Δίβρη (Αλβανία)
Η Δίβρη (αλβανικά: Dhivër) είναι χωριό στην επαρχία των Αγίων Σαράντα, Βόρειο Ήπειρο, κατοικείται από μέλη της ελληνικής εθνικής μειονότητας. Το 1991 είχε περίπου 500 σπίτια και πληθυσμό 2.000 μόνιμους κάτοικους. Αποτελείται από 6 συνοικίες: το Καβαλαράτι, τους Δεκατρείς, τον Μακρυκώστα, το Άνω Μεσιανό, το Κάτω Μεσιανό και τις Πλασιές. Στη Δίβρη βρίσκονται εκκλησίες, ξωκκλήσια και μοναστήρια αξιοσημείωτες για τις αγιογραφίες, εικόνες και την αρχιτεκτονική τους. Η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Στύλου και Δίβρεως, ευρισκόμενη στο Διβροβούνι, έχει ακμάσει από τον 5ο μ. Χ. αιώνα. Ν. Α της Δίβρης βρίσκεται η μονή του Αγίου Νικολάου η οποία ιδρύθηκε επί Βυζαντινών, το 11ο - 12ο μ.χ. Στην εκκλησιά σπηλιά του Αι Γιώργη σώζονται πολλές σκηνές και εικόνες που χρονολογούνται τον 9ο μ. Χ. αιώνα. Έχει 4 νεκροταφεία: του Αγίου Σπυρίδωνα, του Αγίου Νικόλα, της Αγίας Τριάδας και του Άγιου Μάρτυρα.
| Δίβρη | |
|---|---|
  Δίβρη | |
| Χώρα | Αλβανία |
| Διοικητική υπαγωγή | Επαρχία Αγίων Σαράντα |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 ώρα Κεντρικής Ευρώπης θερινή ώρα Κεντρικής Ευρώπης |
Η Επαρχία Δίβρης είναι μία από τις επαρχίες με ελληνικής καταγωγής πληθυσμό που υπάγεται στο νομό των Αγ. Σαράντα. Συμπεριλαμβάνει συγκεκριμένα τα ελληνικής καταγωγής χωριά: Άνω Λεσινίτσα, Κάτω Λεσινίτσα, Τσερκοβίτσα, Καισαράτι, Γιαννιτσάτι, Λουψάτι, Άγιος Ανδρέας, Δίβρη ,Μεμόραχη, Ρουμαντζά, Ντερμίσι και τη Ναβαρίτσα με αλβανικό πληθυσμό. Η επαρχία είναι ορεινή και οι περισσότερες από τις κοινότητές της απλώνονται στους πρόποδες των βουνών του Διβροβουνίου, της Στουγάρας, του Σεντενίκου, του Αηλιά κι αυτό λόγω της ασφάλειάς τους από τις επιδρομές των ληστών και των εχθρικών ορδών στο διάβα των αιώνων.
Από το 2015 είναι τμήμα του δήμου Φοινικαίων.
Γεωγραφία - τοπολογία Επεξεργασία
| Η ενότητα αυτή δεν τεκμηριώνεται επαρκώς με παραπομπές. Παρακαλούμε βοηθήστε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Ατεκμηρίωτο υλικό μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. (Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 15/08/2021) |
Το χωριό της Δίβρης, επεκτείνεται στη ράχη του Διβροβουνίου, σε μια γραμμική έκταση 2,5χλμ, πάνω σε ένα έδαφος μεγάλης κλίσης και αρκετά επικίνδυνο και διακόπτεται από μικρά ρυάκια. Το χωριό βρίσκεται σε υψόμετρο 360-550μ από το επίπεδο της θάλασσας με κατεύθυνση νοτιοδυτικά και με ένα οπτικό πεδίο που περιλαμβάνει σχεδόν όλο τον νομό Αγίων Σαράντα, ξεκινώντας από τα βουνά Σεντενίκου –Κονίσπολη, το βουνό της Μηλιάς, τον κάμπο του Βούρκου, τη λιμνοθάλασσα του Βουθρωτού και τελειώνοντας με το βουνό του Σοπότι, ενώ στο βάθος καταλήγει στα νερά του Ιονίου.
Το έδαφος του χωριού είναι αρκετά ανώμαλο και με μεγάλες κλίσεις και κόβεται σχεδόν στη μέση από τον κεντρικό οδικό άξονα Ντερμίσι-Τσερκοβίτσας, που φτιάχτηκε το 1950 και χωρίζει τις συνοικίες σε άνω και κάτω. Στην κάτω πλευρά υπάρχει έντονη βλάστηση με πλειάδα λοφίσκων και καρποφόρων δέντρων τα οποία καταλήγουν στο φαράγγι του Τυμπάνι – Ποταμιά, στο οποίο συγκεντρώνονται όλα τα βρόχινα νερά σε δυο λίμνες που έχουν φτιαχτεί επάνω σε δυο εποχιακά ποτάμια και χρησιμεύουν για άρδευση. Το βουνό επεκτείνεται κατά μήκος του χωριού από την Αβαρίτσα έως την Τσερκοβίτσα και αποτελείται από υψόμετρα και φαράγγια με βραχώδη μορφή τα οποία στους αιώνες ονομάστηκαν διαφορετικά.
Δημογραφία Επεξεργασία
Μια μελέτη του Λεωνίδα Καλλιβρετάκη που δημοσιεύτηκε το 1993 διαπίστωσε ότι ο πληθυσμός της κοινότητας αποτελούταν κατά 91% από Χριστιανούς Έλληνες και 9% από Αλβανούς Μουσουλμάνους, από τους οποίους οι τελευταίοι ζουν στο χωριό Ναβάριτσα.[1][2] Ο Καλλιβρετάκης καταγράφει ότι εκείνη την εποχή στην διοικητική μονάδα της Δίβρης ζούσαν μόνο Έλληνες.[1] Στην απογραφή του 2011, όπου οι Έλληνες και οι υπόλοιπες εθνικές μειονότητες υποεκπροσωπούνται ως αποτέλεσμα παρατυπιών και μποϊκοταρισμάτων:[3][4] καταμετρήθηκαν 1.065 Έλληνες και 330 Αλβανοί.[5]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Kallivretakis, Leonidas (1995). "[http://helios-eie.ekt.gr/EIE/handle/10442/86196[νεκρός σύνδεσμος] Η ελληνική κοινότητα της Αλβανίας υπό το πρίσμα της ιστορικής γεωγραφίας και δημογραφίας [The Greek Community of Albania in terms of historical geography and demography][νεκρός σύνδεσμος]." In Nikolakopoulos, Ilias, Kouloubis Theodoros A. & Thanos M. Veremis (eds). Ο Ελληνισμός της Αλβανίας [The Greeks of Albania]. University of Athens. Page 53; p. 51. "AM Αλβανοί Μουσουλμάνοι", p. 53. "NAVARICE ΝΑΒΑΡΠΣΑ (ΑΒΑΡΙΤΣΑ) 489 AM".
- ↑ Hammond, Nicholas Geoffrey Lemprière (1967). Epirus: the Geography, the Ancient Remains, the History and Topography of Epirus and Adjacent Areas. Oxford: Clarendon Press. σελ. 120. ISBN 9780198142539. "Avaricë, (or Navaricë) a picturesque Albanian-speaking village"
- ↑ «International Religious Freedom Report for 2014: Albania» (PDF). State.gov. United States, Department of State. σελ. 5. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2015.
Ethnic Greek minority groups had encouraged their members to boycott the census, affecting measurements of the Greek ethnic minority and membership in the Greek Orthodox Church.
- ↑ «Final census findings lead to concerns over accuracy». Tirana Times. 19 December 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 December 2012. https://web.archive.org/web/20121226154037/http://www.tiranatimes.com/news.php?id=14605&cat=1. «Portions of the census dealing with religion and ethnicity have grabbed much of the attention, but entire parts of the census might not have been conducted according to the best international practices, Albanian media reports...»
- ↑ 2011 census results Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Αλβανία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |