Εδουάρδος Φαρνέζε (καρδινάλιος)
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Οδοάρδος, ιταλ. Odoardo (6 Δεκεμβρίου 1573 - 21 Φεβρουαρίου 1626) από τον Οίκο των Φαρνέζε ήταν καρδινάλιος.
| Εδουάρδος Φαρνέζε | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 6 Δεκεμβρίου 1573 ή 8 Δεκεμβρίου 1573[1] ή 7 Δεκεμβρίου 1573[2] Πάρμα ή Ρώμη |
| Θάνατος | 21 Φεβρουαρίου 1626[1][3] Πάρμα |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[4] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθολικός ιερέας |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Αλέξανδρος Φαρνέζε της Πάρμας και Μαρία του Γκουιμαράες |
| Αδέλφια | Ρανούτσο Α΄ Φαρνέζε της Πάρμας Μαργαρίτα Φαρνέζε |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | καρδινάλιος-διάκονος καρδινάλιος (από 1591)[1][6] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν ο δευτερότοκος γιος τού Αλεξάνδρου δούκα της Πάρμας, Πλακεντίας & Κάστρο και της Μαρίας των Αβίς, κόρης τού Εδουάρδου 4ου δούκα τού Γκουιμαράες.
Έγινε καρδινάλιος το 1591 και επίτροπος (1622-26) τού ανήλικου ανιψιού του Οδοάρδου δούκα της Πάρμας, Πλακεντίας & Κάστρο. Ο Οδοάρδος έμεινε γνωστός για την παραγγελία στον Αννίμπαλε Καρράτσι από τη Μπολόνια της νωπογραφίας τού μικρού Δωματίου (Camerino) στο παλάτσο Φαρνέζε στη Ρώμη. O ζωγράφος εκτέλεσε το έργο το διάστημα 1595-97, πριν ξεκινήσει τη διακόσμηση της πιο διάσημης και περίτεχνης Γκαλερί των Φαρνέζε στο ίδιο ανάκτορο.
Το μικρό Δωμάτιο ήταν το προσωπικό σπουδαστήριο τού Οδοάρδου. Το θέμα της κεντρικής σκηνής της οροφής ήταν η επιλογή τού Ηρακλή. Η σκηνή περιβάλλεται από μία κορνίζα, που δίνει την ψευδαίσθηση ότι το έργο είναι κρεμασμένος πίνακας, ενώ στην πραγματικότητα όλη η σύνθεση είναι τοιχογραφία. Η τεχνική αυτή λέγεται μεταφερόμενο κάδρο (quadro riportato) και χρησιμοποιήθηκε πολύ από τον Καρράτσι λίγα έτη μετά στη Γκαλερί Φαρνέζε.
Επιπρόσθετα ο καρδινάλιος παρήγγειλε διάφορες ελαιογραφίες στον Καρράτσι, όπως το έργο Ρινάλντο και Αρμίντα, που τώρα βρίσκεται στο Μουσείο Καποντιμόντε της Νάπολης. Με την υπόδειξη τού Καρράτσι παρήγγειλε το έργο Ντομενιτσίνο στη νωπογραφία του πρεκκλησίου τού Αγ. Νείλου στο αββαείο της Γκροτταφερράτα. Ο Οδοάρδος επίσης ανέθεσε στον Καρράτσι το έργο Η κοιμώμενη Αφροδίτη.
Η προστασία του σε αρχιτέκτονες ήταν μικρότερη: σε αυτόν οφείλεται η Οικία Προφέσσα για τους Ιησουίτες, πλησίον τού ναού τού Ιησού στη Ρώμη, από τον αρχιτέκτονα Τζιρόλαμο Ραϊνάλντι.
Πηγές Επεξεργασία
- van Gastel, Joris (2013). Il Marmo Spirante: Sculpture and Experience in Seventeenth-Century Rome. Walter de Gruyter. ISBN 3050059486.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 BeWeB. 3386. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 farne.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00003018.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. farne. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb13514111j. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. farne. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2021.