Η εχινοκοκκίαση, γνωστή επίσης ως υδατιδική νόσοςυδατίδωση ή εχινοκοκκική νόσος, είναι μια παρασιτική νόσος που προκαλείται από ένα σκώληκα, την ταινία του εχινόκοκκου. Ο άνθρωπος μπορεί να μολυνθεί από δύο κύριους τύπους της νόσου, την κυστική εχινοκοκκίαση και την κυψελιδική εχινοκοκκίαση. Υπάρχουν δύο λιγότερο κοινοί τύποι, η πολυκυστική εχινοκοκκίαση και η μονοκυστική εχινοκοκκίαση. Συχνά η ασθένεια ξεκινά χωρίς συμπτώματα και αυτό μπορεί να διαρκέσει χρόνια. Τα συμπτώματα και τα σημάδια που εμφανίζονται εξαρτώνται από το μέγεθος και τη θέση των κύστεων. Η κυψελιδική υδατιδική νόσος συνήθως ξεκινά στο ήπαρ, αλλά μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος, όπως οι πνεύμονες ή ο εγκέφαλος. Όταν επηρεαστεί το συκώτι, το άτομο μπορεί να παρουσιάσει κοιλιακό άλγος, απώλεια βάρους και κίτρινη χροιά δέρματος. Η πνευμονική νόσος μπορεί να προκαλέσει πόνο στο στήθος, δυσκολία στην αναπνοή και βήχα.[1]

Εχινοκοκκίαση
Ο κύκλος ζωής του εχινόκοκκου.
Ειδικότηταλοιμωξιολογία και helminthologist
Συμπτώματακοιλιακό άλγος, ηπατομεγαλία, απώλεια σωματικού βάρους, καούρα, ναυτία, έμετος, βήχας και αιμόπτυση
Ταξινόμηση
ICD-10B67
ICD-9122.4, 122
DiseasesDB4048
eMedicinemed/629 med/1046
MeSHD004443

  Η ασθένεια μεταδίδεται με τη λήψη τροφής ή νερού που περιέχει τα αυγά του παρασίτου ή μετά από στενή επαφή με μολυσμένο ζώο.[1] Τα αυγά απελευθερώνονται στα κόπρανα των σαρκοφάγων ζώων που έχουν μολυνθεί από το παράσιτο.[2] Στα ζώα που συνήθως μολύνονται περιλαμβάνονται σκυλιά, αλεπούδες και λύκοι.[2] Για να μολυνθούν αυτά τα ζώα πρέπει να φάνε τα όργανα κάποιου ζώου που περιέχει τις κύστεις, όπως πρόβατα ή τρωκτικά.[2] Ο τύπος της νόσου που εμφανίζεται σε ανθρώπους εξαρτάται από τον τύπο του εχινόκοκκου που προκαλεί τη λοίμωξη. Η διάγνωση γίνεται συνήθως μέσω υπερήχου, αν και μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί αξονική τομογραφία (CT) ή μαγνητική τομογραφία (MRI). Επίσης, μπορεί να είναι χρήσιμες οι εξετάσεις αίματος που αναζητούν αντισώματα έναντι του παρασίτου, όπως και η βιοψία.[1]

  Η πρόληψη της κυστικής νόσου γίνεται με θεραπεία των σκυλιών που μπορεί να είναι φορείς της ασθένειας και με εμβολιασμό των προβάτων. Συχνά η θεραπεία είναι δύσκολη. Στην κυστική νόσο μπορεί να γίνει αναρρόφηση του υγρού της κύστης ακολουθούμενη από φαρμακευτική αγωγή.[1] Μερικές φορές, αυτό το είδος της νόσου τίθεται απλά υπό παρακολούθηση.[3] Ο κυψελιδικός τύπος της νόσου συχνά απαιτεί χειρουργική επέμβαση ακολουθούμενη από φαρμακευτική αγωγή.[1] Η φαρμακευτική αγωγή που χρησιμοποιείται είναι η αλβενδαζόλη και η χορήγησή της ενδέχεται να είναι αναγκαία για χρόνια.[1][3] Η κυψελιδική υδατιδική νόσος μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο.[1]

Η νόσος ενδημεί στις περισσότερες περιοχές του κόσμου και σήμερα έχουν προσβληθεί περίπου ένα εκατομμύριο άτομα. Σε κάποιες περιοχές της Νότιας Αμερικής, της Αφρικής και της Ασίας μπορεί να προσβάλλει μέχρι και 10% ορισμένων ομάδων πληθυσμού.[1] Από το 2010 ευθύνεται για περίπου 1200 θανάτους, αριθμός μειωμένος σε σχέση με το 1990 που καταγράφηκαν 2000 θάνατοι.[4] Το οικονομικό κόστος της νόσου υπολογίζεται σε περίπου 3 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Μπορεί να προσβάλλει και άλλα ζώα, όπως χοίρους, αγελάδες και άλογα.[1]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 «Echinococcosis  Fact sheet N°377». World Health Organization. Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2014. 
  2. 2,0 2,1 2,2 «Echinococcosis [Echinococcus granulosus] [Echinococcus multilocularis] [Echinococcus oligarthrus] [Echinococcus vogeli]». CDC. 29 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2014. 
  3. 3,0 3,1 «Echinococcosis Treatment Information». CDC. 29 Νοεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2014. 
  4. Lozano, R (Dec 15, 2012). «Global and regional mortality from 235 causes of death for 20 age groups in 1990 and 2010: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2010.». Lancet 380 (9859): 2095–128. doi:10.1016/S0140-6736(12)61728-0. PMID 23245604.