Η εκτέλεση του υποστράτηγου Κρεχ πραγματοποιήθηκε στις 27 Απριλίου1944 από τμήμα του ΕΛΑΣ και οδήγησε σε σκληρά αντίποινα από τις κατοχικές δυνάμεις. Συνετέλεσε στην κήρυξη της Πελοποννήσου ως ζώνης επιχειρήσεων.
Διμοιρία του 8ου Συντάγματος (Λακωνίας) του ΕΛΑΣ, υπό τον ανθυπολοχαγό (Π.Ζ) του Ελληνικού Στρατού[2], Μανώλη Σταθάκη[3][4], επιτέθηκε κατά του διοικητή της 41ης Μεραρχίας Οχυρών και υποστράτηγου (Generalmajor) της ναζιστικής Γερμανίας, Φράντς Κρεχ (Franz Krech[5]), και της συνοδείας του στην περιοχή των Μολάων Λακωνίας στις 27 Απριλίου 1944. Αποτέλεσμα της επίθεσης ήταν ο θάνατος του Κρεχ και τεσσάρων μελών της συνοδείας του. Την προηγούμενη ημέρα, είχε γίνει η Απαγωγή του υποστράτηγου Κράιπε από Βρετανούς και Έλληνες αντιστασιακούς στην Κρήτη. Το Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών και οι Επιχειρήσεις Ειδικών Αποστολών με τη συνεργασία και του ΕΑΜ διέρρευσαν, για λόγους προπαγάνδας (Επιχείρηση Hemlock) αλλά και υπεράσπισης της πολιτικής του αντάρτικου έναντι των πολύ σκληρών αντιποίνων[6], ότι ο υποστράτηγος Κρεχ εκτελέστηκε από την Γκεστάπο ως αντιφρονούντας και δόθηκε στη δημοσιότητα πλαστό γράμμα του όπου καλούσε τους Γερμανούς στρατιώτες σε λιποταξία[7]. Επίσης, αναφέρθηκε ότι ο Κρεχ, μαζί με τον υποστράτηγο Κράιπε, θα συμμετείχαν στο κίνημα των αντιφρονούντων «Ελεύθερων Γερμανών»[6].
Σκαρίφημα της επίθεσης από το ειδικό επιτελείο της F στρατιάς του 68ου σώματος στρατού
Οι γερμανικές δυνάμεις προχώρησαν στην εκτέλεση των 200 πολιτικών κρατουμένων της Καισαριανής. Σύμφωνα και με την απολογία του Χέλμουτ Φέλμυ στη δίκη της Νυρεμβέργης, ο συνταγματάρχης, και αρχηγός των Ταγμάτων Ασφαλείας Πελοποννήσου, Διονύσιος Παπαδόγγονας, λόγω προσωπικής συμπάθειας στον υποστράτηγο Κρεχ, διέταξε χωρίς ανωτέρα εντολή είτε από τη Γερμανική Διοίκηση είτε από το Υπουργείο Εσωτερικών, τη θανάτωση 100 αντιστασιακών ή ύποπτων για αντιστασιακή δράση[5]. Παρόμοια ήταν και τα συναισθήματα ενός τμήματος της ελληνικής κοινωνίας[8]. Παράλληλα οι Γερμανοί σκότωσαν άλλους 25 στην Αθήνα. Συνολικά το λιγότερο 325 άτομα εκτελέστηκαν, ενώ υπήρξαν και άλλοι νεκροί στο δρόμο της επιστροφής της 117ης Μεραρχίας από τους Μολάους στη Σπάρτη. Ο Χέλμουτ Φέλμυ δικαιολόγησε τον αριθμό των εκτελεσμένων λόγω της ιδιότητας του Κρεχ ως διοικητή Μεραρχίας.[9] Το Μάιο, η περιοχή της Πελοποννήσου κηρύχτηκε «ζώνη επιχειρήσεων», δηλαδή ανοιχτό πολεμικό μέτωπο[10][11]. Μετά θάνατον, ο υποστράτηγος Κρεχ προήχθη τιμητικά σε αντιστράτηγο (Generalleutnant) από το Χίτλερ και θάφτηκε στην Αθήνα.[9] Τις διαταγές για αντίποινα τις έδωσε ο άμεσα υπηρεσιακά ανώτερος πολεμικός διοικητής της Πελοποννήσου, υποστράτηγος Καρλ φον Λε Σουίρ.[12]
Παπαναστασίου, Νίκος· Φλάισερ, Χάγκεν (2007). «Το «Οργανωμένο χάος» Η γερμανική κατοχική διοίκηση στην Ελλάδα.». Στο: Χατζηιωσήφ, Χρήστος· Παπαστράτης, Προκόπης. Ιστορία της Ελλάδας του 20ού αιώνα. Γ1. Αθήνα: Βιβλιόραμα.
Πριόβολος, Γιάννης (2009). Μόνιμοι Αξιωματικοί στον ΕΛΑΣ,οικειοθελώς ή εξ'ανάγκης, Νότια και κεντρική Ελλάδα: Μνήμες και αρχειακά τεκμήρια. Αθήνα: Αλφειός. ISBN978-960-6679-11-7. OCLC498966295.
Donnell, Patrick (2004). Operatives, spies, and saboteurs : the unknown story of the men and women of World War II's OSS (στα Αγγλικά). New York: Free Press. ISBN978-0-7432-3574-7. OCLC54464222.
