Ερμενγκόλ ΣΤ΄ του Ουρζέλ

κόμης του Ουρζέλ

Ο Ερμενγκόλ ΣΤ΄ της Ουρζέλ ή Ερμενγκόλ ο Καστιλιανός, (Ισπανική γλώσσα : Ermengol VI el de Castilla, 1096 - 1154) από τον Οίκο της Βαρκελώνης ήταν Κόμης της Ουρζέλ (1102 - 1154). Ήταν ο μόνος γιος τού Ερμενγκόλ Ε΄ του Ουρζέλ κόμη τού Ουρζέλ και της Μαρία Πέρεθ, κόρης τού Πέρεθ Ανσούρεθ, κόμη της Βαγιαδολίδ.

Ερμενγκόλ ΣΤ΄ του Ουρζέλ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1096
Βαγιαδολίδ
Θάνατος28  Ιουνίου 1154
Βασίλειο της Καστίλλης
Παρατσούκλιel de Castella
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
Καταλανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςArsenda de Cabrera (από 1119)
Elvira Rodriguez de Lara
ΤέκναΕρμενγκόλ Ζ΄ του Ουρζέλ
Estefania d'Urgell i Cabrera
Isabel Sibila de Urgel[1]
Maria de Urgel, señora de Almenara
ΓονείςΕρμενγκόλ Ε΄ του Ουρζέλ[1] και Μαρία Πέρεθ[1]
ΑδέλφιαΣτεφανία του Ουρζέλ
d:Q65209350
ΟικογένειαHouse of Urgell
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΚόμης του Ουρζέλ (1102–1154)

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στη Βαγιαδολίδ της Καστίλης, γι' αυτό αποκλήθηκε Ο Καστιλιανός. Το 1102 απεβίωσε ο πατέρας του και την εκπαίδευση τού 6ετούς Ερμενγκόλ ΣΤ΄ ανέλαβε ο πάππος του Πέρεθ, ο οποίος έγινε επίτροπος της αρχής.[2][3] Πάντως η πραγματική εξουσία ασκείτο από τους Γκεράου Β΄ δε Καβρέρα και τον Ραϋμόνδο-Βερεγγάριο Γ΄ κόμη της Βαρκελώνης. Με τη βοήθειά τους το 1105 ο νεαρός κόμης κατέκτησε τη Μπάλαγερ και την έκανε πρωτεύουσά του.[4] Συνεργάστηκε με τον Αλφόνσο Α΄ των Χιμένεθ της Παμπλόνα & Αραγωνίας το 1118 για την κατάληψη της Θαραγόθα και στην εκστρατεία, που έκανε ο Αλφόνσος Ζ΄ των Ιβρέα του Λεόν και της Καστίλης -τού οποίου ο Ερμενγκόλ ΣΤ΄ ήταν μαγιορδόμος- εναντίον της Αλμερία το 1147.[5][6] Το 1133 παραχώρησε την Ανδόρρα στον επίσκοπο τού Ουρζέλ.[7]

Είχε καλές σχέσεις με τα υπόλοιπα μέλη τού Οίκου της Βαρκελώνης και συνόδευσε τον Ραϋμόνδο-Βερεγγάριο Δ΄ κόμη της Βαρκελώνης (γιο τού Ραϋμόνδου-Βερεγγαρίου Γ΄) στην Προβηγκία το 1144. Το επόμενο έτος βοήθησε τον ίδιο στην κατάκτηση και εποίκιση της Λιέιδα και έλαβε το 1/3 της πόλης, που έκτοτε περιλήφθηκε στην κτήση του.[8][9] Ο Ερμενγκόλ ΣΤ΄ ίδρυσε πολλά θρησκευτικά ιδρύματα ανάμεσα στα οποία ήταν ο Καθεδρικός ναός της Σολσόνα και το μοναστήρι της Σάντα Μαρία ντε Ρετρουέτρα στην Βαγιαδολίδ που είχε ιδρύσει ο παππούς του Πέρεθ Ανσούρεθ.[10] Ο κόμης Ερμενγκόλ ΣΤ΄ έκανε την διαθήκη του (24 Μαρτίου 1144) με πολλούς αποδέκτες ανάμεσα στους οποίους την σύζυγο του Ελβίρα και τον πεθερό του κόμη Ροδρίγο Γκονθάλεθ δε Λάρα. Με τον θάνατο του στο Βασίλειο της Καστίλης (20 Ιουνίου 1154) ζήτησε να ταφεί στον Καθεδρικό ναό της Σολσόνα.[11] Η ταφή του έγινε στο Μοναστήρι της Σάντα Μαρία ντε Βαλμπουένα που είχε ιδρύσει η αδελφή του Στεφανία, χήρα του Φερδινάνδο-Γκαρθία, κύριο της Ίτα & Γουαδαλαχάρα και του Ροδρίγο Γκονθάλεθ ντε Λάρα.[12][13]

Οικογένεια Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε πρώτα το 1126 την Αρσέντα δε Καβρέρα, κόρη τού Γκεράου Β΄ υποκόμη τού Άγερ και είχε τέκνο:

Το 1135 ο Έρμενγκολ ΣΤ΄ έκανε δεύτερο γάμο, με την Ελβίρα Ροδρίγεθ, κόρη τού Ροδρίγο Γκονθάλεθ δε Λάρα κυρίου τού ημίσεως των Αστουριών και είχε τέκνα:

  • Μαρία δε Αλμενάρα, κυρία των Μιράνδα δε Έβρο, Αλμενάρα & Παραθουέλος, παντρεύτηκε τον Λόπε Λόπεθ δε Βιθκάγια (νόθο γιο τού Λόπε Δίαθ Α΄ δε Άρο κυρίου τού Βιθκάγια).[15]
  • Ισαβέλλα, παντρεύτηκε τον Ραμόν Φολκ Γ΄ της Καρδόνα.[16]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  2. Rábade Obradó et al 2005, σ. 361
  3. Torres Sevilla-Quiñones de León 1999, σ. 357
  4. Fernández-Xesta y Vázquez 2001, σ. 17
  5. Rábade Obradó et al 2005, σ. 361
  6. Fernández-Xesta y Vázquez 2001, σ. 18
  7. Bueno Salinas & Perez-Madrid 2015, σ. 58
  8. Rábade Obradó et al 2005, σ. 361
  9. McCrank 2003, σ. 825
  10. García de Cortazar y Ruiz de Aguirre 2003, σ. 41
  11. Bach Riu y Sarobe i Huesca 2002, Doc. 303, σσ. 375–377
  12. Vallejo Penedo 2003, Note 9, σσ. 790–791
  13. García de Cortazar y Ruiz de Aguirre 2003, σσ. 41–42
  14. Fernández-Xesta y Vázquez 2001, σ. 18
  15. Consejo Díez 1999, p. 276
  16. Rodríguez Bernal 2009, σσ. 89-98

Πηγές Επεξεργασία

  • Ascaso Sarvisé, Lourdes (1986). El Monasterio Cisterciense de Santa María de Casbas (1173-1350) (PDF) (in Spanish). Zaragoza: Instituto de Estudios Altoaragoneses.
  • Bach Riu, Antoni; Sarobe i Huesca, Ramon (2002). Diplomatari de l'Arxiu Diocesà de Solsona (1101-1200) (PDF) (in Catalan). Vol. I. Barcelona: Fundació Noguera.
  • Bueno Salinas, Santiago; Pérez-Madrid, Francisca (2015). "Religion and the Secular State in Andorra" (PDF). International Center for Law and Religion Studies: 58.
  • Consejo Díez, María Luisa (1999). El arte mudéjar en Burgos y su provincia, Doctoral (PDF) (Tesis doctoral) (in Spanish). Madrid: Universidad Complutense de Madrid, Dept. de Historia del Arte I (Medieval), Facultad de Geografía e Historia.
  • Fernández-Xesta y Vázquez, Ernesto (2001). Relaciones del condado de Urgel con Castilla y León (in Spanish). E&P Libros Antiguos, S.L.
  • García de Cortazar y Ruiz de Aguirre (Coordinator), José Ángel (2003). Monasterios románicos y producción artística (in Spanish). Aguilar de Campoo: Fundación Santa María la Real, Centro de Estudios del Románico.
  • McCrank, Lawrence J. (2003). "County of Urgell". In Gerli, E. Michael (ed.). Medieval Iberia: An Encyclopedia. Routledge.
  • Rábade Obradó, Mª del Pilar; Ramírez Vaquero, Mª del Pilar; Utrilla Utrilla, Juan Fernando (2005). La dinámica política (in Spanish). Madrid: Ediciones Istmo, Colección Fundamentos no. 183, Seria Historia de España.
  • Rodríguez Bernal, Francesc (2009). Els vescomtes de Cardona al segle XII (in Catalan). Lleida: Institut d'Estudis Ilerdencs.
  • Ruiz-Domènec, J.E. (1995). "Oria, Condesa de Pallars: una dama catalana del siglo XII". Medievalia. Revista d'Estudis Medievals (in Spanish). 12: 7–12.
  • Torres Sevilla-Quiñones de León, Margarita Cecilia (1999). Linajes nobiliarios de León y Castilla: Siglos IX-XIII (in Spanish). Salamanca: Junta de Castilla y León, Consejería de educación y cultura.
  • Vallejo Penedo, OSA, Juan José (2003). "La formación de un dominio eclesiástico: El Monasterio de Santa María de la Vid (Siglos XII–XIII)" (PDF). Religión y Cultura (in Spanish). Agustinos (XLIX): 789–838.


 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Ermengol VI, Count of Urgell της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Ερμενγκόλ ΣΤ΄ του Ουρζέλ
Νεότερος κλάδος του Οίκου των Μπελλονιδών
Γέννηση: 1096 Θάνατος: 28 Ιουνίου 1154
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Ερμενγκόλ της Μολιερούσα
Κόμης της Ουρζέλ
 
1102 - 1154
Διάδοχος
Ερμενγκόλ Ζ΄