Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 13/06/2015. |
Η Θιβετιανή Αυτοκρατορία ήταν το ενιαίο κράτος του Θιβέτ την περίοδο 618-842 μ.Χ. Ιδρυτής της και πρώτος αυτοκράτορας ήταν ο Σονγκτσέν Γκαμπό (604-650), γιος του Ναμρί Σονγκτσέν. Στο απόγειό της, τον 8ο αιώνα, τα εδάφη που κατείχε απλώνονταν πέρα από το Οροπέδιο του Θιβέτ, περιλαμβάνοντας περιοχές της ανατολικής, κεντρικής και νότιας Ασίας. Συμμάχησε με την Κίνα το 751 στη μάχη του Ταλάς, και τον 15ο αιώνα το Θιβέτ έγινε θρησκευτικό κράτος υπό τον Δαλάι Λάμα. Το 747 η ισχύς του Θιβέτ μειώθηκε με την εκστρατεία του κορεατικής καταγωγής στρατηγού των Κινέζων Τανγκ, Γκάο Σιεντσί (Gao Xianzhi), ο οποίος προσπάθησε ν' ανοίξει ξανά τις διόδους της Κίνας προς το Κασμίρ και την κεντρική Ασία. Μέχρι το 750 οι Θιβετιανοί είχαν χάσει όλες σχεδόν τις κτήσεις τους στην κεντρική Ασία, αλλά μετά την ήττα του Γκάο Σιεντσί από τους Άραβες στη μάχη του Ταλάς το 751, η κινεζική επιρροή μειώθηκε δραματικά και το Θιβέτ επανήλθε στο προσκήνιο. Το 821 υπογράφηκε συνθήκη ειρήνης μεταξύ του Θιβέτ και της Κίνας, καθορίζοντας τα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών. Το Θιβέτ παρέμεινε έτσι μία αυτοκρατορία της κεντρικής Ασίας μέχρι και τα μέσα του 9ου αιώνα.
Ένας εμφύλιος πόλεμος που προέκυψε από τον διάδοχο του αυτοκράτορα Λανγκντάρμα (838–842), οδήγησε στην κατάρρευση της αυτοκρατορίας του Θιβέτ. Η εποχή που ακολούθησε, γνωστή παραδοσιακά ως η εποχή της κατάτμησης, κυριαρχήθηκε από τις εξεγέρσεις εναντίον των υπολειμμάτων του αυτοκρατορικού Θιβέτ και την άνοδο των περιφερειακών πολέμαρχων.[1]
Η Θιβετιανή Αυτοκρατορία βρισκόταν στην κεντρική Ασία και τα εδάφη της διέρρεε ο ποταμός Γιαρλούνγκ Τσάνγκπο. Διοικητικά χωριζόταν σε τέσσερις ορδές (Στρατιωτική-Διοικητική Περιοχή): Τη Γκιας-ρου (Δεξιά Ορδή), τη Ντμπου-ρου (Κεντρική Ορδή), τη Γκιο-ρου (Αριστερή Ορδή) και τη Ρου-λαγκ (Πρόσθετη Ορδή).
