Γενικά με τον όρο θερμοκρασία θαλάσσης χαρακτηρίζεται η θερμοκρασία που παρατηρείται στην επιφάνεια αυτής. Η ημερήσια και ετήσια μεταβολή της θερμοκρασίας της επιφάνειας της θάλασσας παρουσιάζει εύρος πολύ μικρότερο από εκείνο της θερμοκρασίας της επιφάνειας του εδάφους. Αυτό οφείλεται στη μεγάλη θερμοχωρητικότητα που χαρακτηρίζει τη θάλασσα, στη μικρή απορρόφηση που χαρακτηρίζει το νερό καθώς επίσης και στη συνεχή ανατάραξη που υφίσταται η επιφάνειά της από κυματισμό, θαλάσσια ρεύματα κ.λπξδηδ

Έτσι το μεν ημερήσιο εύρος κυμαίνεται περί τον ένα βαθμό μόνο, ενώ το ετήσιο εξαρτάται περισσότερο από το γεωγραφικό πλάτος, τα τυχόν θαλάσσια ρεύματα κ.λπ. Π.χ. στον Ατλαντικό (τεράστια επιφάνεια) το ημερήσιο εύρος είναι 2 - 3 βαθμοί Κελσίου κοντά στον Ισημερινό, 7 - 8 βαθμοί δυτικά των Αζορών, 5 - 6 βαθμοί στο γεωγραφικό πλάτος των 50° που αυξάνεται πολύ περισσότερο σε κλειστές θάλασσες και κοντά στις ακτές.
Η μέγιστη μέση θερμοκρασία στον Ατλαντικό παρατηρείται μεταξύ του Ισημερινού και του βόρειου γεωγραφικού πλάτους των 5°, που ανέρχεται στους 27° Κελσίου, ενώ στο πλάτος των 36° Βόρειο και 28° Νότιο δεν υπερβαίνει του 20 βαθμούς.