Επαρχία Ζαΐρε
Συντεταγμένες: 6°16′S 14°14′E / 6.267°S 14.233°E
Το Ζαΐρε (πορτογαλικά: Zaire, γαλλικά: Zaïre, Κονγκό: Nzadi[1][2][3][4]) είναι μία από τις 18 επαρχίες της Ανγκόλας. Καταλαμβάνει 40.130 τετραγωνικά χιλιόμετρα στα βορειοδυτικά της χώρας και είχε πληθυσμό 594.428 κατοίκους το 2014.[5] Συνορεύει δυτικά με τον Ατλαντικό Ωκεανό, βόρεια με τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, στα ανατολικά με την επαρχία Ουίγκε, και στα νότια με την επαρχία Μπένγκο.
| Ζαΐρε | |
|---|---|
 | |
| Χώρα | Ανγκόλα |
| Διοικητική υπαγωγή | Ανγκόλα |
| Πρωτεύουσα | Εμπάνζα-Κόνγκο |
| Έκταση | 40.130 km² |
| Πληθυσμός | 594.428 (2014) |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 6°16′0″S 14°14′0″E |
| δεδομένα () | |
Ιστορία Επεξεργασία
Η φυλή Κονγκό (ή Μπακόνγκο) κατέλαβε την κοιλάδα του ποταμού Κονγκό (ή Ζαΐρ) στα μέσα του 13ου αιώνα και σχημάτισε το Βασίλειο του Κονγκό, το οποίο από το 1390 έως το 1891 υπήρξε ανεξάρτητο κράτος και μέχρι το 1914 υποτελές κράτος του Βασιλείου της Πορτογαλίας.[6] Το 1914, η μοναρχία του Κονγκό διαλύθηκε μετά την πορτογαλική καταστολή πολλών επαναστάσεων.[7] Από το 1885, η Πορτογαλική Ανγκόλα περιελάμβανε την περιφέρεια του Κονγκό, η οποία χωρίστηκε το 1919 στις περιφέρειες της Καμπίντα και του Ζαΐρε, αντίστοιχα βόρεια και νότια του ποταμού Κονγκό/Ζαΐρ.[8]
Κατά τη διάρκεια του πολέμου της Ανεξαρτησίας της Ανγκόλας μεταξύ 1961 και 1974, ένα μεγάλο μέρος των Μπακόνγκο κατέφυγε στη Δημοκρατία του Ζαΐρ. Πολλοί από αυτούς τους πρόσφυγες και τους απογόνους τους επέστρεψαν αφότου η Συμφωνία του Αλβόρ αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Ανγκόλας.[6]
Μνημεία Επεξεργασία
Στα ιστορικά και πολιτιστικά μνημεία περιλαμβάνονται:[9]
- Μουσείο Κουλουμπίμπι: Η οικία του Βασιλιά στο Εμπάνζα Κονγκό.
- Yala Nkuw (Δέντρο δύναμης ή αίματος): Τόπος όπου ο βασιλιάς του Κονγκό λάμβανε αποφάσεις.
- Ερείπια του καθεδρικού ναού: Η πρώτη εκκλησία της Ανγκόλας, χτισμένη το 1491.
- Λιμάνια Ρίκο και Πίντα: Χρησίμευαν ως λιμάνια για την εξαγωγή σκλάβων.
- Ponta do Padrão: Το πρώτο λιμάνι που εξυπηρέτησε τους Πορτογάλους το 1482 για την ανακάλυψη της Ανγκόλας από τον Ντιόγκο Κάο.
Γεωγραφία Επεξεργασία
Το Εμπάνζα Κόνγκο (πρώην Σάο Σαλβαδόρ ντο Κονγκό) είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας. Η πόλη βρίσκεται περίπου 481 χλμ από τη Λουάντα και 314 χλμ από το Ουίγκε.
Δήμοι και κοινότητες Επεξεργασία
Η επαρχία Ζαΐρε περιέχει έξι (6) δήμους (municípios):
- Δήμος Εμπάνζα Κονγκό: - Εμπάνζα Κόνγκο, Καλαμπάτα, Καλούκα, Κιέντε, Λούβου, Μαντίμπα
- Δήμος Ενζέτο: - Ενζέτο Κιντέτζι, Λόγκε, Μουσέρα
- Δήμος Κουίμπα: - Κουίμπα, Λουβάκα, Μπουέλα, Σέρρα ντα Κάντα
- Δήμος Νόκι: - Λουφίκο, Μπάλα Λουλέντο, Νόκι
- Δήμος Σόγιο: - Κέλο, Μάνγκε Γκράντε, Πέντρα ντε Φεϊτίσο, Σόγιο, Σούμπα
- Δήμος Τομπόκο: - Κινζάου, Κισίμπα, Τομπόκο
Φυσική γεωγραφία Επεξεργασία
Η επαρχία Ζαΐρε έχει δύο εποχές: από τον Νοέμβριο έως τον Μάιο, την εποχή των βροχών, και από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο, την εποχή της ξηρασίας. Οι κυρίαρχοι τύποι καιρού στην επαρχία είναι το τροπικό υγρό κλίμα και το ημίξηρο. Η θερμοκρασία στην περιοχή κυμαίνεται μεταξύ 24 ° C και 26 ° C.[10]
Η πανίδα και η χλωρίδα της περιοχής είναι πολυποίκιλες, με σαβάνα και πυκνά τροπικά δάση.[11] Οι κύριοι ποταμοί της επαρχίας Ζαΐρε είναι οι Κονγκό, Εμπρίτζ, Λουφούντε, Ζάντι, Κουίλο και Μπουένγκα.[12]
Δημογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Η εθνική γλώσσα που ομιλείται στην επαρχία είναι η Κικόνγκο και η κυρίαρχη εθνοτική ομάδα στην περιοχή είναι οι Μπακόνγκο.[13]
Μεταφορές Επεξεργασία
Αεροδρόμια Επεξεργασία
Η επαρχία Ζαΐρε εξυπηρετείται από τρία αεροδρόμια. Το αεροδρόμιο του Σόγιο και το αεροδρόμιο του Εμπάνζα Κόνγκο έχουν ασφαλτοστρωμένους διαδρόμους και τακτικές πτήσεις προς τη Λουάντα. Το αεροδρόμιο του Ενζέτο διαθέτει διάδρομο με γρασίδι και χρησιμοποιείται για ιδιωτικές πτήσεις.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Peter Forbath, The River Congo, Harper & Row, Publishers; First American Edition, 1977, σελ. 19
- ↑ René Lemarchand, Political Awakening in the Belgian Congo, 1988, University of California Press, σελ. 25.
- ↑ Ghislain C. Kabwit, Zaïre: the Roots of the Continuing Crisis, Cambridge University Press, 1979
- ↑ Jean-Jacques Arthur Malu-Malu, Le Congo Kinshasa, KARTHALA Editions, 2014, σ. 171.
- ↑ «Resultados Definitivos Recenseamento Geral da População e Habitação - 2014» (PDF). Instituto Nacional de Estatística, República de Angola. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 14 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2021.
- ↑ 6,0 6,1 Carlos Alberto Jr. (20 Αυγούστου 2008). «Who are the Angolans» (στα Πορτογαλικά). Diário da África. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2021.
- ↑ José Carlos de Oliveira (7 Απριλίου 2014). «Facts and Historical Documents Relating to the Kingdom of Kongo in the Early Twentieth Century» (στα Πορτογαλικά). Portal do Uíge e da Cultura Kongo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2021.
- ↑ Bembe, Miguel César Domingos (2014). «Partilha do Poder no Enclave Angolano de Cabinda: Modelo e Processo» (PDF). www.repository.utl.pt. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2021.
- ↑ «Zaire/Tourism/Monuments» (στα Πορτογαλικά). Info-Angola. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2021.
- ↑ «Zaire/Resources/Climate» (στα Πορτογαλικά). Info-Angola. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2021.
- ↑ «Zaire/Resources/Flora» (στα Πορτογαλικά). Info-Angola. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2021.
- ↑ «Zaire/Resources/Hidrography» (στα Πορτογαλικά). Info-Angola. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2021.
- ↑ «Province/Zaire». Welcome to Angola. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2021.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Elikia M'Bokolo (2003). África Negra. História das Civilizações, vol. I, Até ao Século XVIII. Lisboa: Vulgata
- Elikia M'Bokolo (2007). África Negra. História das Civilizações, vol. II, Do Século XIX aos nossos dias. Lisboa: Colibri
- Patrício Batsîkama (2010). As origens do Reino do Kongo. Luanda: Mayamba