Συντεταγμένες: 35°57′42″N 54°02′15″E / 35.96167°N 54.03750°E / 35.96167; 54.03750

Η Εκατόμπυλος ήταν αρχαία πόλη στην Παρθία, στο σημερινό Ιράν. Η θέση της δεν είναι γνωστή με βεβαιότητα.

Εκατόμπυλος
Εκατόμπυλος is located in Ιράν
Εκατόμπυλος
Η περιοχή της σύγχρονης Šahr-e Qumis, όπου πολλοί μελετητές τοποθετούν την Εκατόμπυλο
ΤοποθεσίαΔεν είναι γνωστή με βεβαιότητα
ΠεριοχήΠαρθία
Είδοςπόλη

Ιστορική αναδρομή Επεξεργασία

Κατά τον Διόδωρο, ο Μέγας Αλέξανδρος στρατοπέδευσε κοντά στην ιδιαίτερα πλούσια πόλη Εκατοντάπυλο, το καλοκαίρι του 330 π.Χ.[1] Το ελληνικό όνομα Εκατόμπυλος ή Εκατοντάπυλος δηλώνει την πόλη με τις 100 πύλες, αλλά ο τίτλος αυτός αφιερωνόταν σε πόλεις που διέθεταν πάνω από τέσσερις πύλες.

Ο Ρωμαίος ιστορικός Αππιανός (Συριακής 57) θεωρεί την Εκατόμπυλο κτίσμα του Σελεύκου Α΄, ενώ η άποψη πως ιδρύθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο δεν φαίνεται πιθανή. Άλλοι ταυτίζουν την Εκατόμπυλο με την Εκατοντάπυλο του Διοδώρου, συμπεραίνοντας πως ο Σέλευκος μετονόμασε προϋπάρχουσα πόλη των ντόπιων κατοίκων.[1]

Η Εκατόμπυλος έγινε, στη συνέχεια, μέρος της Σελευκιδικής αυτοκρατορίας. Ίσως μάλιστα υπήρξε έδρα βασιλικού νομισματοκοπείου, από την εποχή του Αντιόχου Α΄ μέχρι και τον Σέλευκο Β΄. Το 238 π.Χ. την κατέλαβαν οι Πάρθοι και την έκαναν πρωτεύουσά τους. Οι Κλαύδιος Πτολεμαίος, Στράβων και Πλίνιος την αναφέρουν ως βασιλική πόλη (Εκατόμπυλον βασίλειον), παρ'όλο που μετά πρωτεύουσα των Πάρθων έγινε η Κτησιφών. Ο Έλληνας ιστορικός Πολύβιος αναφέρει πως, στην περίοδο του 210/9 π.Χ., ο Αντίοχος Γ΄ στρατοπέδευσε στην πόλη, για να εποπτεύσει τις κινήσεις των Πάρθων.[1]

Οι περισσότεροι σύγχρονοι μελετητές την τοποθετούν στους γηλόφους της σημερινής Šahr-e Qumis, 32 χλμ νοτίως του Νταμγκάν (Damghan), στην επαρχία Σεμνάν του Ιράν. Η επιφανειακή έρευνα στην περιοχή έδειξε διαλείπουσα κατοίκηση από την εποχή του Σιδήρου μέχρι και την Αχαιμενιδική περίοδο.[1]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Cohen (2013), λήμμα Hekatompylos, σσ. 210-212

Πηγές Επεξεργασία

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Πολύβιος, Ιστορίαι.
  • Κλαύδιος Πτολεμαίος, Γεωγραφική Υφήγησις, εκδ. ελεύθερη σκέψις.
  • Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη.
  • Johann Gustav Droysen: Ιστορία των Επιγόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, εκδ. ελεύθερη σκέψις.
  • Frye, Richard N. (1962). The Heritage of Persia. Toronto. Mentor Books. 1966.
  • Hansman, J. (1968). "The Problems of Qūmis". Journal of the Royal Asiatic Society (1968), σσ. 111–139.
  • Hansman, John and Stronach, David (1974). "Excavations at Shahr-i Qūmis, 1971". Journal of the Royal Asiatic Society (1974), σσ. 8–22.
  • Hirth, Friedrich (1875). China and the Roman Orient. Shanghai and Hong Kong. Unchanged reprint. Chicago, Ares Publishers, 1975.
  • Tarn, William Woodthorpe (1984). The Greeks in Bactria and India. First published in 1938; 2nd Updated Edition, 1951. 3rd Edition, updated with a Preface and a new bibliography by Frank Lee Holt. Ares Publishers, Inc., Chicago. 1984.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία