριο του 2015 έγινε γνωστό ότι συμφώνησε να αναλάβει την Αλ Χιλάλ από τη Σαουδική Αραβία,[8] σύλλογο από τον οποίο αποχώρησε τον Μάιο του 2016,[9] με απολογισμό 45 νίκες σε 66 αγώνες και την κατάκτηση τριών τίτλων, του Κυπέλλου (Kings Cup), [10] του Σούπερ Καπ και του επονομαζόμενου Κυπέλλου Διαδόχου (Crown Prince Cup).[11]
Μερικούς μήνες αργότερα, τον Ιούλιο του ίδιου έτους, ήρθε σε συμφωνία με την Σαρτζά ΦΚ από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα,[12] όπου παρέμεινε μέχρι τον Ιανουάριο του 2017.[13] Στις 28 Ιουλίου 2017, ανέλαβε για δεύτερη φορά, προπονητής του ΑΠΟΕΛ, επιστρέφοντας στον σύλλογο μετά από δύο χρόνια.[14]
Στις 3 Ιουλίου 2018, ο Γιώργος Δώνης ανέλαβε τον πάγκο του Παναθηναϊκού, της ομάδας που τον ανέδειξε, διαδεχόμενος τον πρώην συμπαίκτη του, Μαρίνο Ουζουνίδη[15]. Υπέγραψε τριετές συμβόλαιο, την περίοδο των οικονομικών προβλημάτων του Παναθηναϊκού, ενώ είχε ήδη συμφωνήσει από τα τέλη Μαΐου.
Το καλοκαίρι του 2020, ο Γιώργος Δώνης απολύθηκε από τον Παναθηναϊκό και ανέλαβε προπονητής στη Μακάμπι Τελ Αβίβ.[16] Παρότι οδήγησε την ομάδα στους 32 του Europa League, εντούτοις, τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους απολύθηκε από τον πάγκο της ομάδας, λόγω της πέμπτης θέσης της στο πρωτάθλημα. [17]
Τον Μάρτιο του 2021 ο Γιώργος Δώνης ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Αλ Ουάχντα, επιστρέφοντας στη Σαουδική Αραβία μετά το επιτυχημένο πέρασμα του στην Αλ Χιλάλ.[18] Στις 16 Ιανουαρίου 2022, ο Δώνης ανέλαβε προπονητής της Σαουδικής Αλ-Φατέχ.
Στατιστικά Επεξεργασία
- Τελευταία ενημέρωση: μέχρι 20 Ιουλίου 2020
| Ομάδα | Από | Μέχρι | Ρεκόρ | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Α | Ν | Ι | Η | Νίκη % | |||
| Ηλυσιακός | 1 Ιουλίου 2002 | 30 Ιουνίου 2004 | 47 | 29 | 11 | 7 | 61,7 |
| ΑΕΛ | 1 Ιουλίου 2004 | 24 Απριλίου 2008 | 110 | 39 | 32 | 39 | 35,5 |
| ΑΕΚ | 14 Μαιου 2008 | 15 Νοεμβρίου 2008 | 10 | 3 | 6 | 1 | 30,0 |
| Ατρόμητος | 1 Ιουλίου 2009 | 30 Μαιου 2012 | 111 | 41 | 37 | 33 | 36,9 |
| ΠΑΟΚ | 1 Ιουνίου 2012 | 29 Απριλίου 2013 | 42 | 26 | 9 | 7 | 61,9 |
| ΑΠΟΕΛ | 11 Οκτωβρίου 2013 | 6 Ιανουαρίου 2015 | 61 | 35 | 14 | 12 | 57,4 |
| Αλ Χιλάλ | 4 Μαρτίου 2015 | 18 Μαιου 2016 | 66 | 45 | 11 | 10 | 68,2 |
| Σαρτζά ΦΚ | 28 Ιουλίου 2016 | 1 Ιανουαρίου 2017 | 13 | 4 | 2 | 7 | 30,8 |
| ΑΠΟΕΛ | 28 Ιουλίου 2017 | 23 Μαρτίου 2018 | 41 | 25 | 8 | 8 | 61,0 |
| Παναθηναϊκός | 3 Ιουλίου 2018 | 20 Ιουλίου 2020 | 77 | 33 | 22 | 22 | 42,9 |
| Μακάμπι Τελ Αβίβ | {{{1}}} | {{{1}}} | {{{1}}} | ||||
| Σύνολο | 578 | 280 | 152 | 146 | 48,4 | ||
Τίτλοι Επεξεργασία
Ως ποδοσφαιριστής
- Πρωταθλήματα Ελλάδος: 2 (1995, 1996)
- Κύπελλα Ελλάδος: 3 (1993, 1994, 1995)
Ως προπονητής
- Κύπελλο Ελλάδας: 2007 (με Λάρισα)
- Φιναλίστ Κυπέλλου Ελλάδας: 2011, 2012 (με Ατρόμητο)
- Πρωτάθλημα Κύπρου: 2014 (με ΑΠΟΕΛ)
- Κύπελλο Κύπρου: 2014 (με ΑΠΟΕΛ)
- Πρωτάθλημα Β΄ Εθνικής: 2005
- Πρωτάθλημα Γ΄ Εθνικής: 2004
- Πρωτάθλημα Δ΄ Εθνικής: 2003
- Κύπελλο Σαουδικής Αραβίας (Kings Cup) 2015 - Αλ Χιλάλ
- Σούπερ Καπ Σαουδικής Αραβίας (Saudi Super Cup) 2015 - Αλ Χιλάλ
- Κύπελλο Διαδόχου της Σαουδικής Αραβίας (Crown Prince Cup) 2016 - Αλ Χιλάλ
- Κύπελλο Ισραήλ (Toto Cup Al) 2020-21 - Μακάμπι Τελ Αβίβ
Διακρίσεις Επεξεργασία
Προσωπική ζωή Επεξεργασία
Με τη σύζυγο του, Δέσποινα Δώνη, έχουν αποκτήσει δύο γιούς, τους επίσης διεθνείς ποδοσφαιριστές Χρήστο Δώνη και Τάσο Δώνη.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Μαθήματα Ζωής: Γιώργος Δώνης, συνέντευξη σε περιοδικό [ανάρτηση από το ιστολόγιο margaretontheguillotine]
- ↑ Ιστορία της ομάδος, ιστοσελίδα σωματείου ΜΑΣ Νικόπολη
- ↑ Γιώργος Δώνης, βάση δεδομένων ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων ανδρών eu-football.info (Αγγλικά)
- ↑ in.gr Αρχειοθετήθηκε 2008-04-25 στο Wayback Machine., Αποχώρησε από τη Λάρισα ο Δώνης με την ΑΕΚ στο... βάθος, 24/04/2008
- ↑ Παρουσιάζεται επίσημα ο Δώνης στον ΠΑΟΚ, www.sportme.gr[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Στον ΑΠΟΕΛ ο Δώνης, www.athlitikanea.gr[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Τέλος ο Δώνης, www.sport-fm.gr
- ↑ Συμφώνησε με Αλ Χιλάλ ο Δώνης, www.sport-fm.gr
- ↑ Τέλος ο Δώνης από την Αλ Χιλάλ, www.sport-fm.gr
- ↑ Πήρε το Κύπελλο ο Δώνης, www.a-sports.gr
- ↑ Τρίτο τρόπαιο για Δώνη στη Σαουδική Αραβία, www.sport-fm.gr
- ↑ «Υπέγραψε στην Αλ Σαρτζά ο Δώνης, www.sentragoal.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ Τέλος ο Δώνης από την Αλ Σαρτζά, www.sport-fm.gr
- ↑ Οριστικό: Στον ΑΠΟΕΛ ο Δώνης onsports.gr, 28 Ιουλίου 2017
- ↑ Δώνης και επίσημα για τρία χρόνια στον Παναθηναϊκό Sport24.gr, 3 Ιουλίου 2018
- ↑ «Ο Δώνης με plus 1 εκατ. ευρώ στη Μακάμπι Τελ Αβίβ». Sigmalive.com. 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ ««Τέλος» από τη Μακάμπι ο Δώνης». Naftemporiki.gr. 23 Δεκεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2021.
- ↑ «Επίσημα στην Αλ Γουάχντα ο Δώνης». agones.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2021.
Πηγές Επεξεργασία
- Η καριέρα του Γιώργου Δώνη στο national-football-teams
- Το ποδοσφαιρικό προφίλ του Γιώργου Δώνη στο transfermarkt
- Το προπονητικό προφίλ του Γιώργου Δώνη στο transfermarkt
- SportDay, Αφιέρωμα στη Super League 2007-2008, σ. 45.
- Εθνοσπόρ, 3-9-2007, σ. 74.