Ηγεμόνας Αχμέτ (γιος του Βαγιαζίτ Β΄)

Ο ηγεμόνας Αχμέτ (τούρκικα: Şehzade Ahmet, 1465 - 1513) ήταν Οθωμανός πρίγκιπας που αγωνίστηκε για να κερδίσει τον θρόνο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1512-1513.

Αχμέτ
Γέννηση1465
Αμάσεια, Οθωμανική Αυτοκρατορία
Θάνατος1513 (48 ετών)
Γενισεχίρ, Οθωμανική Αυτοκρατορία
Τόπος ταφήςΠρούσα
Επίγονοι7 γιοι και 3 κόρες
ΟίκοςΟθωμανική Δυναστεία
ΠατέραςΒαγιαζήτ Β΄
ΜητέραΜπιουλμπιούλ Χατούν
ΘρησκείαΙσλάμ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ιστορία Επεξεργασία

Ο Ηγεμόνας Αχμέτ γεννήθηκε το 1465 και ήταν ο μεγαλύτερος επιζών γιος του σουλτάνου Βαγιαζίτ Β΄. Η μητέρα του ήταν η Μπουλμπούλ Χατούν. Σύμφωνα με την οθωμανική παράδοση, όλοι οι ηγεμόνες (πρίγκιπες), ήταν υποχρεωμένοι να εργάζονται ως διοικητές σε επαρχίες (Σαντζάκια) της Ανατολίας, ως μέρος της εκπαίδευσής τους. Ο Ηγεμόνας Αχμέτ ήταν διοικητής της Αμάσειας, μίας σημαντικής πόλης της Ανατολίας. Παρά το γεγονός ότι η κατάσταση δεν ήταν επίσημη, ο Αχμέτ συχνά αναφερόταν ως διάδοχος του θρόνου κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων βασιλείας του πατέρα του, εν μέρει λόγω του Μεγάλου Βεζίρη, Χαντίμ Αλί πασά.

Τα αδέρφια Επεξεργασία

Ο Αχμέτ, είχε δύο αδερφούς που ζούσαν. Ένας από αυτούς, ο Ηγεμόνας Κορκούτ, κυβερνούσε στην Αττάλεια και ο άλλος, ο Ηγεμόνας Σελίμ (μελλοντικός σουλτάνος Σελίμ Α΄) στην Τραπεζούντα. Ο νόμος υπαγόρευε ότι όποιος έφτανε πρώτος στην Κωνσταντινούπολη, μετά τον θάνατο του προηγούμενου σουλτάνου, είχε το δικαίωμα να ανέβει στον θρόνο (αν και οι διαφωνίες για το ποιος είχε φτάσει πρώτος στην πρωτεύουσα, πολύ συχνά οδηγούσε σε εμφύλιους πολέμους μεταξύ των αδερφών, όπως στην Οθωμανική Μεσοβασιλεία), έτσι οι αποστάσεις από τα Σαντζάκια στην Κωνσταντινούπολη, περισσότερο ή λιγότερο, καθόριζαν την κληρονομική διαδοχή και συνήθως όποιον, ο προηγούμενος σουλτάνος, ευνοούσε περισσότερο ως διάδοχό του. Έτσι ο Αχμέτ ήταν τυχερός, επειδή το σαντζάκι του βρισκόταν κοντά στην Πόλη.

Παρά το γεγονός ότι ο γιος του Σελίμ, Σουλεϊμάν, είχε τεθεί ως διοικητής του Μπολού, ένα μικρό σαντζάκι κοντά στην Κωνσταντινούπολη, μετά από ένσταση του Αχμέτ, ο ίδιος μεταφέρθηκε στο Καφφέ της Κριμαίας. Ο Σελίμ είδε αυτή την πράξη, ως ανεπίσημη εμφάνιση της στήριξης του πατέρα του προς τον μεγαλύτερο αδερφό του και ζήτησε ένα σαντζάκι στην Ρούμελη. Αν και αρχικά ο σουλτάνος αρνήθηκε με την αιτιολογία ότι τα σαντζάκια της Ρούμελης, δεν προσφέρονταν σε ηγεμόνες, με την υποστήριξη όμως του Μενλί Α΄ Γκιράι του Χάνου της Κριμαίας (που ήταν πεθερός του Σελίμ), ήταν σε θέση να του δώσει το σαντζάκι του Σεμέντιρε (σημερινό Σμεντέρεβο της Σερβίας), το οποίο αν και ουσιαστικά ανήκε στην Ρούμελη, ήταν αρκετά μακριά από την πρωτεύουσα. Κατά συνέπεια, ο Σελίμ παρέμεινε στην Κωνσταντινούπολη, αντί να πάει στο νέο του σαντζάκι. Ο Βαγιαζίτ, εξέλαβε το γεγονός της ανυπακοής του ως ανταρσία και νίκησε τις δυνάμεις του Σελίμ, τον Αύγουστο του 1511 και ο Σελίμ κατέφυγε στην Κριμαία.

Εξέγερση του Σαχκουλού Επεξεργασία

Ενώ ο Βαγιαζίτ πολεμούσε τον Σελίμ, ο Αχμέτ ήταν απασχολημένος με την καταστολή της εξέγερσης του Σαχκουλού. Ωστόσο αντί να πολεμάει, ο Αχμέτ προσπαθούσε να κερδίσει τους στρατιώτες, για να κατακτήσει τον οθωμανικό θρόνο και εγκατέλειψε το πεδίο της μάχης. Η στάση του, προκάλεσε ταραχή στους στρατιώτες, το πιο σημαντικό όμως, ήταν ότι κατά τη διάρκεια της εξέγερσης ο κύριος υποστηρικτής του, Χαντίμ Αλί πασάς, έχασε τη ζωή του.

Κατάληψη του Ικονίου Επεξεργασία

Όταν έμαθε ότι ο Σελίμ έχασε στην μάχη με τον πατέρα του, ο Αχμέτ αυτοανακηρύχθηκε σουλτάνος της Ανατολίας και άρχισε να πολεμά με έναν ανιψιό του (του οποίου ο πατέρας είχε πεθάνει).Ο Αχμέτ κατέλαβε το Ικόνιο και παρόλο που ο Βαγιαζίτ του ζήτησε να επιστρέψει στο σαντζάκι του, ο ίδιος παρέμεινε στο Ικόνιο. Προσπάθησε επίσης να κατακτήσει την Κωνσταντινούπολη, αλλά απέτυχε γιατί τον εμπόδισαν οι στρατιώτες, δηλώνοντας την προτίμηση τους για ένα πιο ικανό σουλτάνο. Ο Σελίμ, στη συνέχεια, επέστρεψε από την Κριμαία και ανάγκασε τον πατέρα του να παραιτηθεί από τον θρόνο υπέρ του Σελίμ και στέφθηκε σουλτάνος ως Σελίμ Α΄.

Μάχη με τον Σελίμ Επεξεργασία

Ο Αχμέτ συνέχισε να ελέγχει ένα μέρος της Ανατολίας κατά τους πρώτους μήνες της εξουσίας του Σελίμ. Τέλος οι δυνάμεις του Σελίμ και του Αχμέτ, πολέμησαν κοντά στο Γενισεχίρ της Προύσας, στις 24 Απριλίου του 1513, όπου οι δυνάμεις του Αχμέτ ηττήθηκαν, ο ίδιος συνελήφθη και εκτελέστηκε αμέσως μετά.

Οικογένεια Επεξεργασία

Ο γιος του, Ηγεμόνας Μουράτ, (Αμάσεια 1495 - Ισφαχάν 1519), ήταν παντρεμένος με την Σαχναβάζ Χανούμ, κόρη του Σαχ Ισμαήλ Α΄ και είχαν 3 γιούς:

  • τον Ηγεμόνα Οσμάν
  • τον Ηγεμόνα Μουσταφά
  • τον Ηγεμόνα Μεχμέτ
 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Şehzade Ahmet της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).