Βικιπαίδεια

Η Μαγική Ομπρέλα

Η Μαγική Ομπρέλα (αγγλικά: Saving Mr. Banks) είναι μια δραματική ταινία εποχής παραγωγής 2013 που τη σκηνοθεσία έκανε ο Τζον Λι Χάνκοκ και το σενάριο έγραψαν οι Κέλι Μάρσελ και Σου Σμιθ. Το θέμα της ταινίας επικεντρώνεται στην παραγωγή της ταινίας του 1964 Μαίρη Πόππινς και πρωταγωνιστούν οι Έμμα Τόμσον στο ρόλο της συγγραφέως Πάμελα Λύντον Τράβερς και Τομ Χανκς στο ρόλο του παραγωγού Ουώλτ Ντίσνεϋ. Τους υπόλοιπους χαρακτήρες συμπληρώνουν οι Πολ Τζιαμάτι, Τζέισον Σουόρτσμαν, Μπράντλεϊ Γουίτφορντ και Κόλιν Φάρελ. Παίρνοντας τον τίτλο της από τον πατέρα στην ιστορία της Τράβερς, τον κύριο Μπανκς, η ταινία απεικονίζει τις μακριές συναντήσεις της συγγραφέως στο Λος Άντζελες το 1961, όπου ο Ντίσνεϋ προσπαθούσε να εξασφαλίσει τα δικαιώματα των βιβλίων της.[4]

Η Μαγική Ομπρέλα
Saving Mr. Banks
Κινηματογραφική αφίσα
ΣκηνοθεσίαΤζον Λι Χάνκοκ
ΠαραγωγήΆλισον Όουεν
Ίαν Κόλι
Φιλίπ Στρόερ
ΣενάριοΚέλι Μάρσελ
Σου Σμιθ
ΠρωταγωνιστέςΈμμα Τόμσον
Τομ Χανκς
Πολ Τζιαμάτι
Τζέισον Σουόρτσμαν
Μπράντλεϊ Γουίτφορντ
Κόλιν Φάρελ
ΜουσικήΤόμας Νιούμαν
ΦωτογραφίαΤζον Σβάρτζμαν
ΜοντάζΜαρκ Ριβόλσι
ΕνδυματολόγοςDaniel Orlandi
Εταιρεία παραγωγήςWalt Disney Pictures
Ruby Films
Essential Media and Entertainment
BBC Films
Hopscotch Features
ΔιανομήWalt Disney Studios Motion Pictures
Κυκλοφορία20 Οκτωβρίου 2013
(BFI London Film Festival)
29 Νοεμβρίου 2013
(Ηνωμένο Βασίλειο)
13 Δεκεμβρίου 2013
Ηνωμένες Πολιτείες
9 Ιανουαρίου 2014
Αυστραλία
Διάρκεια125 λεπτά[1]
ΠροέλευσηΑυστραλία
Ηνωμένο Βασίλειο
Ηνωμένες Πολιτείες
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός$35 εκατομμύρια[2]
Ακαθάριστα έσοδα$117.9 εκατομμύρια[3]
δεδομένα (π • σ • ε )

Οι εταιρίες Essential Media and Entertainment και BBC Films ανέλαβαν αρχικά την παραγωγή της Μαγικής Ομπρέλας ως ανεξάρτητη παραγωγή μέχρι το 2011, όταν η παραγωγός Άλισον Όουεν πλησίασε την Walt Disney Pictures για να πάρει άδεια ώστε να χρησιμοποιήσει κάποια στοιχεία τα οποία καλύπτονταν από πνευματικά δικαιώματα. Το θέμα της ταινίας τράβηξε το ενδιαφέρον της Disney, οδηγώντας το στούντιο να αποκτήσει το σενάριο και να παράγει την ταινία.[5] Τα γυρίσματα ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο της επόμενης χρονιάς και ολοκληρώθηκαν τον Νοέμβριο του 2012. Έγιναν σχεδόν εξ'ολοκλήρου σε περιοχές της Νότιας Καλιφόρνια, κυρίως στα στούντιο της Disney στο Μπέρμπανκ, όπου και το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας έλαβε χώρα.[6][7]

Η Μαγική Ομπρέλα έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου στις 20 Οκτωβρίου 2013 και κυκλοφόρησε στις αίθουσες την ίδια χρονιά στις 29 Νοεμβρίου στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις 13 Δεκεμβρίου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μετά την κυκλοφορία η ταινία έλαβε θετικές κριτικές, οι οποίες εξυμνούσαν κυρίως την υποκριτική, το σενάριο και τη μουσική. Η ερμηνεία της Τόμσον της χάρισε υποψηφιότητες για βραβείο BAFTA, Χρυσή Σφαίρα, βραβείο SAG και βραβείο Critic's Choice στην κατηγορία του Α' Γυναικείου ρόλου, ενώ ο συνθέτης Τόμας Νιούμαν έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ στην κατηγορία Καλύτερης Μουσικής. Η ταινία είχε επίσης εμπορική επιτυχία με έσοδα $118 εκατομμύρια παγκοσμίως.

Πλοκή Επεξεργασία

Το 1961, η συγγραφέας Πάμελα Λύντον Τράβερς ταξιδεύει απρόθυμα, μετά και από τη στενότητα στα οικονομικά της, από το σπίτι της στο Λονδίνο στο Λος Άντζελες για να δουλέψει μαζί με τον Ουώλτ Ντίσνεϋ μετά από προτροπή του ατζέντη της, Ντίαρμουιντ Ράσελ. Ο Ντίσνεϋ επιδιώκει να αποκτήσει τα πνευματικά δικαιώματα των βιβλίων της με τις ιστορίες της Μαίρη Πόππινς εδώ και είκοσι χρόνια, αφού έχει υποσχεθεί στις κόρες του ότι θα έφτιαχνε μια ταινία βασισμένη σε αυτά. Η Τράβερς αντιστεκόταν σθεναρά σε αυτές τις προσπάθειες του Ντίσνεϋ επειδή φοβόταν την αλλοίωση του χαρακτήρα του βιβλίου της, της Μαίρη Πόππινς. Ωστόσο, δεν έχει γράψει κάτι εδώ και κάποιο καιρό και τα έσοδα από τα βιβλία της έχουν μειωθεί, με κίνδυνο να χάσει το σπίτι της. Ο Ράσελ την υπενθυμίζει ότι ο Ντίσνεϋ έχει συμφωνήσει σε δύο βασικές ρήτρες - όχι κινούμενα σχέδια και έγκριση σεναρίου - πριν αυτή αποφασίσει να πάει.

Η δύσκολη παιδική ηλικία της Τράβερς στην Αλόρα του Κουίνσλαντ στην Αυστραλία, απεικονίζεται με flashbacks και είναι η έμπνευσή της στις περισσότερες ιστορίες της Μαίρη Πόππινς. Η Τράβερς λατρεύει τον στοργικό και εφευρετικό της πατέρα, Τράβερς Ρόμπερτ Γκοφ, αλλά το πρόβλημα αλκοολισμού που έχει, έχει ως αποτέλεσμα τις συνεχείς απολύσεις του από τη δουλειά και τεταμένη σχέση με τη σύζυγό του, η οποία φτάνει μέχρι και την απόπειρα αυτοκτονίας. Ο Γκοφ πεθαίνει αρκετά νέος από φυματίωση όταν η Τράβερς ήταν εφτά χρονών.

Στο Λος Άντζελες, η Τράβερς είναι ενοχλημένη από αυτό που αντιλαμβάνεται ως ασυναρτησία της πόλης και την ενοχλητική φιλικότητα των κατοίκων, προσωποποιημένη στον οδηγό της λιμουζίνας της, Ραλφ. Στα στούντιο της Disney στο Μπέρμπανκ, η Τράβερς γνωρίζει τη δημιουργική ομάδα της ταινίας Μαίρη Πόππινς: τον σεναριογράφο Ντον ΝταΓκράντι και τους συνθέτες Ρίτσαρντ και Ρόμπερτ Σέρμαν. Βρίσκει τη συμπεριφορά τους και τους περιστασιακούς τους τρόπους πολύ ακατάλληλους, μια άποψη που κατέχει επίσης και για τον ενθουσιώδη Ντίσνεϋ.

Η συνεργασία της Τράβερς με τον Ντίσνεϋ και την ομάδα του είναι δύσκολη από την αρχή, με την επιμονή της ότι η Μαίρη Πόππινς είναι η εχθρός του συναισθήματος και της ιδιοτροπίας. Ο Ντίσνεϋ και η ομάδα είναι προβληματισμένοι από την απαξίωση της Τράβερς για τη φαντασία, δεδομένου της φύσης της ιστορίας της Μαίρη Πόππινς, καθώς επίσης και της πλούσιας φαντασίας που έχει η ίδια η Τράβερς. Ενίσταται ειδικά για το πώς ο χαρακτήρας του Τζορτζ Μπανκς, του αποξενωμένου πατέρα των παιδιών που αναλαμβάνει η Μαίρη Πόππινς, απεικονίζεται, επιμένοντας ότι δεν είναι ούτε ψυχρός αλλά ούτε και σκληρός. Σταδιακά, καταλαβαίνουν το πόσο βαθιά προσωπικές είναι οι ιστορίες της Μαίρη Πόππινς για εκείνη και πόσοι από τους χαρακτήρες είναι εμπνευσμένοι από το παρελθόν της.

Η ομάδα συνειδητοποιεί ότι η κριτική της Τράβερς είναι έγκυρη και κάνουν αλλαγές, αλλά εκείνη απεμπλέκεται όλο και περισσότερο καθώς επώδυνες παιδικές αναμνήσεις έρχονται στην επιφάνεια. Προσπαθώντας να καταλάβει τι την προβληματίζει, ο Ντίσνεϋ την προσκαλεί στην Disneyland, η οποία πρόσκληση μαζί με την αναπτυσσόμενη φιλία της με τον Ραλφ, τις διασκευές της ομάδας στον χαρακτήρα του Τζορτζ Μπανκς, την προσθήκη ενός νέου τραγουδιού και το διαφορετικό τέλος, βοηθούν στη διάλυση της εναντίωσης της Τράβερς. Η δημιουργικότητά της αναζωπυρώνεται και αρχίζει να δουλεύει και πάλι με την ομάδα. Ωστόσο, όταν η Τράβερς ανακαλύπτει ότι θα υπάρχει μια σκηνή με κινούμενα σχέδια στην ταινία, έρχεται σε σύγκρουση με τον Ντίσνεϋ για την αθέτηση της υπόσχεσής του και επιστρέφει στο σπίτι της.

Ο Ντίσνεϋ μαθαίνει ότι το Τράβερς δεν είναι το πραγματικό όνομα της συγγραφέως αλλά το όνομα του πατέρα της. Το πραγματικό της όνομα είναι Έλεν Γκοφ και κατάγεται από την Αυστραλία, όχι από την Βρετανία. Αυτό δίνει στον Ντίσνεϋ μια νέα οπτική για την Τράβερς και την ακολουθεί στο Λονδίνο. Φτάνει απροειδοποίητα στην πόρτα της και της λέει ότι κι εκείνος είχε μια μη ιδανική παιδική ηλικία, αλλά της τονίζει το πόσο θεραπευτική αξία έχει η τέχνη του. Προτρέπει την Τράβερς να μην αφήσει τις βαθιά ριζωμένες απογοητεύσεις του παρελθόντος να προστάζουν το παρόν. Η Τράβερς υποχωρεί και δίνει στον Ντίσνεϋ τα δικαιώματα της ταινίας.

Τρία χρόνια αργότερα, το 1964, η ταινία Μαίρη Πόππινς έχει την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Κινέζικο Θέατρο Γκράουμαν στο Χόλυγουντ. Ο Ντίσνεϋ δεν έχει καλέσει την Τράβερς, φοβούμενος το πώς μπορεί να αντιδράσει με τον Τύπο να βρίσκεται εκεί. Με προτροπή του Ράσελ, η Τράβερς πηγαίνει απροειδοποίητα στο γραφείο του Ντίσνεϋ, ο οποίος απρόθυμα της δίνει πρόσκληση για την πρεμιέρα. Αρχικά, η Τράβερς παρακολουθεί τη Μαίρη Πόππινς χωρίς ενθουσιασμό, ειδικά κατά τη διάρκεια των σκηνών με κινούμενα σχέδια. Σταδιακά ζεσταίνεται με την υπόλοιπη ταινία, ωστόσο, συγκινείται βαθιά από την απεικόνιση της προσωπικής κρίσης και λύτρωσης του Τζορτζ Μπανκς.

Ηθοποιοί Επεξεργασία

Παραγωγή Επεξεργασία

Ανάπτυξη Επεξεργασία

Το 2002, ο Αυστραλιανός παραγωγός Ίαν Κόλι παρήγαγε ένα ντοκιμαντέρ για την Πάμελα Λύντον Τράβερς που είχε τον τίτλο The Shadow of «Mary Poppins». Κατά τη διάρκεια της παραγωγής, ο Κόλι πρόσεξε ότι υπήρχε υλικό για «μια βιογραφική ταινία εκεί» και έπεισε την Essential Media and Entertainment να αναπτύξουν μια ταινία, με τη Σου Σμιθ να υπογράφει το σενάριο.[8] Το πρότζεκτ τράβηξε την προσοχή του BBC Films, το οποίο αποφάσισε να χρηματοδοτήσει το πρότζεκτ, και της παραγωγού Άλισον Όουεν από την εταιρία Ruby Films, η οποία στη συνέχεια προσέλαβε την Κέλι Μάρσελ για να συνυπογράψει το σενάριο μαζί με τη Σμιθ.[9] Από τα πρόχειρα σενάρια της Μάρσελ αφαιρέθηκε η πλοκή που αφορούσε την Τράβερς και τον γιο της και η ιστορία χωρίστηκε σε δύο αφηγηματικά μέρη: τη δημιουργική σύγκρουση ανάμεσα στην Τράβερς και τον Ουώλτ Ντίσνεϋ και τα θέματα που αντιμετώπιζε με την παιδική της ηλικία, περιγράφοντάς τα ως «μια ιστορία για τον πόνο ενός μικρού κοριτσιού που υπέφερε και μιας γυναίκας που επέτρεψε στον εαυτό της να το αφήσει πίσω».[10] Η εκδοχή της Μάρσελ, ωστόσο, περιείχε συγκεκριμένα πνευματικά δικαιώματα πάνω σε μουσική και εικόνες, τα οποία θα ήταν αδύνατον να χρησιμοποιηθούν χωρίς άδεια από τη The Walt Disney Company. «Υπήρχε πάντα αυτό το φάντασμα στο δωμάτιο, το οποίο ήταν η Disney» θυμάται ο Κόλι. «Ξέραμε ότι ο Ουώλτ Ντίσνεϋ ήταν ένας χαρακτήρας κλειδί στην ταινία και θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε και λίγο από τη μουσική. Ξέραμε ότι σε κάποια φάση θα έπρεπε δείξουμε Disney». Στις αρχές του 2010, ο Ρόμπερτ Σέρμαν παρέδωσε στην παραγωγό Άλισον Όουεν ένα αντίγραφο ενός προεξέχοντος κεφαλαίου από το βιβλίο του που τότε θα εκδιδόταν, και είχε τον τίτλο Moose: Chapters From My Life. Το κεφάλαιο, που είχε τον τίτλο «'Tween Pavement and Stars», περιείχε χαρακτηρισμούς και ανέκδοτα τα οποία έθεσαν σίγουρη την επανεξέταση του σεναρίου από την Μάρσελ, ειδικά το ανέκδοτο ότι δεν έπρεπε να υπάρχει το κόκκινο χρώμα στο Λονδίνο.[11][12] Τον Ιούλιο του 2011, καθώς βρισκόταν στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο νησί Ίσκια της Ιταλίας, η Όουεν συνάντησε τον Κόρκι Χέιλ, ο οποίος προσφέρθηκε να παρουσιάσει το σενάριο στον Ρίτσαρντ Σέρμαν.[13] Ο Σέρμαν διάβασε το σενάριο και έδωσε την στήριξή του στους παραγωγούς.[13] Αργότερα τον ίδιο χρόνο, το σενάριο των Μάρσελ και Σμιθ μπήκε στη λίστα του Φράνκλιν Λέοναρντ «The Black List», καθώς ψηφίστηκε από τους παραγωγούς ως ένα από τα καλύτερα σενάρια τα οποία δεν βρίσκονταν ακόμα σε παραγωγή.[14]

Τον Νοέμβριο του 2011, ο πρόεδρος παραγωγής της Walt Disney Pictures, Σιον Μπέιλι, πληροφορήθηκε από τον εκτελεστικό διευθυντή Τέντο Ναγκέντα για την ύπαρξη του σεναρίου της Μάρσελ.[2][15] Συνειδητοποιώντας ότι το σενάριο περιείχε απεικόνιση του ονόματος των στούντιο, ο Μπέιλι συσκέφθηκε με τον γενικό διευθυντή της Disney Μπομπ Ίγκερ[16] και τον πρόεδρο των Walt Disney Studios Άλαν Χορν, ο οποίος δεύτερος αναφέρθηκε στην ταινία ως μια «κατάθεση μάρκας»,[17] έναν όρο τον οποίο χρησιμοποιούσε ο Στηβ Τζομπς.[18] Όλοι μαζί, συζήτησαν τις πιθανές επιλογές που είχαν τα στούντιο: αγορά του σεναρίου και τερματισμό του πρόζεκτ, να κάνουν συμφωνία «turnaround» όπου η παραγωγή δε θα μπορούσε να προχωρήσει ή να συμβάλουν στην παραγωγή της ταινίας τα ίδια τα στούντιο. Με τη σύμφωνη γνώμη όλων, τα στούντιο απέκτησαν το σενάριο τον Φεβρουάριο του 2012 και μπήκαν στην παραγωγή μαζί με τους Όουεν, Κόλι και Φιλίπ Στρόερ ως παραγωγούς της ταινίας και τους Κριστίν Λανγκάν, Τρόι Λουμ, Άντριου Μέισον και Πολ Τρίτζμπιτς να είναι οι εκτελεστικοί παραγωγοί.[5] Ο Τζον Λι Χάνκοκ προσλήφθηκε να σκηνοθετήσει στην ταινία αργότερα τον ίδιο μήνα.[19]

Ακολούθως, ο Ίγκερ επικοινώνησε με τον Τομ Χανκς να σκεφτεί να παίξει τον ρόλο του Ουώλτ Ντίσνεϋ, έναν ρόλο που θα έδινε για πρώτη φορά την απεικόνιση του Ντίσνεϋ σε ταινία.[2] Ο Χανκς αποδέχτηκε τον ρόλο, βλέποντάς το ως «μια ευκαιρία να απεικονίσει κάποιον που άλλαξε τόσο πολύ τον κόσμο όπως ο Πάμπλο Πικάσο ή ο Τσάρλι Τσάπλιν».[20] Ο Χανκς έκανε πολλές επισκέψεις στο Οικογενειακό Μουσείο του Ουώλτ Ντίσνεϋ και πήρε συνέντευξη από κάποιους πρώην εργαζόμενους του Ντίσνεϋ και συγγενείς, συμπεριλαμβανομένου και της κόρης του Νταϊάν Ντίσνεϋ Μίλερ.[21][22] Ακολούθως, η ταινία αφιερώθηκε στον Ντίσνεϋ Μίλερ, ο οποίος πέθανε λίγο πριν την κυκλοφορία της.[23] Τον Απρίλιο του 2012, η Έμμα Τόμσον μπήκε στις τελικές διαπραγματεύσεις για να ενσαρκώσει τη συγγραφέα Τράβερς, αφού τα στούντιο δεν ήταν σε θέση να κλείσουν με σιγουριά την Μέριλ Στριπ για τον ρόλο.[24] Η Τόμσον είπε ότι ο ρόλος ήταν ο πιο δύσκολος που έπαιξε ποτέ, περιγράφοντας την Τράβερς ως «μια γυναίκα αρκετά πολύπλοκη και αντιφατική».[25] «Έγραψε μια πολύ καλή έκθεση πάνω στη λύπη, γιατί ήταν, στην πραγματικότητα, μια πολύ λυπημένη γυναίκα. Είχε μια πολύ σκληρή παιδική ηλικία όπου ο αλκοολισμός του πατέρα της ήταν μέρος αυτής και η απόπειρα αυτοκτονίας της μητέρας της ένα άλλο μέρος. Νομίζω ότι πέρασε όλη της τη ζωή σε ένα στάδιο θεμελιώδους ασσυμετρίας και ως εκ τούτου, έκανε πολλά πράγματα».[26] Οι Κόλιν Φάρελ, Πολ Τζιαμάτι, Τζέισον Σουόρτσμαν, Μπράντλεϊ Γουίτφορντ, Β.Τζ. Νόβακ και Ρουθ Γουίλσον προστέθηκαν στο καστ τον Ιούλιο του 2012.[27][28][29][30]

«Πίστευα ότι το σενάριο ήταν μια δίκαιη απεικόνιση του Ουώλτ ως μεγάλος άρχοντας αλλά και ως καλλιτέχνης και άνθρωπος. Αλλά ακόμη είχα ανησυχίες ότι θα μπορούσε να αποστασιοποιηθεί. Δε νομίζω ότι αυτό το σενάριο θα μπορούσε να αναπτυχθεί μέσα στους τοίχους της Disney—έπρεπε να γίνει έξω...Δεν θα πω ότι δεν υπήρξαν συζητήσεις, αλλά η ταινία με την οποία καταλήξαμε είναι αυτή που είχαμε στα χαρτιά».

Τζον Λι Χάνκοκ στις αρχικές του σκέψεις για την ανάμιξη της Disney[13]

Με την υποστήριξη της Disney, η ομάδα παραγωγής είχε πρόσβαση σε 36 ώρες από τις ηχογραφήσεις της Τράβερς του εαυτού της, των αδελφών Σέρμαν και του σεναριογράφου Ντον ΝταΓκράντι, οι οποίες έγιναν κατά την περίοδο της ανάπτυξης της Μαίρη Πόππινς,[31] καθώς και στα γράμματα που αντάλλασσαν ο Ντίσνεϋ με την Τράβερς από τη δεκαετία του 1940 μέχρι τη δεκαετία του 1960.[8][13] Ο Ρίτσαρντ Σέρμαν δούλεψε επίσης στην ταινία ως επιβλέπων της μουσικής και μοιράστηκε τη δική του πλευρά και την εμπειρία του να δουλεύει με την Τράβερς για την ταινία Μαίρη Πόππινς.[31] Αρχικά, ο Χάνκοκ είχε επιφυλάξεις με την ανάμιξη της Disney στην ταινία, πιστεύοντας ότι τα στούντιο θα επεξεργάζονταν το σενάριο προς όφελος του συνιδρυτή τους.[32] Ωστόσο, η Μάρσελ παραδέχτηκε ότι τα στούντιο «πολύ συγκεκριμένα δεν ήθελαν να έρθουν και να αποστειρώσουν το σενάριο ή να αλλάξουν τον Ουώλτ με κανένα τρόπο».[8] Ο Χάνκοκ αναθεώρησε λέγοντας «Ακόμη ανησυχούσα ότι μπορεί να ήθελαν να πελεκήσουν λίγο τον Ουώλτ...σκέφτηκα ότι η απεικόνισή του ήταν δίκαιη και ανθρώπινη και όταν το επεσήμανα είπαν 'Όχι, μας αρέσει.' Αλλά ακόμη, σε κάθε βήμα, ήμουν έτοιμος να το παλέψω σε περίπτωση που επενέβαιναν, αλλά αυτό δε συνέβη».[33] Παρόλο που οι παραγωγοί δεν έλαβαν οποιαδήποτε δημιουργική παρεμβολή από την Disney σε ό,τι αφορούσε την απεικόνιση του Ουώλτ Ντίσνεϋ, τα στούντιο είχαν μια παράκληση στο να μην φανεί στην οθόνη καμία σκηνή εισπνοής καπνού από τσιγάρα[34] εξαιτίας της γραμμής της εταιρίας να μην απεικονίζει άμεσα το κάπνισμα σε ταινίες που κυκλοφορούν κάτω από όνομα της Walt Disney Pictures, και να αποφευχθεί η θεώρηση της ταινίας ως ακατάλληλη κάτω των 17 από την Εμπορική Ένωση Ταινιών της Αμερικής (MPAA).[35][36] Σε αντικατάσταση, ο Ντίσνεϋ φαίνεται να σβήνει ένα αναμμένο τσιγάρο σε μια σκηνή και ο διαβόητος βήχας του καπνιστή που είχε, ακούγεται εκτός οθόνης σε αρκετές σκηνές κατά τη διάρκεια της ταινίας.[35]

Γυρίσματα Επεξεργασία

 
Το πρώην κτίριο εικονογράφησης στα Walt Disney Studios, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως τοποθεσία γυρισμάτων για την ταινία.

Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο του 2012 στο Λος Άντζελες.[37] Αν και κάποιες σκηνές είχαν προγραμματιστεί αρχικά να γυριστούν στο Κουίνσλαντ στην Αυστραλία,[38] όλο το γύρισμα, εκτός από δύο σκηνές που γυρίστηκαν στο Λονδίνο, έλαβε χώρα στη Νότια περιοχή της Καλιφόρνια. Συγκεκριμένα στα Walt Disney Studios στο Μπέρμπανκ, στο πάρκο της Disneyland στο Άναχαϊμ, στο Big Sky Ranch στην κοιλάδα Σίμι, στο County Arboretum και στον Βοτανικό Κήπο του Λος Άντζελες στην Αρκαδία, στο Μουσείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς στο Μοντεσίτο Χάιτς, στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Οντάριο στο Σαν Μπερναρντίνο, στο Courthouse Square στα Universal Studios και στο Κινέζικο Θέατρο Γκράουμαν στο Χόλυγουντ.[37][39] Το μεγαλύτερο σκηνικό που στήθηκε για την ταινία ήταν ο εσωτερικός χώρος του κτιρίου εικονογράφησης των Walt Disney Studios, για το οποίο ο σχεδιαστής παραγωγής Μάικλ Κόρενμπλιθ αναφέρθηκε ότι είναι «ένας χαρακτήρας στην ιστορία».[40] Η εξωτερική όψη του ξενοδοχείου Beverly Hills και το προσωπικό γραφείο του Ντίσνεϋ επίσης αναδημιουργήθηκαν, με το ξενοδοχείο Langham Huntington στην Πασαντίνα να λειτουργεί ως των εσωτερικό χώρο του ξενοδοχείου Beverly Hills.[37] Για να σιγουρέψουν την αυθεντικότητα, ο Κόρενμπλιθ χρησιμοποίησε φωτογραφίες και έπιπλα από την Προεδρική Βιβλιοθήκη του Ρόναλντ Ρήγκαν ως αναφορές για το γραφείο του Ντίσνεϋ. Το σκηνικό διακοσμήθηκε επίσης από το προσωπικό βραβείο Όσκαρ του Ντίσνεϋ το οποίο δανείστηκαν από την έκθεση του Walt Disney World Resort.[13][39][41] Για τις σκηνές στη Disneyland, τα γυρίσματα έγιναν αρκετά νωρίς το πρωί με συγκεκριμένες περιοχές να παραμένουν κλειδωμένες κατά τη λειτουργία του πάρκου, συμπεριλαμβανομένων της αυλής της εισόδου του πάρκου, του Main Street U.S.A., του Κάστρου της Ωραίας Κοιμωμένης, του Fantasyland και του Καρουσέλ του Βασιλιά Αρθούρου.[42] Έξτρα ρόλοι συμπληρώθηκαν από τα μέλη του πληρώματος του Disneyland Resort.[43] Για να απεικονισθεί το πάρκο με ακρίβεια στην χρονική περίοδο που η ιστορία της ταινίας λαμβάνει χώρα, ο Κόρενμπλιθ φρόντισε οι βιτρίνες στο Main Street να αποκατασταθούν έτσι ώστε να έχουν την εμφάνιση που είχαν το 1961, καθώς αξιοθέατα του πάρκου που δεν υπήρχαν τότε, τα έκρυψαν ώστε να μην εμφανίζονται στην κάμερα.[37][44] Για την αναπαράσταση της πρεμιέρας της αυθεντικής ταινίας στο Κινέζικο Θέατρο Γκράουμαν, οι σχεδιαστές των σκηνικών έκλεισαν τη λεωφόρο Hollywood Boulevard και επαναδημιούργησαν τον δρόμο και το θέατρο ώστε να θυμίζουν την εμφάνιση που είχαν το 1964.[41] Μετά την ακύρωση των προγραμματισμένων γυρισμάτων στην Αυστραλία, ο κινηματογραφιστής Τζον Σουόρτσμαν συνέκρινε το τοπίο του Κουίνσλαντ με το αγροτικό τοπίο της Νότιας Καλιφόρνια και συνειδητοποίησε ότι και τα δύο είχαν παρόμοια χαρακτηριστικά σε φυσικό φωτισμό.[40]

«Ήμουν αμέσως πελαγωμένος από την προοπτική. Είναι απλά η δυσκολότερη δουλειά που έχει γίνει. Υπάρχουν δισεκατομμύρια ώρες βίντεο του Ουώλτ να κάνει παράσταση ως Ουώλτ Ντίσνεϋ και να είναι ένας εξαιρετικός τύπος. Αλλά βρήκα και αρκετό υλικό του σε συνεντεύξεις, όπου πραγματικά ήθελε να τελειώνει με το θέμα...Όταν μπορούσα να τον βρω να δείχνει κάποιου είδους έκπληξη, αυτό άξιζε το βάρος του σε χρυσό».

Τομ Χανκς στο πώς προσέγγισε το ρόλο του Ντίσνεϋ.[45]

Η Έμμα Τόμσον προετοιμάστηκε για το ρόλο της μελετώντας τις ηχογραφήσεις της ίδιας της Τράβερς που έγιναν κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης της ταινίας της Μαίρη Πόππινς και επίσης έκοψε τα μαλλιά της στο στυλ που τα είχε η Τράβερς, καθώς η ίδια δεν ήθελε να χρησιμοποιήσει περούκα.[46] Για να μεταφέρει με ακρίβεια τη μεσοδυτική διάλεκτο του Ουώλτ Ντίσνεϋ, ο Τομ Χανκς άκουσε αρχειοθετημένες ηχογραφήσεις της Disney και εξασκούσε τη φωνή του καθώς διάβαζε εφημερίδες.[47] Ο Χανκς επίσης άφησε δικό του μουστάκι για τον ρόλο, το οποίο υποβλήθηκε σε σοβαρό έλεγχο, με τους παραγωγούς να φτάνουν σε σημείο να μετρήσουν τις διαστάσεις του μουστακιού του Χανκς ώστε να ταιριάζει με αυτό του Ντίσνεϋ.[48] Ο Τζέισον Σουόρτσμαν και ο Β.Τζ. Νόβακ δούλεψαν στενά με τον Ρίτσαρντ Σέρμαν κατά το στάδιο της προ-παραγωγής και των γυρισμάτων. Ο Σέρμαν περιέγραψε τους ηθοποιούς ως «τέλεια ταλέντα» για την απεικόνιση εκείνου και του αδελφού του, Ρόμπερτ.[49] Ο σχεδιαστής κοστουμιών Ντάνιελ Ορλάντι έδωσε στην Τόμσον να φορέσει αυθεντικά κοσμήματα, τα οποία δανείστηκε από το Οικογενειακό Μουσείο του Ουώλτ Ντίσνεϋ[50] και εξασφάλισε ότι τα ρούχα του Χανκς θα περιελάμβαναν το έμβλημα του ακινήτου Smoke Tree Ranch που βρίσκεται στο Παλμ Σπρινγκς και ήταν πάντα κεντημένο στις γραβάτες που φορούσε ο Ντίσνεϋ.[51] Το τμήμα σχεδιασμού έπρεπε επίσης να επαναδημιουργήσει αρκετά από τα κοστούμια των χαρακτήρων καθώς η ιστορία λάμβανε χώρα τη δεκαετία του 1960.[52]

Τα γυρίσματα κράτησαν εννέα εβδομάδες και ολοκληρώθηκαν στις 22 Νοεμβρίου 2012.[37][53]

Μουσική Επεξεργασία

Ο Τόμας Νιούμαν συνέθεσε τη μουσική της ταινίας.[54] Όσον αφορά την ενσωμάτωση του δικού του μουσικού στυλ στο σκηνικό της χρονικής περιόδου της ταινίας, ο Νιούμαν δήλωσε ότι «υπήρχε χώρος για πραγματική μελωδία εδώ που θα μπορούσε να αντικατοπτρίζει τη βασική χαρά στο είδος γραψίματος που οι αδελφοί Σέρμαν έφεραν στη Μαίρη Πόππινς».[55] Ο Νιούμαν, ωστόσο, απείχε από το να δημιουργήσει μια «μουσική διασκευή» της μουσικής των Σέρμαν από την αυθεντική ταινία.[55][56] Η πορεία του Νιούμαν να επενδύσει την ταινία με μουσική περιελάμβανε να παίζει θέματα σε γυρισμένες σκηνές, έτσι ώστε να μπορεί «να ακούσει το τι κάνει η μουσική σε μια εικόνα»[57] και να μη θέλει να «κατακερματίσει την διαδικασία με μουσική».[58] Οι flashback σκηνές στην παιδική ηλικία της Τράβερς έδωσαν τη μεγαλύτερη δουλειά στον Νιούμαν.[59] Εξηγεί ότι «Έπρεπε να κάνεις στροφή 180 μοιρών για να πετύχεις την μετάβαση από το παρελθόν στο 'παρόν', όταν η Τράβερς και τα αδέλφια Σέρμαν δουλεύουν πάνω στο σενάριο για την Μαίρη Πόππινς. Κι αυτό ήταν διασκεδαστικό, αλλά και μουσική πρόκληση». Για την ενοργάνιση της μουσικής, ο Νιούμαν προσέλαβε αρχικά μια ορχήστρα εγχόρδων με μερικά ξύλινα και μπρούντζινα πνευστά, καθώς ένα πιάνο και σφυρηλατημένα όργανα τα οποία ήταν «κατάλληλα για τη χρονική περίοδο της ταινίας», όπως το dulcimer, ένα είδος άρπας.[59]

Η μουσική της ταινίας ηχογραφήθηκε στο Newman Scoring Stage στο Λος Άντζελες, καθώς το καστ ηχογράφησε αρκετά από τα τραγούδια των Σέρμαν στα Capitol Studios για να τα χρησιμοποιήσουν ως playback κατά τη διάρκεια της διήγησης των μουσικών σκηνών της ταινίας. Τραγούδια όπως τα «Chim Chim Cher-ee», «Supercalifragilisticexpialidocious», «A Spoonful of Sugar», «Fidelity Fiduciary Bank», «Feed the Birds» και «Let's Go Fly a Kite».[39] Η Walt Disney Records κυκλοφόρησε δύο εκδόσεις του soundtrack στις 10 Δεκεμβρίου 2013: μία με ένα μόνο δίσκο και μία deluxe έκδοση με δύο δίσκους, το οποίο περιείχε αυθεντικές ντέμο ηχογραφήσεις από τους Σέρμαν και επιλεγμένα τραγούδια από την Μαίρη Πόππινς.[60]

Λίστα κομματιών Επεξεργασία

 
Εξώφυλλο soundtrack
Αρ. TίτλοςΣυνθέτεςΤραγουδιστές Διάρκεια
1. "Chim Chim Cher-ee" (East Wind)Ρίτσαρντ Σέρμαν, Ρόμπερτ ΣέρμανΚόλιν Φάρελ 1:04
2. "Travers Goff"   Τόμας Νιούμαν 2:06
3. "Walking Bus"   Τόμας Νιούμαν 2:10
4. "One Mint Julep"  Ρούντι ΤουμπςΡέι Τσαρλς 1:31
5. "Uncle Albert"   Τόμας Νιούμαν 1:34
6. "Jollification"   Τόμας Νιούμαν 1:18
7. "The Mouse"   Τόμας Νιούμαν 0:57
8. "Leisurely Stroll"   Τόμας Νιούμαν 1:34
9. "Chim Chim Cher-ee" (Responstible)Ρίτσαρντ Σέρμαν, Ρόμπερτ ΣέρμανΤζέισον Σουόρτσμαν, Β.Τζ. Νόβακ, Έμμα Τόμσον 0:26
10. "Mr. Disney"   Τόμας Νιούμαν 0:35
11. "Celtic Soul"   Τόμας Νιούμαν 1:20
12. "A Foul Fowl"   Τόμας Νιούμαν 2:04
13. "Mrs. P. L. Travers"   Τόμας Νιούμαν 1:16
14. "Laying Eggs"   Τόμας Νιούμαν 1:08
15. "Worn to Tissue"   Τόμας Νιούμαν 0:54
16. "Heigh-Ho"  Φρανκ Τσόρτσιλ, Λάρι ΜόρεϊThe Dave Brubeck Quartet 2:11
17. "Whiskey"   Τόμας Νιούμαν 1:21
18. "Impertinent Man"   Τόμας Νιούμαν 0:38
19. "To My Mother"   Τόμας Νιούμαν 3:44
20. "Westerly Weather"   Τόμας Νιούμαν 1:58
21. "Supercalifragilisticexpialidocious"  Ρίτσαρντ Σέρμαν, Ρόμπερτ ΣέρμανΤζέισον Σουόρτσμαν, Β.Τζ. Νόβακ, Έμμα Τόμσον 0:05
22. "Spit Spot!"   Τόμας Νιούμαν 1:49
23. "Beverly Hills Hotel"   Τόμας Νιούμαν 0:38
24. "Penguins"   Τόμας Νιούμαν 1:18
25. "Pears"   Τόμας Νιούμαν 0:55
26. "Let's Go Fly a Kite"  Ρίτσαρντ Σέρμαν, Ρόμπερτ ΣέρμανΤζέισον Σουόρτσμαν, Β.Τζ. Νόβακ, Μπράντλεϊ Γουίτφορντ, Μέλανι Πάξσον 1:55
27. "Maypole"   Τόμας Νιούμαν 0:59
28. "Forgiveness"   Τόμας Νιούμαν 2:00
29. "The Magic Kingdom"   Τόμας Νιούμαν 1:05
30. "Ginty My Love"   Τόμας Νιούμαν 3:12
31. "Saving Mr. Banks" (End Title) Τόμας Νιούμαν 2:12
Συν. διάρκεια:
 45:57


Saving Mr. Banks (Original Motion Picture Soundtrack – Two-Disc Deluxe Edition) (Disc 2)
Αρ. TίτλοςΚαλλιτέχνες Διάρκεια
1. "The Pearly Song" (Demo)Ρίτσαρντ Σέρμαν, Ρόμπερτ Σέρμαν 1:30
2. "Chim Chim Cher-ee" (Demo)Ρίτσαρντ Σέρμαν, Ρόμπερτ Σέρμαν 2:39
3. "Tuppence a Bag" (Demo)Ρίτσαρντ Σέρμαν 2:55
4. "Let's Go Fly a Kite" (Demo)Ρίτσαρντ Σέρμαν 1:44
5. "A Spoonful of Sugar"  Τζούλι Άντριους 4:07
6. "Supercalifragilisticexpialidocious"  Τζούλι Άντριους, Ντικ Βαν Ντάικ 2:02
7. "Chim Chim Cher-ee"  Τζούλι Άντριους, Ντικ Βαν Ντάικ, Κάρεν Ντότρις, Μάθιου Γκάρμπερ 2:46
8. "Feed The Birds"  Τζούλι Άντριους 2:50
9. "Let's Go Fly a Kite"  Ντέιβιντ Τόμλινσον, Ντικ Βαν Ντάικ και Londoners 1:48
Συν. διάρκεια:
 23:21

Ιστορική ακρίβεια Επεξεργασία

Η Μαγική Ομπρέλα απεικονίζει αρκετά γεγονότα διαφορετικά από την πραγματικότητα.[61] Το σενάριο όπου ο Ουώλτ Ντίσνεϋ έπρεπε να πείσει την Τράβερς να του παραδώσει τα πνευματικά δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένης και της σκηνής όπου τελικά την πείθει, είναι μυθοπλασία, καθώς ο Ντίσνεϋ είχε ήδη κατοχυρώσει τα δικαιώματα για την ταινία (υπόκεινται στην έγκριση σεναρίου από την Τράβερς) όταν η Τράβερς έφτασε για να συζητήσει με τον προσωπικό της Disney.[61][62][63] Στην πραγματικότητα, ο Ντίσνεϋ έφυγε για διακοπές στο Παλμ Σπρινκς λίγε μέρες μετά την άφιξη της Τράβερς και δεν ήταν παρών στα στούντιο, αν και στην ταινία τον βλέπουμε να είναι παρών σε αρκετές σκηνές.[31] Ως εκ τούτου, αρκετοί από τους διαλόγους μεταξύ της Τράβερς και του Ντίσνεϋ υιοθετούνται από τα γράμματα, τα τηλεγραφήματα και την τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν οι δυο τους.[31] Αν και η Τράβερς είχε δικό της οδηγό λιμουζίνας,[31] ο χαρακτήρας του Ραλφ είναι επίσης μυθοπλασία και προοριζόταν να είναι μια συγχώνευση των οδηγών των στούντιο.[64] Στην πραγματική ζωή, ο συντάκτης ιστοριών της Disney Μπιλ Ντόβερ ήταν αυτός που διορίστηκε ως ο ξεναγός και συνοδός της Τράβερς κατά τη διάρκεια που εκείνη βρισκόταν στο Λος Άντζελες.[31]

Η ταινία επίσης απεικονίζει την Τράβερς να έρχεται σε φιλικούς όρους με τον Ντίσνεϋ, υπονοώντας ότι ενέκρινε τις αλλαγές του στην ιστορία.[65] Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν ενέκρινε να απαλυνθούν οι σκληρότερες πτυχές του χαρακτήρα της Πόππινς, παρέμεινε αντιμαχόμενη για τη μουσική και ποτέ δεν συμφώνησε στη χρησιμοποίηση κινουμένων σχεδίων.[66][67] Ο Ντίσνεϋ απέρριψε τις ενστάσεις της για το τελικό αποτέλεσμα, επικαλούμενος τις διατάξεις του συμβολαίου ότι εκείνος είχε τον τελικό λόγο στην ταινία. Αρχικά η Τράβερς δεν είχε λάβει πρόσκληση για την πρεμιέρα της ταινίας, μέχρι που «προσέβαλε» έναν εκτελεστικό διευθυντή της Disney να της αποστείλει πρόσκληση. Αυτό απεικονίζεται στην ταινία ως καλόπιασμα στον ίδιο τον Ντίσνεϋ. Μετά την πρεμιέρα, αναφέρεται ότι πλησίασε τον Ντίσνεϋ και του είπε ότι οι σκηνές με τα κινούμενα σχέδια έπρεπε να αφαιρεθούν από την ταινία. Ο Ντίσνεϋ απέρριψε το αίτημά της λέγοντας: «Πάμελα, το πλοίο έχει ήδη σαλπάρει».[68]

Αν και στην ταινία η Τράβερς απεικονίζεται να είναι συγκινημένη κατά τη διάρκεια της πρεμιέρας της Μαίρη Πόππινς[68]—επικαλυπτόμενη με εικόνες από την παιδική της ηλικία, η οποία υποτίθεται ότι αποδίδεται στα συναισθήματά της για τον πατέρα της—η σεναριογράφος Κέλι Μάρσελ και αρκετοί κριτικοί σημειώνουν ότι στην πραγματική ζωή, η ένδειξη συναισθημάτων της Τράβερς ήταν στην πραγματικότητα αποτέλεσμα θυμού και εκνευρισμού για το τελικό προϊόν.[31][68][69] Αναφέρεται ότι η Τράβερς ένιωσε στο τέλος ότι η ταινία πρόδωσε την καλλιτεχνική ακεραιότητα της δουλειάς της και της ιστορίας των χαρακτήρων.[70] Θυμωμένη για το ότι θεώρησε πως ο Ουώλτ Ντίσνεϋ της φέρθηκε άσχημα, η Τράβερς ορκίστηκε να μην αφήσει ποτέ ξανά τον Ντίσνεϋ να μεταφέρει στην οθόνη κάποιο άλλο από τα βιβλία της για κανένα σκοπό.[71] Η διαθήκη της Τράβερς απαγορεύει όλες τις Αμερικάνικες προσαρμογές της δουλειάς της σε οποιαδήποτε μορφή.[31] Σύμφωνα με την εφημερίδα Chicago Tribune, ο Ντίσνεϋ ήταν «ικανοποιημένος με μια μικρή ρεβιζιονίστικη ιστορία με αισιόδοξη στροφή» προσθέτοντας ότι «η αλήθεια πάντα ήταν περίπλοκη» και ότι η Τράβερς μεταγενέστερα είδε πολλές φορές την ταινία.[72]

Ο Άγγλος συγγραφέας Μπράιαν Σίμπλεϊ βρήκε την Τράβερς ακόμα σε εγρήγορση από την εμπειρία της με τον Ντίσνεϋ όταν προσλήφθηκε στη δεκαετία του 1980 για να γράψει μια πιθανή συνέχεια της Μαίρη Πόππινς. Ο Σίμπλεϊ ανέφερε ότι η Τράβερς του είπε «θα μπορούσα να συμφωνήσω μόνο αν μπορούσα να το κάνω με τους δικούς μου όρους. Θα πρέπει να δουλέψω με κάποιον που εμπιστεύομαι». Ανεξάρτητα από αυτό, καθώς έβλεπαν μαζί την πρώτη ταινία—την πρώτη φορά που η Τράβερς την έβλεπε από την πρεμιέρα—ενθουσιάστηκε σε κάποιες στιγμές και πίστευε ότι ορισμένες πτυχές ήταν εξαιρετικές, ενώ άλλες απαράδεκτες.[73] Η συνέχεια δεν προχώρησε ποτέ σε παραγωγή και όταν πλησίασαν την Τράβερς για μια διασκευή μιούζικαλ της «Μαίρη Πόππινς» τη δεκαετία του 1990, συναίνεσε μόνο με τον όρο ότι Άγγλοι συγγραφείς και κανείς από την παραγωγή της ταινίας δε θα εμπλέκονταν άμεσα με το μιούζικαλ.[74]

Η ταινία επίσης απεικονίζει την θεία της Τράβερς, Έλλη (αδελφή της μητέρας της), η οποία έρχεται να βοηθήσει την οικογένεια όταν ο πατέρας της βρίσκεται σε τελικό στάδιο άρρωστος, ως το μοντέλο της Τράβερς για την Μαίρη Πόππινς, με εκείνη να χρησιμοποιεί ακόμα και ατάκες της Πόππινς από την ταινία. Στην πραγματικότητα, η ίδια η Τράβερς αναγνώρισε τη θεία της Έλεν Μόρχεντ (θεία της μητέρας της), ως το μοντέλο της για την Πόππινς.[75][76]

Κυκλοφορία Επεξεργασία

Η Walt Disney Studios Motion Pictures κυκλοφόρησε το τρέιλερ της ταινίας στις 10 Ιουλίου 2013.[77] Η Μαγική Ομπρέλα είχε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου στις 20 Οκτωβρίου 2013.[78][79][80] Στις 7 Νοεμβρίου 2013, η Walt Disney Pictures διοργάνωσε την πρεμιέρα της ταινίας στις Ηνωμένες Πολιτείες στο Κινέζικο Θέατρο Γκράουμαν κατά τη διάρκεια της πρώτης βραδιάς του Φεστιβάλ του Αμερικανικού Κινηματογραφικού Ινστιτούτου,[81][82] στην ίδια τοποθεσία που έκανε πρεμιέρα και η αυθεντική ταινία της Μαίρη Πόππινς.[83] Η αυθεντική ταινία προβλήθηκε επίσης για την επέτειο των 50 χρόνων της.[84]

Η Μαγική Ομπρέλα εξυπηρέτησε επίσης την Παρουσίαση Γκαλά στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του 2013 στη Νάπα Βάλλεϊ στις 13 Νοεμβρίου,[85] και προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του AARP στο Λος Άντζελες στις 17 Νοεμβρίου,[16] καθώς η Disney έκανε μεγάλη εκστρατεία έτσι ώστε Η Μαγική Ομπρέλα να θεωρηθεί άξια για Όσκαρ.[16] Στις 9 Δεκεμβρίου 2013, μια αποκλειστική συνεταιρική πρεμιέρα της ταινίας έγινε στο Main Theater των Walt Disney Studios στο Μπέρμπανκ.[86] Η ταινία κυκλοφόρησε στις αίθουσες στις 13 Δεκεμβρίου 2013 στις Ηνωμένες Πολιτείες και στις 20 Δεκεμβρίου παγκοσμίως.[87]

Η Μαγική Ομπρέλα είχε έσοδα $83.3 εκατομμύρια στη Βόρεια Αμερική και $34.6 εκατομμύρια σε άλλες χώρες, φτάνοντας τα $117.9 εκατομμύρια παγκοσμίως, με τον προϋπολογισμό της ταινίας να βρίσκεται στα $35 εκατομμύρια.[3] Η ταινία είχε έσοδα $9.3 εκατομμύρια το πρώτο Σαββατοκύριακο στις Ηνωμένες Πολιτείες, τερματίζοντας στην 5η θέση του box office πίσω από τις ταινίες Χόμπιτ: Η Ερημιά του Νοσφιστή, ($31.5 εκατομμύρια), Ο Παρουσιαστής 2: Ο Μύθος Συνεχίζεται ($26.2 εκατομμύρια), Ψυχρά κι Ανάποδα ($19.6 εκατομμύρια) και Οδηγός Διαπλοκής ($19.1 εκατομμύρια).[88]

Η Walt Disney Studios Home Entertainment κυκλοφόρησε τη Μαγική Ομπρέλα σε Blu-ray, DVD και ψηφιακό κατέβασμα στις 18 Μαρτίου 2014.[89] Η ταινία έκανε ντεμπούτο στη δεύτερη θέση σε πωλήσεις Blu-ray και DVD στις Ηνωμένες Πολιτείες σύμφωνα με τις λίστες πωλήσεων της Nielsen.[90] Η κυκλοφορία σε home media περιελάμβανε τρεις κομμένες σκηνές, οι οποίες δεν υπήρχαν στην ταινία.[91]

Υποδοχή Επεξεργασία

Κριτική Επεξεργασία

Η Μαγική Ομπρέλα έλαβε θετικές κριτικές από τους κριτικούς, με μεγάλους επαίνους για την υποκριτική στην ταινία, και συγκεκριμένα των Τόμσον, Χανκς και Φάρελ.[16] Στην ιστοσελίδα συλλογής κριτικών Rotten Tomatoes, η ταινία συγκεντρώνει ποσοστό 79% με μέσο όρο 7/10, βασισμένα σε 240 κριτικές. Στο τμήμα ομοφωνίας της σελίδας γράφει: «Επιθετικά αρεστή και συναισθηματική, Η Μαγική Ομπρέλα αποτίει φόρο τιμής στην κληρονομιά της Disney με έξοχες ερμηνείες και γλυκιά, πνευματώδη γοητεία».[92] Η ιστοσελίδα Metacritic έδωσε στην ταινία σκορ 65/100 βασιζόμενη σε 46 κριτικές, σημειώνοντας «γενικά ευνοϊκές κριτικές».[93]

Η Λέσλι Φέλπριν από το περιοδικό The Hollywood Reporter εξύμνησε την ταινία ως «συγκινητική και κατά κάποιο τρόπο ελαφρά κωμωδία-δράμα, εξυψωμένη από τις έξοχες ερμηνείες». Έγραψε ότι «η Έμμα Τόμσον αναλαμβάνει τον κεντρικό ρόλο της Τράβερς με μια αυθεντία που σε κάνει να αναρωτιέσαι πώς ο οποιοσδήποτε άλλος θα μπορούσε ποτέ να το σκεφτεί».[94] Ο Σκοτ Φούντας από το περιοδικό Variety έγραψε ότι η ταινία «έχει όλα τα φόντα μιας ακαταμάχητης ιστορίας παρασκηνίου και βγήκε στην οθόνη με ένα πλεόνασμα παλιομοδίτικης καλλιτεχνίας από τη Disney...» και ότι η ερμηνεία του Τομ Χανκς αιχμαλώτισε «το λαϊκό χάρισμα και τις δυνάμεις πειθούς του Ουώλτ Ντίσνεϋ — πατέρας, εξομολογητής και πανούργος επιχειρηματίας».[95]

Η Αν Χόρναντεϊ από την εφημερίδα The Washington Post έδωσε στην ταινία 3/4 γράφοντας: «Η Μαγική Ομπρέλα δεν περιβάλλει πάντοτε τις ιστορίες της και τις χρονικές περιόδους με τη μέγιστη χάρη. Αλλά η ταινία— την οποία σκηνοθέτησε ο Τζον Λι Χάνκοκ και το σενάριο έγραψαν οι Κέλι Μάρσελ και Σου Σμιθ— το διορθώνει αυτό με την περιστασιακά δύσκαμπτη δομή της στο να λέει μια μαγευτική και εν τέλη βαθιά συγκινητική ιστορία, ενώ στην πορεία δίνει στους θεατές δελεαστικές ματιές μιας αγαπημένης ταινίας μιούζικαλ του 1964, και κατά τη δημιουργία της αλλά και στην τελική της μορφή».[96] Ο Α. Ο. Σκοτ της εφημερίδας The New York Times έδωσε θετική κριτική ανακηρύσσοντας την ταινία ως «μια εξωραϊσμένη, τακτοποιημένη αλλά εντούτοις εύλογα αυθεντική ματιά του πώς δουλεύει η ψυχαγωγική μηχανή Disney».[97]

Ο Μαρκ Κερμόουντ που γράφει για την εφημερίδα The Observer βράβευσε την ταινία με 4/5 αστέρια, εγκωμιάζοντας την ερμηνεία της Τόμσον ως «άψογη» και αναλύοντας ότι «η Τόμσον βρίσκει τον δρόμο της μέσω των συγκρουόμενων συναισθημάτων της Τράβερς, δίνοντάς μας ένα πλήρες πορτραίτο ενός ατόμου που είναι δύσκολο να συμπαθήσεις αλλά αδύνατο να μην αγαπήσεις».[98] Ο Μάικλ Φίλιπς της εφημερίδας Chicago Tribune ένιωσε το ίδιο γράφοντας: «Η παράσταση της Τόμσον. Κάθε μαρασμός, κάθε λανθασμένη δήλωση, προσγειώνεται με έναν μικρό ήχο». Όσον αφορά το σενάριο, έγραψε ότι «οι σεναριογράφοι Κέλι Μάρσελ και Σου Σμιθ φέρθηκαν σε όλους ευγενικά και με τον ύψιστο σεβασμό».[99] Ο Πίτερ Τράβερς από το περιοδικό Rolling Stone έδωσε επίσης 3/4 στην ταινία και χαιρέτισε εξίσου τις ερμηνείες των ηθοποιών.[100]

Ο Αλόνσο Ντούραλντ από τη διαδικτυακή σελίδα TheWrap περιέγραψε την ταινία ως «καταπληκτική, συγκινητική και περιστασιακά διορατική ... ο σκηνοθέτης Τζον Λι Χάνκοκ εντρυφεί στην λεπτομέρεια της περιόδου της αρχής της δεκαετίας του 1960 της Disneyana».[101] Το περιοδικό Entertainment Weekly βαθμολόγησε την ταινία με «Β+», εξηγώντας ότι «το κόλπο εδώ είναι το πόσο τέλεια η Τόμσον και ο Χανκς απεικονίζουν τη σταδιακή απόψυξη της παγωμένης συμμαχίας των χαρακτήρων τους, δίνοντας έμφαση στην εξίσου άθλια παιδική τους ηλικία με μια πολύ όμορφη σκηνή προς το τέλος της ταινίας».[102] Ο Κένεθ Τουράν από την εφημερίδα Los Angeles Times έγραψε ότι η ταινία «δεν εξαντλείται αυστηρά στο ιστορικό αρχείο της τελικής επίλυσης αυτής της διαμάχης» αλλά παραδέχεται ότι «είναι εύκολο να αποδεκτείς αυτή τη μυθοπλασία ως μέρος της τιμής που πλήρωσες για την ελκυστική ερμηνεία της Τόμσον».[103]

Ο Ντέιβιντ Γκρίτεν από την εφημερίδα The Daily Telegraph περιέγραψε την αντιπαράθεση ανάμεσα σε Τόμσον και Χανκς ως «υπέροχη», ξεχωρίζοντας την «έξυπνη ερμηνεία» της Τόμσον και αποκαλώντας την ίδια την ταινία «έξυπνη, πνευματώδη ψυχαγωγία».[104] Η Κέιτ Μούιρ της εφημερίδας The Times μίλησε εξαιρετικά για τις ερμηνείες των Τόμσον και Χανκς.[105] Ωστόσο, ο Τζόι Μόργκενστεν από την εφημερίδα The Wall Street Journal, θεώρησε ότι «η ερμηνεία που ξεχώρισε» στην ταινία ήταν αυτή το Κόλιν Φάρελ.[106] Η Άσλεϊ Κλαρκ της ιστοσελίδας IndieWire έγραψε ότι η ταινία «είναι έξυπνη, καλά κατασκευασμένη και με καλές ερμηνείες για την επικρατούσα τάση στη ψυχαγωγία η οποία, ίσως αναπόφευκτα, κολλάει σε ένα καλά φορεμένο πρότυπο της Disney που δηλώνει ότι όλα τα προβλήματα μπορούν να ξεπεραστούν».[107] Άλλο μέλος των αρθρογράφων της σελίδας επεσήμανε την ερμηνεία της Τόμσον ως την καλύτερή της από την ταινία Λογική και Ευαισθησία και δήλωσε ότι «κάνει την Αυστραλέζα-γεννημένη Βρετανίδα μίξη μια χαλαρή απόλαυση».[108] Ο Πίτερ Μπράντχαου από την εφημερίδα The Guardian απόλαυσε τον ρόλο του Χανς ως Ντίσνεϋ, υποδηλώνοντας ότι, παρά τη συντομία του, η ταινία θα ήταν εξαιρετικά «μειλίχια» χωρίς αυτόν.[109]

Η ταινία έλαβε και κάποια αρνητική κριτική. Ο Τζέφρι Μακναμπ της εφημερίδας The Independent έδωσε μικτή κριτική γράφοντας: «Από τη μία, Η Μαγική Ομπρέλα (η οποία είναι παραγωγή της BBC Films και έχει Βρετανό παραγωγό) είναι ανιχνευτική, διορατική μελέτη χαρακτήρων με μια πολύ σκοτεινή επιφανειακή πτυχή. Από την άλλη, είναι μια ευχάριστη, αισιόδοξη άσκηση εμπορικότητας στην οποία η Disney επαναπροωθεί έναν από τους πιο διάσημους χαρακτήρες ταινίας».[110] Ο Μικ ΛαΣάλε από την εφημερίδα San Francisco Chronicle συμπέρανε ότι αν η ταινία «ήταν 100 τοις εκατό λάθος αλλά ένιωθες ότι ήταν αληθινή, τότε θα ήταν όλα καλά. Αλλά έχει τη ευσυνείδητη πνοή, αν όχι ψευδολογία, των δημοσίων σχέσεων».[111] Ο Λου Λούμενικ της εφημερίδας New York Post κατέκρινε την ακρίβεια των γεγονότων της ταινίας, συμπεραίνοντας ότι «Η Μαγική Ομπρέλα είναι τελικά πολύ λιγότερο για την μαγεία παρά για την πώληση, με περισσότερους από έναν τρόπους».[112] Ο Αμερικανός λέκτορας ιστορίας Τζον Γουίλις εξύμνησε την προσοχή της ταινίας στη λεπτομέρεια, όπως τη συμπερίληψη των αυθεντικών ηχογραφήσεων της Τράβερς, αλλά αμφέβαλλε ότι οι διαπροσωπικές σχέσεις της Τράβερς και του Ντίσνεϋ ήταν τόσο φιλικές όσο παρουσιάστηκαν στην ταινία.[113] Ο Λάντον Πάλμερ του μπλογκ Film School Rejects επίσης περιέγραψε αρκετές στιγμές όπου η ταινία είχε μια «έξυπνη κατανάλωση των ίδιων αρνητικών κριτικών της εταιρίας» μόνο για να τις αναιρέσουν αργότερα και να κάνουν τον χαρακτήρα της Τράβερς να ταιριάζει στη Disney.[70]

Διακρίσεις Επεξεργασία

Η Μαγική Ομπρέλα ήταν υποψήφια για αρκετά βραβεία και κέρδισε διακρίσεις από διάφορα σωματεία, ομάδες και κύκλους κριτικών, ειδικά ως αναγνώριση της ερμηνείας της Έμμα Τόμσον. Η ταινία έλαβε πέντε υποψηφιότητες για βραβεία BAFTA στις κατηγορίες Καλύτερη Βρετανική Ταινία, Καλύτερος Α' Γυναικείος Ρόλος, Καλύτερος Πρωτοεμφανιζόμενος Βρετανός Σεναριογράφος, Σκηνοθέτης ή Παραγωγός, Καλύτερη Μουσική και Καλύτερα Κοστούμια.[114]

Η ταινία έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ στην κατηγορία Καλύτερης Μουσικής. Αν και δεν έλαβε υποψηφιότητες στις κατηγορίες Καλύτερης Ταινίας και Α΄ Γυναικείου Ρόλου, η ταινία θεωρήθηκε ευρέως από τους ειδικούς ότι ήταν φαβορί για αυτές τις κατηγορίες.[115][116][117][118][119] Η ταινία έλαβε επίσης υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα και βραβείο SAG, όπου η Τόμσον ήταν υποψήφια για Α' Γυναικείο Ρόλο σε Δράμα και Α' Γυναικείο Ρόλο αντίστοιχα.[120][121] Επιπρόσθετα, η Τόμσον κέρδισε το βραβείο Empire και το βραβείο National Board of Review στην κατηγορία του Α' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της, ενώ η ίδια η ταινία επιλέχθηκε από το National Board of Review ως μία από τις δέκα καλύτερες της χρονιάς.[122][123] Η Μαγική Ομπρέλα ονομάστηκε από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου ως μία από τις δέκα καλύτερες ταινίας του 2013.[124]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «SAVING MR. BANKS (PG)». Walt Disney Studios Motion Pictures. British Board of Film Classification. 18 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2018. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Barnes, Brooks (16 Οκτωβρίου 2013). «Forget the Spoonful of Sugar: It’s Uncle Walt, Uncensored». The New York Times. https://www.nytimes.com/2013/10/17/movies/saving-mr-banks-depicts-a-walt-disney-with-faults.html?_r=0. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Saving Mr. Banks (2013)». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2018. 
  4. ↑ «BBC Films unveils upcoming slate at Cannes». BBC. BBC Films. 21 Μαΐου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2018. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Fleming, Mike (8 Φεβρουαρίου 2012). «Disney Acquiring Black List Script 'Saving Mr. Banks,' On Making 'Mary Poppins'». Deadline.com. http://deadline.com/2012/02/disney-acquiring-black-list-script-saving-mr-banks-on-making-mary-poppins-227838/. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  6. ↑ Cunningham, Todd (19 Δεκεμβρίου 2013). «'American Hustle' and 'Saving Mr. Banks' Face Mainstream Box-Office Exams This Weekend». TheWrap. http://www.thewrap.com/american-hustle-saving-mr-banks-face-mainstream-box-office-exams/. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2018. 
  7. ↑ Gettell, Oliver (18 Δεκεμβρίου 2013). «'Saving Mr. Banks' director: 'Such an advantage' shooting in L.A.». Los Angeles Times. http://www.latimes.com/entertainment/envelope/moviesnow/la-et-mn-saving-mr-banks-tom-hanks-envelope-screening-series-20131218,0,1857959.story#axzz2nrIdwcwM. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2018. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Shaw, Lucas (17 Δεκεμβρίου 2013). «How ‘Saving Mr. Banks’ Overcame Disney’s Resistance to a Movie About Disney». TheWrap. http://www.thewrap.com/saving-mr-banks-walt-disney-studio-resistance. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  9. ↑ Pond, Steve (17 Δεκεμβρίου 2013). «Director John Lee Hancock on ‘Saving Mr. Banks’: We Went for the Truth, Not the Facts». TheWrap. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-04-07. https://web.archive.org/web/20180407161156/https://www.thewrap.com/Saving-Mr-Banks-Tom-Hanks-Emma-Thompson-John-Lee-Hancock/. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  10. ↑ Marcel, Kelly (23 Δεκεμβρίου 2013). «'Saving Mr. Banks' screenwriter finds purpose in the tale». Los Angeles Times. http://www.latimes.com/entertainment/movies/moviesnow/la-et-mn-writing-saving-mr-banks-story.html#axzz2oQUTUHZ0. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  11. ↑ Sciretta, Peter (13 Δεκεμβρίου 2013). «Interview: Kelly Marcel On Writing ‘Saving Mr. Banks’». /Film. http://www.slashfilm.com/interview-kelly-marcel-on-writing-saving-mr-banks/. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  12. ↑ Ρόμπερτ Σέρμαν "Tween Pavement and Stars" ("No Red In London") in Moose: Chapters From My Life, AuthorHouse Publishing, Bloomington, IN, p. 372-375.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 Kilday, Gregg (16 Δεκεμβρίου 2013). «Bringing Walt Disney (and Mary Poppins) Back to Life: The Making of 'Saving Mr. Banks'». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/making-saving-mr-banks-bringing-665733. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  14. ↑ Child, Ben (11 Απριλίου 2012). «Tom Hanks to play Walt Disney in Saving Mr Banks». The Guardian. https://www.theguardian.com/film/2012/apr/11/tom-hanks-walt-disney-mary-poppins. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  15. ↑ Kit, Borys (16 Οκτωβρίου 2014). «'Cinderella' and 'Saving Mr. Banks' Executive Tendo Nagenda Promoted at Disney». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/cinderella-saving-mr-banks-executive-741401. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 Lewis, Hilary (28 Οκτωβρίου 2013). «AARP Film Festival to Include 'August: Osage County,' 'Saving Mr. Banks' and 'Labor Day'». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/aarp-film-festival-include-august-651175. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  17. ↑ Hammond, Pete (17 Απριλίου 2013). «CinemaCon: Disney's Vegas Act Includes Johnny Depp And 'Lone Ranger' Footage». Deadline.com. http://deadline.com/2013/04/cinemacon-talk-of-star-wars-lone-ranger-monsters-u-and-the-tentpole-strategy-highlight-alan-horns-disney-vegas-act-477287/. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  18. ↑ Chmielewski, Dawn C. (6 Οκτωβρίου 2011). «Steve Jobs brought his magic to Disney». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/2011/oct/06/business/la-fi-ct-jobs-disney-20111007. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  19. ↑ Fleming, Mike (27 Φεβρουαρίου 2012). «John Lee Hancock In Talks For Making Of Mary Poppins Pic 'Saving Mr. Banks'». Deadline.com. http://deadline.com/2012/02/john-lee-hancock-in-talks-for-making-of-mary-poppins-pic-saving-mr-banks-237004/. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  20. ↑ Palmer, Martyn (28 Σεπτεμβρίου 2013). «'I still get to make fantastic films — and that's perplexing to me': Tom Hanks on guns, God... and hanging out with The Beatles». Daily Mail UK (London). http://www.dailymail.co.uk/home/event/article-2433099/Tom-Hanks-I-make-fantastic-films--thats-perplexing-me.html?ito=feeds-newsxml. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  21. ↑ Riefe, Jordan (18 Οκτωβρίου 2012). «Tom Hanks on Becoming Walt Disney for 'Saving Mr. Banks'». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/tom-hanks-becoming-walt-disney-380011. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  22. ↑ Kaufman, Amy (8 Νοεμβρίου 2013). «AFI Fest 2013: Tom Hanks back in spotlight for 'Saving Mr. Banks'». Los Angeles Times. http://www.latimes.com/entertainment/envelope/moviesnow/la-et-mn-tom-hanks-saving-mr-banks-20131108,0,4691577.story#axzz2k7Mmh4fQ. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  23. ↑ Weston]], Jay (9 Δεκεμβρίου 2013). «Tom Hanks IS Walt Disney in "Saving Mr. Banks"!». The Huffington Post. http://www.huffingtonpost.com/jay-weston/tom-hanks-is-walt-disney-_b_4409516.html. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  24. ↑ Fleming, Mike (9 Απριλίου 2012). «Tom Hanks Now Getting Serious For ‘Saving Mr. Banks’». Deadline.com. http://www.deadline.com/2012/04/tom-hanks-now-getting-serious-for-saving-mr-banks-a/. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  25. ↑ Rothman, Lily (10 Ιουλίου 2013). «Exclusive First Look: Tom Hanks and Emma Thompson in Saving Mr. Banks». Time. http://entertainment.time.com/2013/07/10/exclusive-first-look-tom-hanks-and-emma-thompson-in-saving-mr-banks/#ixzz2hYheIRu6. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  26. ↑ Lewis, Hilary (16 Νοεμβρίου 2013). «'Saving Mr. Banks' Star Emma Thompson Shares P. L. Travers Insights, Favorite Films». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/saving-mr-banks-star-emma-656771. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  27. ↑ Kit, Borys (15 Ιουνίου 2012). «Colin Farrell in Talks for 'Saving Mr. Banks'». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/colin-farrell-saving-mr-banks-338317. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  28. ↑ Graser, Marc (25 Ιουλίου 2012). «Trio loan talents to ‘Saving Mr. Banks’». Variety. https://variety.com/2012/film/news/trio-loan-talents-to-saving-mr-banks-1118057043/. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  29. ↑ Sneider, Jeff (12 Ιουλίου 2015). «Bradley Whitford in talks for ‘Mr. Banks’». Variety. https://variety.com/2012/film/news/bradley-whitford-in-talks-for-mr-banks-1118056493/. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  30. ↑ Kit, Borys (31 Ιουλίου 2012). «B.J. Novak Joins Disney's 'Saving Mr. Banks' (Exclusive)». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/bj-novak-disney-saving-mr-banks-356568. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  31. ↑ 31,0 31,1 31,2 31,3 31,4 31,5 31,6 31,7 Goldsmith, Jeff (24 Δεκεμβρίου 2013). «Saving Mr. Banks Q&A». Unlikely Films, Inc. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  32. ↑ Barker, Andrew (20 Δεκεμβρίου 2013). «Variety Creative Impact Award in Directing: John Lee Hancock». Variety. https://variety.com/2013/film/features/variety-creative-impact-award-in-directing-john-lee-hancock-1200977069/. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  33. ↑ Khatchatourian, Maane (10 Δεκεμβρίου 2013). «Tom Hanks: P.L. Travers Would Hate ‘Saving Mr. Banks’». Variety. https://variety.com/2013/scene/news/tom-hanks-p-l-travers-would-hate-saving-mr-banks-1200940630/. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  34. ↑ Buerger, Megan (12 Δεκεμβρίου 2013). «Why ‘Saving Mr. Banks’ Didn’t Save Walt Disney From Smoking». The Wall Street Journal. https://blogs.wsj.com/speakeasy/2013/12/12/why-saving-mr-banks-didnt-save-walt-disney-from-smoking/. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  35. ↑ 35,0 35,1 McClintock, Pamela (16 Νοεμβρίου 2013). «Disney's Smoking Ban Means No Puffing for Walt Disney in 'Saving Mr. Banks'». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/disneys-smoking-ban-means-no-656743. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  36. ↑ Sacks, Ethan (8 Δεκεμβρίου 2013). «Tom Hanks goes toe-to-toe with Emma Thompson in 'Saving Mr. Banks'». New York Daily News. http://www.nydailynews.com/entertainment/tv-movies/tom-hanks-walt-disney-saving-mr-banks-article-1.1536665. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  37. ↑ 37,0 37,1 37,2 37,3 37,4 «Saving Mr. Banks: Press Kit» (PDF). The Walt Disney Studios. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  38. ↑ «Production Begins on Saving Mr. Banks». Collider.com. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  39. ↑ 39,0 39,1 39,2 «Saving Mr. Banks: Production Fun Facts» (PDF). The Walt Disney Studios. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  40. ↑ 40,0 40,1 Gray, Tim (9 Δεκεμβρίου 2013). «Directors on Their Teams: John Lee Hancock on ‘Saving Mr. Banks’». Variety. https://variety.com/2013/film/news/saving-mr-banks-john-lee-hancock-1200937088/. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  41. ↑ 41,0 41,1 Verrier, Richard (18 Δεκεμβρίου 2013). «For 'Mr. Banks,' Simi Valley works as Australian outback». Los Angeles Times. http://www.latimes.com/business/la-et-ct-onlocation-saving-mr-banks-shoot-simi-valley-20131218,0,280256.story#axzz2nrIdwcwM. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  42. ↑ Tully, Sarah (7 Νοεμβρίου 2012). «Tom Hanks as Walt Disney closes parts of Disneyland». Orange County Register. http://www.ocregister.com/entertainment/disneyland-376876-hanks-park.html. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  43. ↑ Tully, Sarah (24 Οκτωβρίου 2012). «Tom Hanks' movie to film at Disneyland». Orange County Register. http://www.ocregister.com/entertainment/disney-375568-hanks-movie.html. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  44. ↑ Rich, Katey (11 Δεκεμβρίου 2013). «Exclusive Video: How The Saving Mr. Banks Team Re-Created 1960s Disneyland». Vanity Fair. http://www.vanityfair.com/online/oscars/2013/12/saving-mr-banks-exclusive-production-design. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  45. ↑ Rochlin, Margy (3 Ιανουαρίου 2014). «Not Quite All Spoonfuls of Sugar». The New York Times. https://www.nytimes.com/2014/01/05/movies/awardsseason/tom-hanks-and-emma-thompson-discuss-saving-mr-banks.html?_r=1. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  46. ↑ Setoodeh, Ramin (19 Νοεμβρίου 2013). «How ‘Saving Mr. Banks’ Saved Emma Thompson». Variety. https://variety.com/2013/biz/news/emma-thompson-saved-by-mr-banks-1200852446/. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  47. ↑ Mandell, Andrea (8 Νοεμβρίου 2013). «Tom Hanks read newspapers in Walt Disney's voice». USA Today. https://www.usatoday.com/story/life/people/2013/11/08/tom-hanks-emma-thompson-saving-mr-banks-afi-fest/3473289/. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  48. ↑ Keegan, Rebecca (2 Ιανουαρίου 2014). «Leaps of faith and appetites for work attract Tom Hanks». Los Angeles Times. http://www.latimes.com/entertainment/movies/moviesnow/la-et-mn-tom-hanks-20140102-story.html. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  49. ↑ King, Susan (1 Νοεμβρίου 2013). «Sherman brothers of 'Saving Mr. Banks' get in tune with a real one». Los Angeles Times. http://www.latimes.com/entertainment/movies/moviesnow/la-et-mn-ca-sneaks-mr-banks,0,1038596.story#axzz2jRjfyBK3. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  50. ↑ Kinosian, Janet (5 Δεκεμβρίου 2013). «'Saving Mr. Banks' costume designer Daniel Orlandi digs deep». Los Angeles Times. http://www.latimes.com/entertainment/envelope/moviesnow/la-et-mn-saving-mr-banks-costumes-20131205,0,6933684.story#axzz2mom6ecrD. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  51. ↑ Ross, L.A. (20 Δεκεμβρίου 2013). «TheWrap Screening Series: Recreating Disney’s World for 'Saving Mr. Banks'». TheWrap. http://www.thewrap.com/thewrap-screening-series-recreating-disneys-world-saving-mr-banks/. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  52. ↑ Miller, Julie (19 Δεκεμβρίου 2013). «From Sketch to Still: Recreating Vintage Disney for Saving Mr. Banks». Vanity Fair. http://www.vanityfair.com/online/oscars/2013/12/saving-mr-banks-sketch-to-still. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  53. ↑ Lussier, Germaine (15 Οκτωβρίου 2012). «Marvel and Disney Release Info: 'Ant-Man' Gets Official Release Date, 'Iron Man 3' and 'Thor: The Dark World' Will Be 3D». /Film. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  54. ↑ «Thomas Newman Scoring 'Saving Mr. Banks'». Film Music Reporter. 25 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  55. ↑ 55,0 55,1 Schweiger, Daniel (3 Δεκεμβρίου 2013). «Interview with Thomas Newman». Film Music Magazine. http://www.filmmusicmag.com/?p=12161. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  56. ↑ Fahy, Patrick (5 Δεκεμβρίου 2013). «Thomas Newman: a composer’s life in Hollywood». British Film Institute. http://www.bfi.org.uk/news-opinion/news-bfi/interviews/scoring-mr-banks-composers-life-hollywood. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  57. ↑ Kilday, Gregg (28 Φεβρουαρίου 2014). «Oscars: John Williams, Jill Scott Spotlight Song and Score Nominees at Academy's First-Ever Concert». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/oscars-concert-john-williams-jill-684352. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  58. ↑ Fusilli, Jim (21 Φεβρουαρίου 2014). «Will His 12th Oscar Nomination Be Thomas Newman's Charm?». The Wall Street Journal. https://www.wsj.com/articles/SB10001424052702304914204579397390676543558. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  59. ↑ 59,0 59,1 «Oscars: From 'Philomena' To 'Saving Mr. Banks', Composers Show Creativity And Agility With This Year's Scores». Deadline.com. 5 Ιανουαρίου 2014. http://deadline.com/2014/01/oscars-composers-scores-alexandre-desplat-philomena-john-williams-the-book-thief-hans-zimmer-thomas-newman-657978/. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  60. ↑ «Walt Disney Records Presents Saving Mr. Banks Original Motion Picture Score Soundtrack And Saving Mr. Banks 2-Disc Deluxe Edition Soundtrack Features Previously Unreleased Song Demos By The Sherman Brothers Both Available On December 10» (Press release). PR Newswire (Burbank, California). 26 Νοεμβρίου 2013. http://www.prnewswire.com/news-releases/walt-disney-records-presents-saving-mr-banks-original-motion-picture-score-soundtrack-and-saving-mr-banks-2-disc-deluxe-edition-soundtrack-features-previously-unreleased-song-demos-by-the-sherman-brothers-both-available-on-dece-233451541.html. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  61. ↑ 61,0 61,1 Zeitchik, Steven (3 Ιανουαρίου 2014). «Does 'Saving Mr. Banks' contain a hidden agenda?». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/2014/jan/03/entertainment/la-et-mn-saving-mr-banks-walt-disney-movie-20140103. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  62. ↑ Ibarra, Sabina (12 Δεκεμβρίου 2013). «Interview: 'Saving Mr. Banks' Screenwriter Kelly Marcel». Screen Crave.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2014. 
  63. ↑ Kubersky, Seth (7 Ιανουαρίου 2014). «Fact-checking Saving Mr. Banks with Disney historian Jim Korkis». Orlando Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-08-17. https://web.archive.org/web/20170817120412/https://www.orlandoweekly.com/orlando/fact-checking-saving-mr-banks-with-disney-historian-jim-korkis/Content?oid=2240838. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  64. ↑ Corliss, Richard (12 Δεκεμβρίου 2013). «Saving Mr. Banks: When Movies Lie and Make You Cry». Time. http://entertainment.time.com/2013/12/12/saving-mr-banks-when-movies-lie-and-make-you-cry/. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  65. ↑ Keegan, Rebecca (28 Δεκεμβρίου 2013). «Is 'Saving Mr. Banks' too hard on 'Mary Poppins' creator?». Los Angeles Times. http://www.latimes.com/entertainment/movies/moviesnow/la-et-mn-disney-mary-poppins-saving-mr-banks-travers-20131228,0,5785246.story#axzz2onbC9JvE. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  66. ↑ Mandell, Andrea (10 Δεκεμβρίου 2013). «Tom Hanks, Emma Thompson duel in 'Saving Mr. Banks'». USA Today. https://www.usatoday.com/story/life/people/2013/12/09/tom-hanks-emma-thompson-enjoy-epic-showdown-in-saving-mr-banks/3907169/. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  67. ↑ Newman, Melinda (7 Νοεμβρίου 2013). «‘Poppins’ Author a Pill No Spoonful of Sugar Could Sweeten». Variety. https://variety.com/2013/music/features/poppins-author-a-pill-no-spoonful-of-sugar-could-sweeten-1200802019/. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  68. ↑ 68,0 68,1 68,2 Lyons, Margaret (26 Δεκεμβρίου 2013). «Saving Mr. Banks Left Out an Awful Lot About P.L. Travers». New York. http://www.vulture.com/2013/12/saving-mr-banks-pl-travers-fact-check-mary-poppins.html. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  69. ↑ Flanagan, Caitlin (December 19, 2005). «Becoming Mary Poppins». The New Yorker. http://www.newyorker.com/archive/2005/12/19/051219fa_fact1?printable=true&currentPage=all#ixzz2WQVqWBEY. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  70. ↑ 70,0 70,1 Palmer, Landon (24 Δεκεμβρίου 2013). «Landon Palmer Saving Mr. Disney: The Conflicting Arts of Adaptation and Brand Management». Film School Rejects. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2014. 
  71. ↑ Nance, Kevin (20 Δεκεμβρίου 2013). «Valerie Lawson talks 'Mary Poppins, She Wrote' and P.L Travers». Chicago Tribune. http://articles.chicagotribune.com/2013-12-20/features/chi-saving-mr-banks-valerie-lawson-20131220_1_saving-mr-p-l-travers-p-l-travers. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  72. ↑ Jones, Chris (20 December 2013). «With 'Mary Poppins,' there's more to know under the umbrella». Chicago Tribune. http://articles.chicagotribune.com/2013-12-20/entertainment/ct-ae-1222-jones-20131220_1_1964-disney-movie-p-l-travers-mary-poppins. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. «In fact, Travers went to see "Mary Poppins" plenty of times after that premiere, so maybe there is some truth to the screenplay. The only person who could verify that died in 1996» 
  73. ↑ Dowd, Vincent (20 Οκτωβρίου 2013). «Mary Poppins: Brian Sibley's sequel that never was». BBC News. BBC. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  74. ↑ Gettell, Oliver (19 Δεκεμβρίου 2013). «'Saving Mr. Banks' cast on Walt Disney and P.L. Travers' clashes». Los Angeles Times. http://www.latimes.com/entertainment/envelope/moviesnow/la-et-mn-saving-mr-banks-envelope-screening-series-walt-disney-pl-travers-clashes-20131219,0,7929869.story#axzz2nrIdwcwM. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  75. ↑ Shae McDonald (18 Δεκεμβρίου 2013). «PL Travers biographer Valerie Lawson says the real Mary Poppins lived in Woollahra». Wentworth Courier (The Daily Telegraph). http://www.dailytelegraph.com.au/newslocal/city-east/pl-travers-biographer-valerie-lawson-says-the-real-mary-poppins-lived-in-woollahra/story-fngr8h22-1226785728393. 
  76. ↑ Kevin Nance (20 Δεκεμβρίου 2013). «'Mary Poppins, She Wrote' author discusses P.L Travers, 'Saving Mr. Banks'». Chicago Tribune: σελ. 2. http://articles.chicagotribune.com/2013-12-20/features/chi-saving-mr-banks-valerie-lawson-20131220_1_saving-mr-p-l-travers-p-l-travers/2. 
  77. ↑ Abramovitch, Seth (11 Ιουλίου 2013). «'Saving Mr. Banks' Trailer: Tom Hanks as Walt Disney in 'Mary Poppins' Biopic». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/saving-mr-banks-trailer-tom-583916. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  78. ↑ Kemp, Stuart (20 Οκτωβρίου 2013). «Tom Hanks Starrer 'Saving Mr. Banks' Closes BFI London Film Festival». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/tom-hanks-starrer-saving-mr-649654. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  79. ↑ Barraclough, Leo (8 Αυγούστου 2013). «'Saving Mr. Banks' to Close London Film Fest». Variety. https://variety.com/2013/film/international/saving-mr-banks-to-close-london-film-fest-1200575711/. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  80. ↑ Szalai, Georg (8 Αυγούστου 2013). «Disney's 'Saving Mr. Banks' to Close BFI London Film Festival». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/saving-mr-banks-close-london-602628. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  81. ↑ Hammond, Pete (4 Σεπτεμβρίου 2013). «AFI Fest Selects Disney's 'Saving Mr Banks', Bennett Miller's 'Foxcatcher' For Opening Slots». Deadline.com. http://www.deadline.com/2013/09/afi-fest-2013-saving-mr-banks-foxcatcher/. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  82. ↑ Kilday, Gregg (4 Σεπτεμβρίου 2013). «Tom Hanks' 'Saving Mr. Banks' to Open AFI Fest». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/tom-hanks-saving-mr-banks-619924. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  83. ↑ Borys Kit; Scott Feinberg (9 Νοεμβρίου 2013). «'Saving Mr. Banks' Adds to Momentum at Sing-Along with 'Mary Poppins' Legend». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/race/saving-mr-banks-adds-momentum-654843. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  84. ↑ Pond, Steve (22 Οκτωβρίου 2013). «AFI Fest Adds Oscar Foreign Contenders, Eli Roth, 'Mary Poppins'». TheWrap. http://www.thewrap.com/afi-fest-adds-oscar-foreign-contenders-eli-roth-mary-poppins/. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  85. ↑ McClintock, Pamela (19 Σεπτεμβρίου 2013). «'August: Osage County', 'Saving Mr. Banks' Heading to Napa Valley Film Festival». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/august-osage-county-saving-mr-631843. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  86. ↑ Hammond, Pete (10 Δεκεμβρίου 2013). «Julie Andrews And Dick Van Dyke Light Up 'Saving Mr. Banks' Premiere As Disney Goes All Interactive With 'Mary Poppins' (Exclusive)». Deadline.com. http://www.deadline.com/2013/12/julie-andrews-and-dick-van-dyke-light-up-saving-mr-banks-premiere-as-disney-goes-all-interactive-with-mary-poppins-exclusive/. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  87. ↑ Schillaci, Sophie; Pamela McClintock (13 Ιουνίου 2013). «Disney Dates Musical 'Into the Woods' Opposite 'Annie' in December 2014». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/disney-dates-musical-woods-opposite-568528. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  88. ↑ «Weekend Box Office: December 20-22, 2013». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  89. ↑ Murray, Noel (15 Μαρτίου 2014). «New releases: Disney's Oscar-winning heartwarmer 'Frozen'». Los Angeles Times. http://www.latimes.com/entertainment/la-et-mn-ca-new-frozen20140316,0,4839449.story#axzz2w5kebbXN. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  90. ↑ Arnold, Thomas K. (26 Μαρτίου 2014). «‘Frozen’ Easily Tops Home Video Sales Charts». Variety. https://variety.com/2014/film/news/frozen-easily-tops-home-video-sales-charts-1201148058/. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  91. ↑ Labrecque, Jeff (13 Ιουνίου 2013). «'Saving Mr. Banks': See the deleted scene that explains everything». Entertainment Weekly. http://www.ew.com/article/2014/03/10/saving-mr-banks-deleted-scene. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  92. ↑ «Saving Mr. Banks (2013)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  93. ↑ «Saving Mr. Banks reviews». Metacritic. CBS Interactive. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  94. ↑ Felperin, Leslie (20 Οκτωβρίου 2013). «Saving Mr. Banks: London Review». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/movie/saving-mr-banks/review/649638. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  95. ↑ Foundas, Scott (20 Οκτωβρίου 2013). «Film Review: ‘Saving Mr. Banks’». Variety. https://variety.com/2013/film/reviews/film-review-saving-mr-banks-1200745274/. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  96. ↑ Hornaday,, Ann (12 Δεκεμβρίου 2013). «‘Saving Mr. Banks’ review: The affecting story of how ‘Mary Poppins’ reached the screen». The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/goingoutguide/movies/saving-mr-banks-review-the-affecting-story-of-how-mary-poppins-reached-the-screen/2013/12/11/a711137c-6275-11e3-a373-0f9f2d1c2b61_story.html. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  97. ↑ Scott, A.O. (12 Δεκεμβρίου 2013). «An Unbeliever in Disney World». The New York Times. https://www.nytimes.com/2013/12/13/movies/saving-mr-banks-with-tom-hanks-and-emma-thompson.html?_r=1&pagewanted=1. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  98. ↑ Kermode, Mark (30 Νοεμβρίου 2013). «Saving Mr Banks – review». The Observer. https://www.theguardian.com/film/2013/dec/01/saving-mr-banks-review. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  99. ↑ Phillips, Michael (12 Δεκεμβρίου 2013). «Review: 'Saving Mr. Banks'». Chicago Tribune. http://articles.chicagotribune.com/2013-12-12/entertainment/chi-saving-mr-banks-1213-20131212_1_saving-mr-p-l-travers-walt-disney. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2013. 
  100. ↑ Travers, Peter (12 Δεκεμβρίου 2013). «Saving Mr. Banks: Review». Rolling Stone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-12-05. https://web.archive.org/web/20171205123836/http://www.rollingstone.com/movies/reviews/saving-mr-banks-20131212. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  101. ↑ Duralde, Alonso (6 Νοεμβρίου 2013). «‘Saving Mr. Banks’ Review: Emma Thompson and Tom Hanks Are Spit-Spot-On in This Hollywood Valentine». TheWrap. http://www.thewrap.com/saving-mr-banks-review-emma-thompson-tom-hanks-spit-spot-hollywood-valentine/. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  102. ↑ Nashawaty, Chris (11 Δεκεμβρίου 2013). «Movie Review: Saving Mr. Banks». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-12-17. https://web.archive.org/web/20131217172412/http://www.ew.com/ew/article/0,,20326356_20721921,00.html. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  103. ↑ Turan, Kenneth (12 Δεκεμβρίου 2013). «Review: Emma Thompson is a ripsnorter in 'Saving Mr. Banks'». Los Angeles Times. http://www.latimes.com/entertainment/movies/moviesnow/la-et-mn-saving-mr-banks-review,0,4783363.story#axzz2nTnQrTDo. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  104. ↑ Gritten, David (20 Οκτωβρίου 2013). «Saving Mr Banks, first review». The Daily Telegraph (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-11-27. https://web.archive.org/web/20131127195302/http://www.telegraph.co.uk/culture/film/filmreviews/10375018/Saving-Mr-Banks-first-review.html. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  105. ↑ Muir, Kate (21 Οκτωβρίου 2013). «Saving Mr Banks, London Film Festival». The Times. http://www.thetimes.co.uk/tto/arts/film/londonfilmfestival/article3899748.ece. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  106. ↑ Morgenstern, Joe (12 December 2013). «Review: Saving Mr. Banks». The Wall Street Journal. https://online.wsj.com/news/articles/SB10001424052702303932504579253683274985194?mod=WSJ_ArtsEnt_LifestyleArtEnt_6. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2013. 
  107. ↑ Clark, Ashley (20 Οκτωβρίου 2013). «Review: 'Saving Mr. Banks,' With Emma Thompson and Tom Hanks, Puts an Enjoyable Spin On the 'Mary Poppins' Saga Without Romanticizing Disney». Indie Wire. http://www.indiewire.com/article/review-saving-mr-banks-with-emma-thompson-and-tom-hanks-puts-an-enjoyable-spin-on-the-mary-poppins-saga-without-romanticizing-disney. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  108. ↑ Mueller, Matt (8 Νοεμβρίου 2013). «Review: Thompson Triumphs in 'Saving Mr. Banks,' which Adds Spoonful of Sugar to Backstage 'Mary Poppins' Tale (TRAILER)». Indie Wire. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-11-10. https://web.archive.org/web/20131110041032/http://blogs.indiewire.com/thompsononhollywood/saving-mr-banks-review-from-bfi-london-film-festival. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  109. ↑ Bradshaw, Peter (20 Οκτωβρίου 2013). «Saving Mr Banks: London film festival – first look review». The Guardian. https://www.theguardian.com/film/2013/oct/20/saving-mr-banks-review. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  110. ↑ Macnab, Geoffrey (28 Νοεμβρίου 2013). «Saving Mr Banks: Film review — a sugar coated, disingenuous marketing exercise for Disney». The Independent (London). https://www.independent.co.uk/arts-entertainment/films/reviews/saving-mr-banks-film-review--a-sugar-coated-disingenuous-marketing-exercise-for-disney-8970986.html. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  111. ↑ LaSalle, Mick (12 Δεκεμβρίου 2013). «'Saving Mr. Banks' review: Some will love it». San Francisco Chronicle. http://www.sfgate.com/entertainment/article/Saving-Mr-Banks-review-Some-will-love-it-5058694.php. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  112. ↑ Lumenick, Lou (10 Δεκεμβρίου 2013). «‘Saving Mr. Banks’ more like ‘Selling Mary Poppins’». New York Post. https://nypost.com/2013/12/10/saving-mr-banks-more-like-selling-mary-poppins/. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  113. ↑ «Historian at the Movies: Saving Mr. Banks reviewed». History Extra Magazine (Immediate Media Company). http://www.historyextra.com/feature/historian-movies-saving-mr-banks-reviewed. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  114. ↑ Barraclough, Leo (7 Ιανουαρίου 2014). «Battle for BAFTAs: 'Gravity,' '12 Years,' 'Hustle,' 'Phillips' in Kudos Fight». Variety. https://variety.com/2014/film/news/bafta-unveils-film-nominations-2-1201034830/. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  115. ↑ Feinberg, Scott (8 Νοεμβρίου 2013). «AFI Fest: 'Saving Mr. Banks' Aims to Become Third Consecutive Movie About Hollywood to Win Top Oscar». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/race/afi-fest-saving-mr-banks-654591. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  116. ↑ Hammond, Pete (8 Νοεμβρίου 2013). «AFI Fest: A "Practically Perfect" U.S. Premiere For Disney's 'Saving Mr. Banks' Steps Up Oscar Talk». Deadline.com. http://www.deadline.com/2013/11/afi-fest-a-practically-perfect-u-s-premiere-steps-up-oscar-talk-for-disneys-saving-mr-banks/. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  117. ↑ Tim, Gray (8 Νοεμβρίου 2013). «Cheers, Tears and Awards Buzz for the 3-Hankie ‘Banks’». Variety. https://variety.com/2013/film/news/saving-mr-banks-afi-festival-1200807280/. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  118. ↑ Whipp, Glenn (5 Δεκεμβρίου 2013). «'Saving Mr. Banks' and 'Nebraska' are safe bets for Oscar nods». Los Angeles Times. http://www.latimes.com/entertainment/la-en-oscar-8ball-20131205,0,3145720.story#axzz2mGyTLClR. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  119. ↑ Duboff, Josh (16 Ιανουαρίου 2014). «2014 Oscar Nominations: Who Was Snubbed?». Vanity Fair. http://www.vanityfair.com/hollywood/2014/01/2014-oscar-nominations-snubs. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  120. ↑ «Golden Globe Awards Nominations: '12 Years A Slave' & 'American Hustle' Lead Pack». Deadline.com. 12 Δεκεμβρίου 2013. http://www.deadline.com/2013/12/golden-globe-awards-2014-nominations-full-list/. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  121. ↑ «Nominations Announced for the 20th Annual Screen Actors Guild Awards®». 11 Δεκεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  122. ↑ «Jameson Empire Awards 2014: The Winners». Empire. 31 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-04-08. https://web.archive.org/web/20140408000022/http://www.empireonline.com/news/story.asp?NID=40611. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  123. ↑ Lewis, Hilary (4 Δεκεμβρίου 2013). «'Her' Named Best Film by National Board of Review». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/national-board-review-awards-announced-661763. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  124. ↑ Hammond, Pete (9 Δεκεμβρίου 2013). «AFI Awards 2013: Top 10 Films List Is Good News For Major Studios». Deadline.com. http://deadline.com/2013/12/afi-awards-2013-film-winners-full-list-649223/. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Η_Μαγική_Ομπρέλα&oldid=10319510"