Ζάουμε Καμπρέ
Ο Ζάουμε Καμπρέ (Jaume Cabré i Fabré, προφορά: [ˈʒawmə kəˈβɾe], γενν. Βαρκελώνη, 30 Απριλίου 1947) είναι Καταλανός συγγραφέας και σεναριογράφος, ένας από τους δημοφιλέστερους συγγραφείς στην καταλανική γλώσσα παγκοσμίως. Είναι απόφοιτος Καταλανικής Φιλολογίας από το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, έχοντας εργαστεί ως καθηγητής πανεπιστημίου στο Πανεπιστήμιο της Λιέιδα, ενώ είναι μέλος του φιλολογικού τομέα του Ινστιτούτου Καταλανικών Μελετών.
| Ζάουμε Καμπρέ | |
|---|---|
 | |
| Όνομα | Ζάουμε Καμπρέ |
| Γέννηση | 30 Απριλίου 1947 Βαρκελώνη |
| Επάγγελμα/ ιδιότητες | συγγραφέας[1], σεναριογράφος[1], κριτικός λογοτεχνίας, διδάσκων πανεπιστημίου, φιλόλογος, πολιτικός και λιμπρετίστας |
| Εθνικότητα | Καταλανός |
| Υπηκοότητα | Ισπανία |
| Σχολές φοίτησης | Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης |
| jaumecabre.cat | |
 Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
| δεδομένα () | |
Έχει συγγράψει πολλά σενάρια για ταινίες και τηλεοπτικές σειρές και έχει βραβευτεί με τα μεγαλύτερα βραβεία της καταλανόφωνης λογοτεχνίας για τα βιβλία του. Το 2014 του απονεμήθηκε ο Σταυρός του Αγίου Γεωργίου από την Κυβέρνηση της Καταλονίας για τις υπηρεσίες του στα καταλανικά γράμματα και καταλανική κουλτούρα. Έχει ταχθεί υπέρ της υπεράσπισης της καταλανικής γλώσσας και του δικαιώματος των Καταλανών να αποσχιστούν από την Ισπανία.[2] Με αφορμή τις καταλανικές εκλογές του 2015 εντάχθηκε στους εκλογικούς καταλόγους του συνασπισμού «Μαζί για το Ναι».[3]
Έργο Επεξεργασία
Τα πρώτα του διηγήματα εκδόθηκαν το 1974 στη συλλογή Faules de mal desar («Μύθοι που δύσκολα φυλάσσονται») και το πρώτο του μυθιστόρημα τέσσερα χρόνια αργότερα με τον τίτλο Galceran, l'heroi de la guerra negra («Γκαλσεράν, ο ήρωας του μαύρου πολέμου»). Ακολούθησαν μυθιστορήματα στα οποία ο συγγραφέας αποκάλυψε τα θέματα που θα τον απασχολούσαν στο συγγραφικό του μέλλον: η εξουσία, η ανθρώπινη ιδιότητα, η μουσική και η καλλιτεχνική δημιουργία.
Τη δεκαετία του 1980 εξέδωσε τρία κείμενα, η δράση των οποίων διαδραματίζεται στη φανταστική πόλη Φρέισες (λογοτεχνικός καθρέπτης της Τεράσα). Το 1991 παρουσίασε το μυθιστόρημα Senyoria («Εξοχότητα») και το 1996 το L'ombra de l'eunuc («Η σκιά του ευνούχου») που λάμβανε χώρα στη Βαρκελώνη των τελευταίων χρόνων της δικτατορίας του Φράνκο και της Μεταπολίτευσης, ενδεδυμένο με έναν μεταλογοτεχνικό λόγο που μεταπλάστηκε σε βιβλία με τη συλλογή δοκιμίων El sentit de la ficció («Το νόημα της λογοτεχνίας»).
Το 2000 εξέδωσε τη συλλογή διηγημάτων Viatge d'hivern («Χειμερινό ταξίδι»). Ακολούθησαν τα δύο δημοφιλέστερα έργα του, Οι φωνές του ποταμού Παμάνο το 2004 και Confiteor (2011), που μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες, μεταξύ των οποίων και στα ελληνικά με τη συνδρομή του Ινστιτούτου Ραμόν Λιουλ:
Ελληνικές μεταφράσεις Επεξεργασία
- Οι φωνές του ποταμού Παμάνο, μετάφρ. Ευρυβιάδης Σοφός, Εκδοτ. Οργανισμός Πάπυρος, Αθήνα 2008, 647 σελ., (ISBN 978-960-6715-82-2)
- Confiteor, μετάφρ. Ευρυβιάδης Σοφός, εκδ. «Πόλις», Αθήνα 2016, 736 σελ., (ISBN 978-960-435-507-5)
- Η σκιά του ευνούχου , μετάφρ. Ευρυβιάδης Σοφός, εκδ. «Πόλις», Αθήνα 2019, 512 σελ.,(ISBN 978-960-435-668-3)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.
- ↑ «Jaume Cabré i la independencia» [Ο Ζάουμε Καμπρέ και η ανεξαρτησία]. elpaís.com (στα Ισπανικά). Grupo Prisa. 15 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2016.
- ↑ «NacióDigital: Jaume Cabré, Xavier Rubert de Ventós i Sílvia Bel s'afegeixen a la llista de Junts pel Sí». NacióDigital. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2016.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία