Η Αγία Εντίθ του Πόλεσγουορθ (πέθανε τη δεκαετία του 960) ήταν μία ηγουμένη Αγγλοσαξονικής καταγωγής που σχετίζεται με το Πόλεσγουορθ στην Γουόρικσερ και το Τάμγουορθ στην Στράτφορντσαιρ στην Μερκία.[6] Η ιστορική της ταυτότητα είναι αβέβαιη, μερικοί την καταγράφουν κόρη του Αγγλοσάξονα βασιλιά Εδουάρδου του Πρεσβύτερου με την πρώτη σύζυγο του Έκγκουιν, άλλοι σαν κόρη του Εγβέρτου του Ουέσσεξ. Η Αγία Έντιθ συμπεριλαμβάνεται στις παλιές Αγγλίδες Άγιες και συνδέεται με την ταφή της στο Πόλεσγουορθ, η μνήμη της εορτάζεται στις 15 Ιουλίου.[7]

Εντίθ του Πόλεσγουορθ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση9ος αιώνας
ΘάνατοςΔεκαετία του 960 (πιθανώς)[1]
Eορτασμός αγίου15 Ιουλίου
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΣιθρίκ Κες (από 926)[2][3]
ΤέκναAralt mac Sitric[4]
Αμλάιμπ Κουαράν
ΓονείςΕδουάρδος ο Γηραιός[5][2] και Έκγκουίν[5][2]
ΑδέλφιαΈθελσταν[2]
Εδμόνδος Α΄ της Αγγλίας
Ήντιθ της Αγγλίας
Εαντγκίφου του Ουέσεξ
Έντουιν του Εδουάρδου του Πρεσβύτερου
Έντμπουρ του Γουίντσεστερ
Έλφγουιρντ της Αγγλίας
Ίντχιλντ
Έντρεντ της Αγγλίας

Αδελφή Αγγλοσάξονα βασιλιά Επεξεργασία

Η παράδοση που γράφτηκε τον 12ο αιώνα στο μοναστήρι του Μπέρι Σαίν Έντμουντς και αργότερα κατέγραψαν ο Ρογήρος του Γουέντοβερ και ο Μάθιου Πάρις αναφέρει ότι ήταν αδελφή του Έθελσταν της Αγγλίας που την έδωσε σύζυγο στον Σιθρίκ Κες, έναν Βίκινγκ βασιλιά στην νότια Νορθούμπρια και το Δουβλίνο. Ο γάμος τελικά δεν ολοκληρώθηκε επειδή ο Σιθρίκ Κες αποκήρυξε την χριστιανική θρησκεία και πέθανε αμέσως μετά, η Έντιθ αποσύρθηκε την υπόλοιπη ζωή της σαν μοναχή στο Πόλεσγουορθ κοντά στην πρωτεύουσα της Μερκίας Τάμγουορθ.[8][9] Η ιστορία περιγράφεται στο Αγγλοσαξονικό χρονικό στην "Δ-Έκδοση", επιβεβαιώνει ότι ο βασιλιάς της Αγγλίας Έθελσταν πάντρεψε την αδελφή του με τον Σιθρίκ Κες (30 Ιανουαρίου 926) σε μεγαλοπρεπή τελετή στο Τάμγουορθ. Το χρονικό δεν αναφέρει όνομα, ο Ουίλιαμ όφ Μαλμεσμπέρι τον 12ο αιώνα την καταγράφει σαν κόρη του Εδουάρδου του Πρεσβύτερου με την πρώτη σύζυγο του Έκγουιν αλλά δηλώνει την αδυναμία του να βρει το όνομα της σύμφωνα με τις πηγές.[10]

Μια άλλη έκδοση που σχετίζει την ταφή της με το Τάμγουορθ αντί για το Πόλεσγουορθ, την καταγράφει σαν κόρη του Εδουάρδου του Πρεσβύτερου με την δεύτερη σύζυγο του Έλφλεντ συνεπώς ετεροθαλή αδελφή του Έθελσταν.[11][12] Τον 13ο αιώνα ο Τζων του Γουόλινγκφορντ καταγράφει το όνομα της συζύγου του Σιθρίκ ως "Οργκιού".[13][14] Οι αντιφατικές παραδόσεις έχουν απασχολήσει έντονα τους σύγχρονους ιστορικούς, μερικοί ασπάζονται την θεωρία του Τζων του Γουόλινγκφορντ ή την πιθανότητα να ήταν το όνομα της "Έντγκυθ".[15][16] Ο Άλαν Τάκερ γράφει "ο Έθελσταν είχε πολύ ισχυρές σχέσεις με την Μερκία, θεωρείται πολύ λογικό αν η αδελφή του δεχόταν απόρριψη να ζούσε το υπόλοιπο της ζωής της σαν μοναχή στην πρωτεύουσα της Μερκίας όπου είχε μεγαλώσει".[17] Η Μπάρμπαρα Γιορκ απορρίπτει την πιθανότητα να ήταν το όνομα της "Έντγκυθ", το όνομα Έντγκυθ το είχε μία άλλη κόρη του Εδουάρδου του Πρεσβύτερου από τον δεύτερο γάμο του που παντρεύτηκε τον Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.[18]

Αγιοποίηση Επεξεργασία

Η Μπάρμπαρα Γιορκ προσδιορίζει την ιστορική ταυτότητα της Αγίας Έντιθ με κάποιο επώνυμο, η θέση της ταφής της κοντά σε ποτάμι την κατατάσσει σύμφωνα με την Γιορκ στους Αγίους της Μερκίας τον 7ο - 8ο αιώνα.[19] Ο Άλαν Τάκερ από την άλλη πλευρά θεωρεί την Αγιοποίηση της μετέπειτα προσθήκη μαζί με άλλους δύο τουλάχιστον Αγίους την εποχή του Έθελσταν.[20] Η Αγία απομνημονεύεται σε έναν μεγάλο αριθμό από εκκλησίες ανάμεσα στις οποίες ήταν το "Αβαείο του Πόλεσγουορθ" και ο "Καθεδρικός ναός του Τάμγουορθ".


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. www.british-history.ac.uk/vch/staffs/vol3/pp309-315. Ανακτήθηκε στις 28  Δεκεμβρίου 2016.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 «Kindred Britain»
  3. p10245.htm#i102442. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2016.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  6. http://www.british-history.ac.uk/vch/staffs/vol3/pp309-315
  7. Yorke, Nunneries and the Anglo-Saxon royal houses, σσ. 77-8
  8. Yorke, Nunneries and the Anglo-Saxon royal houses, σσ. 77-8
  9. Hudson, Viking Pirates and Christian Princes. σσ. 28-29
  10. William of Malmesbury, Gesta regum, Βιβλίο 2, ch. 126
  11. Thacker, "Dynastic monasteries and family cults", σσ. 257-258
  12. Hyde' Chronicle, ed. Edwards, σ. 11
  13. Hudson, Viking Pirates and Christian Princes. σσ. 28-29
  14. Hudson, "Óláf Sihtricson"
  15. Thacker, "Dynastic monasteries and family cults", σσ. 257-258
  16. Hudson, Viking pirates and Christian princes, σ. 29
  17. Thacker, "Dynastic monasteries and family cults", σσ. 257-258
  18. Yorke, Nunneries and the Anglo-Saxon royal houses, σσ. 77-8
  19. Yorke, Nunneries and the Anglo-Saxon royal houses, σσ. 22, 39 Νο. 58, 77-8
  20. Thacker, "Dynastic monasteries and family cults", σσ. 257-258

Πηγές Επεξεργασία

  • William of Malmesbury, Gesta regum Anglorum, ed. and tr. R. A. B. Mynors, R. M. Thomson and M. Winterbottom (1998), William of Malmesbury. Gesta Regum Anglorum: The History of the English Kings. Oxford Medieval Texts. 2 vols.: vol 1. Oxford.
  • 'Hyde' Chronicle (also Warenne Chronicle), ed. Edward Edwards (1866). Liber monasterii de Hyda. London.
  • Geoffrey of Burton, Life and miracles of St. Modwenna, ed. and tr. Robert Bartlett (2002). Geoffrey of Burton. Life and miracles of St. Modwenna. Oxford: Clarendon.
  • Hudson, Benjamin T. (2005). Viking Pirates and Christian Princes: Dynasty, Religion, and Empire in the North Atlantic. Oxford: Oxford University Press.
  • Thacker, Alan (2001). "Dynastic monasteries and family cults: Edward the Elder's sainted kindred". In N. J. Higham and D. H. Hill (ed.). Edward the Elder 899–924. London: Routledge.
  • Yorke, Barbara (2003). Nunneries and the Anglo-Saxon Royal Houses. London.
  • Hohler, C. (1966). "St Osyth of Aylesbury". Records of Buckinghamshire. 18.1: 61–72.
  • Hagerty, R. P. (1987). "The Buckinghamshire Saints Reconsidered 2: St Osyth and St Edith of Aylesbury". Records of Buckinghamshire. 29: 125–32.