Ιάκωβος Β΄ του Ουρζέλ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Ιάκωβος Β' (1380 – 1 Ιουλίου 1433) ήταν ο 20ος Κόμης της Ουρζέλ (1408 - 1413), υποκόμης του Άζερ και κύριος των Αντιλόν, Αλκολέα ντε Σίρκα και Φράγα από τον Οίκο της Βαρκελώνης. Ήταν υιός του Πέτρου Β' κόμη του Ουρζέλ και της Μαργαρίτας Παλαιολογίνας, κόρης του Ιωάννου Β΄ μαρκησίου του Μονφερά.
| Ιάκωβος Β΄ του Ουρζέλ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1380[1] Μπαλαγέ |
| Θάνατος | 1 Ιουνίου 1433[2] Castle of Xàtiva |
| Παρατσούκλι | el Dissortat |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ισαβέλλα της Αραγωνίας, κόμισσα του Ουρζέλ |
| Τέκνα | Ισαβέλλα του Ουρζέλ, δούκισσα της Κοΐμπρα Joana d'Urgell Elionor d'Urgell |
| Γονείς | Πέτρος Β΄ του Ουρζέλ και Μαργαρίτα του Μομφερράτου |
| Αδέλφια | d:Q54233073 Cecília d'Urgell |
| Οικογένεια | d:Q61055282 |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Count of Urgell's revolt |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κόμης του Ουρζέλ (1408–1413) pretender to the Aragonese throne |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στην Μπαλαγκουέρ το 1380. Ήταν 2ος εξάδελφος του Ιωάννη Ε' Παλαιολόγου Αυτοκράτορα των Ρωμαίων και του Μαρτίνου Α' Βαρκελώνης βασιλιά της Σικελίας. Το 1407 νυμφεύτηκε την Ισαβέλλα Βαρκελώνης, αδελφή του Μαρτίνου βασιλιά της Αραγωνίας και εξαδέλφου του πατέρα του. Το 1408 διαδέχθηκε τον πατέρα του που απεβίωσε. Το ίδιο έτος ο βασιλιάς τον έκανε αντικυβερνήτη του βασιλείου. Το 1409 απεβίωσε ο μόνος νόμιμος υιός του Μαρτίνου της Αραγωνίας, ο Μαρτίνος Α΄ της Σικελίας. Ο Ιάκωβος Β' έμεινε έτσι ο πλησιέστερος εξ αρρενογονίας συγγενής. Τότε ο βασιλιάς τον έθεσε γενικό κυβερνήτη του βασιλείου, μια πράξη που ο Πέτρος Β' την ερμήνευσε ως υπόδειξη διαδόχου. Όμως, όταν το επόμενο έτος απεβίωσε ο Μαρτίνος της Αραγωνίας, διεκδίκησαν το θρόνο και άλλοι πέντε υποψήφιοι, αν και ο βασιλιάς είχε δηλώσει στη διαθήκη του να τον διαδεχθεί εξ αρρενογονίας συγγενής. Το θέμα έληξε με τον Συμβιβασμό του Κάσπε, όπου βασιλιάς έγινε ο Φερδνάνδος Α' Τρασταμάρα, υιός της Ελεονόρας Βαρκελώνης, μεγαλύτερης αδελφής της Ισαβέλλας.
Επηρεασμένος από τη μητέρα του Μαργαρίτα Παλαιολογίνα και τον Αντόν ντε Λούνα, αρνήθηκε να αναγνωρίσει τον Φερδινάνδο και πήρε τα όπλα εναντίον του. Αφού νικήθηκε στο Καστελφρορίτε και στο Μοντεαραγόν, κατέφυγε στο κάστρο Μπαλαγκουέρ, όπου πολιορκήθηκε από το στρατό του Φερδινάνδου. Παραδόθηκε στις 31 Οκτωβρίου του 1413 και φυλακίσθηκε πρώτα στην Τερουέλ και μετά στην Γιάτιβα, όπου έπειτα από 20 έτη αργότερα, απεβίωσε. Η κομητεία του προσαρτήθηκε έκτοτε στην Αραγωνία. Ήταν ο τελευταίος άρρην απόγονος του πλάγιου κλάδου Ουρζέλ του Οίκου Βαρκελώνης.
Οικογένεια Επεξεργασία
Νυμφεύτηκε το 1407 την Ισαβέλλα τού Οίκου της Βαρκελώνης, μικρότερη κόρη του Πέτρου Δ΄ βασιλιά της Αραγωνίας και εξαδέλφη του πατέρα του. Είχαν τέκνα:
- Ισαβέλλα 1409-1430, παντρεύτηκε τον Πέτρο των Αβίς δούκα τη Κοΐμπρα. Η κόρη τους Ισαβέλλα παντρεύτηκε τον Αλφόνσο Ε΄ των Αβίς βασιλιά της Πορτογαλίας
- Ελεονώρα 1414-1438, παντρεύτηκε τον Ραϊμόν Ορσίνι.
- Ιωάννα 1415-1445, παντρεύτηκε πρώτα τον Ιωάννη Α΄, κόμη της Φουά, και έπειτα τον Ιωάννη Ραμόν Φόλκ Γ΄ κόμη της Καρδόνα.
Πηγές Επεξεργασία
- Alamán, Lucas, Manuel Orozco y Berra: Diccionario universal de historia y de geografía, σελ. 152
- E. Michael Gerli, Samuel G. Armistead, ed. (2003): Medieval Iberia: an encyclopedia, Routledge
- ↑ 1,0 1,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00012481. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00012481.