Θεόδωρος Νέγρης (πολιτικός)
Ο Θεόδωρος Νέγρης (Κωνσταντινούπολη, 1790 − Ναύπλιο, 22 Νοεμβρίου 1824) ήταν Έλληνας πολιτικός στις προσωρινές κυβερνήσεις κατά την Επανάσταση του 1821.
| Θεόδωρος Νέγρης | |
|---|---|
| Αρχιγραμματέας της Επικράτειας & Μινίστρος επί των Εξωτερικών | |
| Περίοδος 15 Ιανουαρίου 1822 – 22 Απριλίου 1823 | |
| Πρόεδρος | Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος |
| Προκάτοχος | αξίωμα που δημιουργήθηκε |
| Διάδοχος | Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος (ως Γενικός Γραμματέας του Εκτελεστικού) |
| Αρχιγραμματέας της Β΄Εθνοσυνέλευσης | |
| Περίοδος 29 Μαρτίου 1823 – 18 Απριλίου 1823 | |
| Προκάτοχος | αξίωμα που δημιουργήθηκε |
| Διάδοχος | Ανδρέας Παπαδόπουλος |
| Προέδρος του «Αρείου Πάγου» της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος | |
| Περίοδος 21 Νοεμβρίου 1821 – 15 Ιανουαρίου 1822 | |
| Προκάτοχος | αξίωμα που δημιουργήθηκε |
| Διάδοχος | Νεόφυτος, επίσκοπος Ταλαντίου |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 1790, Κωνσταντινούπολη |
| Θάνατος | 22 Νοεμβρίου 1824 Ναύπλιο (34 ετών) |
| Εθνότητα | Ελληνική |
| Υπηκοότητα | Οθωμανική |
| Παιδιά | άγαμος |
| Συγγενείς | Οικογένεια Νέγρη |
| Επάγγελμα | Πολιτικός |
| Θρήσκευμα | Χριστιανός Ορθόδοξος |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και καταγόταν από παλαιά αρχοντική φαναριώτικη οικογένεια της Γένοβας. Ήταν γιος του Γεωργίου Νέγρη, εγγονός του ομώνυμού του Θεόδωρου Νέγρη, πατριάρχη της οικογένειας των Νέγρηδων της Κωνσταντινούπολης[1]. Λόγω της καλής οικονομικής του κατάστασης απέκτησε αξιόλογη μόρφωση. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και έγινε ένα από τα πιο δραστήρια μέλη της. Διετέλεσε γραμματέας του Σκαρλάτου Καλλιμάχη στη Μολδαβία και λίγο πριν την έκρηξη της επανάστασης διορίστηκε από την τουρκική κυβέρνηση επιτετραμμένος της στο Παρίσι. Στη διαδρομή όμως έφτασαν τα νέα για την έκρηξη της επανάστασης, οπότε αυτός έσπευσε κρυφά στην επαναστατημένη Ελλάδα. Παράλληλα οι Τούρκοι στην Κωνσταντινούπολη, ύστερα από τον διωγμό που εξαπολύθηκε εναντίον του ελληνικού πληθυσμού, αποκεφάλισαν τον πατέρα του.
Φτάνοντας στις Σπέτσες με περιβολή Τούρκου αξιωματούχου παραλίγο να λιντσαριστεί από το πλήθος. Τελευταία στιγμή σώθηκε από τον Φιλικό Νεόφυτο Βάμβα. Παρ' όλο τον κίνδυνο που πέρασε, ο Νέγρης συνέχισε να προκαλεί, διαδίδοντας ψευδώς ότι ήταν συγγενής των Υψηλάντηδων. Στην Καλαμάτα θα συναντηθεί με τον Κωνσταντίνο Καρατζά και τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, εγκαινιάζοντας ουσιαστικά μια άτυπη συμμαχία με κυρίαρχο το αντιυψηλαντικό και φαναριώτικο στοιχείο. Στις 19 Νοεμβρίου 1821 ίδρυσε τη Νομική Διάταξη της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος, τον Άρειο Πάγο. Με διατάγματα όπως αυτό με το οποίο απαγόρευε την είσοδο στρατευμάτων χωρίς την άδεια της αρχής, ουσιαστικά συγκροτούσε ανεξάρτητο κρατίδιο. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου εκλέχτηκε ο ίδιος.
Συμμετείχε στην Α΄ και στην Β΄ Εθνοσυνέλευση, ενώ στη συνέχεια, θέλοντας να ξεπεράσει τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο συμμάχησε με τον Κολοκοτρώνη και έπειτα με τον Ανδρούτσο. Συγκάλεσε νέα συνέλευση, η οποία όμως απέτυχε. Εν τω μεταξύ ο Άρειος Πάγος είχε χάσει ήδη την ισχύ του. Έτσι, σιγά σιγά ο Νέγρης παραμερίστηκε από τα πολιτικά πράγματα.
«...Ο χαρακτήρας του ήταν αλλοπρόσαλλος και ανυπόμονος. Σε αντίθεση με το παρουσιαστικό του, ήταν πάρα πολύ έξυπνος και δόλιος, αντιπροσωπεύοντας επαρκώς το φαναριώτικο πρότυπο. Οι φιλοδοξίες του, σε συνδυασμό με την ανυπομονησία του, τον οδήγησαν σε σύγκρουση με τον επίσης φιλόδοξο Μαυροκορδάτο, καθώς και με άλλες πολιτικές φυσιογνωμίες της εποχής.(...)»[2]
Απεβίωσε στις 22 Νοεμβρίου 1824 από τύφο στο Ναύπλιο.
Παραπομπές Επεξεργασία
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Αγαπητός Σ. Αγαπητός (1877). «Οι Ένδοξοι Έλληνες του 1821, ή Οι Πρωταγωνισταί της Ελλάδος». Τυπογραφείον Α. Σ. Αγαπητού, Εν Πάτραις. σελίδες 216–221. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2009.