Διβρωμιούχος σίδηρος

χημική ένωση

Ο διβρωμιούχος σίδηρος είναι η ανόργανη χημική ένωση, άλας του σιδήρου, με τον μοριακό χημικό τύπο FeBr2. Η συνηθισμένη (άνυδρη) μορφή της είναι κίτρινο ή με καφετί χρώμα παραμαγνητικό στερεό. Αποτελεί συνηθισμένο πρόδρομο άλλων ενώσεων του σιδήρου στο χημικό εργαστήριο. Είναι γνωστές αρκετές ένυδρες μορφές της ουσίας.

Κρυσταλλική δομή Επεξεργασία

Καθώς συμβαίνει με τα περισσότερα άλατα μετάλλων με αλογόνα, ο FeBr2 υιοθετεί μία πολυμερική κρυσταλλική δομή, που αποτελείται από μεμονωμένα μεταλλικά κέντρα που συνδέονται διασταυρωτικά με τα άτομα του αλογόνου. Ο διβρωμιούχος σίδηρος ειδικότερα κρυσταλλώνεται στο ρομβοεδρικό σύστημα. Η ακριβής δομή του είναι η ίδια με εκείνη του ιωδιούχου καδμίου (CdI2), με πυκνά στρώματα ιόντων βρωμίου, ανάμεσα στα οποία βρίσκονται τα ιόντα του δισθενούς σιδήρου, μέσα σε οκταεδρικά ανοίγματα.[1] Η τοποθέτηση των ιόντων βρωμίου είναι ελαφρώς διαφορετική από εκείνη που υπάρχει στον διχλωριούχο σίδηρο (FeCl2), η οποία είναι όπως του CdCl2.

Σύνθεση και αντιδράσεις Επεξεργασία

Ο διβρωμιούχος σίδηρος παρασκευάζεται με τη χρήση ενός διαλύματος σε μεθανόλη πυκνού υδροβρωμικού οξέος, το οποίο αφήνουμε να επιδράσει σε σκόνη σιδήρου. Τότε προκύπτει στο διάλυμα [Fe(MeOH)6]Br2 μαζί με αέριο υδρογόνο. Θερμαίνοντας στη συνέχεια σε κενό αέρα παράγουμε καθαρό διβρωμιούχο σίδηρο.[2] Η ένωση δεν μπορεί να παρασκευασθεί με την απλή αντίδραση σιδήρου με βρώμιο, επειδή αυτή παράγει τριβρωμιούχο σίδηρο.

Ο FeBr2 αντιδρά με βρωμιούχες ενώσεις και το βρώμιο σχηματίζοντας το ζωηρόχρωμο [FeBr3Br9].[3]

Ο διβρωμιούχος σίδηρος είναι ασθενές αναγωγικό μέσο, όπως γενικότερα οι ενώσεις του δισθενούς σιδήρου.


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Haberecht, J., Borrmann, H., Kniep, R.: «Refinement of the Crystal Structure of Iron Dibromide, FeBr2» Zeitschrift für Kristallographie - New Crystal Structures, 2001, τόμ. 216, σελ. 510. doi:10.1524/ncrs.2001.216.14.544
  2. G. Winter: «Iron(II) Halides», Inorganic Syntheses, τόμος 14 (1973), σσ. 101-104. doi: 10.1002/9780470132456.ch20
  3. Holleman, A.F. & Wiberg, E.: Inorganic Chemistry, Academic Press, San Diego 2001, ISBN 0-12-352651-5