Ο Θεόφιλος Ερωτικός (άκμασε 1034-42) ήταν ένας Ρωμαίος στρατηγός του 11ου αιώνα και κυβερνήτης στη Σερβία και την Κύπρο, όπου ηγήθηκε μίας σύντομης εξέγερσης το 1042, με το τέλος του Μιχαήλ Ε΄ Καλαφάτη.

Θεόφιλος Ερωτικός
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος11ος αιώνας
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςμεσαιωνική ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία επί Βασιλείου Β΄ (976-1025).

Βιογραφία Επεξεργασία

Γύρω στο 1034, σύμφωνα με τον Ιωάννη Σκυλίτζη, οι Σέρβοι αποκήρυξαν τη Ρωμαϊκή κυριαρχία: ο Στέφαν Βόισλαβ, ένας Σέρβος άρχοντας που κατείχε τη Ζέτα και τον Στον, οργάνωσε μία εξέγερση, ενώ οι Ρωμαίοι τακτοποιούσαν τη διαδοχή του θρόνου (τον Ρωμανό Γ΄ Αργυρό, 1ο σύζυγο της Ζωής, διαδέχθηκε ο 2ος σύζυγός της Μιχαήλ Δ΄ Παφλαγών). Ο Βόισλαβ ηττήθηκε και φυλακίστηκε στην Κωνσταντινούπολη και οι κτήσεις του αποδόθηκαν στον έλεγχο του Θεοφίλου, ο οποίος είχε τον τίτλο τού «στρατηγού της Σερβίας». Ο Βόισλαβ όμως κατόρθωσε να διαφύγει από τη φυλακή του στη Ρωμαϊκή πρωτεύουσα και αφού επέστρεψε στη Σερβία, οργάνωσε μία άλλη εξέγερση στα τέλη του 1037 ή στις αρχές του 1038, με στόχο τους υπέρ-της-Ρωμαϊκής Σερβίας άρχοντες στις γειτονικές περιοχές της Διόκλειας: την Τραβουνία και τη Ζαχλουμία. Ο Βόισλαβ κατάφερε να εκδιώξει τον Θεόφιλο και ανακηρύχθηκε «πρίγκιπας των Σέρβων». [1] [2] [3]

Ωστόσο ο Ερωτικός διορίστηκε στρατηγός (κυβερνήτης) της Κύπρου και το 1042, μετά το τέλος του Μιχαήλ Ε΄ και την αναταραχή στην Αυτοκρατορική κυβέρνηση, αποφάσισε να επωφεληθεί από την κατάσταση: υποκίνησε τον τοπικό πληθυσμό να εξεγερθεί, ειδικά ενάντια στους τοπικούς κριτές (ανώτερους φορολογικούς και δικαστικούς αξιωματούχους), οι οποίοι κατηγορήθηκαν για υπερβολική φορολογία και δολοφονήθηκαν από τους αντάρτες. [3] [4] Ο νέος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Θ΄ Μονομάχος (3ος σύζυγος της Ζωής), έστειλε έναν στόλο στην Κύπρο υπό τον Κωνσταντίνο Τσάγη, ο οποίος γρήγορα κατέστειλε την εξέγερση και συνέλαβε τον Θεόφιλο. Ο επαναστάτης μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου παρήλασε στον Ιππόδρομο επάνω σε άλογο, ντυμένος με γυναικεία ρούχα. Μετά από αυτή τη δημόσια ταπείνωση, τα κτήματα και η περιουσία του κατασχέθηκαν, αλλά ο ίδιος ο Θεόφιλος ελευθερώθηκε. [5]

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  1. Fine 1991
  2. Skylitzes, 408.74–76
  3. 3,0 3,1 Finlay 1853
  4. Skylitzes, 429.4–12; Zonaras XVII.22.20–21
  5. Skylitzes, 429.12–17; Zonaras XVII.22.22

Πηγές Επεξεργασία

  • Thurn, Hans, ed. (1973). Ioannis Scylitzae Synopsis historiarum. Berlin-New York: De Gruyter.
  • Ζωναράς, Ιωάννης: Χρονικά.
  • Finlay, George (1853). History of the Byzantine Empire, Volume 1. Blackwood.