Ο Γουίδων, γερμ.: Guy (επίσης Guido ή Wido, μεγάλωσε ως ο Λέων, αποκαλείτο ο Φιλόσοφος) (απεβ. στις 3 Φεβρουαρίου 929) από τον Οίκο των Βονιφατιδών [1] ήταν γιος του Aδαλβέρτου Β΄ της Τοσκάνης με τη Μπέρτας των Καρολιδών, κόρης του Λοθαρίου Β΄ της Λοθαριγγίας.

Γουίδων της Τοσκάνης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση9ος αιώνας
Τοσκάνη
Θάνατος930
Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαροζία
ΓονείςΑδαλβέρτος Β΄ της Τοσκάνης και Μπέρτα, κόρη του Λοθαρίου Β΄
ΑδέλφιαΕρμενγάρδη της Τοσκάνης
Μπόζο της Τοσκάνης
Ούγος της Προβηγκίας
Λαμβέρτος της Τοσκάνης
Τευτμπέργκα της Αρλ
ΟικογένειαΟίκος των Βονιφατιδών

Βιογραφία Επεξεργασία

Μετά το τέλος τού πατέρα του Αδαλβέρτου Β΄ το 915, έγινε κόμης και δούκας της Λούκα και μάργραβος της Τοσκάνης μέχρι το τέλος του το 928 ή το 929. Η μητέρα του Μπέρτα ήταν η επίτροπός του από τον τέλος του πατέρα του μέχρι το 916 που ενηλικιώθηκε.

Διατηρούσε Αυλή στη Μάντοβα γύρω στο 920. Το 924 ή το 925, έγινε ο δεύτερος σύζυγος της Mαροζίας, μίας Ρωμαίας ευγενούς, που είχε τον τίτλο συγκλητική πατρικία της Ρώμης (senatrix patricia Romanorum).

Προκειμένου να αντιμετωπίσει την επιρροή του πάπα Ιωάννη Ι΄ (τον οποίο ο εχθρικός χρονικογράφος Λιούτπραντ της Κρεμόνας ισχυρίζεται, ότι ήταν ένας από τους εραστές της Mαροζίας), η Mαροζία στη συνέχεια παντρεύτηκε τον αντίπαλό του Γουίδων της Τοσκάνης, ο οποίος αγαπούσε την όμορφη γυναίκα του, όσο αγαπούσε την εξουσία. Μαζί επιτέθηκαν στη Ρώμη, συνέλαβαν τον πάπα Ιωάννη Ι΄ στο Λατερανό και τον φυλάκισαν στο Καστέλ Σαντ'Άντζελο. Είτε ο Γουίδων τον έπνιξε με ένα μαξιλάρι το 928, είτε απλώς απεβίωσε, ίσως από παραμέληση ή κακομεταχείριση. Η Mαροζία κατέλαβε την εξουσία στη Ρώμη με πραξικόπημα. Ο Γουίδων απεβίωσε στις 3 Φεβρουαρίου 929.

Οι ακόλουθοι πάπες, Λέων ΣΤ΄ και Στέφανος Ζ΄, ήταν και οι δύο μαριονέτες της. Το 931 κατάφερε μάλιστα να επιβάλει τον γιο της ως ποντίφικα, με το όνομα Ιωάννης ΙΔ΄. Ο Ιωάννης ήταν μόλις 21 τότε. [2]

Είχε μία κόρη, τη Θεοδώρα (ή Μπέρτα), και πιθανώς μερικά άλλα παιδιά, για τα οποία τίποτε άλλο δεν είναι γνωστό. Κανένα από τα παιδιά του δεν επέζησε και όταν απεβίωσε το 928 ή το 929, τον διαδέχτηκε ο αδελφός του Λαμβέρτος ως κόμης και δούκας της Λούκας και μάργραβος της Τοσκάνης. Ίσως είχε έναν γιο, τον Αδαλβέρτο τον μάργραβο (απεβ. 951), που ανήλθε στον ευγενικό τίτλο του υποκόμη το 940) [3] αυτό είναι αμφίβολο.

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  1. Townsend, Geo (1847) Ecclesiastical and Civil History Philosophically Considered, Vol. II, p. 157
  2. Mann, Horace K., The Lives of the Popes in the Early Middle Ages, Vol. IV: The Popes in the Days of Feudal Anarchy, 891-999 (1910). pp.163-164.
  3. Αδαλβέρτο ο μάργραβος