Βικιπαίδεια

Γκενάντι Βολνόφ

Σοβιετικός καλαθοσφαιριστής

Ο Γκενάντι Γκεοργκίεβιτς Βολνόφ (ρωσικά: Геннадий Георгиевич Вольнов, 28 Νοεμβρίου 1939 – 15 Ιουλίου 2008) ήταν Σοβιετικός / Ρώσος καλαθοσφαιριστής, ο οποίος αναδείχθηκε χρυσός Ολυμπιονίκης το 1972 αγωνιζόμενος με την ομάδα της Εθνική Σοβιετικής Ένωσης, ενώ κατέκτησε συνολικά τέσσερα Ολυμπιακά μετάλλια και έξι χρυσά σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα.

Γκενάντι Βολνόφ
Προσωπικά στοιχεία
ΕθνικότηταΡωσική
Γέννηση28 Νοεμβρίου 1939
Μόσχα, Σοβιετική Ένωση
Θάνατος15 Ιουλίου 2008 (68 ετών)
Μόσχα, Ρωσία
Ύψος2,00 μ.
Αθλ. καριέρα1957 - 1972
ΘέσηΠάουερ φόργουορντ
Καριέρα σε συλλόγους
1957 - 1958 0 Σπαρτάκ Μόσχας
1958 - 1970 0 ΤΣΣΚΑ Μόσχας
1971 - 0 Πετρέλ Μόσχας
1972 - 0 ΜΚ Ντιναμό Μόσχας
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
1959 - 1972 0 Εθνική Σοβιετικής Ένωσης
Τίτλοι
Διοργάνωση 1ο 2ο 3ο
Ολυμπιακοί Αγώνες 1 2 1
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1 0 1
Ευρωμπάσκετ 6 0 0
Συνολικά 8 2 2
Ολυμπιακοί Αγώνες
Πρώτη θέση 1972 Μόναχο Εθνική ΕΣΣΔ
Δεύτερη θέση 1960 Ρώμη Εθνική ΕΣΣΔ
Δεύτερη θέση 1964 Τόκιο Εθνική ΕΣΣΔ
Τρίτη θέση 1968 Πόλη του Μεξικού Εθνική ΕΣΣΔ
Παγκόσμιο Κύπελλο Καλαθοσφαίρισης
Πρώτη θέση 1967 Ουρουγουάη Εθνική ΕΣΣΔ
Δεύτερη θέση 1963 Βραζιλία Εθνική ΕΣΣΔ

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στις 28 Νοεμβρίου του 1939 στη Μόσχα. Ξεκίνησε παίζοντας στην ομάδα Μπουρεβέστνικ (Burevestnik) της Μόσχας, από το 1956 ως το 1958. Το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του αγωνίστηκε στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας (1958–1970) με την οποία κατέκτησε 10 συνολικά πρωταθλήματα Σοβιετικής Ένωσης (1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1969, 1970) και 3 τίτλους του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης (1961, 1963, 1969). Κατέκτησε επίσης ένα χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Καλαθοσφαίρισης του 1967, ένα χάλκινο μετάλλιο στην ίδια διοργάνωση του 1963 και 6 χρυσά μετάλλια σε ισάριθμα Ευρωμπάσκετ (1959, 1961, 1963, 1965, 1967, 1969).[1][2] Ο αριθμός αυτός των ευρωπαϊκών τίτλων εξακολουθεί να παραμένει ακατάρριπτο ρεκόρ.[3][4] Τα φυσικά του προσόντα του επέτρεπαν να αγωνίζεται σε πολλές θέσεις με επιτυχία ως καλός σουτέρ και ριμπάουντερ, κυρίως όμως ως σμολ φόργουορντ και πάουερ φόργουορντ.[5]

Η πρώτη διοργάνωση που έλαμψε ήταν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1961 στο Βελιγράδι, με μέσο όρο 11,7 πόντους, κερδίζοντας το δεύτερο χρυσό του μετάλλιο σε Ευρωμπάσκετ.[6] Επανέλαβε αυτές τις επιτυχίες στο Βρότσλαβ το 1963 (10,7 πόντους μ.ο.), στη Μόσχα 1965 (12,6 πόντους μ.ο.), το Ελσίνκι 1967 (11,1 πόντους μ.ο.) και τη Νάπολη το 1969 (7,0 πόντους μ.ο.). Ανάμεσα στα Ευρωμπάσκετ έλαμψε και στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα το 1963 στο Ρίο ντε Τζανέιρο (χάλκινο, 14,1 πόντοι με καλύτερο 20 πόντους με αντίπαλο τις ΗΠΑ) και Μοντεβιδέο 1967 (χρυσό, 10,6 πόντους μ.ο. με 28 πόντους με αντίπαλο τη Βραζιλία[7]).[8] Ήταν πρωταγωνιστής της εθνικής Σοβιετικής ομάδας στο ακατάρριπτο μέχρι σήμερα ρεκόρ των 14 χρόνων αήττητης παρουσίας σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα με 59 συνεχόμενους αγώνες μεταξύ 1955 και 1969, όταν η ανερχόμενη δύναμη Γιουγκοσλαβία κατάφερε να επιβληθεί με 73–61 στον αγώνα της φάσης των ομίλων στη διοργάνωση της Ιταλίας.[9] Από το 1963 ήταν αρχηγός της Σοβιετικής εθνικής.[10] Το 1970 ο Βολνόφ απομακρύνθηκε από την εθνική ομάδα αλλά ξανακλήθηκε το 1972 για τους επερχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες. Κέρδισε το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972 με την ομάδα της ΕΣΣΔ, είχε μέσο όρο 6,1 πόντους στη διοργάνωση, έστω και αν στον τελικό δεν σημείωσε κανένα πόντο σε ένα ιστορικό αγώνα με χαμηλό σκορ (51–50), έδωσε όμως μάχες κάνοντας τέσσερα φάουλ. Κέρδισε δύο ασημένια μετάλλια στις Ολυμπιάδες του 1960 και του 1964. Επίσης, κατέκτησε ένα χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968.[1][11]

Με 12 μετάλλια στις τρεις σημαντικότερες διεθνείς διοργανώσεις, 10 τίτλους του Σοβιετικού πρωταθλήματος και τρεις ευρωπαϊκούς τίτλους με την ΤΣΣΚΑ, ο Βολνόφ είναι από τους μεγαλύτερους τροπαιούχους παίκτες στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Μετά τους αγώνες του Μονάχου, αποφάσισε να βάλει τέλος στη λαμπρή καριέρα του και άρχισε να διδάσκει χημεία σε στρατιωτική ακαδημία. Ο Σεργκέι Μπέλοφ περιέγραψε τον Βολνόφ ως «τον πρωτοπόρο του σύγχρονου σοβιετικού μπάσκετ». Πολλοί άλλοι πίστευαν ότι η δικαιοσύνη δεν είχε αποδοθεί όταν, σε μία μεγάλη έρευνα για την καλύτερη πεντάδα που υπήρξε ποτέ στο σοβιετικό μπάσκετ, ο Βολνόφ δεν επιλέχθηκε.[5] Ο ολυμπιονίκης απεβίωσε στις 15 Ιουλίου του 2008 σε ηλικία 67 ετών. Τον Νοέμβριο του 2011, η φανέλα με τον αριθμό 13 υψωθηκε στην οροφή του αθλητικού συγκροτήματος της ΤΣΣΚΑ. Για την προσφορά του σε αθλητικές δραστηριότητες και πολλά χρόνια ευσυνείδητης εργασίας, του απονεμήθηκε ο τιμητικός τίτλος «Επίτιμος Δάσκαλος Αθλητισμού της ΕΣΣΔ». [12]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : GENNADI VOLNOV». Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2021. 
  2. ↑ «ГЕННАДИЙ ГЕОРГИЕВИЧ ВОЛЬНОВ». Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2021. 
  3. ↑ «FIBA ARCHIVE : Eurobasket - All time medallist (Top 10)». Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2021. 
  4. ↑ «The most remarkable Eurobasket records». Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2021. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «101 Greats: Gennady Volnov». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2021. 
  6. ↑ «1961 EUROPEAN CHAMPIONSHIP FOR MEN : Gennadi Volnov». Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2021. 
  7. ↑ «1967 WORLD CHAMPIONSHIP FOR MEN : Gennadi Volnov». Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2021. 
  8. ↑ «FIBA ARCHIVE : Gennadi Volnov (URS)». Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2021. 
  9. ↑ «Έμεινε αήττητη για 14 χρόνια! Δεν το έκαναν οι ΗΠΑ αλλά η Σοβιετική Ένωση». Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2021. 
  10. ↑ «Геннадий ВОЛЬНОВ». Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2021. 
  11. ↑ «Munich 72 – La chute de l'Empire Américain – Partie 2». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2021. 
  12. ↑ «Вольнов Геннадий Георгиевич». Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γκενάντι_Βολνόφ&oldid=10062894"