Η ηπειρωτική Ευρώπη είναι η συναφής ήπειρος της Ευρώπης, εξαιρουμένων των γύρω νησιών της.[1] Μπορεί επίσης να αναφέρεται αμφίσημα ως η ευρωπαϊκή ήπειρος - που μπορεί αντίστροφα να σημαίνει ολόκληρη την Ευρώπη - και από ορισμένους, απλώς η Ήπειρος.

Έκταση της συναφούς Ηπειρωτικής Ευρώπης
Χάρτης Europa Regina (Σεμπάστιαν Μύνστερ, 1570), ο οποίος δεν περιέχει το μεγαλύτερο μέρος της Φινοσκανδιναβίας, αλλά περιλαμβάνει τη Μεγάλη Βρετανία και την Ιρλανδία, τη Βουλγαρία, το Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας, τη Μοσχοβία και το Χανάτο της Κριμαίας. Η Σικελία αγκαλιάζεται από την Ευρώπη με τη μορφή μιας σταυροφόρου σφαίρας.

Ο πιο κοινός ορισμός της ηπειρωτικής Ευρώπης εξαιρεί τα νησιά της ηπειρωτικής Ευρώπης, που περιλαμβάνουν τα ελληνικά νησιά, την Κύπρο, τη Μάλτα, τη Σικελία, τη Σαρδηνία, την Κορσική, τις Βαλεαρίδες Νήσους, τη Μεγάλη Βρετανία και την Ιρλανδία και τα γύρω νησιά, τη Νόβαγια Ζεμλιά και το σκανδιναβικό αρχιπέλαγος, καθώς και τα κοντινά ωκεάνια νησιά, συμπεριλαμβανομένων των Καναρίων Νήσων, της Μαδέρας, των Αζορών, της Ισλανδίας, των Νήσων Φερόε και του Σβάλμπαρντ.

Η σκανδιναβική χερσόνησος μερικές φορές αποκλείεται επίσης, καθώς παρόλο που είναι τεχνικά μέρος της «ηπειρωτικής Ευρώπης», οι de facto συνδέσεις με την υπόλοιπη ήπειρο βρίσκονται κατά μήκος της Βαλτικής Θάλασσας ή της Βόρειας Θάλασσας (αντί μέσω της μακράς χερσαίας διαδρομής που συνεπάγεται ταξίδια στα βόρεια της χερσονήσου όπου συναντά τη Φινλανδία, και στη συνέχεια νότια μέσω της βορειοανατολικής Ευρώπης).

Η παλιά έννοια της Ευρώπης ως πολιτιστικός και ευρωπαϊκός όρος ενοποίησης επικεντρώθηκε στον πυρήνα της Ευρώπης (Kerneuropa), την ηπειρωτική επικράτεια της ιστορικής Αυτοκρατορίας των Καρολιδών, που αντιστοιχεί στη σύγχρονη Γαλλία, την Ιταλία, τη Γερμανία (ή τη γερμανόφωνη Ευρώπη) και τα κράτη της Μπενελούξ (ιστορική Αυστρασία).

Έκταση της Ευρώπης των Καρολιδών.

Αυτός ο ιστορικός πυρήνας της «Ευρώπης των Καρολιδών» επικαλέστηκε συνειδητά τη δεκαετία του 1950 ως ιστορική εθνοπολιτισμική βάση για την προοπτική της ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης (βλ. επίσης: Ευρώπη πολλαπλών ταχυτήτων).[2][3]

Ο «πυρήνας της Ευρώπης» των Inner Six υπογραφόντων της Συνθήκης των Παρισίων (1951) (εμφανίζεται με μπλε χρώμα. Η Τέταρτη Γαλλική Δημοκρατία εμφανίζεται με την Αλγερία).

Νησιά της Μεσογείου και του Ατλαντικού Επεξεργασία

Η ήπειρος μπορεί μερικές φορές να αναφέρεται στο ηπειρωτικό τμήμα της Ιταλίας (εξαιρουμένης της Σαρδηνίας, της Σικελίας, κ.λπ.), του ηπειρωτικού τμήματος της Ισπανίας (εξαιρουμένων των Βαλεαρίδων Νήσων, των Καναρίων Νήσων, του Αλμποράν, κ.λπ.), του ηπειρωτικού τμήματος της Γαλλίας (εξαιρουμένης της Κορσικής, κ.λπ.), το ηπειρωτικό τμήμα της Πορτογαλίας (εξαιρουμένων των νησιών Μαδέρα και Αζόρες) ή το ηπειρωτικό τμήμα της Ελλάδας (εξαιρουμένων των Ιονίων Νήσων, των νησιών του Αιγαίου και της Κρήτης). Ο όρος χρησιμοποιείται από την οπτική γωνία των κατοίκων του νησιού κάθε χώρας για να περιγράψει το ηπειρωτικό τμήμα της χώρας τους ή της ηπείρου (ή της ηπειρωτικής χώρας) στο σύνολό του.

Η ηπειρωτική Γαλλία είναι επίσης γνωστή ως l'Hexagone, «το Εξάγωνο», όπου αναφέρεται στο κατά προσέγγιση σχήμα της σε έναν χάρτη. Η ηπειρωτική Ισπανία αναφέρεται ως χερσόνησος της Ισπανίας.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία