Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση
Η Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση είναι η διαδικασία της βιομηχανικής, οικονομικής, πολιτικής, νομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ένωσης κρατών εξ ολοκλήρου ή μερικώς στην Ευρώπη ή σε κοντινή απόσταση. Εν μέρει έχει επιτευχθεί μέσω του δόγματος ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων, εμπορευμάτων και κεφαλαίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία επέφερε κατάφερε και συνένωσε το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης. Αυτό, χρησιμοποιείται ως ιστορικό παράδειγμα Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης από το 1950 και έπειτα.
Μετά τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, στοχαστές και οραματιστές από μια διαφόρους χώρους παραδόσεων άρχισαν να οραματίζονται μία πολιτικά ενοποιημένη Ευρώπης. Ένας από τους πρώτους που διατύπωσε μία τέτοια άποψη, ήταν ο Ρίχαρντ Κουντενχόβε-Καλέργκι στο έργο του που εξέδωσε, το Πανευρωπαϊκό Μανιφέστο το 1923.[1]
Δεν υπάρχει κάποιο τυπικό τέλος στη διαδικασία ολοκλήρωσης. Η συζήτηση για το πιθανό τελικό πολιτικό σχήμα ή διαμόρφωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφέρεται μερικές φορές ως ο απώτερος στόχος. [2]
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Ben Rosamond, Theories of European Integration, Palgrave Macmillan, 2000, pp. 21–22.
- ↑ «European Commission : CORDIS : Search : Simple». Cordis.europa.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2017.