Δρόμος με Κυπαρίσσι και Αστέρι

πίνακας του Βίνσεντ βαν Γκογκ

Ο πίνακας Δρόμος με Κυπαρίσσι και Αστέρι (ολλανδικά: Cypres bij sterrennacht), που είναι επίσης γνωστός με το όνομα Επαρχιακός Δρόμος στην Προβηγκία τη Νύχτα, είναι μια ελαιογραφία του 1890 του Ολλανδού μετα-ιμπρεσιονιστή ζωγράφου Βίνσεντ βαν Γκογκ. Είναι ο τελευταίος πίνακας που έκανε στο Saint-Rémy-de-Provence, στη Γαλλία.[1] Ο πίνακας είναι μέρος μιας μεγάλης συλλογής έργων του Βαν Γκογκ του Μουσείου Kröller-Müller Museum, που βρίσκεται στο Hoge Veluwe National Park στο Οτέρλο στην Ολλανδία.

Δρόμος με Κυπαρίσσι και Αστέρι
ΟνομασίαΔρόμος με Κυπαρίσσι και Αστέρι
ΔημιουργόςQ5582
Έτος δημιουργίας1890
ΕίδοςΛάδι σε μουσαμά
Πλάτος73
ΜουσείοKröller-Müller Museum, Οτέρλο Ολλανδία
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Δημιουργία και επιρροές Επεξεργασία

Ο Δρόμος με Κυπαρίσσι και Αστέρι ζωγραφίστηκε τον Μάιο του 1890.[2] Σε προηγούμενη επιστολή του προς τον αδελφό του Τεό, ο Βαν Γκογκ έγραψε ότι τα «κυπαρίσσια πάντα υπήρχαν στις σκέψεις [του]» και ότι έβρισκε πως έχουν "όμορφη γραμμή" και αναλογίες, όπως ένας αιγυπτιακός οβελίσκος. Σκόπευε να ζωγραφίσει μια νυχτερινή εκδοχή των δέντρων, από την αρχή την παραμονής του στην Αρλ το 1888.[3]

Η Έρικσον υποστηρίζει πως ο πίνακας είναι επηρεασμένος από την χριστιανική αλληγορία "Η Πορεία του Προσκυνητή" του Τζον Μπάνιαν, που διακρίνεται στα στοιχεία του επιφανή δρόμου και στο κυπαρίσσι.[4] Ο πίνακας είναι ένας από τα πολλά έργα στα οποία ο Βαν Γκογκ χρησιμοποιεί κυπαρίσσια σε περίοπτη θέση και - όπως στο "Δρόμος με Κυπαρίσσι και Αστέρι" - ένα από τα πολλά έργα ζωγραφικής του που απεικονίζουν δέντρα να εκτείνονται πέρα ​​από το πάνω μέρος του καμβά.[5] Μετά την ολοκλήρωση του έργου, τον Ιούνιο του 1890 και ενώ βρισκόταν στο Auvers-sur-Oise, ο Βαν Γκογκ έγραψε στον φίλο και συνάδελφό του καλλιτέχνη Πωλ Γκωγκέν ότι το θέμα του πίνακά του ήταν παρόμοιο με εκείνο του έργου του Γκωγκέν "Η αγωνία στον κήπο".[1]

Ο προσανατολισμός των αντικειμένων του νυχτερινού ουρανού μπορεί να έχουν επηρεαστεί από ένα συνδυασμό των ουράνιων σωμάτων στις 20 Απριλίου του 1890, όταν ο Ερμής και η Αφροδίτη ήταν στους 3 βαθμούς διαχωρισμού και μαζί είχαν φωταύγεια συγκρίσιμη με τον Σείριο.[6]

Ανάλυση Επεξεργασία

Σύμφωνα με την Καθλίν Πάουερς Έρικσον, ο "Δρόμος με Κυπαρίσσι και Αστέρι" αντανακλά πιο έντονα την πεποίθηση του Βαν Γκογκ ότι θα πεθάνει σύντομα από ό, τι ο προγενέστερος πίνακάς του Έναστρη Νύχτα.[2] Σχηματίζει αυτήν την άποψη, συγκρίνοντας το αστέρι στην αριστερή πλευρά του πίνακα, το οποίο είναι μόλις και μετά βίας ορατό, σε σχέση με την αναδυόμενη ημισέληνο στη δεξιά πλευρά. Το κυπαρίσσι στη μέση, που χωρίζει αυτά τα σύμβολα του παλαιού και του νέου, περιγράφεται ως ο «οβελίσκος του θανάτου».[2] Θεωρεί πως το ζεύγος των ταξιδιωτών αποτελεί την ένδειξη της ανάγκης του Βαν Γκογκ για συντροφικότητα.[2]

Η Ναόμι Μάουερ γράφει επίσης ότι ο "Δρόμος με Κυπαρίσσι και Αστέρι" αντανακλά την αίσθηση του ζωγράφου ότι θα πέθαινε σύντομα.[1] Θεωρεί τον πίνακα ως απεικόνιση της ανθρώπινης ζωής ως "το πλαίσιο του άπειρου και της αιωνιότητας", με τους δύο ταξιδιώτες και το ταξίδι τους να κυριαρχείται από το κυπαρίσσι στο κέντρο.[1] Το βραδινό αστέρι και το μισοφέγγαρο και στις δύο πλευρές του δέντρου, θεωρεί η Μάουερ πως περιγράφει την προσθήκη της «κοσμικής προοπτικής στην επίγεια σκηνή» και υπονοεί ένα «αισθανόμενο σύμπαν γεμάτο με αγάπη».[1]

Παραπομπές Επεξεργασία

Υποσημειώσεις
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Maurer 1998, σελ. 106.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Erickson 1998, σελ. 176.
  3. Welsh-Ovcharov 1987, σελ. 55.
  4. Erickson 1998, σελ. 160.
  5. Erickson 1998, σελ. 172.
  6. Boime 2008, σελ. 2.
Βιβλιογραφία
  • Olson, Donald; Doescher, Russell (October 1988). «Van Gogh, Two Planets, and the Moon». Sky & Telescope 76 (4): 406–408. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία