Ευρυλεωνίς
Η Ευρυλεωνίς (ακμή περ. 370 π.Χ.) από την Αρχαία Σπάρτη ήταν Ολυμπιονίκης στο ιππικό αγώνισμα Συνωρίς (άμαξα 2 ίππων) στους Ολυμπιακούς αγώνες το 368 π.Χ. Συχνά αναφέρεται ως πριγκίπισσα, πλούσια και εκτροφέας ίππων.[1][2]
| Ευρυλεωνίς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 5ος αιώνας π.Χ. Αρχαία Σπάρτη |
| Θάνατος | 4ος αιώνας π.Χ. |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Σπάρτη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | εκτροφέας αλόγων |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Ολυμπιονίκης στο αγώνισμα της συνωρίδος (368 π.Χ.) |
Η Ευρυλεωνίς ήταν η δεύτερη γυναίκα που στέφθηκε νικήτρια στη μακρά ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Είκοσι τέσσερα χρόνια νωρίτερα, η επίσης Σπαρτιάτισσα προκάτοχός της, πριγκίπισσα Κυνίσκα, είχε κερδίσει στο Τέθριππο (άμαξα 4 ίππων) το 396 π.Χ. και το 392 π.Χ., η πρώτη γυναίκα που νίκησε σε Ολυμπιακούς Αγώνες.[3] Είναι πιθανόν ότι αυτές οι γυναίκες είχαν πατέρες που δεν είχαν αρσενικούς κληρονόμους κάτι που εξηγεί το πως ήταν σε θέση να κατέχουν εκτάσεις γης.[4]
Χάλκινο άγαλμα Επεξεργασία
Σύμφωνα με τον γεωγράφο και περιηγητή Παυσανία, περίπου το 368 π.Χ. στήθηκε στη Σπάρτη ένα άγαλμα της Ευρυλεωνίδος.[5] Είναι ένα από τα λίγα χάλκινα αγάλματα της Σπάρτης που διασώθηκε και όπως λέγεται δεν υπήρξαν άλλα αγάλματα αθλητών και στρατιωτικών πριν από το άγαλμα της Ευρυλεωνίδος.[5] Σύμφωνα με τους Λακεδαιμονίους, το άγαλμα της Ευρυλεωνίδος βρισκόταν κοντά σε σκήνωμα.[6] Ένας άλλος συγγραφέας περιέγραψε επίσης το άγαλμα κοντά σε ένα σκήνωμα, το οποίο πιστεύται ότι ήταν το μικρό κτίριο που αναφέρθηκε από τον Θουκυδίδη ως ο τόπος όπου κατέφυγε ο βασιλιάς Παυσανίας της Σπάρτης.[7] Λέγεται ακόμη ότι το άγαλμα βρισκόταν στον ναό της Αφροδίτης στη Σπάρτη.[8]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Harder, Annette (2010). Callimachus: Aetia. Oxford [u.a.]: Oxford Univ. Press. σελ. 389. ISBN 9780199581016.
- ↑ Smith, James Reuel (1922). Springs and wells in Greek and Roman literature, their legends and locations. New York: G.P. Putnam's sons. σελ. 78.
- ↑ Women's History Month: Filling In the Blanks - Warren.
- ↑ Hodkinson, Stephen (1986). «Land Tenure and Inheritance in Classical Sparta». The Classical Quarterly 36 (2): 402. doi:. https://archive.org/details/sim_classical-quarterly_1986_36_2/page/402.
- ↑ 5,0 5,1 Hodkinson, Stephen (1998). «Patterns of bronze dedications at Spartan sanctuaries, c. 650—350 BC: towards a quantified database of material and religious investment». British School at Athens Studies (London) 4 (SPARTA IN LACONIA: Proceedings of the 19th British Museum Classical Colloquium held with the British School at Athens and King's and University Colleges): 62.
- ↑ Crosby, Nicholas E. (Jul–Sep 1893). «The Topography of Sparta». The American Journal of Archaeology and of the History of the Fine Arts 8 (3): 367–368.
- ↑ Hyde, Walter Woodburn (1921). Olympic victor monuments and Greek athletic art. Washington: Carnegie Institution of Washington. σελ. 367.
- ↑ Lightman, Marjorie· Lightman, Benjamin (2008). A to Z of ancient Greek and Roman women (Αναθεωρημένη έκδοση). New York: Facts On File. σελ. 129. ISBN 9780816067107.
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |