Θεοδώριχος Δ΄ της Λουσατίας


Ο Θεοδώριχος Δ΄, Theodoric, γερμ. Dietrich IV (π. 1260 - ίσως 10 Δεκεμβρίου 1307[5]) από τον Οίκο των Βέττιν ήταν μάργραβος της Λουσατίας (1291-1303), μάργραβος της Όστερλαντ (1291-1307) και λάντγκραβος της Θουριγγίας (1298-1307).

Θεοδώριχος Δ΄ της Λουσατίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1260[1]
Θάνατος10  Δεκεμβρίου 1307[1] ή 10  Δεκεμβρίου 1307[2]
Λειψία
Τόπος ταφήςΕκκλησία Αγίου Θωμά
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηγεμόνας
Οικογένεια
ΣύζυγοςJutta von Henneberg-Schleusingen[3]
ΓονείςΑλβέρτος Β΄ του Μάισσεν[4] και Μαργαρίτα της Σικελίας[4]
ΑδέλφιαΑγνή του Μάισσεν
Φρειδερίκος Α΄ του Μάισσεν
Αλβέρτος του Μάισσεν
Heinrich of Pleissnerland
ΟικογένειαΟίκος των Βέττιν
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαMarch of Lusatia
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν ο τρίτος γιος του Αλβέρτου Β΄ μαργράβου του Μάισσεν και της πρώτης συζύγου του Μαργαρίτας των Χοενστάουφεν κόρης του Φρειδερίκου Β΄ της Γερμανίας & Σικελίας.

Το 1270 απεβίωσε η μητέρα του, διότι ο σύζυγός της ερωτεύθηκε τη Κουνιγκούντε, κόρη του Όθωνα του Άιζενμπερκ. Τα τρία αδέλφια: ο Ερρίκος, ο Φρειδερίκος Α΄ και ο Θεοδώριχος Δ΄ ανατράφηκαν από τον θείο τους Θεοδώριχο μάργραβο του Λάντσμπερκ. Όταν ενηλικιώθηκαν, πολέμησαν τον πατέρα τους, που ήθελε να τον κληρονομήσει ο Αλβέρτος/Άπιτς, γιος του από την Κουνιγκούντε.

Η πρώτη περιοχή που απέκτησε ήταν το Πλάισνερλαντ. Μετά το 1288, που απεβίωσε ο πάππος του Ερρίκος Γ΄ μάργραβος του Μάισσεν, κληρονόμησε τη Λουσατία και το 1291, όταν ετελεύτησε ο εξάδελφός του Φρειδερίκος Τούτα μάργραβος του Λάντσμπερκ (γιος του ανωτέρω Θεοδωρίχου), κληρονόμησε το Όστερλαντ.

Το 1301 ο Μπούρχαρτ Β΄ αρχιεπίσκοπος του Μαγδεβούργου πώλησε στον Θεοδώριχο Δ΄ δύο κάστρα αντί 2.000 αργυρών μάρκων του Στέννταλ και μετά το κάστρο και την πόλη του Σπρέμμπερκ. Το 1303 ο Θεοδώριχος Δ΄ πώλησε τη Λουσατία στο μάργραβο του Βρανδεμβούργου (από τον Οίκο των Ασκάνια).

Ο Αδόλφος των Νασσάου της Γερμανίας του στέρησε τις γαίες του, αλλά όταν ο Αδόλφος έπεσε, ο Θεοδώριχος Δ΄ αποκαταστάθηκε. Το 1307 ο Αλβέρτος Α΄ των Αψβούργων της Γερμανίας εισέβαλλε στο Όστερλαντ με μεγάλο στρατό· ο Θεοδώριχος Δ΄ και ο αδελφός του Φρειδερίκος Α΄ όπλισαν αστούς και αγρότες και με τη βοήθεια ιπποτών από το Μπράουνσβαϊγκ νίκησαν τον βασιλιά το 1307 στη μάχη της Λούκα στη Θουριγγίας.

Απεβίωσε το 1307 στο Λάιπτσιχ (Λειψία) σε ηλικία 47 ετών. Σύμφωνα με μετέπειτα παραδόσεις, σκοτώθηκε από κάποιον Φίλιππο του Νασσάου στο ναό του Αγ. Θωμά, στη Λειψία. Ωστόσο είναι πιθανότερο να απεβίωσε από φυσικά αίτια.

Οικογένεια Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε το 1295 τη Γιούτα, κόρη του Μπέρτολτ Η΄ κόμη του Χέννεμπερκ· δεν απέκτησαν απογόνους και η Γιούτα έκανε δεύτερο γάμο με τον Όθωνα Δ΄ των Ασκάνια μάργραβο του Βρανδεμβούργου-Στέννταλ.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. p742.htm#i7417.
  3. p742.htm#i7417. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei.

Πηγές Επεξεργασία

  • Franz Xaver von Wegele (1877), "Diezmann (Dietrich III.), Landgraf von Thüringen", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (in German), 5, Leipzig: Duncker & Humblot, pp. 220–222
  • Bernd Kaufmann: Der Verleumdete. Die Geschichte des Landgrafen Albrecht II. von Thüringen, vol. 1: Margareta, BKP-Verlag GmbH, Zweibrücken, 2009, ISBN 978-3-9813424-0-6
  • Bernd Kaufmann: Der Verleumdete. Die Geschichte des Landgrafen Albrecht II. von Thüringen, vol. 2: Krieg der Söhne", BKP Verlag GmbH, Zweibrücken, 2011, ISBN 978-3-9813424-3-7