Ο Ερρίκος Α' της Ναβάρρας ή Ερρίκος ο Παχύς (Enrique I de Navarra, 1244 - 22 Ιουλίου 1274) από τον Οίκο του Μπλουά, ήταν κόμης της Καμπανίας, του Μπρι και βασιλιάς της Ναβάρρας (1270-1274). Ήταν μικρότερος γιος του Θεοβάλδου Α΄ της Ναβάρρας και της τρίτης συζύγου του Μαργαρίτας των Βουρβόνων. [5] Την εποχή του μεγαλύτερου αδελφού του Θεοβάλδου Β΄ της Ναβάρρας διετέλεσε αντιβασιλιάς της Καμπανίας αμέτρητες φορές στην διάρκεια της απουσίας του Θεοβάλδου. Παντρεύτηκε (1269) την Λευκή του Αρτουά κόρη του Ροβέρτου Α΄ του Αρτουά δεύτερου αδελφού του Λουδοβίκου Θ΄ του Αγίου.[6] Αναγνωρίστηκε διάδοχος του θρόνου της Καμπανίας από τον μεγαλύτερο αδελφό του που δεν είχε γιους, τον διαδέχθηκε με τον πρόωρο θάνατο του τον Δεκέμβριο του 1270.

Ερρίκος Α΄ της Ναβάρρας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1244[1]
Θάνατος22  Ιουλίου 1274
Παμπλόνα
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός της Παμπλόνα
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Ναβάρρας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηγεμόνας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΛευκή του Αρτουά (από 1269)[2][3]
ΤέκναΙωάννα Α΄ της Ναβάρρας[2]
Joanes Enríquez Lacarra
Tebaldo di Navarra[4]
ΓονείςΘεοβάλδος Α΄ της Ναβάρρας[2] και Μαργαρίτα των Βουρβόνων, βασίλισσα της Ναβάρρας[2]
ΑδέλφιαΘεοβάλδος Β΄ της Ναβάρρας[2]
Βεατρίκη της Καμπανίας[2]
Μαργαρίτα της Καμπανίας
Λευκή της Ναβάρρας, δούκισσα της Βρετάνης
Marquesa Gil de Rada
ΟικογένειαΟίκος του Μπλουά
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΒασιλέας της Ναβάρρας (1271–1274)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Κυβέρνηση Επεξεργασία

Η ανακήρυξη του σαν βασιλιάς της Ναβάρρας έγινε τον επόμενο χρόνο στις 1 Μαΐου 1171 και η στέψη του καθυστέρησε μέχρι τον Μάιο του 1273. [7] Η πρώτη του πράξη ήταν να πληρώσει φόρο υποτέλειας στον Φίλιππο τον Τρομερό για την Καμπανία. Η περιοχή της Ναβάρρας βρισκόταν σε μεγάλη οικονομική έκρηξη σε σχέση με τις υπόλοιπες περιοχές της Ιβηρικής. Με την Συνθήκη των Παρισίων (1259) οι Άγγλοι έδωσαν μεγάλα εμπορικά προνόμια στην Γασκώνη διακόπτοντας την πρόσβαση της Ναβάρρας στον ωκεανό όπως επίσης και την οικονομική της έκρηξη. Ο Ερρίκος σαν απάντηση επέτρεψε στην επισκοπή της Παμπλόνας να ανεξαρτητοποιηθεί από το Σεν Σερσίν και το Σεν Νικολάς (1266), παραχώρησε προνόμια στις πόλεις Εστέλλα, Λος Άκρος και Βιάνα οι οποίες αστικοποιήθηκαν και έγιναν οικονομικά ισχυρές. Προσπάθησε με κάθε τρόπο να διατηρήσει φιλικές σχέσεις με την αριστοκρατία ώστε να αποφύγει οποιαδήποτε μορφή εμφύλιου πολέμου στο βασίλειο του.

Ο Ερρίκος αρχικά είχε στόχο να ανακτήσει τις χαμένες περιοχές του στην Καστίλη, υποστηρίζοντας την επανάσταση του αδελφού του Αλφόνσου Ξ΄ του Σοφού, του Φιλίππου, εναντίον του ίδιου του Αλφόνσου Ι΄ (1270). [8] Τελικά απέτυχε και προτίμησε να συμμαχήσει με τον Αλφόνσο με τον γάμο του γιου και διαδόχου του Θεοβάλδου με την κόρη του Αλφόνσου Ι΄, τη Βιολάντα, τον Σεπτέμβριο του 1272. Ο γάμος τελικά δεν πραγματοποιήθηκε, επειδή ο μικρός Θεοβάλδος πέθανε σε ατύχημα στο κάστρο της Εστέλλα (1273).[9]

Το τέλος Επεξεργασία

Ο Ερρίκος δεν επέζησε πολύ του γιου του, υπέφερε πολλά χρόνια από υπερβολική παχυσαρκία από την οποία έσκασε τον επόμενο χρόνο και πέθανε. Το μοναδικό νόμιμο παιδί του που επέζησε ήταν η ενός έτους κόρη του Ιωάννα Α΄ της Ναβάρρας, τον διαδέχθηκε υπό την κηδεμονία της μητέρας της Λευκής, παντρεύτηκε τον δελφίνο Φίλιππο της Γαλλίας ενώνοντας τα στέμματα της Γαλλίας και της Ναβάρρας. Στην Θεία Κωμωδία του Δάντη ο Ερρίκος παρουσιάζεται έξω από τις πύλες του Καθαρτηρίου μαζί με πολλούς άλλους Ευρωπαίους μονάρχες του 13ου αιώνα, το όνομα του δεν το γράφει άμεσα αλλά αναφέρεται με εκφράσεις όπως "ο ευγενής" και "ο πατέρας της πανούκλας της Γαλλίας".[10]

Πρόγονοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 117549655. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 «Kindred Britain»
  3. p10686.htm#i106854. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. Evergates 2007, p. 248.
  6. Gee 2002, p. 141.
  7. Proctor 1980, p. 255.
  8. Kinkade 1992, p. 294.
  9. Woodacre 2013, p. 25.
  10. Alighieri 2003, p. 122.

Πηγές Επεξεργασία

  • Alighieri, Dante (2003). Durling, Robert M., ed. The Divine Comedy of Dante Alighieri : Volume 2: Purgatorio. Oxford University Press.
  • Evergates, Theodore (2007). The Aristocracy in the County of Champagne, 1100-1300. University of Pennsylvania Press.
  • Gee, Loveday Lewes (2002). Women, Art, and Patronage from Henry III to Edward III: 1216-1377. Boydell & Brewer.
  • Kinkade, Richard P. (1992). Alfonso X, Cantiga 235, and the Events of 1269-1278. Speculum. Vol. 67.
  • Procter, Evelyn S. (1980). Curia and Cortes in León and Castile 1072-1295. Cambridge University Press.
  • Woodacre, Elena (2013). The Queens Regnant of Navarre: Succession, Politics, and Partnership, 1274-1512. Palgrave Macmillan.
Ερρίκος Α΄ της Ναβάρρας
Γέννηση: 1244 Θάνατος: 22 Ιουλίου 1274
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Θεοβάλδος Β΄ της Ναβάρρας
(Ε΄της Καμπανίας)
Κόμης της Καμπανίας
 
12701274
Διάδοχος
Ιωάννα Α΄ της Ναβάρρας
Βασιλιάς της Ναβάρρας
 
12701274