Βικιπαίδεια

Ερρίκος του Μπλουά

Ο Ερρίκος του Μπλουά (Henri de Blois, 1096 - 8 Αυγούστου 1171) από τον Οίκο του Μπλουά, γνωστός και ως Ερρίκος του Ουίντσεστερ[1], ήταν ηγούμενος του αββαείου του Γκλάστονμπερι από το 1126 και επίσκοπος του Ουίντσεστερ από το 1129 έως τον θάνατό του. Ήταν o μικρότερος γιος του Στέφανου Β΄ του Μπλουά και της Αδέλας της Νορμανδίας, κόρης του Γουλιέλμου του Κατακτητή και της Ματθίλδης της Φλάνδρας. Έτσι ήταν ο μικρότερος αδελφός του βασιλιά Στεφάνου της Αγγλίας.

Ερρίκος του Μπλουά
Επίσκοπος του Ουίντσεστερ
Πλάκα που απεικονίζει τον Ερρίκο του Μπλουά, Βρετανικό Μουσείο
Από4 Οκτωβρίου 1129
Έως8 Αυγούστου 1171
Ιεροσύνη
Χειροτονία17 Νοεμβρίου 1129
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση1096
Μπλουά, Γαλλία
Θάνατος8 Αυγούστου 1171 (75 ετών)
Ουίντσεστερ, Αγγλία
ΔόγμαΚαθολική Εκκλησία

Η ημερομηνία γέννησής του είναι αβέβαιη, πιθανολογείται ότι γεννήθηκε την περίοδο ανάμεσα στην αναχώρηση του πατέρα του στην Α΄ Σταυροφορία (1096) μέχρι την επιστροφή του (1100).[2][3] Ο πατέρας του έπεσε δυο χρόνια αργότερα στην μάχη του Ραμλά (1102) αφήνοντας μια βαθύπλουτη κομητεία με 350 κάστρα και αχανή εδάφη στην Σαρτρ.[4] Ο Ερρίκος εκπαιδεύτηκε στο Κλυνύ σύμφωνα με τις αρχές του τάγματος του Κλυνύ με μια βαθιά αίσθηση ελευθερίας και ανθρωπισμού επιπλέον υψηλά επίπεδα αφοσίωσης και πειθαρχίας.[5]

Ηγούμενος και επίσκοπος Επεξεργασία

Ο Ερρίκος μεταφέρθηκε στην Αγγλία από τον θείο του Ερρίκο Α΄ της Αγγλίας και τοποθετήθηκε ηγούμενος του Γκλάστονμπερι.[6] Στις 4 Οκτωβρίου 1129 του δόθηκε η επισκοπή του Ουίντσεστερ και του επετράπη ταυτόχρονα να ανήκει στο αβαείο του Γκλάστονμπερι, χρίστηκε επίσκοπος στις 17 Νοεμβρίου 1129.[7] Είχε πολλές φιλοδοξίες να γίνει αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι αλλά από την άλλη δεν ήθελε να εγκαταλείψει τις υποχρεώσεις του στο Γκλάστονμπερι, μετά την τοποθέτηση του στην επισκοπή του Ουίντσεστερ άρχισε να αντιπαθεί τον επίσκοπο του Καντέρμπερι. Δημιούργησε μια ισχυρή βάση με στόχο να πείσει τον βασιλιά στην δημιουργία μιας τρίτης ηγεμονικής αρχιεπισκοπής στην οποία θα ηγείται ο ίδιος αλλά η προσπάθεια ήταν ανεπιτυχής.[8] Στις 1 Μαρτίου 1139 την εποχή του αδελφού του Στέφανου διορίστηκε παπικός απεσταλμένος σαν αποζημίωση για την απώλεια της αρχιεπισκοπής του Καντέρμπερι από τον Θεοβάλδο του Μπεκ, έγινε ο ισχυρότερος άντρας στην εκκλησία της Αγγλίας τα ταραγμένα χρόνια που έμειναν γνωστά ως "Αναρχία". Όταν ο αδελφός του έλλειπε ο ίδιος ήταν ο πλουσιότερος και ισχυρότερος άντρας στην Αγγλία.

Ο Στέφανος του Μπλουά στέφθηκε βασιλιάς της Αγγλίας (1135) αλλά οι σχέσεις ανάμεσα στα δυο αδέλφια δεν ήταν πάντοτε ειρηνικές. Μετά την μάχη του Λίνκολν (1141) ο Ερρίκος εκμεταλλεύτηκε το πλεονέκτημα να υποστηρίξει την ξαδέλφη του Αυτοκράτειρα Ματθίλδη την μεγάλη αντίπαλο του αδελφού του αλλά σύντομα την αναγνώρισε σαν εγωίστρια και απρόθυμη για οποιαδήποτε συνεργασία. Ο Ερρίκος επανήλθε στο πλευρό του αδελφού του, μαζί με την βασίλισσα Ματθίλδη Α΄ της Βουλώνης και σπουδαίους στρατηγούς όπως ο Γουλιέλμος της Υπρ κατάφερε να γυρίσει τον εμφύλιο πόλεμο υπέρ του αδελφού του. Σαν ηγούμενος του Γκλάστονμπερι ήρθε συχνά σε σύγκρουση με τον Πέτρο τον Σεβάσμιο με τον οποίο ήρθε σε μεγάλες αντιθέσεις λόγω της εκδίωξης του Πέτρου Αβελάρδου που ο Πέτρος ο Σεβάσμιος υπερασπίστηκε και την μετάφραση του Κορανίου από τα Αραβικά στα Λατινικά.

Αρχιτεκτονική και λογοτεχνία Επεξεργασία

Πριν και μετά την άνοδο του στον επισκοπικό θρόνο ο Ερρίκος του Μπλουά ήταν σύμβουλος του αδελφού του Στέφανου και επέζησε μετά από αυτόν, διηύθυνε εκατοντάδες χωριά, αβαεία και μικρότερες εκκλησίες. O Ερρίκος ήταν υπερήφανος για την συνεισφορά του στο αβαείο του Γκλάστονμπερι πολύ πριν την καταστροφική πυρκαγιά του 1184 και είχε μεγάλο πάθος για τις αρχιτεκτονικές κατασκευές. Έκανε τις τελικές προσθήκες στον Καθεδρικό ναό του Ουίντσεστερ και στο κάστρο του Γούβλεσει στο Ουίντσεστερ ανάμεσα στις οποίες βρισκόταν μια σήραγγα για να μπορούν οι επισκέπτες να δουν τα ιερά κειμήλια. Σχεδίασε και οικοδόμισε πολλές προσθήκες σε κάστρα και μεγάλα σπίτια όπως στο κάστρο του Φάρναμ στο Σάρρεϋ και ξεκίνησε την κατασκευή του νοσοκομείου του Αγίου Σταυρού στο Ουίντσεστερ.[9] Στο Λονδίνο ξεκίνησε την κατασκευή των ανακτόρων του Ουίντσεστερ σαν τόπος κατοικίας των επισκόπων του Ουίντσεστερ. Στη Ρώμη ο Ερρίκος διεκδίκησε μεγάλο αριθμό αρχαίων κειμηλίων που οι Ρωμαίοι εκείνης της εποχής είχαν απορρίψει ως "ειδωλολατρικά είδωλα".[10]

Ο Ερρίκος έκτισε έξι νέα κάστρα (1138) ανάμεσα στα οποία βρισκόταν το κάστρο του επισκόπου Γουόλθαμ στο Ντάουντον, το Φάρναμ, το Τόουντον και το Γούλβεσει, οι σύγχρονοι ιστορικοί βρίσκονται σε μεγάλη έκπληξη σχετικά με το το πως ένας επίσκοπος κατάφερε να οικοδομήσει τόσο μεγάλο αριθμό από κάστρα. Οι περισσότερες από της εργασίες του Ερρίκου του Μπλουά δόθηκαν στην δημοσιότητα μετά το 1155 που ο Ερρίκος Β΄ της Αγγλίας διέταξε την κατεδάφιση τους.[11] Ο Ερρίκος είχε πάθος με την συγγραφή και την διανομή βιβλίων, έγραφε ή διαφήμιζε πολλά μεγάλα βιβλία όπως "Η αρχαιότητα της εκκλησίας του Γκλάνστομπερι" από τον Γουλιέλμο του Μαλμέσμπουρι έναν προσωπικό του φίλο. Διαφήμισε την Βίβλο του Ουίντσεστερ την μεγαλύτερη εικονογραφημένη βίβλο που έχει παραχθεί, η έκδοση είναι τόσο μεγάλη που μπορεί να φτάσει σε ύψος τα τρία πόδια. Η Βίβλος του Ουίντσεστερ δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, το Ψαλτήρι του Ουίντσεστερ γνωστό και ως Ψαλτήρι του Μπλουά διατηρείται στην Βρετανική βιβλιοθήκη και θεωρείται εθνικός Βρετανικός θησαυρός.

Τελευταία χρόνια Επεξεργασία

 
To Νοσοκομείο του Αγίου Σταυρού που ιδρύθηκε από τον Ερρίκο του Μπλουά την δεκαετία του 1130

Η νομιμότητα του Ερρίκου ως παπικού απεσταλμένου έληξε με τον θάνατο του Ιννοκέντιου Β΄ στις 23 Σεπτεμβρίου 1143 με αποτέλεσμα να στερηθεί πολλές από τις εξουσίες του. [12] Οι προσπάθειες του να ανανεώσει τις εξουσίες του ήταν ανεπιτυχείς, έκανε ταξίδι στην Ρώμη προκειμένου να εξασφαλίσει την παπική εύνοια για το αβαείο του Γκλάνστομπερι και για το τάγμα των Βενιδικτιανών. Μετά τον θάνατο του αδελφού του και την άνοδο στον θρόνο του Ερρίκου Β΄ αποσύρθηκε στο Κλυνύ στο οποίο είχε στείλει βασιλικό θησαυρό και θρήνησε τον θάνατο του Πέτρου του Σεβάσμιου που πέθανε τα Χριστούγεννα του 1156.[13] Τα τελευταία του χρόνια ο Ερρίκος του Μπλουά διορίστηκε πρόεδρος της δίκης του Θωμά Μπέκετ τον οποίο υποστήριζε μυστικά πριν αλλά και μετά την δολοφονία του.

Ο Ερρίκος του Μπλουά πέθανε στις 8 Αυγούστου 1171.[14] Τα δώρα του στο Κλυνύ ήταν ένα σύνολο πολύτιμων λίθων για την χορωδία.[15] Ο Ερρίκος τάφηκε στον καθεδρικό ναό του Ουίντσεστερ σε μια πέτρινη κρύπτη αν και σύμφωνα με μερικές πηγές τάφηκε στο Κλυνύ. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι τάφηκε σε μια μικρή εκκλησία της Παναγίας της Παρθένου στο Μπάκιγχαμ, σύμφωνα με μια περιγραφή η καρδιά του τάφηκε στο Κλυνύ ενώ το σώμα του και τα υπόλοιπα εντόσθια του μεταφέρθηκαν τον 17ο αιώνα στο Ουίντσεστερ. Πολλοί πίστευαν για πολλά χρόνια ότι η σαρκοφάγος του ήταν η σαρκοφάγος του Γουλιέλμου Ρούφου γιου του Γουλιέλμου του Κατακτητή, την περίοδο που ζούσε ήταν ο πιο πλούσιος και ισχυρός άντρας στην Αγγλία σε τέτοιο βαθμό που πολλοί τον έλεγαν βασιλιά χωρίς θρόνο ή σαν την δύναμη πίσω από τον θρόνο.

Πρόγονοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Με το ίδιο όνομα αναφερόταν και ο Ερρίκος Γ΄ της Αγγλίας.
  2. ↑ The DNB selected c.1096 as preferred over c.1100.
  3. ↑ ODNB 2004
  4. ↑ ODNB 2004
  5. ↑ ODNB 2004
  6. ↑ Carley, James P. (1988). Glastonbury Abbey. Guild Publishing. pp. 18–21.
  7. ↑ Fryde, et al. Handbook of British Chronology p. 276
  8. ↑ McIlwain, John (1999), The Hospital of St Cross, page 4, Pitkin Unichrome Ltd, Andover.
  9. ↑ http://www.farnhamcastle.com/history/
  10. ↑ J. Saresburiensis, Historia Pontificalis quae supersunt, R.L. Poole, ed. (Oxford) 1927:81f, noted in Roberto Weiss, The Renaissance Discovery of Classical Antiquity (Oxford: Blackwell) 1973:9.
  11. ↑ M. W. Thompson, "Recent Excavations in the Keep of Farnham Castle, Surrey", Medieval Archaeology 4 1960:87 doi:10.1080/00766097.1960.11735640
  12. ↑ http://www.british-history.ac.uk/fasti-ecclesiae/1066-1300/vol2/pp85-87
  13. ↑ ODNB 2004
  14. ↑ Fryde, et al. Handbook of British Chronology p. 276
  15. ↑ Lawrence Medieval Monasticism pp. 97–98

Πηγές Επεξεργασία

  • "Blois, Henry de (c.1096–1171)". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press.
  • British History Online Bishops of Winchester accessed on 2 November 2007
  • Lawrence, C. H. (2001). Medieval Monasticism: Forms of Religious Life in Western Europe in the Middle Ages (Third ed.). New York: Longman.
  • Fryde, E. B.; Greenway, D. E.; Porter, S.; Roy, I. (1996). Handbook of British Chronology (Third revised ed.). Cambridge: Cambridge University Press.
  • Stacy, N. E. (February 1999). "Henry of Blois and the Lordship of Glastonbury". The English Historical Review. 114 (455): 1–33.
  • Jeffrey West, "A Taste for the Antique? Henry of Blois and the Arts," in C. P. Lewis (ed), Anglo-Norman Studies XXX: Proceedings of the Battle Conference 2007 (Woodbridge, Boydell Press, 2008), 213-230

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

 
  		Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Henry of Blois της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ερρίκος_του_Μπλουά&oldid=10388002"