Εξέγερση της Χειμάρρας (1912)

Η Εξέγερση της Χειμάρρας, σημειώθηκε κατά τη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου, στις 18 Νοεμβρίου 1912 (5 Νοεμβρίου παλαιού ημερολογίου) και συνέβαλλε στην αποτίναξη της οθωμανικής κυριαρχίας στην περιοχή και τον έλεγχο αυτής από τον Ελληνικό Στρατό με επικεφαλής τον Χειμαρριώτη Σπύρο Σπυρομήλιο.

Εξέγερση της Χειμάρρας
Πρώτος Βαλκανικός Πόλεμος
Στρατιωτικές επιχειρήσεις στην επαρχία Χειμάρρας (5/18–17/30 Νοεμβρίου, 1912)
Χρονολογία18 Νοεμβρίου [Π.Η. 5 Νοεμβρίου] 1912
ΤόποςΧειμάρρα
ΈκβασηΕλληνική νίκη
Η παράκτια περιοχή της Χειμάρρας εξασφαλίστηκε έναντι της Οθωμανικής και Αλβανικής διείσδυσης
Αντιμαχόμενοι
Οθωμανική Αυτοκρατορία
Ηγετικά πρόσωπα
Σπύρος Σπυρομήλιος Στυλιανός Γαλερός Ιωάννης Πολυξύγκης Γεώργιος Παπαγιαννάκης Στυλιανός Τζουλιάς
Ο ταγματάρχης Σ. Σπυρομήλιος στην είσοδο του κάστρου της Χειμάρρας.

Υπόβαθρο Επεξεργασία

Κατά τη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου, το μέτωπο Ηπείρου υπήρξε αρχικά δευτερεύουσας σημασίας, σε σχέση με το Μακεδονικό. Μία μικρή δύναμη Ηπειρωτών εθελοντών είχε συγκεντρωθεί στην Κέρκυρα, με επικεφαλής τον ταγματάρχη χωροφυλακής Σπύρο Σπυρομήλιο,[1] που καταγόταν ο ίδιος από την Χειμάρρα.[2] Αυτή η δύναμη ενισχύθηκε από 200 Κρήτες εθελοντές που εστάλησαν από τον στρατηγό Κωνσταντίνο Σαπουντζάκη, διοικητή του στρατού Ηπείρου.[1]

Σύγκρουση Επεξεργασία

Στις 18 Νοεμβρίου 1912, ο τοπικός πληθυσμός εξεγέρθηκε, ενώ το πολεμικό πλοίο Αχελώος αποβίβασε στην περιοχή δύναμη Χειμαρριωτών και Κρητικών εθελοντών (αρχηγοί Γαλερός, Παπαγιαννάκης, Τζουλάκης και Πολυξίγγης) υπό την ηγεσία του Σπυρομήλιου και αφού κατέλαβαν άνευ σοβαρής αντίστασης τη Χειμάρρα[3] πολύ σύντομα κατάφεραν να ελέγξουν την παράκτια περιοχή μεταξύ Αγίων Σαράντα και Αυλώνα, χωρίς να συναντήσουν κάποια ιδιαίτερη δυσκολία.[4] Μετά την επιτυχία του κινήματος ο Σπυρομήλιος πρότεινε στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο την άμεση προώθηση των Ελληνικών Δυνάμεων προς Αυλώνα, όμως ο πρωθυπουργός ήταν αρνητικός από τον φόβο ότι αυτό θα προκαλούσε την αντίδραση της Ιταλίας.[4] Μετά την ανακήρυξη της αλβανικής ανεξαρτησίας, στις 28 Νοεμβρίου, η περιοχή δέχτηκε τις επιθέσεις αλβανικών ομάδων, που όμως απωθήθηκαν. Τελικά η Χειμάρρα παρέμεινε σε ελληνικό έλεγχο σε ολόκληρη τη διάρκεια των επιχειρήσεων των Βαλκανικών Πολέμων.[1]

Συνέχεια Επεξεργασία

Σύμφωνα με τους όρους του Προτωκόλλου της Φλωρεντίας, στις 17 Δεκεμβρίου 1913, η περιοχή της Βορείου Ηπείρου, στην οποία ήταν μέρος και η Χειμάρρα, επιδικάστηκε στο πριγκιπάτο της Αλβανίας. Αυτή η απόφαση πυροδότησε τοπικές αντιδράσεις που κορυφώθηκαν με την ανακήρυξη της αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου, στο Αργυρόκαστρο.[5]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Σακελλαρίου, Μ.Β. (1997). Ήπειρος, 4.000 χρόνια Ελληνικής Ιστορίας και Πολιτισμού. Εκδοτική Αθηνών. σελ. 367. ISBN 960-213-371-6. 
  2. «Historia». Republika e Shqiperise Bashkia Himare [Official site of Himarë municipality (στα Αλβανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (HTM) στις 16 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2011. 
  3. Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια των συμπλοκών τραυματίστηκε ένας Έλληνας και σκοτώθηκαν τρεις Οθωμανοί εφημερίδα Εμπρός, 7/11/1912, σελ 3.
  4. 4,0 4,1 Κόντης, Βασίλειος (1978). Greece and Albania, 1908-1914. Ινστιτούτο Βαλκανικών Σπουδών. σελ. 93. 
  5. Πεντζόπουλος, Δημήτριος (2002). The Balkan exchange of minorities and its impact on Greece. C. Hurst & Co. Publishers. σελ. 28. ISBN 978-1-85065-702-6. 

Δείτε Επίσης Επεξεργασία