Γουλιέλμος Γ΄ της Βαυαρίας


Ο Γουλιέλμος Γ΄, γερμ. Wilhelm III (1375 - 12 Σεπτεμβρίου 1435) από τον Οίκο του Βίττελσμαπχ ήταν δούκας της Βαυαρίας-Μονάχου μαζί με τον πρωτότοκο αδελφό του Ερνέστο.

Γουλιέλμος Γ΄ της Βαυαρίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1375[1]
Μόναχο
Θάνατος12  Σεπτεμβρίου 1435 ή 1435[2]
Μόναχο
Τόπος ταφήςΦράουενκιρχε
Χώρα πολιτογράφησηςΔουκάτο της Βαυαρίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαργαρίτα της Κλέβης, δούκισσα της Βαυαρίας-Μονάχου (από 1433)[3]
ΤέκναΑδόλφος της Βαυαρίας
Γουλιέλμος της Βαυαρίας-Μονάχου
ΓονείςΙωάννης Β΄ της Βαυαρίας[4] και Αικατερίνη της Γκορίτσια[4]
ΑδέλφιαΣοφία της Βαυαρίας
Johannes III. Grünwalder
Ερνέστος της Βαυαρίας
ΟικογένειαΟίκος του Βίττελσμπαχ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδούκας της Βαυαρίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Ιωάννη Β΄ δούκα της Βαυαρίας-Μονάχου και της Αικατερίνης, κόρης του Μάινχαρτ ΣΤ΄ κόμη της Γκορίτσια.

Ο εξάδελφός του Λουδοβίκος Ζ΄ δούκας της Βαυαρίας-Ίνγκολστατ με το να είναι εριστικός, έκανε πολλούς εχθρούς. Αυτοί ίδρυσαν το 1414 μία ομάδα εναντίον του, την Εταιρεία του Παπαγάλου και ο Γουλιέλμος Γ΄ έγινε μέλος μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Ερνέστο δούκα της Βαυαρίας-Μονάχου.

Το 1425 απεβίωσε ο εξάδελφος του πατέρα του Ιωάννης Γ΄ δούκας της Βαυαρίας-Στράουμπινγκ, τελευταίος του κλάδου του. Είχε τέσσερα ανίψια: τον Λουδοβίκο Ζ΄, τον Ερρίκο ΙΣΤ΄ δούκα της Βαυαρίας-Λάντσουτ και τους αδελφούς Ερνέστο και Γουλιέλμο Γ΄. Οι δύο αδελφοί διαπληκτίστηκαν με τα δύο εξαδέλφια τους και τελικά το 1429 έλαβαν το ήμισυ του Στράουμπινγκ.

Ο Γουλιέλμο Γ΄ υποστήριξε τον Σιγισμούνδο του Οίκου Λουξεμβούργου της Γερμανίας στον αγώνα του εναντίον των Χουσιτών. Θα ήταν υποψήφιος για την εκλογή του βασιλιά της Γερμανίας, αλλά απεβίωσε το 1435. Τον διαδέχθηκε ο μόνος γιος του Αδόλφος, ενός έτους.

Οικογένεια Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα των Λα Μαρκ, κόρη του Αδόλφου Α΄ δούκας της Κλέβης και είχε επιζόν τέκνο:

  • Αδόλφος 1434-1441, δούκας της Βαυαρίας. Απεβίωσε 7 ετών.
  • Γουλιέλμος 1435, απεβ. νήπιο.

Πρόγονοι Επεξεργασία

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Klaus von Andrian-Werburg: Urkundenwesen, Kanzlei, Rat und Regierungssystem der Herzoge Johann II., Ernst und Wilhelm III. von Bayern-München (1392–1438). Lassleben, Kallmünz 1971, ISBN 3-7847-4410-9 (Münchener historische Studien, Abteilung Geschichtliche Hilfswissenschaften, Vol. 10; dissertation, University of Munich 1961).
  • Karin Kaltwasser: Herzog und Adel in Bayern-Landshut unter Heinrich XVI. dem Reichen (1393–1450). Dissertation, University of Regensburg 2004.
  • August Kluckhohn: Herzog Wilhelm III. von Bayern, der Protector des Baseler Konzils und Statthalter des Kaisers Sigmund. In: Forschungen zur deutschen Geschichte. Vol. 2, 1862, pp. 519–615.
  • Christoph Kutter: Die Münchener Herzöge und ihre Vasallen. Die Lehenbücher der Herzöge von Oberbayern-München im 15. Jahrhundert. Ein Beitrag zur Geschichte des Lehnswesens. Dissertation, University of Munich 1993.
  • Sigmund Ritter von Riezler: Wilhelm III., Herzog von Baiern-München. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Vol. 42, Duncker & Humblot, Leipzig 1897, pp. 703–705 (online).
  • Theodor Straub: Bayern im Zeichen der Teilungen und Teilherzogtümer. In: Max Spindler, Andreas Kraus (eds.): Handbuch der bayerischen Geschichte. 2nd edition. Vol. 2, C. H. Beck, München 1988, ISBN 3-406-32320-0, pp. 196–287, especially 248–249.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 13593169X. Ανακτήθηκε στις 13  Αυγούστου 2015.
  2. p4303.htm#i43021.
  3. p4303.htm#i43021. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.

Εξωτερικού σύνδεσμοι Επεξεργασία