Στη φυσική και την οπτική, οι γραμμές Φραουνχόφερ είναι ένα σύνολο φασματικών γραμμών που πήραν το όνομά τους από τον γερμανό φυσικό Γιόζεφ φον Φράουνχοφερ (Joseph vοn Fraunhofer, 1787-1826). Οι γραμμές παρατηρήθηκαν αρχικά ως σκοτεινά χαρακτηριστικά σημάδια (γραμμές απορρόφησης) στο οπτικό φάσμα του ήλιου. Ο άγγλος φαρμακοποιός Ουίλιαμ Χάιντ Ουόλαστον ήταν το 1802 ο πρώτος που παρατήρησε την εμφάνιση διάφορων σκοτεινών χαρακτηριστικών γραμμών στο ηλιακό φάσμα. Το 1814, Φραουνχόφερ ανακάλυψε και αυτός ανεξάρτητα τις γραμμές και άρχισε τη συστηματική μελέτη και προσεκτική μέτρηση του μήκους κύματος αυτών των χαρακτηριστικών γραμμών. Τελικά, κατέγραψε πάνω από 570 γραμμές, και υπέδειξε τα κύρια χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα με τα γράμματα Α μέχρι Κ, και τις πιο αδύνατες γραμμές με άλλα γράμματα.

Όταν αργότερα ανακαλύφθηκε από τον Κίρχοφ και τον Μπούνσεν ότι κάθε χημικό στοιχείο συνδεόταν με ένα συγκεκριμένο σύνολο φασματικών γραμμών, προέκυψε το συμπέρασμα ότι οι σκοτεινές γραμμές στο ηλιακό φάσμα προκλήθηκαν από την απορρόφηση από εκείνα τα στοιχεία στα ανώτερα στρώματα του ήλιου. Έτσι, έγινε δυνατός ο καθορισμός της χημικής σύστασης της αντίστοιχης περιοχής του ήλιου. Μερικές από τις χαρακτηριστικές γραμμές προκαλούνται επίσης από την απορρόφηση στα μόρια της γήινης ατμόσφαιρας.

Γραμμές Φράουνχοφερ