Επιπαλαιολιθική περίοδος

Με τον όρο Επιπαλαιολιθική εννοείται εκείνη η περίοδος ανάπτυξης της ανθρώπινης τεχνολογίας που προηγείται της νεολιθικής περιόδου της λίθινης εποχής. Συχνά προτιμάται ως εναλλακτικός όρος αντί του Μεσολιθική για περιοχές του πλανήτη στις οποίες οι επιπτώσεις της Ύστερης Παγετώδους ήταν περιορισμένες. Τούτη η περίοδος ξεκίνησε στο τέλος της Πλειστόκαινου εποχής (βλ. επίσης Γεωλογική χρονολογική κλίμακα) περίπου πριν από 10.000 χρόνια και τελείωσε με την εισαγωγή της γεωργίας, περίπου πριν από 8.000 χρόνια.

Η Επιπαλαιολιθική διακρίνεται σαφώς τουλάχιστον στη Μέση Ανατολή, τη Μικρά Ασία και την Κύπρο, δηλαδή σε περιοχές όπου η Νεολιθική επανάσταση συνέβη αρκετά νωρίς και οι μεταπαγετώδεις κλιματικές αλλαγές δεν ήταν ιδιαίτερα έντονες και δεν άφησαν πίσω τους σημαντικές γεωλογικές διαταράξεις.

Οι κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες της επιπαλαιολιθικής κατασκεύαζαν σχετικά προηγμένα εργαλεία από πυριτόλιθο ή μικρές λεπίδες οψιανού που αποκαλούνται μικρόλιθοι και φαίνεται πως συνδυάζονταν με κατάλληλες ξύλινες λαβές. Οι κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες αυτής της περιόδου χαρακτηρίζονται ως νομάδες αν και ο Νατούφιος πολιτισμός της Ανατολής εγκατέστησε μόνιμους οικισμούς.