Γκουνχίλντα της Δανίας
H Γκουνχίλντα της Δανίας, (γερμανικά: Gunjhilda, περί το 1020 - 18 Ιουλίου 1038) μέλος του Οίκου των Κνύτλινγκα ήταν Βασίλισσα της Γερμανίας μέσω του γάμου της με τον αυτοκράτορα Ερρίκο Ε΄ από τον Οίκο των Σαλίων. Η Γκουνχίλντα ήταν κόρη του Κνούτου του Μέγα που κυβερνούσε τον βόρεια Άγγλο-Σκανδιναβική αυτοκρατορία με την Έμμα της Νορμανδίας κόρη του Ριχάρδου Α΄ της Νορμανδίας κόμη του Ρουέν.[4] Αδελφός της ήταν ο Αρθακανούτος, τα ετεροθαλή αδέλφια της από πατέρα ήταν ο Σβεν της Νορβηγίας και ο Χάρολντ ο Λαγοπόδαρος, τα ετεροθαλή αδέλφια της από μητέρα ήταν ο Άλφρεντ Έθελινγκ και ο Εδουάρδος ο Ομολογητής.
| Γκουνχίλτα της Δανίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1020 (περίπου) |
| Θάνατος | 18 Ιουλίου 1038[1] Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία |
| Αιτία θανάτου | νόσος |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Αβαείο του Λίμπουργκ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αυτοκρατορία Βόρειας Θάλασσας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ερρίκος Γ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (από 1036)[2] |
| Τέκνα | Βεατρίκη Α΄, ηγουμένη του Κβέντλινμπουργκ[3] |
| Γονείς | Κνούτος[3] και Έμμα της Νορμανδίας[3] |
| Αδέλφια | Εδουάρδος ο Ομολογητής Χάρολντ ο λαγοπόδαρος Αρθακανούτος Άλφρεντ Αίθελινγκ Σβέιν Κνούτ-σον Γκόντα της Αγγλίας |
| Οικογένεια | Οίκος των Κνύτλινγκα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Γάμος με τον διάδοχο Ερρίκο Επεξεργασία
Η Γκουνχίλντα μετέβη στη Γερμανία σε παιδική ηλικία (1025) για να αρραβωνιαστεί τον Ερρίκο γιο του αυτοκράτορα Κορράδου Β΄. Ο αρραβώνας έγινε σαν μέρος της συμφωνίας με τον πατέρα της για να διατηρηθεί η ειρήνη στα Δανέζικα σύνορα, στο Δουκάτο του Σλέσβιχ και στο Χόλσταϊν στην περιοχή του Κίελο, η συμφωνία ολοκληρώθηκε πριν τον θάνατο του Κνούτου (1035).[5]
Το Πάσχα του 1028 ο Ερρίκος χρίστηκε από τον πατέρα του διάδοχος με την υποστήριξη των πριγκίπων και πήρε τα Δουκάτα της Βαυαρίας και της Σουαβίας. Ο πεθερός της είχε στόχο να παντρέψει τον γιο του με τη Ζωή την Πορφυρογέννητη κόρη του Βυζαντινού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Η΄. Όταν απέτυχαν οι προσπάθειες προχώρησε ο αρραβώνας την Πεντηκοστή του 1035 στο Μπάμπεργκ, ο γάμος έγινε έναν χρόνο αργότερα στο Ναϊμέχεν, μετά τον γάμο η Γκουνχίλντα πήρε το Γερμανικό όνομα "Κουνιγούνδη". Οι χρονικογράφοι Αλβερίκιο του Τρουα και ο Γουλιέλμος του Μαλμέσμπουρι γράφουν ότι η Γκουνχίλντα κατηγορήθηκε για μοιχεία και υπερασπίστηκε τον εαυτό της σε δίκη με δοκιμασία, στη συνέχεια αποσύρθηκε σαν μοναχή αλλά συμφιλιώθηκε με τον σύμμαχο της σύντομα.[6][7]
Μετάβαση στην Ιταλία Επεξεργασία
Τον Δεκέμβριο του 1038 ο Κορράδος Β΄ προχώρησε σε εκστρατεία στην Ιταλία, η Γκιζέλα με τον γιο της και τη νύφη της γιόρτασαν τα Χριστούγεννα στο Ρέγκενσμπουργκ. Μετά από μία βίαιη σύγκρουση με τον εριστικό αρχιεπίσκοπο Αριμπέρτ του Μιλάνου (970 - 1045), ο Κορράδος Β΄ ζήτησε την υποστήριξη τού γιου του, ο Ερρίκος Γ΄ και η Γκουνχίλντα συνόδευσαν τον αυτοκράτορα στην εκστρατεία. Η Γκουνχίλντα γέννησε το μοναδικό της παιδί: τη Βεατρίκη Α΄, ηγουμένη του Κβέντλινμπουργκ (απεβ. το 1061), που έγινε αργότερα ηγουμένη στο Κβέντλινμπουργκ και το Γκάντερσχαϊμ.
Η εκστρατεία στο Μιλάνο κατέληξε σε αποτυχία, ο Γουαϊμάρος Δ΄ του Σαλέρνο και ο Πάντουλφ Δ΄ της Κάπουα ζήτησαν από τον αυτοκράτορα να παρέμβει για να λύσει τη σύγκρουση μεταξύ τους. Ο Κορράδος Β΄ ταξίδευσε στη Νότια Ιταλία, υποστήριξε τον Γουαϊμάρος, παρέλαβε την Κάπουα και εκθρόνισε τον Πάντουλφ Δ΄, το μεγαλύτερο τμήμα της Νότιας Ιταλίας έμεινε πιστό στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Στο ταξίδι επιστροφής στη Γερμανία στα αυτοκρατορικά στρατεύματα ξέσπασε μεγάλη επιδημία ελονοσίας, ανάμεσα στα θύματα βρέθηκαν η μικρή Γκουνχίλντα και ο Χέρμαν Δ΄ της Σουαβίας.[8] Το σώμα της μεταφέρθηκε στη Γερμανία και τάφηκε στο "Αβαείο του Λίμπουργκ", ο σύζυγος της δεν στέφτηκε ποτέ Βασιλιάς των Ρωμαίων μέχρι το τέλος του πεθερού της (1039), συνεπώς η Γκουνχίλντα δεν πήρε ποτέ τον τίτλο της βασίλισσας.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ p10241.htm#i102410.
- ↑ p10241.htm#i102410. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ The cult of King Alfred, Simon Keynes, Anglo-Saxon England, ed. Michael Lapidge, Malcolm Godden and Simon Keynes, (Cambridge University Press, 1999), σ. 297
- ↑ M. K. Lawson, Cnut: England's Viking King (2004), σ. 104
- ↑ Chronica Albrici Monachi Trium Fontium 1041, Monumenta Germani? Historica Scriptorum XXIII, σ. 787
- ↑ Sharpe, Rev. J. (trans.), revised Stephenson, Rev. J. (1854) William of Malmesbury, The Kings before the Norman Conquest (Seeleys, London, reprint Llanerch, 1989), II, 188, σ. 179
- ↑ Fuhrmann, H., trans. Reuter, T. (1995) Germany in the high middle ages c.1050–1200 (Cambridge University Press), σ. 40
Πηγές Επεξεργασία
- Black-Veldtrup, Mechthild, 1995: Kaiserin Agnes (1043-1077): Quellenkritische Studien. Cologne: Bohlau
- Boshof, Egon, 2000: Die Salier. Stuttgart: Kohlhammer
- Kronenberg, Kurt, 1981: Die Abtissinen des Reichsstifts Gandersheim. Bad Gandersheim: Verlag Gandersheimer Tageblatt
- Vogtherr, Thomas, 2002: Die salischen Abtissinnen des Reichsstifts Quedlinburg, in: Von sacerdotium und regnum, pp. 405–420.