Ο Εσκουιλίνος λόφος, λατιν. Esquiline Hill, είναι ένας από τους επτά λόφους της Ρώμης. Η πιο νότια προεξοχή του είναι ο Όππιος λόφος.

Σχηματικός χάρτης της Ρώμης, που δείχνει τους επτά λόφους και το τείχος του Σέρβιου.

Ετυμολογία Επεξεργασία

Οι προέλευση του ονόματος του Εσκουιλίνου είναι ακόμη υπό συζήτηση. Μία άποψη είναι, ότι ο λόφος ονομάστηκε έτσι από την αφθονία δένδρων ιταλικής δρυός (aesculi), που φύονται εκεί. Άλλη άποψη είναι ότι, κατά τη βρεφική εποχή της Ρώμης, το Καπιτωλίνος λόφος, ο Παλατίνος και τα βόρεια άκρα του Καίλιου ήταν οι πιο κατοικημένες περιοχές της πόλης, της οποίας οι κάτοικοι εθεωρούντο εντός-του-άστεως (inquilini), ενώ οι κάτοικοι των εξωτερικών περιοχών Αουρέλιαν, Όππιους, Κίσπιους, Φαγκουτάλις εθεωρούντο εκτός-της-πόλης (exquilini, suburbanites).

Ιστορία Επεξεργασία

Ο Εσκουιλίνος λόφος περιλαμβάνει τρεις ξεχωριστές απολήξεις, που μερικές φορές αποκαλούνται επίσης λόφοι:

  • Κίσπιους, βόρειο άκρο.
  • Όππιος, νότιο άκρο.
  • Φαγκουτάλις, δυτικό άκρο.

Ο λόφος υψώνεται επάνω από την κοιλότητα, στην οποία αργότερα κτίστηκε το Κολοσσαίο και ήταν ένας σύγχρονος τόπος διαμονής. Σύμφωνα με τον Τίτο Λίβιο η εγκατάσταση επί του Εσκουιλίνου επεκτάθηκε κατά τη διάρκεια τη βασιλείας του Σέρβιους Τούλιους, 6ου βασιλιά της Ρώμης, κατά τον 6ο αι. π.Χ. Ο βασιλιάς επίσης μετακίνησε την κατοικία του στον λόφο, με σκοπό να αυξήσει την αξιοπιστία του.

Ο πολιτικός σύμβουλος και προστάτης της τέχνης Γάιος Μαικήνας (70 - 8 π.Χ.) έκανε του κήπους του, τους πρώτους με Ελληνιστικό-Περσικό στυλ κήπους στη Ρώμη, στον Εσκουιλίνο λόφο, επάνω στο Τείχος του Σεβήρου και της εφαπτόμενης νεκρόπολης, κοντά στους κήπους της Λαμία. Οι διάσημοι Κήποι του Μαικήνα περιείχαν ταράτσες, βιβλιοθήκη και άλλα πολιτιστικά στοιχεία. Στο Όππιο άκρο ο Νέρωνας (37 μ.Χ. - 68) κατάσχεσε ιδιοκτησίες για να κτίσει τον υπερβολικό, ένα μίλι μακρύ, Χρυσό Οίκο. Αργότερα ακόμη και ο Τραϊανός (53 - 117) έκτισε το συγκρότημα των Λουτρών του. Και των δύο κτηρίων υπολείμματα υπάρχουν ορατά σήμερα. Τον 3ο αι. οι Κήποι Λικιάνι, ένα συγκρότημα κήπων (που περιλαμβάνει το σχετικά καλά διατηρημένο Νυμφαίο, που επίσημα ταυτίζεται με τον Ναό της Μινέρβας Ιατρού, ο οποίος δεν έχει βρεθεί), μάλλον κατασκευάστηκε στον Εσκουιλίνο. Πιο πέρα προς τα βορειοανατολικά, στην κορυφή του Κίσπιου, είναι η βασιλική της Σάντα Μαρία Ματζόρε.

Το 1781 το πρώτο γνωστό αντίγραφο του μαρμάρινου αγάλματος του δισκοβόλου -ο λεγόμενος δισκοβόλος του Μύρωνα- ανακαλύφθηκε στην ιδιοκτησία της οικογένειας Μάσσιμο, στη βίλα Παλομμπάρα, επί του Εσκουιλίνου λόφου. Ο διάσημος Θησαυρός του Εσκουιλίνου βρέθηκε στον λόφο· τώρα βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο.

Ομώνυμα μέρη Επεξεργασία

Το μικρό χωριό Ελ Εσκουιλίντσουτσε στην Ονδούρα ονομάστηκε από τον λόφο.

 
Το νυμφαίο, το θεωρούμενο ο ναός της Μινέρβας Μέντικα.

Πηγές Επεξεργασία

  • Amanda Claridge: Rome: An Oxford Archaeological Guide, Oxford University Press, 2010, page 5
  • Livy, Ab urbe condita, 1.44
  • Roth, Leland M. (1993). Understanding Architecture: Its Elements, History and Meaning (First ed.). Boulder, CO: Westview Press. p. 227. ISBN 0-06-430158-3.