Ιβηρική τέχνη
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Με τον όρο Ιβηρική τέχνη χαρακτηρίζεται γενικά η τέχνη που αναπτύχθηκε από τους αρχαίους κατοίκους της Ισπανίας τους Ιβήρους.
Η Ιβηρική τέχνη παρουσιάζει τρεις χαρακτηριστικές περιόδους: Την πρώτη (αμιγώς ιθαγενή), την δεύτερη με επίδραση της μυκηναϊκής τέχνης και την τρίτη καλούμενη και Ιβηροελληνική τέχνη.
Πρώτη περίοδος Ιβηρικής τέχνης Επεξεργασία
Η πρώτη και αρχαιότερη αυτή τέχνη γεννήθηκε από την επιθυμία των αρχαίων κατοίκων της Ιβηρικής χερσονήσου να διακοσμήσουν προπαντός τα ιερά τους, να δώσουν μορφή στους θεούς τους καθώς και να εξωραΐσουν αντικείμενα καθημερινής χρήσης περιλαμβάνοντας έτσι σχεδόν άτεχνα απομιμήσεις ζώων, πραγματικών και φανταστικών, κακότεχνα ομοιώματα πολεμιστών και ζωγραφισμένα αγγεία.
Δεύτερη περίοδος Ιβηρικής τέχνης Επεξεργασία
Η δεύτερη περίοδος αρχίζει με μία επίδραση της μυκηναϊκής τέχνης. Στην αρχή στα αγγεία όπου παρατηρούνται διακοσμημένα με γεωμετρικά σχήματα και αργότερα με θέματα από το φυτικό βασίλειο, καθώς και σε αγάλματα ανθρώπων και ζώων λιγότερο άκομψα της πρώτης περιόδου. Σ΄ αυτή την περίοδο διακρίνονται και εκδηλώσεις κατασκευής μικρών αντικειμένων.
Τρίτη περίοδος Ιβηρικής τέχνης Επεξεργασία
Η τέχνη που παρατηρείται στη τρίτη περίοδο λέγεται και Ιβηροελληνική τέχνη επειδή παρουσιάζει εμφανή επίδραση της αρχαίας ελληνικής τέχνης σε όλες τις μορφές της, αν και όπως λέγεται το ελληνικό πνεύμα δεν κατόρθωσε ν΄ απελευθερώσει τον εγχώριο αρχαίο καλλιτέχνη από την υπερβολικό φόρτο των διακοσμήσεων. Εκτός από τις διάφορες παραστάσεις σε μικρά αγάλματα ανάγλυφα και αγγειογραφίες της περιόδου αυτής σημαντικότατο και αντιπροσωπευτικό έργο της περιόδου αυτής θεωρείται η περίφημη προτομή στο Μουσείο του Λούβρου γνωστή ως: η "Κυρία του Έλτσε" που εκτός του φόρτου των κοσμημάτων έχει απόλυτα σαφή τον αρχαϊκό ελληνικό τύπο του 5ου αιώνα π.Χ.