Επαρχία Νότιου Χορασάν
| Έτος | Πληθ. | ±% |
|---|---|---|
| 2006 | 700.852 | — |
| 2011 | 732.642 | +4.5% |
| 2016 | 768.898 | +4.9% |
Η Επαρχία Νότιου Χορασάν (περσικά: استان خراسان جنوبی Ostān-e Khorāsān-e Jonūbī) είναι μια επαρχία που βρίσκεται στο ανατολικό Ιράν. Το Μπιρτζάντ είναι το κέντρο της επαρχίας. Άλλες μεγάλες πόλεις είναι το Φερντόους, Ταμπάς και Καέν. Το 2014, τοποθετήθηκε στην Περιοχή 5.[1]
Αυτή η νέα επαρχία είναι η παλιά επαρχία Κουχιστάν η οποία είχε συμπεριληφθεί στο ευρύτερο Χορασάν στον Ιρανικό διοικητικό σχεδιασμό. Ωστόσο, το ιστορικό Κοχιστάν αποτελεί μια ξεχωριστή οντότητα, με ξεχωριστή κουλτούρα, ιστορία, περιβάλλον και οικολογία.
Το Νότιου Χορασάν είναι μία από τις τρεις επαρχίες που δημιουργήθηκαν μετά τη διάσπαση της επαρχίας Χορασάν το 2004. Ενώ στην αρχή, η νεοσυσταθείσα "Νότια Χορασάν" περιλάμβανε μόνο την κομητεία Μπιρτζάντ και κάποιες νέες κομητείες που αποσπάστηκαν από αυτό την επαρχία (δηλαδή τις Νεχμπαντάν, Νταρμιάν και Σαρμπισέχ). Κατά τα επόμενα έτη, όλες οι βόρειες και δυτικές πόλεις και τα εδάφη του παλαιού Κουχιστάν (όπως οι Καέν, Φερντόους και Ταμπάς) προσαρτήθηκαν στο Νότιο Χορασάν.
Η Επαρχία Νότιου Χορασάν αποτελείται από 11 κομητείες, τις κομητείες Μπιρτζάντ, Φερντόους, Ταμπάς, Καέν, Νεχμπαντάν, Νταρμιάν, Σαρμπισέχ, Μποσρουγιέχ, Σαραγιάν, Ζιρκούχ και Χουσφ.
Ιστορία Επεξεργασία
Το Ευρύτερο Χορασάν έχει δει την άνοδο και την πτώση πολλών δυναστειών και κυβερνήσεων στο έδαφος του σε όλη την ιστορία. Διάφορες φυλές Αράβων, Τούρκων, Κούρδων,[2] Μογγόλων, Τουρκμένιων και Αφγανών έφεραν αλλαγές στην περιοχή με τα χρόνια.
Οι αρχαίοι γεωγράφοι του Ιράν διαιρούσαν το Ιράν (Ιράν-Σαχρ) σε οκτώ τμήματα από τα οποία το πιο ανθηρό και μεγαλύτερο ήταν το έδαφος του Ευρύτερου Χορασάν. Το Εσφαράγιεν, ανάμεσα σε άλλες πόλεις της επαρχίας, ήταν ένα από τα κεντρικά σημεία κατοικίας των Άριων φυλών μετά την είσοδό του Ιράν.
Η Παρθική αυτοκρατορία βασίστηκε κοντά στο Μερβ στο Χορασάν για πολλά χρόνια. Στη παρθική περίοδο, το Εσφαράγιεν ήταν ένα από τα πιο σημαντικά χωριά του Νισαπούρ.
Κατά τη διάρκεια της Σασσανιδικής δυναστείας η επαρχία κυβερνούταν από ένα Σπαχμπόντ (αντιστράτηγος) που ονομάζεται "Παντγκουσμπάν" και τέσσερις διοικητές, ένας για το κάθε τμήμα από τα τέσσερα τμήματα της επαρχίας.
Το Χορασάν χωρίστηκε σε τέσσερα μέρη κατά τη Μουσουλμανική κατάκτηση της Περσίας, με κάθε τμήμα να ονομάζεται από τις τέσσερις μεγαλύτερες πόλεις: Νισαπούρ, Μερβ, Χεράτ, και Μπαλκ.
Κατά το έτος 651, ο στρατός των Ισλαμικών Αράβων εισέβαλαν στο Χορασάν. Το έδαφος παρέμεινε στα χέρια των Αββασιδών μέχρι το 820, όταν ακολουθήθηκε από τους Ταχερίδες το έτος 896 και τους Σαμανίδες το 900.
Ο Μαχμούντ του Γκαζνί κατέκτησε το Χορασάν το 994 και το έτος 1037 ο Τογκρούλ, ο πρώτος από τους άρχοντες της αυτοκρατορίας των Σελτζούκων κατέκτησαν το Νισαπούρ.
Ο Μαχμούντ Καζναβί διεξήαγε αντίποινα εναντίων των κατακτητών αρκετές φορές, και, τέλος, οι Τούρκοι Καζνάβι νίκησαν τον Σουλτάνο Σανζάρ. Αλλά έπρεπε να γίνουν περισσότερα γεγονότα, καθώς το 1157 το Χορασάν κατακτήθηκε από τους Χωρεσμίους και λόγω των ταυτόχρονων επιθέσεων από τους Μογγόλους, το Χορασάν προσαρτήθηκε στα εδάφη του Μογγολικού Ιλχανάτου.
Τον 14ο αιώνα, υψώθηκε μια σημαία της ανεξαρτησίας από το κίνημα Σαρντεμπαράν στο Σαμπβεζάρ, και το 1468 το Χορασάν ήρθε στα χέρια του Ταμερλάνου και η πόλη του Χεράτ ανακηρύχθηκε ως πρωτεύουσα.
Το 1507, το Χορασάν καταλήφθηκε από Ουζμπεκικές φυλές. Μετά το θάνατο του Ναντέρ Σαχ το 1747, μέρη του κατελήφθησαν από τους Αφγανούς για σύντομο χρονικό διάστημα.
Σε αυτές τις περιόδους, το Μπιρτζάντ ήταν ένα μικρό μέρος του Κουχιστάν το οποίο περιλαμβάνει σχεδόν τα σύνορα του σημερινού Νότιου Χορασάν. Οι κυριότερες πόλεις του Κουχιστάν ήταν το Τόον (σημερινό Φερντόους) και το Καέν. Το Μπιρτζάντ αυξήθηκε κατά τους τελευταίους αιώνες, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Κατζάρ και είχε σημαντικό ρόλο σε αυτή την περιοχή.
Αυτή η περιοχή ήταν ένα καταφύγιο για κάποια κινήματα όπως ο Ισμαηλισμός και ήταν ο στόχος των Αράβων προσφύγων που διέφυγαν από την τυραννία του χαλιφάτου των Αβασιδών. Ζωροαστρικοί χώροι επίσης υπάρχουν στην περιοχή.
Κατά τη διάρκεια της περιόδου των Κατζάρ, η Βρετανία υποστήριξε τους Αφγανούς για να προστατεύσει την Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών. Το Χεράτ διαχωρίστηκε από την Περσία, και ο Νασσέρ-αλ-Ντιν Σαχ ήταν σε θέση να νικήσει τους Βρετανούς για να πάρει πίσω το Χεράτ. Τέλος, η Συνθήκη του Παρισιού ολοκληρώθηκε το 1903 και το Ιράν ήταν υποχρεωμένο να μην προκαλέσει τους Βρετανούς για το Χεράτ και σε άλλα μέρη που αποτελούν σήμερα το Αφγανιστάν.
Τέλος το Χορασάν χωρίστηκε σε δύο μέρη: το ανατολικό τμήμα, το οποίο ήταν η πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή και τέθηκε υπό Βρετανική κατοχή, και το άλλο δυτικό τμήμα που παρέμεινε μέρος του Ιράν.
Το Χορασάν ήταν η μεγαλύτερη επαρχία του Ιράν μέχρι την διαίρεση σε τρεις επαρχίες στις 29 Σεπτεμβρίου 2004. Οι επαρχίες που εγκρίθηκαν από το Κοινοβούλιο του Ιράν (στις 18 Μαΐου 2004) και το Συμβούλιο των Κηδεμόνων (στις 29 Μαΐου 2004) ήταν οι Χορασάν Ραζαβί, Βόρειο Χορασάν και Νότιο Χορασάν.
Η επαρχία σήμερα Επεξεργασία
Οι μεγάλες εθνικές ομάδες στην επαρχία αυτή είναι οι Πέρσες, καθώς και σημαντικός πληθυσμός εθνοτικών Μπαλότσι. Το Νότιο Χορασάν είναι γνωστό για τα περίφημα χαλιά, καθώς και το σαφράν και άλλα προϊόντα τα οποία παράγονται σε όλα σχεδόν τα μέρη της επαρχίας.
Αξιοθέατα Επεξεργασία
Το Νότιο Χορασάν έχει πολλά ιστορικά και φυσικά αξιοθέατα, αλλά εκτός από αυτά, το Νότιο Χορασάν περιλαμβάνει διάφορα θρησκευτικά κτίρια και τόπους προσκυνήματος.
Η Πολιτιστική Κληρονομιά του Ιράν αναφέρει 1179 τόπους με ιστορική και πολιτιστική σημασία και στις τρεις επαρχίες του Χορασάν.
Μερικά από τα δημοφιλή αξιοθέατα του Νότιου Χορασάν είναι:
- Ζεστή Μεταλλική Πηγή Φερντόους
- Συγκεντρωτικό Τζαμί του Φερντόους
- Θρησκευτικό Σχολείο του Φερντόους
- Τρύπα στο Βράχο, Φερντόους
- Έρημος Πολόντ
- Ακρόπολη Νεχμπαντάν
- Ακρόπολη Φουργκ
- Θρησκευτικό Σχολείο του Φερντόους (άνηκε στη δυναστεία των Σαφαβιδών)
- Έπαυλη Κολάχ Φαρανγκί στο Μπιρτζάντ
- Γκαλέχ-Πάιν-Σαχρ
- Τζαμί Τσαχρ Ντεράχτ
- Κήπος Αμίρ Αμπάντ
- Κήπος Μπεχγκάρντ
- Κήπο Ακμπαριγιέχ
- Σπηλιά Τσενσάτ
- Τζαμί Τζααμέχ στο Μπιρτζάντ
- Ιμαμζαντέχ Μοσά
- Παλάτι Αλάμ
- Σπηλιά Ντεραγκόμ στο Σαραγιάν
- Κάστρο Γκαλέχ Γκαλά στο Σαραγιάν
και 260 άλλοι τόποι με ιστορική και πολιτιστική σημασία, όπως αναφέρονται από τη Οργάνωση Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Ιράν.
Κολέγια και πανεπιστήμια Επεξεργασία
- Πανεπιστήμιο Μπιρτζάντ
- Πανεπιστήμιο Ιατρικών Επιστημών του Μπιρτζάντ
- Ισλαμικό Πανεπιστήμιο Αζάντ του Μπιρτζάντ
- Ισλαμικό Πανεπιστήμιο Αζάντ του Φερντόους
- Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας του Μπιρτζάντ[3]
- Πανεπιστήμιο Παγιάμε Νουρ[4]
- Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών και Τεχνολογίας (παράρτημα Νότιου Χορασάν)
- Ακαδημία Ταρμπιάτ-ε Μοαλέμ
- Ακαδημία Αμουζές-ε Αλί
- Ακαδημία Αμουζές-ε Μοντιριάτ Ντολάτι
Δείτε επίσης Επεξεργασία
- Χορασάν
- Χορασάν Ραζαβί
- Βόρειο Χορασάν
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «همشهری آنلاین-استانهای کشور به ۵ منطقه تقسیم شدند (Provinces were divided into 5 regions)» (στα Persian). Hamshahri Online. 22 June 2014 (1 Tir 1393, Jalaali). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 June 2014. https://web.archive.org/web/20140623191332/http://www.hamshahrionline.ir/details/263382/Iran/-provinces.
- ↑ «Kurds in Khorasan». CSKK. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2014.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2018.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2021.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Το κείμενο του νόμου για τη διαίρεση του Χορασάν σε τρεις επαρχίες (στα περσικά)
- Ίδρυμα Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Χορασάν