Θερμόαλη κυκλοφορία

Η θερμόαλη κυκλοφορία είναι η κυκλοφορία των βαθιών και πυθμένιων νερών των ωκεανών. Καθορίζεται κυρίως από διαφορές στην πυκνότητα με πολύ έντονες κατακόρυφες και οριζόντιες μετακινήσεις σε βάθος^[1]^[2] Η λέξη θερμόαλη προέρχεται από το "θερμός" το οποίο αναφέρεται στη θερμοκρασία και το "άλας" το οποίο αναφέρεται στην περιεκτικότητα σε αλάτι, παράγοντες που μαζί καθορίζουν την πυκνότητα του θαλασσινού νερού. Πρώτος ο Stomel το 1958 καθόρισε ένα μοντέλο της θερμόαλης κυκλοφορίας με έντονη τη ροή από τον Βορά προς τον Νότο στα δυτικά περιθώρια των λεκανών.^[2]^[3]

Θερμόαλη κυκλοφορία

Η κυκλοφορία αυτή ξεκινάει την πορεία της από τη Νορβηγική Θάλασσα, όπου ζεστό νερό από το Ρεύμα του Κόλπου θερμαίνει την ατμόσφαιρα στα κρύα βόρεια γεωγραφικά πλάτη. Αυτή η απώλεια θερμότητας στην ατμόσφαιρα καθιστά το νερό πιο δροσερό και πιο πυκνό, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να βυθίζεται στον πυθμένα του ωκεανού. Καθώς μεταφέρεται περισσότερο ζεστό νερό βόρεια, το ψυχρότερο νερό βυθίζεται και κινείται νότια για να προσφέρει χώρο για το εισερχόμενο ζεστό νερό. Αυτό το κρύο βαθύ νερό ρέει νότια, περνάει τον Ισημερινό και φτάνει μέχρι την Ανταρκτική. Τελικά, επιστρέφει στην επιφάνεια μέσω ανάμειξης και ανεμοκίνησης, επαναλαμβάνοντας έτσι την πορεία και ενώνοντας τους ωκεανούς της Γης σε ένα παγκόσμιο σύστημα.^[4]^[5] Κατά τη διάρκεια της κίνησης, οι μάζες του νερού μετακινούν συνεχώς τόσο ενέργεια (με τη μορφή θερμότητας) όσο και ύλη (σωματίδια, διαλυτές ουσίες και αέρια), επηρεάζοντας έτσι σημαντικά το κλίμα της Γης.^[6]

Η θερμόαλη κυκλοφορία συχνά αναφέρεται ως ο παγκόσμιος ωκεάνιος μεταφορέας.^[5]

Παραπομπές Επεξεργασία

↑ Rahmstorf, S (2003). "The concept of the thermohaline circulation" (PDF). Nature. 421(6924): 699. doi:10.1038/421699a.
↑ ^2,0 ^2,1 «Ωκεάνια κυκλοφορία - Θαλάσσια ρεύματα» (PDF). geo.auth.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2021.
↑ Society, National Geographic (2 Αυγούστου 2019). «The Global Conveyor Belt». National Geographic Society (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2021.
↑ Primeau, François (2005-04-01). «Characterizing Transport between the Surface Mixed Layer and the Ocean Interior with a Forward and Adjoint Global Ocean Transport Model» (στα αγγλικά). Journal of Physical Oceanography 35 (4): 545–564. doi:10.1175/JPO2699.1. ISSN 0022-3670. https://journals.ametsoc.org/view/journals/phoc/35/4/jpo2699.1.xml.
↑ ^5,0 ^5,1 US Department of Commerce, National Oceanic and Atmospheric Administration. «What is the global ocean conveyor belt?». oceanservice.noaa.gov (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2021.
↑ US Department of Commerce, National Oceanic and Atmospheric Administration. «The Global Conveyor Belt - Currents: NOAA's National Ocean Service Education». oceanservice.noaa.gov (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2021.

[1] Rahmstorf, S (2003). "The concept of the thermohaline circulation" (PDF). Nature. 421(6924): 699. doi:10.1038/421699a.

[:0-2] 2,0 ^2,1 «Ωκεάνια κυκλοφορία - Θαλάσσια ρεύματα» (PDF). geo.auth.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2021.

[3] Society, National Geographic (2 Αυγούστου 2019). «The Global Conveyor Belt». National Geographic Society (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2021.

[4] Primeau, François (2005-04-01). «Characterizing Transport between the Surface Mixed Layer and the Ocean Interior with a Forward and Adjoint Global Ocean Transport Model» (στα αγγλικά). Journal of Physical Oceanography 35 (4): 545–564. doi:10.1175/JPO2699.1. ISSN 0022-3670. https://journals.ametsoc.org/view/journals/phoc/35/4/jpo2699.1.xml.

[:1-5] 5,0 ^5,1 US Department of Commerce, National Oceanic and Atmospheric Administration. «What is the global ocean conveyor belt?». oceanservice.noaa.gov (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2021.

[6] US Department of Commerce, National Oceanic and Atmospheric Administration. «The Global Conveyor Belt - Currents: NOAA's National Ocean Service Education». oceanservice.noaa.gov (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]