Γουλιέλμος Α΄ της Βαυαρίας
O Γουλιέλμος Α΄, δούκας της Βαυαρίας-Στράουμπινγκ ή Γουλιέλμος Ε΄ της Ολλανδίας ή Γουλιέλμος Γ΄ του Αινώ ή Γουλιέλμος Δ΄ της Ζηλανδίας (Wilhelm I. von Bayern, Φραγκφούρτη, 12 Μαΐου 1330 - 15 Απριλίου 1389) ήταν δεύτερος γιος του αυτοκράτορα Λουδοβίκου Δ΄ της Βαυαρίας και της δεύτερης συζύγου του Μαργαρίτας Β΄ του Αινώ. Ο Λουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας του είχε προσφέρει το Αινώ, την Ολλανδία, την Σγιέλαν και την Φρίζλαν (1345) αλλά μετά τον θάνατο του πατέρα του (1347) ο Γουλιέλμος κυβέρνησε στην Βαυαρία, την Ολλανδία και το Αινώ μαζί με τα 5 αδέλφια του μέχρι το 1349. Μετά την πρώτη διανομή της πατρικής κληρονομιάς των Βίττελσμπαχ ο Γουλιέλμος δέχτηκε το Αινώ, την Ολλανδία και την Κάτω Βαυαρία μαζί με τους αδελφούς του Στέφανο Β΄ και Αλβέρτο Α΄. Μετά την δεύτερη διανομή της Βαυαρίας (1353) κυβέρνησε στην Βαυαρία-Στράουμπινγκ, το Αινώ και την Ολλανδία μαζί με τον μικρότερο αδελφό του Αλβέρτο Α΄.
| Γουλιέλμος Α΄, δούκας της Βαυαρίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 12 Μαΐου 1330[1] Φραγκφούρτη[2] |
| Θάνατος | 15 Απριλίου 1389[3] Λε Κενουά[4] |
| Τόπος ταφής | Βαλανσιέν |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ματθίλδη, κόμισσα του Λάνκαστερ (από 1352)[5] |
| Τέκνα | Elisabeth bastaard van Beieren[6] |
| Γονείς | Λουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας[7] και Μαργαρίτα Β΄, κόμισσα του Αινώ[7] |
| Αδέλφια | Βεατρίκη της Βαυαρίας Ελισάβετ της Βαυαρίας Αγνή της Βαυαρίας (μοναχή) Μαργαρίτα της Βαυαρίας, δούκισσα της Σλαβονίας Ματθίλδη της Βαυαρίας Λουδοβίκος ΣΤ΄ ο Ρωμαίος Λουδοβίκος Ε΄ της Βαυαρίας Στέφανος Β΄ της Βαυαρίας Όθων Ε΄ της Βαυαρίας Αλβέρτος Α΄ της Βαυαρίας |
| Οικογένεια | Οίκος του Βίττελσμπαχ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | δούκας της Βαυαρίας |
| Βραβεύσεις | Τάγμα της Περικνημίδας |
| Θυρεός | |
.svg) | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Εμφύλιοι με την μητέρα του Επεξεργασία
Ο Γουλιέλμος Α΄ είχε μακρόχρονη εμφύλια διαμάχη με την μητέρα του διεκδικώντας από αυτήν την Ολλανδία και την Ζηλανδία (1354) ενώ μετά τον θάνατο της διεκδίκησε το Αινώ (1356). Το 1350 οι Ολλανδοί ευγενείς κάλεσαν την Μαργαρίτα να επιστρέψει στην Ολλανδία να κυβερνήσει η ίδια αντί για τον γιο της. Δημιουργήθηκαν σύντομα δύο αντιμαχόμενες ομάδες που έφεραν εμφύλιο πόλεμο στην Ολλανδία, οι Κόντ υποστηρικτές του Γουλιέλμου και εκπρόσωποι της αστικής τάξης (23 Μαΐου 1350) και οι Χούκ υποστηρικτές της Μαργαρίτας και εκπρόσωποι της συντηρητικής βασιλικής τάξης (5 Σεπτεμβρίου 1350). Ο Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας ο οποίος είχε παντρευτεί την αδελφή της Μαργαρίτας Φιλίππη του Αινώ ήρθε στην Ολλανδία να υποστηρίξει την κουνιάδα του αλλά η Μαργαρίτα και οι Άγγλοι σύμμαχοι της ηττήθηκαν (1351), ο Εδουάρδος Γ΄ ήταν έτοιμος να αλλάξει πλευρό υποστηρίζοντας αυτή την φορά τον γιο της Γουλιέλμο. Η Μαργαρίτα Β΄ βλέποντας ότι δεν είχε άλλη επιλογή και λόγω των προβλημάτων υγείας που είχε συμφιλιώθηκε με τον γιο της Γουλιέλμο Ε΄ και παραιτήθηκε οριστικά στην Ολλανδία (1354).[8] Η Μαργαρίτα πέθανε 2 χρόνια αργότερα, ο Γουλιέλμος Ε΄ κληρονόμησε την Ολλανδία και το Αινώ.
Οικογένεια Επεξεργασία
Ο Γουλιέλμος Α΄ της Βαυαρίας παντρεύτηκε την Ματθίλδη, κόμισσα του Λάνκαστερ κόρη του Ερρίκου του Λάνκαστερ και της Ισαβέλλας του Μπομόν, αδελφή της Λευκής του Λάνκαστερ, ο γάμος έγινε στο Λονδίνο το 1352. Από το 1357 ο Γουλιέλμος άρχισε να δείχνει σημάδια παραφροσύνης, έφτασε στο σημείο να σκοτώσει χωρίς λόγο έναν από τους ιππότες του. Ο μικρότερος αδελφός του Αλβέρτος ανέλαβε την αντιβασιλεία στην Ολλανδία και το Αινώ (1358), ο Γουλιέλμος περιορίστηκε στο κάστρο Λε Κενουά για το υπόλοιπο της ζωής του. Με τον γάμο του με την Ματθίλδη του Λάνκαστερ απέκτησε μόνο:
- μια κόρη που πέθανε πρόωρα (1356).
Ο Γουλιέλμος Α΄ είχε όμως δυο νόθα παιδιά:
- (νόθος) τον Γουλιέλμο και την
- (νόθη) Ελισάβετ, παντρεύτηκε τον Μπρούστιγιν φαν Χέρβιγινεν, κύριο του Στάβενισε.[9]
Διάδοχός του έγινε ο μικρότερος αδελφός του Αλβέρτος Α΄ της Βαυαρίας (1389).
Πρόγονοι Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 p203.htm#i2024.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ p203.htm#i2024.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ www
.jstor .org /stable /435240?seq=1. - ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 www
.deutsche-biographie .de /pnd136871267 .html. - ↑ Geoffroy G. Sury, Bayern Straubing – Hennegau : la Maison de Bavière en Hainaut, XIVe – XVe s., Brussels, 2010, 2nd ed., p. 67. - French: Un parchemin en partie détruit et daté du 7/12/1354 à Mons, à 4 sceaux appendus brisés, énonce que Jean de Hainaut et Wallerand de Luxembourg seigneur de Ligny, agissant en qualité de personnes intermédiaires et arbitres, pour rétablir la paix entre Marguerite et son fils, le duc Guillaume de Bavière (le futur Guillaume III comte de Hainaut), font connaître les termes de l’ordonnance d’arbitrage évoquée dans les actes passés, dont ils restituent la teneur : .. En exécution de ladite ordonnance, la comtesse Marguerite (II) de Hainaut, etc. cède à son fils Guillaume duc de Bavière, les comtés de Hainaut, de Hollande, de Zélande, et la seigneurie de Frise, moyennant le paiement d’une somme de 40.000 florins de Florence et d’une pension viagère de 7.000 florins ; de son côté, ledit duc ..renonce à fair valoir ses droits sur le Hainaut tant que vivra sa mère. A partially destroyed parchment dated 7 December 1354 at Mons, with four broken seals appended, announces that John of Hainaut and Wallerand of Luxemburg, Lord of Ligny, acting as intermediaries and arbitrators, to reestablish the peace between Margaret and her son, the Duke, William of Bavaria (the future William III, Count of Hainaut), make known the terms of the arbitration settlement stated in previous deeds, which they uphold : .. In execution of the said settlement, the Countess Margaret (II) of Hainaut, etc. cedes to her son William, Duke of Bavaria the counties of Hainaut, Holland, Zeeland and the lordship of Frisia, in return taking payment of 40000 Florence Florins and widow's pension of 7000 florins; for his part the said Duke waives his rights over Hainaut so long as his mother is living. - G Wymans, Inventaire analytique du chartrier de la Trésorerie des comtes de Hainaut , the State Archives, Palais des Expos, Aux Grands Près, Mons tél. 065/400460) order number(slide) 974, Editions A.G.R., Brussels, 1985, pp. 209-210.
- ↑ Burke's Guide to the Royal Family. Burke's Peerage Ltd., London. 1973. p. 196.
Πηγές Επεξεργασία
- Burke's Guide to the Royal Family. Burke's Peerage Ltd., London. 1973.
- Geoffroy G. Sury, Bayern Straubing – Hennegau : la Maison de Bavière en Hainaut, XIVe – XVe s., Brussels, 2010, 2nd ed.
| Προκάτοχος: Μαργαρίτα Β΄ |
Κόμης του Αινώ 1356–1389 |
Διάδοχος: Αλβέρτος Α΄ της Βαυαρίας |